Nobela ni MswRIGHTer

[3rd Person’s POV]10 years ago“Ma?” agad siyang napalingon siya sa kaniyang anak nang magising ito bigla. Nagmamadali niyang tinupi ang mga damit na nagkalat sa higaan at agad itong isinilid sa bag.“Bumangon ka na riyan.” Utos niya nang hindi ito nililingon. Animo’y magbabasakan na ang mga luha niya nang sandaling iyon ngunit kaniya itong pinipigilan.“Saan tayo pupunta ma?” tanong ng anak nito habang nasa pag-aayos parin ang atensyon. Mabigat siyang nagpakawala ng buntong hininga.“Basta bumangon ka na riyan.” ma awtoridad na utos nito. Walang magawa ang anak kaya tumayo ito at inayos ang higaan. Lumapit siya sa kaniyang ina at tinulungan itong mag impake ng mga gamit.Marami siyang tanong, marami siyang gustong linawin sa nangyayari ngunit hindi niya magawa. Palihim niyang pinagmasdan ang kaniyang ina na panay pahid ng luha habang nag-iimpake. Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding lungkot at pangamba. Sa kabilang banda ay nakadungaw ang isang babae sa kanila mula sa isan

[Kenjie Hidalgo]Sunod-sunod na putok ng baril ang pinakawalan ko habang maiging nakatitig sa mga target system na nasa harap. Kitang-kita kong saktong tinaaman sa gitna ang anim na magkahilerang targets.Agad akong napalingon nang makarinig ng palakpak sa likod ko. Nakita ko si Mom, nakatayo lang siya di kalayuan sa kinatatayuan ko.Dali-dali kong inilapag ang baril na hawak at inalis ang mga gears na suot bago patakbong lumapit sa kaniya.“Mom! Anong ginagawa nyo rito?” Bungad ko sa kaniya at nakangiti naman niyang inayos ang magulo kong buhok.“Visiting you here of course.” Usal niya sabay pisil sa ilong ko “You’re doing great here ha?” Usal ni Mom at ginulo pa ang buhok ko.“No choice eh.” Bulong ko at nakatanggap naman agad ako ng kurot at panlalaki ng mata sa kaniya.“Biro lang.” Usal ko. “Si Dad?” Tanong ko at ngumuso naman siya sa may rest house. Nakita ko si Dad na seryosong kausap si Kendrick.Napalingon sa gawi ko si Dad at hindi ko maipaliwanag yung kabang idinulot sa akin

[Emmanuel Hidalgo]Agad kong ipinarada ang aking sasakyan sa garahe at pagkababang-pagkababa ko ay bumungad sa akin ang taxi papalabas na ng gate."Who's here?" Takang tanong ko sa kasambahay na sumalubong sa akin. I handed her the car keys."Si Ma'am Vanessa po." Kumunot ang noo ko sa isinagot niya kaya naman ay nagmadali na akong pumasok ng loob. "Seriously? Wala man lang sumundo sa akin sa airport? I have lots of luggages and suitcases with me." Reklamo nito sa mga kasambahay na ngayon ay nakahilerang nakaharap sa kaniya. "Ano ba ang pinanggagawa ninyo rito? Nakahilata? Nagf-feeling at home? Ganoon?" She's starting to hystericate."I'm gonna fire you all, especially you!" Turo nito kay sa isang kasambahay."Sino ba naman kasing nagsabi sayong umuwi ka." Usal ko at gulat naman itong napaharap sa akin. She immediately changed her mood after she saw me and ran towards my direction."Oh my ghad, honey!" Sinalubong niya agad ako ng halik ngunit bago pa man dumampi iyon sa labi ko ay hi

Hindi mawala isip ko ang nangyari kagabi sa mansion ng mga Hidalgo ngunit ang senaryong pabalik-balik sa isip ko ay ang lalakeng nakita ko kagabi.Sino siya?I think I've seen him somewhere.Did I met him before?Agad akong napalingon sa pintuan nang marinig ang katok mula sa labas."Madame, nasa baba na po si Atty. Bernal." "Susunod ako." Usal ko bago inayos ang sarili sa salamin.Agad kong kinuha ang evelope sa drawer na naglalaman ng DNA tests at iba pang dokumentong magpapatunay na anak nga ako ni Eduardo Almazan.Alam kong gagawa ng kilos si Emmanuel ukol dito kaya uunahan ko na siya."Attorney." Bati ko nang makababa. Prente itong nakaupo sa sofa habang humihigop ng kape.Napalingon siya sa akin at agad na tumayo para yumuko at bumati. "Ms. Elizabeth Almazan, right?" Tanong niya nang tuluyan akong makalapit.Naupo kaming magkatapat pareho sa sofa. Agad ko namang inabot sa kaniya ang mga dokumentong hinihingi niya sa akin nung isang araw pa."May pag-asa pa ba na mabawi ko ang m

Hindi mawala sa isip ko ang impormasyong nakuha ko kanina kay Trisha. Hindi ko inaasahang may iba pa palang nakaalam sa kahayupang ginawa ni Emmanuel sa mga Almazan.-------Flashback:"Hindi na po namin siya mahanap.""What do you mean?"“Sinubukan niya po kasing magsalita noon tungkol sa nangyari sa mga magulang n'yo. Medyo matagal po bago siya nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita. Pero nung tinangka niya pong magsalita, bigla nalang pong hindi namin siya mahanap. Magpi-pitong taon na po siyang nawawala, kaya inisip nalang namin na wala na siya. ” End of Flashback---------Malaki ang maitutulong nito sa akin sa pagpapabagsak ko kay Emmanuel. Magiging matibay na ebidensya ang mga nalalaman niya pag tumistigo siya. Kailangan ko siyang mahanap. "What are you doing here?" Halos mapatalon ako sa gulat nang bumulagta sa harap ko ang isang demonyo.Hindi ko inaasahang may kakaibang pa surpresa pala sa mga bisita ang kasiyahang ito. Hindi ko man lang naihanda ang sarili ko.Agad ko si

Flashback:19 years ago…“Pirmahan mo.” Mahigpit akong hinila ni Emmanuel papunta sa maliit na table na nasa kwarto namin at saka ako pabagsak na itinulak sa sahig. Muntik pang tumama ang mukha ko sa gilid ng mesa, mabuti nalang ay nasangga ko ito gamit ang braso ko.“Pirmahan mo ‘yan.” Matigas na utos niya at napatingin naman ako sa papel na nasa harap ko. “S-Sandoval Incorporated? A-Anong gagawin mo sa kumpanya?” gulat kong tanong sa kaniya nang mabasa ang pangalan ng kumpanya namin sa papel na tinutukoy niyang pirmahan ko. “Wag ka nang maraming tanong at pirmahan mo ‘yan.” Galit na na utos niya sa akin. Mabilis akong umiling at tumayo mula sa pagkakasalampak sa sahig. “H-Hindi ko pipirmahan iyan, Emmanuel. Kung ano man ang binabalak mo, h-hindi mo makukuha sa akin ang kumpanya na pinaghirapan ng mga magulang ko—” Agad akong napapikit nang dakmain niya bigla ang pisngi ko ng kanan niyang kamay saka ito mahigpit na nilapit sa mukha niya. “Baka nakakalimutan mo Celestine.. Pinakasa