LOGINShare
บทที่ 48
Last Updated:
2025-04-03 15:04:25
Related chapters
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 49
หลี่จื้อเห็นด้วย“ติดตามสังเกตฮูหยินน้อยมานานเพียงนี้ นางไม่มีทีท่าน่าสงสัยอันใด สิ่งที่แปลกไปในตัวนางคือ นางไม่สนใจท่านจริง ๆ แล้ว ทั้งยังคิดหย่าขาดจากท่าน คนเมาย่อมพูดความจริงทว่าที่นางปรนนิบัติท่านได้อย่างคล่องแคล่วนั่นคือสิ่งใดกัน”ไป๋จิ้งหานเอ่ยต่อพลางมองร่างบอบบางที่เหมือนจะหลับสนิทไปแล้ว“หรื
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 50
บทที่ 27 ไปตรวจสอบมาความคิดของหลี่จื้อนั้นทำให้บุรุษบางคนขบกรามแน่น จับจ้องสตรีผู้เมามายที่นอนไร้สติอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยโทสะจากนั้นก็พ่นคำเย็นเยียบออกมา“บังอาจ!”ไป๋จิ้งหาน แทบจะอยากดึงกระบี่มาสับร่างบอบบางให้เป็นชิ้น ๆ เขาโกรธจนรู้สึกดวงตาพร่าเลือน ทว่าจู่ ๆ เหยียนซือเหยียนก็ขยับตัวเอ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 51
ร่างสูงใหญ่คุกเข่าลงตรงหน้านางภายในเรือนไม่มีแสงสว่าง ทว่าดวงตาที่ปรับให้คุ้นชินกับความมืดแล้ว ยังพอจะมองเห็นเสี้ยวหน้าขาวกระจ่างที่สะท้อนอยู่ในความมืดท่าทางของนางดูไม่สบายตัว ส่งเสียง อื้ออึงในลำคอ ริมฝีปากเม้มแน่น คล้ายกับกำลังตกอยู่ในฝันร้าย“ฝันร้ายอีกแล้วหรือ? ไยจึงฝันร้ายบ่อยเช่นนี้ เจ้าเห็นส
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 52
บทที่ 28 กลับจวนกับข้าแสงของรุ่งอรุณทาบทับผ่านบานหน้าต่าง ไออุ่นของแสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในห้อง เหยียนซือเหยียนขยับกายไปมาแล้วส่งเสียงเมื่อรู้สึกปวดที่ศีรษะขึ้นมา“อืม...”นี่คงเป็นผลจากสุราเมื่อคืน ให้ตายเถิดสุราเมืองหลงเซิงรสชาติอ่อนและหวานทว่ากลับมีฤทธิ์แรงยิ่งนักนี่เป็นครั้งที่สองแล้วที
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 53
“โอ๊ย!”ให้ตายเถิดนางเจ็บจมูกมาก เมื่อชนเข้ากับแผงอกแน่นอย่างแรงนางเงยหน้าจ้องมองเขาเขม็ง สายตาไม่แตกต่างจากเขาเมื่อสักครู่แม้แต่น้อยแทบจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆไป๋จิ้งหานตีสีหน้าเศร้าสร้อยเอ่ยตาใสออกมา“อา...ข้าไม่ได้ตั้งใจข้าขอโทษ เหยียนเหยียนเจ็บหรือไม่”“ทะ...ท่านเรียกข้าว่าอย่างไรนะ”“เหยียนเหยียน เ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 54
“เจ้าโกรธและน้อยใจอี้ชิงจนอยากกลับเมืองหลวงหรือ อี้ชิงนางคือญาติผู้น้องของข้า มิใช่คนนอก เจ้าอย่าได้คิดมากหึงหวงด้วยเรื่องไร้สาระ”เหยียนซือเหยียนตบเข้าที่หน้าผากของตนเองเบา ๆ นี่นางพูดไม่รู้เรื่องหรือว่าไป๋จิ้งหานโง่เกินไป ดังนั้นนางจึงตั้งใจอธิบายให้ชัดเจน“ท่านหลอกเด็กหรือญาติผู้น้องอันใดกัน ข้าไ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 55
บทที่ 29 เผลอไผลมือหนาคว้าข้อมือนางไว้แล้วกระตุกดึงให้นางล้มลงบนเตียง ร่างสูงใหญ่เคลื่อนตัวตามไป กักนางไว้ใต้ร่างอย่างรวดเร็ว“หานหานท่านทำสิ่งใด ปล่อยข้านะ”“ทำไม ไม่อยากเป็นภรรยาที่ดีหรือ กฎข้อแรกของการเป็นภรรยาที่ดีคือปรนนิบัติเรื่องบนเตียงให้สามีพึงพอใจ”“กฎตดหมา[1] น่ะสิ ข้าไม่ทำเด็ดขาด ท่านก็
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 56
เหยียนซือเหยียนกระแอมนี่ไม่ใช่เวลาที่นางจะมาชื่นชมความหล่อเหลาของเขา นางสูดลมหายใจเฮือกจากนั้นจึงยกมือขึ้นโอบรอบลำคอของเขาพยายามกดข่มความรู้สึกตื่นเต้นที่เกิดขึ้นมาเอาไว้สุดความสามารถพร้อมกับเอ่ยว่า“หานหาน มิใช่ท่านหรือที่ขัดเขิน ท่านเองบัดนี้กระทั่งหูก็ยังแดงแล้ว หัวใจของท่านก็เต้นแรงจนข้าสัมผัสได
Last Updated : 2025-04-03
Latest chapter
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 329
