“So please, Adeline, just stay. Stay right here with me, by my side. You don’t have to do anything but let me love you. Let me be the one to carry the weight of the world for you. I’ll take care of everything—your fears, your pain, all of it. Just love me, Adeline. That’s all I’ll ever ask.” Napapikit ako ng mariin sa sinabi ni Josh. His words pierced through me, breaking down the walls I’ve built to protect myself. Gusto kong manindigan sa mga sinabi ko—sa desisyong ginawa ko—pero ang bawat salitang binibigkas niya ay tila binubura ang lahat ng iyon. It’s tearing me apart, making me doubt myself, making me question everything. I can’t deny the weight of his words, the sincerity in his voice, and the desperation in his eyes. It’s pulling me in, yet at the same time, it’s keeping me trapped between my stand and his. How do you choose between holding onto your pride and giving in to the man willing to sacrifice everything for you?Mariin na hinawakan ni Josh ang kamay ko, kaya napad
ERATO ADELINE DEVIN Meredith left me alone in my room. Kabadong-kabado ako. If we’re getting married now, there’s a high chance that Sienna will come and destroy everything. What did you do, Josh? Hindi ko maiwasang mag-isip ng mga bagay-bagay. Napahawak ako sa t’yan kong lumubo na nang makaramdam ng sipa mula sa anak namin. “Hush, little baby, I’m sorry. Mommy is just…” hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang biglang bumukas ang pintuan at iniluwal no’n si Josh na may malawak na ngiti. I smiled at him while still looking at the mirror. Lumapit siya sa’kin, at hinalikan ang noo ko. Iginapos niya pa ang mga braso niya sa’kin, habang nakapatong ang kanyang ulo sa balikat ko at hinahalikan ang leeg ko. “God, why are you so beautiful, Adeline?” He said huskily. Napapikit ako ng mariin sa ginawa niya. Nakakabaliw ang mga halik at haplos niya, pero hindi ko magawang maalit roon. “Josh,” tawag ko sa kanya kaya napatingin ito sa’kin. “You said, no more lies and promises.” Tumango na
ERATO ADELINE DEVINKaagad na naging alerto ang mga tauhan ni Josh. Hinila niya ako sa likod niya, itinago sa kanyang katawan, habang nakatitig siya sa direksyon ng boses.Sa kabila ng mga usap-usapan at kaguluhan sa paligid, lumitaw si Sienna. Nakasuot siya ng puting gown na kahawig ng akin, ngunit may bahid iyon ng dugo. Ang kanyang mukha ay marumi rin, may halong dugo, ngunit hindi niya iyon alintana. Sa halip, nakangisi siyang nilalaro ang hawak na kutsilyo, na balot din ng dugo.Tumigil siya sa gitna ng aisle, hinila ang isang upuan, at naupo na parang nasa gitna lang siya ng simpleng salu-salo. Hingal na hingal, ngunit may halong kasiyahan sa kanyang mga mata. Ipinatong niya ang isang siko sa kanyang tuhod, saka tumingin nang deretso sa amin. Ang kanyang nakakatakot na ngisi ay lalong nagpatingkad sa kasamaan ng kanyang hitsura.“Wedding?” sabi niya, puno ng panunuya sa kanyang boses, tsaka ito tumawa na parang nangangasar matapos ilibot ang tingin sa paligid. “Is this is what y
ERATO ADELINE DEVIN“Adeline! My love,” tawag ni Josh sa’kin na kakauwi lang galing sa kanyang trabaho. Aside from being a mafia boss, their family handles one of the biggest businesses here in Sicily.Kaagad kong nilingon si Josh, pero naramdaman ko kaagad ang yakap niya mula sa liluran ko at pagdampi ng kanyang labi sa ulo ko.“God, I missed you so much,” he whispered as he tightened his hug on me.Napatawa ako ng marahan sa sinabi niya. “Ang OA ah! Anim na oras lang tayong hindi nagkita!” Natatawang saad ko sa kanya.He chuckled. “Six hours felt eternity, mahal.” Umupo siya sa tabi ko at tinignan ang ginagawa ko. Kasalukuyang nasa art room kaming dalawa ni Josh dahil nagpipinta ako. Sobrang boryo na ako at hindi ko alam ang gagawin ko, kaya minsan ay nanonood na lang ako ng Italian movies, drama, or kaya nagne-n*flix para manood ng kdrama. Minsan naman ay nagtatanim na ako ng mga bulaklak at nag-aalalaga at minsan ay nagpipinta. Ang hindi ko lang magawa ay ang paglilinis dahil sob
