Nobela ni Shinzanzou

“T-teka Lang…” saad ko.Nagtatanong na mga mata ang iginawad niya sa akin. Nag iwas ako ng tingin. Anong kalokohan na naman itong pinagsasasabi niya? Kaming dalawa? Ikinakasal? Nag aadik na yata ‘tong lalaking ‘to, e!“May gusto ka ba sa akin?” diretsahan kong tanong na talaga namang nanlaki ang mga mata niya sa gulat.“What?! Umaasa ka ba?” natatawang aniya.Aba! At nagawa niya pa akong tawanan? Hindi ba dapat ako itong natatawa sa mga pinagsasasabi niyang kasal-kasal? Tsk!“Feeling ko may gusto ka na sa akin. Napapanaginipan mo na ako, e!”“ Asa ka!” maupo ka na nga lang doon at ako na ang maglilinis niyang mga isda. Kung anong pinagsasasabi mo d’yan!” sabi niya pa at nagtungo na sa lababo para linisin ang mga isdang iihawin namin.“Hmp! Makapagsalita ka d’yan, e ikaw nga itong kung ano-ano ang sinasabi,” tugon ko saka padabog na nagtungo sa sala upang doon umupo.Agad akong napahawak sa tiyan ko nang narinig ang pagtunog nito. Gutom na naman ako!“Gutom ka na?” agad niyang tanong.

“Andyan na sila! Andyan na sila!”Agad akong napalingon sa labas nang marinig ang boses ng mga taong kanina pa nag aabang sa pagdating ng mga mangingisda.“Woah! Ang lalaki naman ng mga huli ninyo ngayon!”“Ang saya! Tiba-tiba na naman tayo nito sa palengke!”Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pintuan. Sumandal ako roon upang tahimik silang pagmasdan.Si Alonzo ay abala sa pakikipagtawanan sa mga kasamahan niya habang naglilipat ng mga isda sa lagayan ng babaeng bumibili.Bakas sa mukha niya ang tuwa dahil sa mga nahuli.“Asuuus! May nakangiti habang pinagmamasdan si Alonzo. Inlab ka na sa kanya, Mits?”Agad akong umayos ng tayo at nilingon si Rosalyn. Hindi na ako masyadong nagsusuka at medyo unti-unti nang nakakabawi ng lakas ang katawan ko kaya nakakapaglakad-lakad na ako.Bumaba ako ng hagdan at lumapit sa kanya. “Hindi no! Natutuwa lang ako kasi ang dami nilang huli ngayon.”“Iyon lang ba talaga o natutuwa ka kasi nakangiti si Alonzo? Yieeee! Umamin ka na kasi! Nafa-fall ka na

Hindi ko alam kung paano akong nadala nina Rosalyn sa hospital. Tila wala ako sa sarili habang ibinabyahe nila ako at ang tanging kumukuha lamang sa atensyon ko ay ang dugong patuloy na dumadaloy sa paanan ko.I wasn't on my right mind. Parang natauhan lang ako no'ng hinawakan ni Alonzo ng mahigpit ang kamay ko kasabay nang pagbigkas ng doktor sa mga salitang hindi ko alam kung ikatutuwa ko ba o ikababagsak ng mundo ko."Mabuti na lang at agad niyo siyang naitakbo dito bago pa lumala ang lahat. Salamat pa rin sa Diyos at ligtas ang bata sa sinapupunan niya.Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko. Buntis? Ako? Ako 'yong buntis. At muntik na akong makunan."Sorry. . ."Napatingin ako kay Alonzo nang banggitin niya 'yon. Sobrang hina ng pagkakasabi niya pero dahil malapit na malapit siya sa akin ay dinig na dinig ko.Nagpaalam ang doktor at nang maisarado ang pintuan ay sunod kong narinig ang marahas na pagbuntonghininga ni Rosalyn. Wala si Eugene dahil na rin sa anak nilang may sakit pa a

Tahimik lamang akong nakasunod kay Alonzo habang naglalakad kami papasok ng wet market. Kanina niya pa akong hindi kinakausap. Tinanong niya lang kung anong mga bibilhin ko at nang ipinatingin ko nga sa kanya ang listahan ko ng mga bibilhin ko ay hindi na niya muli pang ibinalik sa akin ang listahan. At siya na nga itong nangunguna lagi sa paglalakad."Alonzo! Nandito ka ulit. Mga bagong dating itong mga karne namin! Anong parte ang gusto mo?" anang medyo may edad na babae sa pwestong unang nilapitan ni Alonzo."Hija, fresh na fresh pa itong mga karne namin. Pili ka lang," sabi rin nito sa akin nang tumabi ako kay Alonzo. "Kikay, tumulong ka nga dito at sunod sunod ang dating ng mga customers.""Kasama ko po siya Aling Nenet," sabi ni Alonzo na siyang nakapagpatigil sa ali."Ka-kasama? Nagkita na ulit kayo ng asawa mo?"Napatingin ako kay Alonzo. Totoo pala talagang may asawa na siya.Mahinanag natawa si Alonzo."Sino?! SI Alonzo?! Nakita na ni Alonzo ang asawa niya?!" malakas na tanon

Huminto ako sa pag iyak. Umasa ako at naghintay na iluluwa nga niya ang pagkain ko pero hindi nangyari. Kinunutan niya ako ng noo at tiningnan lang.“Kung maka-demand ka, akala mo naman pagkain mo. E inutang mo lang naman 'yan sa akin. Ubusin mo 'yan lahat ah? Saka matulog ka na. Sasabihan ko si Rosalyn bukas na ipa-check up ka.”Nilagpasan niya ako at lalabas na dapat siya ng kusina.“Bakit ako ipapa-check up? E, wala naman akong sakit.”“Tss!”Nagpatuloy siya sa paglabas at nagdire-diretso sa pag akyat patungong kwarto niya. Ako naman ay bumalik na sa pagkain ko. Pero makalipas lang ang ilang sandali ay nawalan na rin ako ng gana at iniligpit ko na lang ang mga pagkain. Kaya kinabukasan ay nakabusangot na mukha ni Alonzo ang bumungad sa akin pagkababa ko ng kusina.Tatanungin ko na dapat siya kung bakit masama ang tingin niya sa akin. Pero mukhang alam ko na agad kung bakit matapos kong mababaan ng tingin ang bukas na ref kung

Gusto kong matawa kaso ay baka biglang mawirdohan siya sa akin. Ang mukha niya ay kilala ko pero ang pagkatao niya bilang si Alonzo ay hindi.Umiling ako. “Hindi. Ito ang unang beses na nagkakilala tayo,” sabay ngiti ko ng tipid.Napayuko siya. Saka marahang tumango. Humugot ng malalim na hininga saka naglakad ng mabilis at nilagpasan pa ako. Malalaki ang mga naging hakbang niya na halos tumatakbo na ako makasabay lang sa kanya. Hindi na niya ako muling pinansin hanggang sa makarating kami sa bahay. Agad siyang pumasok sa kwarto niya na tahimik lang.Kumunot ang noo ko habang nakatingala doon.“Galit ba siya? Is he expecting me to know him?”Matapos ang ilang sandali ay nagkibit balikat ako at nagtungo na lamang sa kusina. Oo nga pala at hindi pa ako nakakapag grocery kaya ano itong ginagawa ko sa kusina?“Pero gusto kong kumain ng tinapay na may maraming asukal,” sabay haplos ko pa sa tiyan ko.Naghapunan naman ako kanina pero feeling ko ay hindi iyon sapat at talagang hindi matatahi