Gilliane was born in the Philippines. Her parents were both doctors, but when they went to America they became nurses. The couple did not mind about the difference in their work. The salary of being a nurse in America is much higher than being a doctor in the Philippines. At first, only Gilliane's father worked abroad. He was only two years old when her mother also left and joined his father in earning a living.
It can be said that Gilliane became aware of a wealthy life. Both of her parents families can be considered capable. Her Grandmother Dianna, her father's mother in Ilocos, owns several acres of rice fields. She grew up in her grandmother's side and Dianna took care of her when her mother leave for a job in States. Her mother's family has a private family clinic and several medical supply stores in various parts of Manila.
Her parents are both neat and hardworking and she is an only child so the couple is able to save. She attended an International school in Man
Pinakamalapit siya sa head nurse ng operatingroom, si Sally. Hindi ito nagpapatawag ng Ma'am.Ito ang nag-orient sa kanya. She had a pleasant faceand sweet smile. Isang dekada na daw itong nagtatrabaho sa Dr. Amadeo Dizon Memorial Hospital. Pinlano nitong magtrabaho sa bang bansa noon katulad ng iba ngunit hindi raw nito kayang iwanan ang mga anak. Gumanda ang trabaho ng asawa nito kaya nakontento na lang ang pamilya sa Pilipinas.Namangha ang ilan sa mga kasamahan niya nangmalaman na nurse siya sa Hamburg at sa ibang bansa siya nakapagtapos ng kolehiyo. Paano raw niya nagawang pakawalan ang isang napakagandang trabaho sa Amerika at piliin pa rin na bumalik sa Pilipinas? Sinabi niya na nais niyang baguhin ang takbo ng kanyang buhay. Alam niya na hindi gaanong naniniwala sa kanya ang mga ito.Hindo rin naman kaso niya puwedeng sabihin na kaya siya narito sa Pilipinas ay dahil sa iniwan siya sa altar ng kanyang lalaking dapat ay papakasalan. Na may
Ayaw niya ring maka-abala pa kay Gorg, alam niyang posibleng may sariling schedule ito. Maaaring maaga pa ito mamaya sa trabaho or commitments nito. Ayaw niyang maging dahilan siya para mabago ang everyday o daily routine nito.Nasa bar na silang dalawa, napagod sa wakas sa ilang oras na pagsasayaw. Parehas silang may tangan na bote ng malamig na tubig. Pareho nilang hindi namalayan ang oras. They were too caught up in dancing. They both enjoy in dancing while talking loudly as the music control their body. Hindi nila naramdaman ang mapagod kanina.Bahagyang kinakabahan rin si Gilliane sa pamamaalam kay Gorg. Hindi niya sigurado kung anu-ano ang mga inaasahan sa kanya ng lalaking hindi pa rin niya inalam ang totoong pangalan. Hindi pa niya sigurado kung kaya na niyang ibigay ang ilan sa mga expectation na iyon. Natatakot din siya na baka may hilingin ito sa kanya na hindi niya pa kayang ibigay. Na posibleng mangyari.Nakita niya ang pagtingin nito sa kanya bago
Tumango siya. "I'm actually from Germany. I've been there since I was fifteen. Matagal na akong hindi nakakauwi rito pero seryoso ko nang pinag-iisipan ang pananatili dito ng mas matagal ngayon. Maybe two years or three? I'm not sure.But I like it here. I'm starting to like living here. Hindi ko naman planong iwanan nang tuluyan ang buhay ko sa Hamburg. My family is there. Sa palagay ko lang ay maganda ang lugar na ito upang magsimula ng panibago." Sumisimsim siya sa kanyang inumin."If this conversation of settling down is starting to freak you out, I won't mind if you walk out on me any time now.""I'm tougher than I look. Go on, baby."Tinantiya muna ni Gilliane ang sarili kung nais ba talaga niyang maghinga ng saloobin sa lalaking kasama. Pinagkakatiwalaan na ba niya ito ng tuluyan? Hindi niya siguro. Hindi pa siya siguro sa lalaking kaharap niya kung deserve ba nito ang tiwala niya. Ngunit sigurado s