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSEHawak ko ang daliri ko kung saan nakalagay ang singsing na sinuot ni Josh no’ng araw ng kasal namin habang malayo ang tanan sa bintana. Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat. Sariwa at masakit pa rin.“Era! Maghanda ka na! Jusko kang bata ka!” sigaw ni mommy nang buksan niya ang pintuan ng silid ko tsaka ito pumasok at lumapit sa crib na katabi ng kama ko. Marahan niyang binuhat ang anak ko, kaya lumapit ako sa kanila.“Nako, anong oras na! At hindi ka pa nagbibihis, bilisan mo! Aalis na tayo ng maya-maya,” stress na saad ni mommy.Bago pa ito makaalis ay niyakap ko siya kasama ang isang taong gulang kong anak. “Thank you, mom.”“Umayos ka, hindi ko forte ang drama! Stress na ako sa kadramahan niyo ni Cali! Bilis, magbihis ka na at baka mahuli pa si Josh sa araw ng birthday niya!” singhal ni mommy sa’kin tsaka ako kumawala sa pagkakayakap.Mabilis namang nakalakad si mommy palabas ng kwarto ko. Alam kong iiyak na naman iyon, kaya nagmamadali siyang umalis
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE“Mommy! Mommy!” Nilingon ko si Josh na tumatakbo papalapit sa’kin bitbit ang pirasong papel at lapis. Ningitian ko siya at binuka ang magkabilang braso ko para yakapin ant anak ko.“What is it, baby?” My voice is sweet as honey while smiling at him.“Mommy, look!” Josh said with enthusiasm in his voice.Kaagad itong nakarating sa’kin at pinakita ang kung ano sa kanyang papel. Nang makita ko iyon ay napakagat ako ng labi na isang family picture na pala namin iyon.There’s his grandpa, grandma, his Mommy Cali and Daddy Thaddeus together with Anchor, Talon and Talia, Mommy Kleio, Mommy Ali, Mommy Mel and Daddy Tristan, Mommy Lia, Mommy Athena, Mommy Poly, and Mommy Nia and most especially, his dad Eros na siyang katabi naming dalawa.“Mommy, where’s daddy?” Malungkot na tanong anak ko. Binitawan ko ang ballpen na hawak ko dahil may mga pinipirmahan akong papeles, para buhatin ang anak ko at iupo siya sa kandungan.Josh is now four and in the next two months
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE“The IP address was tracked at your condo, Era.”At my condo… Nanghihina akong napaupo sa swivel chair ko dito sa opisina ko matapos kong puntahan si Lander para ipatingin ang mga videos na nasa cellphone ko. Hindi pa rin ako mapakaniwala sa sinabi niya. Tracked at my condo? Hindi ko alam kung matatakot ba ako o matutuwa na malaman kong nasa paligid lang si Eros o baka naman e minumulto lang ako ng lalaking iyon.“Miss Era, may ipapadagdag ka pa ba na decorations para sa birthday ni Josh?” tanong ni Agatha na siyang sekretarya ko.Napaisip ako. At tatango na sana nang maalala ko ang mga videos ni Eros para sa anak namin. “Wait,” aniya ko tsaka ko kinuha ang cellphone kong nasa bag ko.“I have some videos here from his dad. Make sure that you will play these after the birthday song,” utos ko sa kanya.“Copy, Miss Era. Anything?”I leaned back in my chair, tapping the tail of my pen against the table as I stared blankly ahead. “Is the security tightened?” I
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSEPagkauwi ko ay naabutan ko si Josh kalaro si Nia at Thalia, habang tulala naman si Poly sa sofa. Sobrang kalat ng sala dahil sa daming laruan na nakakalat, maging mga coloring materials din ni Josh ay nakakalat.“Mommy!” sigaw ng anak ko nang makita niya akong naglalakad papalapit sa kanila.“Baby! How’s your day? Did you have fun?” tanong ko sa anak ko, pero napaungol naman sa inis si Poly kaya napalingon kaming lahat sa kanya. “That bastard! Lagot siya sa’kin kapag nakita ko siya ulit! Argh!” Sigaw nito, kaya napatingin ako kina Thalia, but they shrugged their shoulders at muling binalik ang atensyon kay Josh.Hinubad ko ang heels ko at sinubukang buhatin ang anak ko pero hindi ko na kaya dahil ang laki na niya. Natawa naman sila nang makitang nahihirapan na akong buhatin ang anak ko. “Mommy you don’t have to carry me anymore! I’m big na kaya!” Ginulo ko naman buhok ni Josh. “You’re still mommy’s baby,” naluluha kong saad. Lumapit naman si Josh sa’k
EPILOGUEJOSIAH EROS LUCHESSEIt took me years to clean up the mess. I confessed my sins, knowing I’d never be seen as a good man in the eyes of God. But for Adelaide and Josh, I’ll do everything to leave the mafia world behind and create a better life for my family. I kept following her, but I didn’t know how to face her. So, I focused on building my career instead. I became the CEO of DePiero Enterprises—a company my mother inherited, which was on the verge of bankruptcy ever since my father died. I worked tirelessly, clawing my way up, sacrificing everything to earn enough to spoil my family. They deserve nothing less, and I’ll do whatever it takes to give them the life they’re worthy of.I finally showed up to our son. Talking to him was fun; he’s so much like her—so talkative and full of life. He even stood up for a little girl who was being bullied—just like Adeline always did whenever she saw someone in trouble. I couldn’t help but chuckle, watching him grow into such a good
