LIKE 👍
Pagkalipas ng ilang minuto, pumasok si Doktor Lopez mula sa labas na may mga gamit na kailangan para sa IV drip. Matapos ilagay ang IV kay Rhian, lumingon ito at sinabi kay Zack, "Kailangan ng maraming IV drip ni Doktor Fuentes. Marahil ay kailangan niya ng isang tao na mag-aalaga sa kanya ngayong gabi at tumulong sa pagpapalit ng IV." Nang marinig ito, agad na nagsalita si Rhian, “Aling Alicia, pasensya na dahil ko kayo ngayong gabi." Natural na naramdaman ni Aling Alicia na may tungkuling gawin ito, dahil ito ay kanyang amo. Ngunit bago siya makapagsalita, may nauna nang magsalita sa kanya, "Ako na ang gagawa, ako na ang magbabantay at mag-aalaga sa kanya." Pagkasabi nito ni Zack, nagbago ang ekspresyon ng lahat ng naroon sa silid, kanilang ang matanda. Naaalala ni Alicia, noong nakaraan, tila labis na tutol si Rhian sa pagpapatagal ni Mr. Saavedra sa bahay, pati na ang dalawang bata ay hindi natuwa. Ngunit dahil dinala ni Mr. Saavedra ang doktor, wala siyang magawa kundi manah
Pagkaalis ni Zack sa bahay ni Rhian, may dalawang tao sa kalsada sa harap ng bahay ni Rhian, kumuha ng kanilang mga cellphone upang tumawag sa amo. Kadarating lang ni Marga sa kumpanya at mag-oorganisa ng morning meeting nang makita niya ang tawag. Napakunot ang kanyang noo, “Fred, paki-hold ng meeting, may kakausapin lang ako,” utos niya sa assistant, at saka pumasok sa opisina upang sagutin ang tawag. "Ma’am Marga, ilang araw na kaming nagmamasid sa labas ng bahay ni Doktor Fuentes, pero kahapon lang ng umaga pumunta doon si Mr. Saavedra, at hanggang ngayon ay hindi pa din lumalabas siya sa lumalabas sa bahay nila,” Bungad ng isang lalaki kay Marga ng sagutin niya ang tawag. Nang marinig ito, nagbago agad ang ekspresyon ni Marga. Simula nang sabihin sa kanya ni Zack na nais niyang kanselahin ang kanilang kasunduan, nagpadala siya ng mga tao upang subaybayan si Rhian, upang malaman kung gaano kalapit si Zack sa babaeng iyon. Noong una, laking gulat niya nang malaman sa nagbab
Matapos humupa ang lagnat ni Rhian, nag-aalala pa rin siya tungkol sa dalawang bata, kaya nagpasya siyang magpahinga pa sa bahay ng dalawang araw. Nang tuluyan na siyang gumaling, ipinadala ni Rhian ang dalawang bata sa kindergarten ng maaga at nagmamadali nang pumasok sa sasakyan upang magtungo sa institute. Nang makapasok siya sa kotse, bigla na lang tumunog ang kanyang cellphone. Nakita niya ang pangalan ng tumawag, si Doktor Mendiola. Inisip ni Rhian na tungkol ito sa proyekto, kaya't agad niyang sinagot ang tawag, "Dok, anong nangyari at napatawag ka,” Sa kabilang linya, ang boses ni Doktor Mendiola ay may kaunting pag-aalala, "May nakaalitan ka ba?" Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Rhian at bahagyang umiling, “Sa pagkakatanda ko ay wala naman akong nakaalitan,” maliban kay Marga, dugtong niya sa isip, “Bakit, may problema ba?” "Nitong nakaraang araw ay may mga estrangherong nagmamasid sa dating bahay mo at dito sa institute, may mga nagtanong tungkol sayo dito sa
