Nobela ni Yohann Z

Chapter 12ARSENIA RUIZ POV I traced Drix face with my index finger. From his perfectly shape eyebrows, pointed nose, down to his thick reddish lips. I was enjoying his perfectly crafted face like gods in novels and books. Hindi ko inakala na sa lalaking ito, mahuhulog ang puso ko. Sa dinami-dami kong manliligaw, sa kan'ya ako nahulog, samantala wala naman siyang ginawa kundi ang sungitan ako. We are in my flat. Dito ko siya dinala dahil hindi ko naman alam ang passcode sa unit niya. Inayos ko ang pagkakamot sa katawan niya. Ayaw kong pasukin siya ng lamig dahil wala siyang anumang suot, pang-itaas. I take off his polo shirt, dahil amoy alak iyon. Wala din naman akong maipapasuot sa kan'ya dahil puro pambabae ang mga gamit ko. I have loose shirts pero hindi iyon magkakasya sa kanya. Sa laki niyang mama, at laki ng katawan, sigurado na hindi pa napapasok sa ulo niya ang damit ko, punit na. I looked at his face again. Mas natuon ang mata ko sa kan'yang mga labi. Mga labing

Chapter 11ARSENIA RUIZ POV Pagkarating namin sa Delas Bar, ay kakarating lang din ni Cleo. Agad din itong tumakbo papalapit sa akin at yumakap. Malaki ang ngiti nito ng kumalas sa akin, lalo na nang makita niya sa likuran ko Drix. Mapanukso niya akong tiningnan. Tinawanan ko lang siya at hindi na pinansin pa. Magkailala na sila ni Drix noon pa, kaya hindi ko na kailangan ipakilala sila sa isa't-isa."How are you, Captain? " tanong niya kay Drix na ngayon ay katabi ko na. "I'm good, Cleo. How about you?" seryosong balik tanong nito.Nilingon ko ito dahil seryoso ito masyado. Mahina ko siyang siniko, para sana ipaabot sa kan'ya na huwag siyang magseryoso. Kaso wala itong epekto. Hindi ko alam kong may galit ba siya sa akin at sa mga kaibigan. Ganito kasi siya lagi kalamig at seryoso, sa amin. Samantala palangiti siya sa ibang nakaka-usap niya o hindi kaya'y malambing. "Gosh, you're so hot, as always. Especially when, you're so serious, Drix! Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit la

Chapter 10ARSENIA RUIZ POV "We can start the actual trial by next week miss. We just have to amend some loopholes in our plan."Nasa conference room ako, kasama ang mga system managers. We are discussing the strategic plan para sa internet upgrading project namin. Maging maayos naman ang plano na nailatag nila kaysa noong unang napag-meeting-an. At ilang kembot na lang ay naisasakatuparan na namin ang unang hakbang. "Okay good job everyone," bati ko sa kanila. I want to appreciate all their efforts in this projects. Lalo na't alam ko kung gaano nila ito pinagpuyatan at inaral ng maayos. We're just so happy having an employees like them."I want the list of the companies for our actual trial next week. Can I have it tomorrow? ," tanong ko kay Keen, na siyang nasa harapan at nagreport lang kanina. "Okay po Miss," he answered back. Tumayo na ako, at inayos ang mga files na nasa harapan ko."That's all for today folks, dismissed, " magiliw kong sabi sa kanila saka nauna na lumabas ng

CHAPTER 9ARSENIA RUIZ POV I grow up being secured in everything—loved, money, attention, family, and even in my self confidence. Kaya kahit anong 'di maganda na naririning mula sa iba ay hindi iyon nakakaapekto sa akin. Isa na din sa dahilan ay nasanay na ako sa pang-aalaska ni kuya B, at mga kaibigan niya. Sila ang kontrabida lagi sa buhay ko, hindi dahil ayaw nila sa akin, kundi iyon ang love language nila.And now hearing what Drix said, only proves that am not that confident enough. Dahil ang sakit lang na nagmula mismo iyon sa kanya. It's nothing compared to what others said, actually pero umaasa ako na in all people, he will be the one who will appreciate me more. Pero dahil ako si Arsenia, my ninety-nine percent confidence will not fall because of what Drix just said. Nasaktan nga ako pero hindi ibigsabihin no'n na mawawalan na ako nangkumpyansa sa sarili. I know myself more than anyone else."Should I gave it to her?" Salubong ang kilay niya sa tanong ko. Sigurado iniisip n

Chapter 08ARSENIA RUIZ POV Bitbit ko ang isang paper bag na may lamang lunch para kay Drix. Kabababa ko lang ng sasakyan at binabaybay ang daan papunta sa opisina niya. May ilang nagha-hi at nginingitian ako. Hindi dahil maganda ako, kundi, subrang ganda ko charr! Siyempre halos araw-araw ba naman ako magawi dito, kaya knows na nila ang beauty ko. I smiled when I saw his office. Nasa pinakadulo ito dito sa ground floor kaya, medyo mahaba ang pasilyo na nirampahan ko. I stopped for a moment, ng mga limang hakbang na lang ay nasa opisina niya na ako. I breath in and out, and practice my smile before putting it on. Pero agad din iyon naglaho, ng tumagos ang mga mata ko sa gawang salamin niyang pintuan. I walked near to his office. Gusto kong pumasok para sana sumbatan siya, pero naalala ko, wala pala akong papel sa buhay niya. I stayed outside his office. Sinigurado ko na hindi niya ako makikita. Kumubli ako sa kaliwang bahagi ng pintuan. Gawa sa kahoy ang kalahati ng dingding mula sa

Chapter 07THIRD PERSON POV "Sino ka?"Dahan-dahan na tumayo si Arsenia mula sa pagkakubli sa malaking bato. Panandalian siyang nablangko at hindi nakapag-isip. Hindi niya alam ang gagawin niya ngayong may nakahuli sa kanya."Hoy, sino ka? Ano ginagawa mo dito?" tanong ulit ng lalakina nakakita sa kanya. Kinalma niya ang sarili at humarap sa lalaki na nagtanong sa kanya. Gulat ito ng makita na babae siya. Madilim kasi ang kinublihan niya kaya hindi siya maaninag nito kanina."Alam mo na 'yon kuya. Wala kasi ako nakita na cr, kaya dito na lang," pag-aalobi niya. Kasabay ng panalangin na sana ay paniwalaan siya. Pinakatitigan niya ang matigas na mukha ng lalaki. Sana lang naniwala ito sa kanya. Dahil kung hindi, pati siya 'di alam ang mangyayari sa kanya. Bukod sa malasanggano na katawan nito ay tiyak siyang may armas din na nakatago. Mabuti at lumambot ang reaksyon sa kausap kaya nagpatuloy siya."Pasensiya na po kayo, alam kong bawal pero hindi ko na po talaga kaya," peke siyang ngum