JOSIAH EROS LUCHESSE“Adeline, don’t leave me, hmm?” I pleaded, wrapping my arms around her from behind.She chuckled softly, turning to face me as she set the paintbrush back in its holder. Cupping my face gently, a sweet smile spread across her lips.“Baka nga ikaw pa ang mang-iwan sa’kin,” she teased. “Kapag iniwan mo ako, hinding-hindi na kita tatanggapin sa buhay ko, Josh. Kahit pa magmakaawa ka at suyuin ako. No. Never. Kaya don’t leave me.”Napatawa ako ng marahan sa sinabi niya at inayos ang hibla ng buhok na nakaharang sa kanyang mukha. I pulled her closer and sat down on the couch, letting her rest against me. “You love me so much, huh?” I teased.Napaismid naman siya. “Asa ka.”But I couldn’t help but laugh when she rested her head on my shoulder. I wrapped my arms around her small frame, holding her close. She was so tiny and delicate, yet she was the strongest and most independent woman I’d ever known.“Subukan mo talaga, Josh… Iiyak at magagalit ako. At kahit na mahal n
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE “Mommy! Mommy, wake up!” Napaungol ako nang marinig ko ang boses ni Josh, tsaka ako gumulong sa kabilang kama, para magpatuloy sa pagtulog.“20 minutes, Josh. Inaantok pa si mommy, call Mommy Nia to fetch you here, okay?” Saad ko tsaka muling napaidlip, at bago pa tuluyang mapalal ang tulog ko nang maalala ko ang nangyari kagabi, kaya naman ay napabalikwas kaagad ako ng upo.Napatawa si Josh sa ginawa ko, pero napaungol ako dahil sa sobrang kirot ng ulo ko. Napahawak pa ako sa ulo at inipit iyon na para bang kapag ginawa ko ay mawawala na ang sakit sa ulo ko.“Fvk.” mura ko nang hindi mawala-wala ang sakit no’n.“What’s fvk, mommy?” Muli akong napaungol dahil sa tanong ni Josh kaya napaupo ako ng maayos at tinignan ang anak ko. Medyo nahihilo pa at dalawa siya sa paningin ko.I grabbed my son’s arms and pulled him closer to me.“That’s bad words, anak and you can’t say that to anyone. So please, refrain yourself from cursing okay?” Saad ko sa anak ko ha
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE “You seemed drunk, Lady. Can I drop you to your home?”Hindi ko siya pinansin at tumayo para sana bumalik na lang sa hotel, dahil mukhang wala pang balak magsiuwian ang mga kasama ko nang natapilok ko kaya napadaing ako sa sakit.“Are you okay?” Puno ng pag-aalala niyang saad tsaka ito napatayo rin para lapitan ako.“Back off,” matigas kong sabi sa lalaki nang simulan niya akong hawakan.He chuckled again. “You’re really cute when you’re drunk, my Adeline.” My Adeline. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko nang marinig ang pagtawag niya sa pangalan ko. His voice. That voice. It tugged at memories I thought I had buried long ago. Pilit kong inihilig ang ulo ko para mawala ang pagkakalabo ng paningin ko at nang medyo luminaw na ay napaatras ako nang makilala kung sino iyon.But before I could stumble, his arm circled my waist, steadying me, pulling me closer. His breath was warm against my face, sending shivers down my spine.“Nakakatampo, mahal,” he murmured,
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSETitig na titig ako kay Josh habang mahimbing itong natutulog sa tabi ko. Sinuklay ko ang kanyang buhok na medyo humahaba na dahil nakalimutan kong dalhin siya sa barber para sana pagupitin siya.Hindi ako makatulog. Josh’s words keep replaying on my mind like a broken cassette. Is that real? Eros went to see him? Bakit sa kanya lang? Bakit sa’kin hindi? Ano ba talaga totoo? Is he alive? Gusto kong panghawakan ang sinabi ng anak ko, na baka nga buhay si Eros lalo na nang sabihin ni Lander na IP address ng internet mula sa condo ko ang ginamit para mai-send ang video na iyon sa cellphone ko.Hindi ko na alam. Gusto kong maniwala na baka nga buhay pa si Eros. Pero bakit hindi niya pa rin ako nilalapitan? Nakakatampo. Nakakagalit.Buong maghapon akong naglinis ng condo ko. Naglaba, naghugas ng mga linis na pinggan, paulit-ulit na pagva-vaccum sa bahay. Pero kahit anong gawin ko para mawala lahat ng tungkol sa sinabi ni Josh ay hindi maalis alis sa utak ko. “E