Kasabay nito, sa pamilya Suarez. Nakatayo si Fred sa harap ni Marga na may kabado na mukha, "Ma’am, hanggang ngayon ay wala pa rin kaming makuha na impormasyon, ang lahat ay sadyang hinaharang nang kung sino, at hanggang ngayon ay hindi namin malaman kung sino sa ibang bansa ang tumutulong at humahadlang sa amin na imbestigahan ang nangyari sa nagdaang taon na pamumuhay ni Doktor Fuentes, lalo nagiging malabo kapag ang iniimbestigahan namin ay tungkol sa kanyang dalawang anak,” Naningkit ang mata ni Marga sa galit nang marinig ang sinabi ni Fred. "Sinabi ko na sayo na gawin ang lahat ng paraan para malaman ang tinatago ng babaeng iyon! Kaya't bakit hanggang ngayon ay wala pa rin kayong nahanap!" Nakatayo lamang si Fred, tahimik na nakayuko, anuman ang sabihin niya tiyak na hindi tatanggapin ni Marga. Matagal na nakatitig si Marga kay Fred, may pangungutyang sinabi, "Matapos ang ganito katagal na palugit, hindi mo pa rin nahanap ang maliit na bagay tungkol sa inutos ko? Anong si
Pagkatapos ng tawag, bumalik sa pagiging malupit ang mukha ni Marga, nawala ang hinhin at matamis na ngiti sa labi niya. Sa weekend, maaga pa lang ay naghanda na siya patungo sa bahay ng magulang ni Zack. Si Dawn ay kakapagtapos lang ng almusal. Nang makita siya ni Marga na pumasok, ngumiti siya, "Napakaaga mo naman, iha? Nakakain ka na ba? Gusto mo bang maupo at kumain ng konti? Maupo ka,” tumawag ang matanda ng kasambahay, ngunit tumanggi si Marga. “Wag na, tita. Kumain na ako sa bahay, dumaan lang ako dito nang maaga para sunduin ka,” “Gano’n ba, iha. Sige mauna ka muna, pagkatapos konh kumain ay aalis tayo,” Habang kumakain, nag-usap sila ni Marga. Matapos ang almusal, dinala ni Marga si Dawn sa pinakamalapit na mall. "Tita, kamusta na si Rain?" Tanong ni Marga habang papunta sa isang kilalang Jewelry Shop. "Sobrang nag-aalala ako sa kanya, pero hindi ko pa siya nakita mula nung araw na pinaalis ako ni Zack." Nang marinig ang pangalan ni Rain, lumungkot ang mukha ni Dawn at
Pagdating ng tanghali ay lumabas na sila. Pagkalabas nila ng mall ay mahigpit na kumapit ni Marga ang braso ni Dawn at magkasabay silang naglakad palabas dala ang kanilang mga binili. Hindi na binanggit ni Marga ang tungkol kay Zack, na para bang talagang sumuko na siya sa kasal na nilang dalawa “Tita, nagpa-reserved ako ng isang restaurant. Nakita ko sa mga review online na masasarap ang pagkain sa kanila, kaya naisip ko baka magustuhan mo." Nakangiting anyaya niya sa ginang. “Sige, iha, subukan natin doon,” Sang-ayon ni Dawn. Ang restaurant na pina-reserved ni Marga ay may kalayuan sa mall, kaya't kinailangan nilang mag-drive patungo roon. Pumunta sila sa parking lot dala ang mga bag nila. Pagdating nila sa parking lot, biglang may sasakyan na lumabas palabas mula sa loob. Nagtama ang kanilang mata ng driver bago mabilis siyang kumilos upang umatras. Kung titingnan ay normal na lumabas lang ang sasakyan mula sa parking lot, ngunit laking gulat nila nang bago pa man sila mak
Sa daan patungong ospital, agad na tinawagan ni Dawn si Zack. Agad naman itong sumagot, "Bakit, mommy?” Walang ganang sagot nito. "Zack, pakicontak mo agad ang ospital. Halos maaksidente kami kanina. Nasaktan ang braso ni Marga nang isalba niya ako." Nang marinig ito, natigilan si Zack, ngunit agad sumang-ayon at sumunod sa sinabi ng ina. Pagkatapos nilang mag-usap, tinawagan ni Dawn sina Belinda at Alberto upang ipaalam ang tungkol sa injury ni Marga sa braso. Nang marinig nilang nasaktan ang kanilang anak, labis na nag-alala sila. Tinanong nila kung saang ospital ito dinala at agad na pinutol ang tawag upang puntahan ang kanilang anak. Napakabilis ni Zack, dahil nang dumating sina Dawn at si Marga sa ospital, may doktor nang naghihintay sa kanila para asikasuhin agad sila. "Mrs. Saavedra, Miss Suarez, sumunod po kayo sa akin." Wika ng doktor bago nagpatiunang maglakad. Pagdating sa emergency room ay sinuri ng doktor ang mga sugat ni Marga at dinala sila sa isang departament
