Nobela ni Smoothypie_P

Sometimes life would be Unexpected. Life will be unsure of things, sometimes life is more difficult, but mostly in life there's the unexpected things we need to face. Even the life was hardest, to the point that you wanted to gave up, you would think that what was the reason why are you breathing. There was always the reason. But the Unexpected one is the best.The life I have before the marriage is much better. I can do whatever i wanted. I can decide on my own. I can literally go to the clubs, partying, go out with friends, and love my first love freely. But then, it was all disappeared when the marriage came.It was hard for me to accept. I hurt her, i make her cry. I make her suffer. But she don't do anything, she just love me on who I am. She accept my flaws. She accept me whole hearteadly. While me, i am hurting her secretly, i made up a plan so she can hurt and asking for divorce.But it never came.Right now.. I am happy.. I have a contented life. I have my two angels, and i h

The feeling of being loved? I always felt that. I am 4th months preggy. Masarap palang mag buntis ano? Yung parating andyan ang hubby mo para sayo. Kahit nasa work sya uuwi at uuwi sya kapag may cravings ako.″huhuhu, love i don't want the food here.″ atungol ko sa telepono kay Stephen.I called him dahil ayoko ng pagkain dito kila mom. Nandito ako sa kanila dahil may celebration daw mamaya. Pero ngayon wala sila mom and dad.″hayst, what do you want hmm?″ pagod na sabi nya. I know he's tired. Pabalik balik sya parati. He has a work pero lagi akong nang-iistorbo.″huhuhuhu, no ayaw ko na pala huhuhu. I know you are tired na huhuhu″ iyak pang sabi ko.Grabe ang pagiging emosyonal ko sa bawat araw na nadaan. Normal lang naman daw 'to sabi ni mommy, pero kahit sarili ko hindi ko macontrol.″shshshsh, please don't cry hmm?″ malambing na sabi nya.″Are you tired?″ ″yes..but, i can manage it okay? For the baby..″ mahinahong sabi nya. Onti onti naman akong tumahan.″so...Then what do you wa

When I first saw him, I don't like him. He's to funny and noisy. Hindi matigil kaka-dada ang bibig nya. We're not even close. Pero onti-onti when i am with him nakakalimutan ko ang problema ko sa bahay. He's once my home and listener. Onti-onti dumepende na ako sa kanya.Sinasabi ng mga naka paligid samin na, that was just puppy love. Minsan ang iba, ginagamit lang daw ako ni Justin. Yung iba, pinag kakamalan syang guard ko dahil sa pag dikit nya sakin. Minsan, sinasabi ng iba na pineperahan lang ako ni Justin kahit na ni piso ay hindi nya hinahayaang mag labas ako sa wallet ko. Dumepende ako sa kanya. I'm too immatured pa noon eh. Hangang sa isang gabi, binagit nya sakin ang mga salitang hindi ko inaasahan, ang mga sabi-sabing ginawa nyang maka totohanan, ang mga sabi-sabing sya mismo ang nag patunay. I felt in pain. My world fall. Dumepende na ako sa kanya eh. Pero sa isang hindi magandang pangyayari, nag bago ang buhay ko. I know that hindi naman nila nagawa. Pero I'm just a kid

Nakatulala. Nakatulala lamang ako dahil sa sakit. Ang sakit ng likod ko. Nag-aalala ako sa baby ko pero mas nag-aalala ako ngayon kay Justin. Dumudugo yung ulo nya. Sinagip nya ako. Tinulak nya ako kaya sya ang nasagasaan. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Ang daming dugo. Nanginginig ang katawan ko sa lamig at kaba. Kasabay ng pag buhos ng ulan ay ang pag agos ng dugo na nang-gagaling sa ulo nya.What should i do?Lumapit ako sa kanya. Nanginginig ang kamay ko ng hawakan ko sya sa kamay. Nakapikit sya. Hindi man lang tumigil yung kotse na yun. Hindi man lang nya kami tinulungan. Natatakot ako dahil parang hindi na humihinga si Justin.″J-justin.. C'mon.. W-wake u-up.″ nanginginig na pakiusap ko sa kanya. Wala syang tugon pero pinipilit nyang buksan ang mga mata nya.Ngumiti sya sakin. Mas lalo akong napaiyak ng dahil doon. Paano nya makuhang ngumiti habang mamatay na sya dito? Wala akong mahingian ng tulong. Walang nadaan na sasakyan. Walang tao. At malakas ang ulan.″C-c-celes..

Akala ko mag papaliwanag sya, ipagtatangol nya ang sarili nya pero hindi.. tinawanan nya lang ako. Tang'na, hirap na hirap na ako tapos tatawanan nya lang?Tumalikod ako at umalis sa harap nya. Anong akala nya nag bibiro lang ako?Wala na akong naririnig na tumatawa, pero may tumikhim sa likod ko. Si Stephen. He look worried, frustrated and disappointed.″W-wife, there's a-an emergency... —″ natatarantang sabi nya. Pa ikot-ikot sya sa pwesto nya na ani mo'y hindi mapakali.Parang natatae..″Ah? Where?″ sarcastic kong tanong. Lagi naman syang may pinupuntahan no wonder sa kabit nya yan! ″Restaurant? ″ patanong na sabi nya. Hindi siguradoNapatawa na lamang ako. ″ha? Are you kidding me huh?″ sarkastiko ko pa ding sabi.″I-im s-s-sorry, I'll explain to you everything bago matapos ang araw na 'to.″ sagot nya at nag madali akong hinalikan sa noo bago patakbo akong talikuran.Napasabunot na lamang ako! He's stressing me out! What the heck!″Fuck you! Dyan ka magaling! Umalis ka na! At wag

″NO, sa tingin mo maniniwala ako sayo huh? I'm not that dumb!″ galit na sabi ko sa kanya. ″P-please.. Go now! I don't want to see you again..″ naiiyak na sabi ko.Inis nyang ginulo ang buhok nya. He's mad and frustrated na parang may mali sa nagawa.″S-see, I'm sorry.. Celes″ mahinang sabi nya bago lumapit sakin.. Unti unti ulit akong umatras hawak ang tyan. ″H-hindi kita sasaktan.. Nadugo ang daliri mo.. Please gamutin natin yan.″ mahinang sabi nya bago ituro ang daliri kong dumurugo.Hindi ko napansin na nasugatan pala ako kanina siguro kasi manhid talaga ako at ang gusto ko lamang ay ma-protektahan ang anak ko laban sa kanya. Nahihirapan din akong huminga pero kaya ko namang labanan.″U-umalis ka na lamang.. P-please..″ mahinang sabi ko, huminga ako ng malalim at nag babaka sakaling makaka hinga na ng maluwag.″Where is your inhaler?″ natatarantang sabi nya. Tumalikod na lamang ako. Naiiyak ako dahil ang hirap mag habol ng hangin.″U-umalis..k-ka na lang kasi... Magiging ayos din a