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSEPagkauwi ko ay naabutan ko si Josh kalaro si Nia at Thalia, habang tulala naman si Poly sa sofa. Sobrang kalat ng sala dahil sa daming laruan na nakakalat, maging mga coloring materials din ni Josh ay nakakalat.“Mommy!” sigaw ng anak ko nang makita niya akong naglalakad papalapit sa kanila.“Baby! How’s your day? Did you have fun?” tanong ko sa anak ko, pero napaungol naman sa inis si Poly kaya napalingon kaming lahat sa kanya. “That bastard! Lagot siya sa’kin kapag nakita ko siya ulit! Argh!” Sigaw nito, kaya napatingin ako kina Thalia, but they shrugged their shoulders at muling binalik ang atensyon kay Josh.Hinubad ko ang heels ko at sinubukang buhatin ang anak ko pero hindi ko na kaya dahil ang laki na niya. Natawa naman sila nang makitang nahihirapan na akong buhatin ang anak ko. “Mommy you don’t have to carry me anymore! I’m big na kaya!” Ginulo ko naman buhok ni Josh. “You’re still mommy’s baby,” naluluha kong saad. Lumapit naman si Josh sa’k
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE“The IP address was tracked at your condo, Era.”At my condo… Nanghihina akong napaupo sa swivel chair ko dito sa opisina ko matapos kong puntahan si Lander para ipatingin ang mga videos na nasa cellphone ko. Hindi pa rin ako mapakaniwala sa sinabi niya. Tracked at my condo? Hindi ko alam kung matatakot ba ako o matutuwa na malaman kong nasa paligid lang si Eros o baka naman e minumulto lang ako ng lalaking iyon.“Miss Era, may ipapadagdag ka pa ba na decorations para sa birthday ni Josh?” tanong ni Agatha na siyang sekretarya ko.Napaisip ako. At tatango na sana nang maalala ko ang mga videos ni Eros para sa anak namin. “Wait,” aniya ko tsaka ko kinuha ang cellphone kong nasa bag ko.“I have some videos here from his dad. Make sure that you will play these after the birthday song,” utos ko sa kanya.“Copy, Miss Era. Anything?”I leaned back in my chair, tapping the tail of my pen against the table as I stared blankly ahead. “Is the security tightened?” I
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSE“Mommy! Mommy!” Nilingon ko si Josh na tumatakbo papalapit sa’kin bitbit ang pirasong papel at lapis. Ningitian ko siya at binuka ang magkabilang braso ko para yakapin ant anak ko.“What is it, baby?” My voice is sweet as honey while smiling at him.“Mommy, look!” Josh said with enthusiasm in his voice.Kaagad itong nakarating sa’kin at pinakita ang kung ano sa kanyang papel. Nang makita ko iyon ay napakagat ako ng labi na isang family picture na pala namin iyon.There’s his grandpa, grandma, his Mommy Cali and Daddy Thaddeus together with Anchor, Talon and Talia, Mommy Kleio, Mommy Ali, Mommy Mel and Daddy Tristan, Mommy Lia, Mommy Athena, Mommy Poly, and Mommy Nia and most especially, his dad Eros na siyang katabi naming dalawa.“Mommy, where’s daddy?” Malungkot na tanong anak ko. Binitawan ko ang ballpen na hawak ko dahil may mga pinipirmahan akong papeles, para buhatin ang anak ko at iupo siya sa kandungan.Josh is now four and in the next two months
ERATO ADELINE DEVIN-LUCHESSEHawak ko ang daliri ko kung saan nakalagay ang singsing na sinuot ni Josh no’ng araw ng kasal namin habang malayo ang tanan sa bintana. Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat. Sariwa at masakit pa rin.“Era! Maghanda ka na! Jusko kang bata ka!” sigaw ni mommy nang buksan niya ang pintuan ng silid ko tsaka ito pumasok at lumapit sa crib na katabi ng kama ko. Marahan niyang binuhat ang anak ko, kaya lumapit ako sa kanila.“Nako, anong oras na! At hindi ka pa nagbibihis, bilisan mo! Aalis na tayo ng maya-maya,” stress na saad ni mommy.Bago pa ito makaalis ay niyakap ko siya kasama ang isang taong gulang kong anak. “Thank you, mom.”“Umayos ka, hindi ko forte ang drama! Stress na ako sa kadramahan niyo ni Cali! Bilis, magbihis ka na at baka mahuli pa si Josh sa araw ng birthday niya!” singhal ni mommy sa’kin tsaka ako kumawala sa pagkakayakap.Mabilis namang nakalakad si mommy palabas ng kwarto ko. Alam kong iiyak na naman iyon, kaya nagmamadali siyang umalis