Pagpasok nila sa loob, nakita ni Dawn si Marga na nakaupo, may bandage sa balikat at kalahating katawan ay nakalantad. Nakatayo sa tabi ni Marga sina Belinda at Dawn, parehong nag-aalala habang nakatingin sa doktor. "Dok, kamusta ang injury ni Marga? Malala ba?" Tumingin ang doktor kay Zack na nakatayo sa pinto at pagkatapos ay bumalik sa kanila upang magpaliwanag. "Hindi naman malala ang injury ni Miss Fu. Nabali lang ang braso niya at kailangan niyang magpahinga ng ilang araw. Ang abrasion naman sa balikat ay malaki, at may ilang bahagi na medyo malalim ang sugat, kaya't posibleng mag-iwan ito ng peklat." Nang marinig ito nang magulang ni Marga ay agad na nagbago ang kanilang ekspresyon. Habang tinitingnan ang bandage sa balikat ng anak ay namula da galit ang mukha ni Belinda, "Ganun kalaki?" Tumango ang doktor. Si Marga ay nakaupo lang sa upuan, mukhang kalmado, ngunit puno ng inis ang kanyang puso. Nais sana niyang magpanggap na nasasaktan, ngunit hindi niya inaasahan na
Sa kabilang linya, hindi na naghihintay si Zack sa sagot ni Rhian. Bahagya niyang inusli ang kilay at ang tono ng kanyang boses ay nagiging malamig, "Kung hindi naman komportable, ipapadala ko na lang si Manny."Napabalik si Rhian sa katotohanan, ibinaba ang mata at pinatahimik ang sarili. Sumagot siya ng mahinahon, "Wala pong problema, si Rain ay nasa kotse ko na. Gusto ko lang po kayong tawagan para sabihan kayo."Nang marinig ito, medyo lumuwag ang ekspresyon ni Zack, "Kung ganoon, pasensya na at salamat. Mayroon pa akong ibang kailangang gawin. Uuna na ako."Pagkatapos ay iniwan na niyang nakabukas ang tawag nang hindi naghihintay ng sagot mula kay Rhian.Ang tunog ng abiso ng tawag na tapos ay narinig sa telepono.Nagtigil sandali si Rhian at inilagay ang telepono sa tabi, ngunit parang naririnig pa niya ang boses ng lalaki sa kanyang tainga.Hindi siya sigurado kung siya ay masyadong nag-iisip, ngunit dahil sa mga rehearsal ng entablado nitong mga nakaraang araw, ang pakikitungo
Nang makita ni Rhian ang maliit na bata na tumatalon kay Zack, tumigil siya nang awkward at pinigilan ang dalawang batang tumatakbo patungo sa kanila."Daddy!" Hindi alintana ng maliit na Rain ang kakaibang pakiramdam ni Rhian, at masayang hinila ang damit ng kanyang daddy, "Maglaro tayo ng tagu-taguan saglit bago tayo umuwi!"Tumingin si Zack pababa sa maliit na bata, at pagkatapos ay tumingin sa direksyon ni Rhian nang may malabo at may kahulugang tingin.Pagtingin nila sa isa't isa, lalong nakaramdam ng pagkakasala si Rhian.Katatapos lang niyang sabihin na ang dalawang bata ay tumatakbo kasama ang kanilang munting kapatid, at sa isang kisap-mata, siya na ang naging dahilan ng mga pangyayari.Matapos ang ilang sandaling katahimikan, nagsalita si Zack ng malalim na tinig, "malilm na ang gabi ihahatid ko na si Rain pauwi."Pagkatapos, yumuko siya at nagsabi sa maliit na bata, "Kailangan natin umuwi ngayon, babalik tayo bukas."Nagpout ang maliit na bata, medyo ayaw pang umalis, nguni