ปีค.ศ.1970คุณนายสกุลฉางให้กำเนิดบุตรีคนแรก ผิวขาวราวหยกใบหน้าจิ้มลิ้ม ซินแสทำนายวาสนาสูงส่งยิ่งนัก ทำให้กิจการค้าขายของบิดามารดาเจริญรุ่งเรืองในยามนั้นบิดาได้หมั้นหมายเด็กหญิงเอาไว้กับบุตรชายคนโตของเพื่อนรักแห่งสกุลต้วนต้วนชางหลางเด็กชายอายุราวหกขวบกำลังจ้องมองทารกตัวน้อยที่นอนอยู่ในเปลด้วยความสน
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 328
จูชางหลางอุ้มสตรีร่างผอมขึ้นมาวางนางเอาไว้บนตักของเขาโถมร่างกายก้มกอดนางแนบแน่นจนลึกสุดหัวใจ เส้นผมของนางกลายเป็นสีขาวโพลน รวมทั้งผมของเขาเช่นกัน ยามนี้เมื่อใกล้ชิดเส้นผมขาวของคนทั้งคู่กำลังเคลียคลอซึ่งกันและกันโดยไม่อาจแยกแยะว่าเป็นผมของผู้ใดกันแน่จูชางหลางเข้าใจชีวิต มิมีผู้ใดฝืนสังขารของร่างกาย
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 327
ตอนพิเศษ ตอนที่ 1ยี่สิบปีต่อมา“ท่านตา ท่านยายแย่แล้วขอรับ”จู่ ๆ ก็มีเด็กผู้หนึ่งวิ่งเข้ามาบอกเขาในเรือนสมุนไพร จูชางหลางที่กำลังนั่งยอง ๆ พร้อมกับใช้พัดโหมไฟให้ลุกโชนเพื่อต้มสมุนไพรให้กับหยางอี้หงถึงกับมือสั่นระริกทำพัดที่อยู่ในมือหลุดลงทันใดเขาวิ่งไปที่เรือนของนางอย่างรวดเร็ว หลายปีมานี้หยางอี้
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 326
มู่เหยาทอดสายตามองแผ่นน้ำเบื้องหน้าที่คล้ายกำลังเต้นรำระริกไหวไปตามแสงจันทราแล้วยิ้มงดงาม“ท่านแม่ ขอให้ท่านคุ้มครองให้ข้ามีความสุขด้วยนะเจ้าคะ”เอ่ยคำนี้แล้วนางจึงโปรยดอกไม้ลงไปเบื้องล่าง ก่อนจะเดินกลับลงมายังหมู่บ้านก่อนจะถึงทางเข้าหมู่บ้านนั่นเอง จู่ ๆ มู่เหยาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของค
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 325
มู่เหยายิ้มไม่หุบ คำชมเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อเอาใจนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะส่งผลต่อนางเพียงนี้ "หลานชายช่างปากหวานยิ่งนัก เช่นนี้สตรีใดได้พบคงไม่อาจถอนใจได้ ด้วยใบหน้างดงามเช่นนี้ต่อไปคงทำให้สตรีเสียใจอีกหลายคน"จูอี้หลางส่ายหน้า"ข้าไม่คิดหลอกสตรีใด จิตใจของข้าจะมอบให้กับสตรีที่ข้ารักเพียงผู้เดียวเช่นท่านพ่
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 324
เมื่ออยู่กันเพียงลำพังจูชางหลางจึงเอ่ยขึ้นว่า“เจ้าได้พบนางแล้วใช่หรือไม่”จูอี้หลางพยักหน้า“ท่านพ่อ เป็นท่านแม่จริงหรือ”จูชางหลางพยักหน้า“ที่นี่ไกลจากหน้าผาที่แม่เจ้าตกลงมายิ่งนัก พ่อไม่คิดว่านางจะรอดกระทั่งมีคนของหมู่บ้านนายพรานไปพบเข้าระหว่างที่นางลอยไปตามกระแสน้ำ ท่านแม่ของเจ้าลืมทุกเรื่องไปจ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 323
จูอี้หลางขมวดคิ้ว เขาแน่ใจว่านางย่อมคือมารดาของเขา อยากจะบอกออกไปให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร ดูเหมือนว่าสตรีนางนั้นจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดสิ้น จูอี้หลางถอนหายใจยาวเขาต้องสนิทกับเด็กคนนี้ให้เร็วที่สุดเพื่อสืบถามเรื่องราวเอาไปบอกบิดา“แล้วพ่อแม่ของเจ้าเล่า”“ท่านพ่อท่านแม่ของข้าหรือ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 322
"ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ต้องรีบปล่อยเขาออกจากเขตหมู่บ้านตามกฎ มิใช่จับเขามามัดเอาไว้เช่นนี้ เห็นท่าแล้วเจ้าอยากได้ม้าของเขาใช่หรือไม่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าตราประจำตัวม้าเป็นตราราชสำนัก เจ้ากำลังนำความเดือดร้อนมาให้คนในหมู่บ้านแล้ว”มู่เยี่ยนลืมคิดถึงเรื่องนี้ไป ดวงตากลมโตตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ท่านน้าของนางจ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 321
จูอี้หลางเป็นองค์รัชทายาทผู้สูงศักดิ์ ตั้งแต่เกิดมาทุกคนล้วนนอบน้อมกับเขา นี่จึงเป็นครั้งแรกที่มีคนเรียกเขาว่าเจ้าหน้าขาว ทั้งยังกล้าจับเขามัดอย่างไม่กลัวเกรง ทว่าเห็นท่าทางน่ารักของเด็กหญิงผู้นี้แล้วเขากลับไม่นึกโกรธ ยังนึกชื่นชมในความกล้าหาญของนางด้วยซ้ำ“เช่นนั้นบอกข้ามาก่อนว่าข้าอยู่ที่ใด แล้วเจ