Hindi magagawa ni Gilliane ang lahat ng iyon sa Hamburg, alam niya. She had to go to a place wjere she had not shared it with Stefan. Isang lugar na walang makapagpapaalala sa kanya sa kahit na anong masasayang sandali na pinagsaluhan nila. Kailangan niya ng lugar na hindi niya makikita si Stefan sa kahit anong sulok.Ganap na siyang nagbitiw sa trabaho. Anim na buwan bago ang kasal nila ni Stefan ay pinatigil na siya ng nobyo sa pagtatrabaho. Ayaw na nito na nagtatrabaho pa siya once na kasal na sila. Ngunit may silent agreement sila ng chief of surgery na makakabalik pa rin siya sa kanyang trabaho. Naniniwala kasi ang chief na hindi dapat masayang ang kanyang talento. Plano niyang kumbinsihin si Stefan na pabalikin siya sa trabaho. Kanyang napagtanto na hindi niya kayang mabuhay na lubos na umaasa lamang dito. Ngayon ay nag-iba na ang lahat ng plano niya sa buhay.Masinop siya sa pera kagaya ng kanyang mga magulang kaya kakayanin niyang mawalan ng trabaho sa loob ng
"Okay. Sorry. Let me begin again.""He's a vital organ. A heart. It's not my area of specialty pero let's see it as comparison. You were living okay. You didn't think anything was wrong with you. Everything was normal and peaceful hanggang sa bigla ka na lang pinanakitan ng dibdib. You had a heart attack and your doctor told you you're on an end-stage heart failure. You like your old heart but you need a heart transplant to continue living. You need a new one to survive.""While in surgery, you're under an anesthesia. You don't feel any pain. The surgeon implanted a newheart for you to live longer. Isang puso na galing sa isang taong patay na pero inilagay sa dibdib ng ibang tao upang muling tumibok." Sandaling natigilan si Sebastian. Magsasalita sana siya ngunit hindi niya naituloy dahil hinagkan nito ang kanyang sentido at nagpatuloy."After the surgery, the anesthesia gradually wears off. Mararamdaman mo na ang ki
"While in surgery, you're under an anesthesia. You don't feel anything. The surgeon implanted a newheart for you to live longer. Isang puso na galing sa isang taong patay na pero inilagay sa dibdib ng ibang tao upang muling tumibok." Sandaling natigilan si Sebastian. Magsasalita sana siya ngunit hindi niya naituloy dahil hinagkan nito ang kanyang sentido at nagpatuloy."After the surgery, the anesthesia gradually wears off. Mararamdaman mo na ang kirot. Maninibago ka sa bagong organ na nasa loob ng dibdib mo. Tapos na ang critical stage dahil mahusay ang surgeon mo pero challenge pa rin ang pagkakaroon ng bagong puso. Maaari mong i-reject ang bago mong puso. Ano mang oras ay may iba kang maramdaman dahil sa pagbabago. Your body is still adjusting.""Some surgeons are spiritual. They don't just believe in science, some of us also believe that there's someone or something bigger than us. We believe in mind and body connection."
"Not much. I came here for dinner. I didn't intend to pick any girl up tonight. I actually wanted a peaceful and quiet night. Then you walked in. You look a little familiar. Hindi ko kang alam kung saan at kailan tayo unang nangkita."Dadalhin sana ni Gillian sa bibig ang wineglass ngunit nabatid niyang wala na iyong laman. Bago pa nito maisip na kunin ang wine bottle ay naunahan na siya ng lalaking kunin ito. Sinalinan nito ang kanyang baso. Kapagkuwan ay isinandal ang sarili sa upuan at nagpakumportable bago bumalik sa kanya ang mga mata. Hindi siya nilubayan ng mga mata nito."Hindi mo lang talaga mapalampas ang pagkakataon na lapitan ako." Ayaw makaramdam ng flattery ni Gilliane ngunit iyon ang mismong damdamin na binuhay ng mga nagnining-ning na mga mata ng lalaking kaharap. Tila mas nagniningas ang apoy ng paghanga sa mga mata nitong hindi siya nilulubayan. He made her feel so pretty and especial. Like she's his precious gem and he o
Gilliane hadn't even finished with her margarita when few men's offer different kinds of drinks to her. She couldn't remember how many guys have also approached her to talk and change numbers.Others offered her a free drinks, or invited her to dance, but she refused. She even ignore the hot dyed man who asks for her cell phone number and ask of he could drive her home.She didn’t like the way they looked at her so she ignored any of these men who tried to flirt with her.Gilliane was a bit obscene and insulted in the way the eyes of some guys in that bar looked at her. It's like they want to grab and kiss her whenever they like.She feels that it's like that they were undressing her in the way they stared at her. She was also not happy with the colorful mouths on some of them just to get her attention.She wants to laugh in the way they deliver their scratched line that never old, maybe some of them thought that they