Si Rhian ay bahagyang nakakunot ang noo, at habang siya ay magsasalita, parang naisip ng maliit na bata ang isang bagay at nagbago ng sinabi, "Wala nang kailangan idahilan pa basta araw-araw, sunduin mo kami bago ang araw anibersaryo."Nakita ni Rhian na nagbago ang isip ng maliit na bata, kaya't nakahinga siya ng maluwag at ngumiti, "Sige."Nang makita ng mga bata na sumang-ayon siya, ang mga mukha nila ay puno ng kaligayahan.Sa gilid, narinig ni Zack ang pagpapakumbaba ng maliit na bata, at may konting hindi pagkasiyahan sa kanyang puso.Naiisip niya kung bakit nagbigay daan ang maliit na bata, at alam din niya kung bakit sumang-ayon si Rhian sa hiling ng bata.Wala nang iba kundi dahil sa mga rehearsal nila kamakailan, at alam ng babae na hindi niya maiiwasan ang makatagpo sa kanila, at hindi na kailangang magtago sa kanila.Pagkatapos ng anibersaryo, siguradong magtatago na naman ang babae mula sa kanila.Dahil dumating si Rhian ng huli, pasado alas-otso na nang matapos ang pagka
Maliwanag ang ilaw sa backyard.Ang mga bata ay naglalaro ng bola sa labas. Si Rain, hawak ang kanyang maliit na palda, ay dahan-dahang sumusunod sa mga kuya. Hindi siya tumatama sa bola, pero patuloy na ngumiti nang malawak."Mommy!" Binato ni Zian ang bola papunta sa pinto, at sa pagkakataong iyon ay nakita niya si Rhian na lumabas, kaya't nagulat siya. Nang lumabas si Rhian, isang bola ang dumaan at muntik pang tamaan siya, kaya't napatigil siya saglit.Habang malapit nang tamaan ng bola, may isang kamay na lumabas mula sa likuran niya at hinila siya.Ang bola ay dumaan lang at nahulog sa lupa.Si Zack ay lumabas mula sa likuran ni Rhian, tiningnan ang mga bata na nakatingin ng nag tataka sa yard, at nagsalita nang malalim, "Pumasok na kayo at kumain."Unti-unting nagising ang mga bata at mabilis na tumakbo papunta kay Rhian gamit ang kanilang maiikling paa."Mommy, sorry po, natakot ko po kayo, okay lang po ba kayo?" magiliw na humingi ng paumanhin si Zian.Pinatong ang kamay ni R
Lampas alas-siete na ng gabi nang lumabas si Rhian mula sa experimental area.Nang tingnan niya ang oras, pakiramdam ni Rhian ay may nakalimutan siyang bagay.Habang siya ay nagtataka, tumawag si Alicia.Nagkunot ng noo si Rhian at sinagot ang tawag."Miss Rhian, on the way ka na ba?" Nang mag-connect ang tawag, narinig agad ang boses ni Alicia.Dahil dito, biglaang naalala ni Rhian ang dalawang maliit na bata, at agad na sinabi kay Alicia "Nakalimutan ko! Pupuntahan ko na sila ngayon!"Agad niyang pinatay ang tawag at nagmadaling pumunta sa kindergarten.Pagdating niya sa pintuan ng kindergarten, nakita niyang nakasara na ang pintuan. Malinaw na hindi na nandoon ang mga bata.Sandali, nag-panic si Rhian. Pagkalipas ng ilang segundo ng pagkabigla, naalala niyang tawagan si Teacher Pajardo."Na-pick up na ni President Saavedra sina Rio at Zian. Hindi po ba sinabi ni President Saavedra sa inyo?" Tanong ni Teacher Pajardo sa kabilang linya.Si Zack ang nagdala sa kanila...Nakaramdam ng
Sa KindergartenPanahon na ng pag-uwi mula sa paaralan. Karamihan sa mga bata ay umalis na, tatlong maliit na bata na lang ang natira sa playground, naghihintay na sunduin ng kanilang mga magulang. Mabuti na lang at magaan ang pakiramdam ng mga bata dahil magkakaroon sila ng rehearsal.Si Rio at Zian ay patuloy na nag-uusap, habang si Rain ay tahimik na nakaupo sa tabi, ang kanyang mukha ay namumula dahil sa ngiti."Bakit hindi pa dumating si Tita Alicia?" tanong ni Zian na medyo nagtataka habang ang langit ay unti-unting dumidilim.Dati, lagi nang maaga dumating si Tita Alicia , pero ngayon ay nahuli siya.Si Rio ay nagkunwaring nag-isip, ngunit pinakalma pa rin ang kapatid, "Baka may problema, kailangan lang natin maghintay nang konti."Sa parehong oras, sa may pintuan ng kindergarten, si Zack ay pumasok nang mabilis at agad na nakita ang mga bata na nakaupo sa mga upuan."Daddy !" Si Rain ang unang nakakita kay Zack at kumaway sa kanya.Naglakad si Zack patungo sa kanya at nagkunwa
Kinabukasan ng Umaga, nais ni Rhian na magtapos nang maaga sa trabaho at sunduin ang mga bata mula sa paaralan.Dahil kailangan niyang iwasan si Zack, hindi siya nakakapunta upang sunduin ang mga bata nang matagal na panahon. Ngayon na hindi na niya kailangang iwasan siya, wala nang dahilan para magtago si Rhian.Dahil dito, tinawagan ni Rhian si Alicia at sinabi nitong huwag na siyang dumaan sa gabi dahil siya na mismo ang kukuha sa mga bata.Agad na pumayag si Alicia.Pagkatapos niyang ibaba ang telepono, nagpatuloy si Rhian sa kanyang trabaho.Ang research institute ng Dantes family ay nasa yugto pa rin ng paghahanda, ngunit marami pang detalye ang kailangang ayusin sa kanilang institute. Bukod dito, ayaw ni Rhian na mabigo ang Dantes family, kaya't kailangan niyang tiyakin na kumpleto ang mga paghahanda.Malapit nang dumating si Zanjoe Rodriguez upang mag-ulat sa kanya pagkatapos ng kanyang trabaho sa experimental area. Nang pumasok siya sa pinto, nakita niyang abala si Rhian sa k
Nang marinig ang boses ng maliit na bata, natigilan si Rhian at naalala na sila ay nagsasanay.Ang mga kilos ni Zack ay bahagi lamang ng kwento.Nang mapagtanto ito, napangiti si Rhian at humingi ng paumanhin sa mga bata, "Pasensya na, na-distract lang si Mommy, magpatuloy tayo."Nagtinginan ang mga bata at nanuod nang masunurin bilang sagot.Sa gilid, tinitigan ni Zack ang maliit na babae sa tabi niya, ngunit malinaw ang kanyang isip at ang kanyang mukha ay nagiging malamig.Si Rhian ay nag-aalangan at hindi kayang tumingin sa kanya, kaya't hindi niya namalayan ang pagbabago sa ekspresyon ng lalaki.Nagpatuloy ang ensayo at kailangan din nilang palitan ang kanilang mga papel.Ginampanan ni Rhian ang papel ng prinsesang matanda, at naging maayos ang kanyang pagganap.Ngunit nang siya'y matulog at pumasok ang prinsipe, naging magulo ito.Ang prinsipe na ginampanan ni Zack ay may malamig na ekspresyon, o kaya't dahil kay Rain siya nakatingin, hindi niya ipakita ang galit sa kanyang mukh
"Maligayang pagdating sa dalawang elf sa handaan ng pagdiriwang."Nagsimula na ang ensayo, ginampanan ni Zack ang hari at tinanggap ang dalawang maliit na bata.Bagamat walang kamalian sa mga linya, malamig ang tono ng kanyang boses at wala ni isang palatandaan ng kasiyahan.Pati ang dalawang maliit na bata ay medyo hindi naka-ayon sa eksena.Nang makita ito, tinitigan ni Rhian ang lalaki na may pagka-walang magawa, "Mr. Zack fairy tale play ito, matatakot ang mga bata kung ganito ang tono mo."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Zack, na may kalituhan sa kanyang mukha."Dapat medyo emosyonal ka kapag nagsasalita. Tayo ay may anak ngayon, dapat masaya ka," sinubukang ipaliwanag ni Rhian. Nang matapos siyang magsalita, bigla niyang napansin kung ano ang sinabi niya. Namula siya ng bahagya at ipinaliwanag nang kalmado, "Ang hari at reyna ay nagdaos ng handaan para sa prinsesa, ngunit ang boses mo ay hindi parang isang handaan."Napakunot ang noo ni Zack at nanatili siyang matigas.Ma