Novel-novel oleh Anonymous8nlove

Huling pahinaNandito ako ngayon sa bayan.May bibilhin lang para sa kambal.Habang namimili pansin kong maraming tao sa plaza.Gusto ko din sanang makihalubilo kaso iniisip ko yung bibilhin ko kaya diko na ginawa.Pagpasok ko sa isang tindahan napahinto ako ng makita ang mukha kong nakaposter doon.Napahawak ako sa bibig ko.Oh my god?Wanted ako?WantedNea RavenThiefAnong magnanakaw?Magmamadali na sana akong umuwi pero may nakapansin na sa akin."Teka,Ms! Ikaw yung sa poster diba?"Hindi ko na siya nilingon.Nagtuloy-tuloy na lang ako.Kailan pa ako naging magnanakaw."Hulihin ang kriminal na iyon!Siya yung babaeng magnanakaw!'Napansin kong naagaw ang atensyon nila.Kaya naman bigla akong kinabahan.Dinalian ko pero huli na ng mapagtanto kong wala na akong takas sa mga taong gusto akong hulihin."Hindi ako magnanakaw!Wala akong kasalanan!"Pero hindi sila nakinig.Hinawakan nila ang dalawang kamay ko."Hindi kami naniniwala sa iyo!Dalhin siya sa plaza ng makita ng lahat ang katulad niyang

Nakarating na kami dito sa Pilipinas.Nauna na ako kina mama at papa.Pinangako sa akin ni papa na hihingi siya ng tulong sa nakakataas.Kanina ko pa sinusulyapan ang cellphone ko baka sakaling tumawag sa akin yung kumuha sa mga anak ko.Nalaman na rin nila papa kung saan nanggaling ang numero.At medyo nakakaamoy na rin ako ng kakaiba nong nalaman ko kung saan ito.The number was from Balabac.Kaya naman dali-dali akong pumunta don.Laking tuwa ko ng sinalubong ako nina Tita Sally at Tito Cyd."Salamat po sa pagsundo"Ngumiti lang ang mag-asawa."I heard what happened kaya naman gumawa kaagad ng paraan si Cyd para hanapin ang kumuha sa anak mo.Humingi kami ng tulong sa mga commando.At..."Parang may gusto pa sana itong sabihin pero pinili nitong tumahimik."At naligtas ang mga anak mo.Kasalukuyan na silang nasa bahay ngayon"Hindi ako makapagsalita.My babies are safe.Napayakap ako ki Tita at napabuntong-hininga."Maraming-maraming salamat po.I want to see my children badly"Para akong malu

Ilang araw na ang nakalipas ay heto ako balisa pa rin at nakatulala lang sa kwarto ko.Ni hindi ko na nga alam kung saan ako dinala ng kriminal na iyon. Maya-maya pa dumating ang kasambahay na may dalang pagkain pero hindi ko siya pinansin at tinuring na hangin sa aking paningin. Wala na si Rile...pero yung puso ko naniniwalang buhay pa siya.Naniniwala sa kayang gawin ng himala.Hindi matanggap ng sistema ko ang mga nangyari at unti-unti na namang nagsituluan ang mga luha ko. Bakit kailangan pang mangyari yon.Bakit? "Ahhhhhh!" Napasigaw ako sa sakit ng biglang kumislot ang tiyan ko.Napahawak ako rito at taranta namang lumapit sa akin ang kasambahay.Nahihirapan akong huminga at unti-unting nandilim ang paningin ko pero bago pa man nawalan ng malay.I saw the face of the man I love...Rile. --- Pagmulat ko ay mukha ni mama ang sumalubong sa akin.Teka paano siya nakapunta dito? "Ohh,buti naman ay nagising kana.Pinag-alala mo ako ng sobra," naiiyak na sambit nito.Yinakap niya ako ng m

"Nea!Alam kong magagalit ka sa akin ng sobra kapag inamin ko sayo nong una palang but this is not right!"Reklamo niya at sinimangutan ko siya pero sa totoo lang tawang-tawa na ako.Well, nakatali lang naman siya ngayon sa puno ng niyog. Kung iniisip niyang napatawad ko na siya sa mga kasinungalingan niya,well yes. Pero hindi naman ganon kadali yon and what happened to him now can ease my irritation.I already planned it nong pag-ahon palang namin. I keep kissing and kissing him at hindi niya yata nahahalata na may dark plan ako sa pagitan ng mga halik na iyon."Hayaan mo na lang ako! I'm enjoying what I see right now. Ayaw mo non mapapatawad kita ng maayos."Ngisi-ngisi na ako ngayon. Alam kong hindi niya talagang gustong nakatali siya dahil kanina pa siya nagpupumiglas. At imposibleng makawala siya don."I thought I'm already forgiven!?"Hindi na mawari ang hitsura nito. Kaya tinawanan ko nalang siya pero honestly he was still looking hot. His hair still wet even his pants. His abs

Alas nuebe na pero hindi pa rin dumadating si Rile. Tulog na ang lahat at nandito pa rin ako sa sala naghihintay sa kanya.Pagkatapos kong malaman ang lahat mula ki Abby hindi ko alam kong matutuwa ba ako dahil alam kong isang tao lang din ang minahal ko o magagalit dahil nagsinungaling ito sa akin. But for me okay lang na magalit ako kasi normal namang umasta ako ng ganon hindi ba?He lied to me at alangan naman matutuwa pa akong nagsinungaling siya. Kaya medyo hindi ko alam kung paano siya haharapin. I just don't know what to act afterall.Ininom ko nalang ang gatas at akmang tatayo para hugasan sa kusina ang pinag-inuman. Nang may biglang tumakip sa ilong ko dahilan ng pagkahilo ko at pagkawalan ng malay.***Papungay-pungay ako habang may naririnig na boses."She's okay. I just need to fixed everything f-""Wala pong masamang mangyayari sa kanya. I will never let that happen."Pagmulat ng aking mata, likod ng isang lalaki ang aking nakita. May kausap ito sa telepono.I also reali

"Ma'am Nea ayos ka lang?"Napalingon ako sa isang advisory ko. Nginitian ko naman siya."Ayos lang ako. Kulang lang kasi ng tulog ko kagabi.""Pero ma'am namumutla po kayo."Napansin ko ang pag-aalala sa mga mukha nila. I appreciate those kind gesture."Huwag kayong mag-alala ayos lang talaga ako. Iinuman ko lang ito ng gamot. Mawawala na din." Sagot ko sa kanila at tumango naman sila.Dapat kasi di na ako nagpupuyat. Anemic na tuloy ako. Panandalian akong nagpahinga sa office kahit ang ibang co-teacher ko ay pinapauwi na ako. Kaya sa huli wala na rin akong nagawa kundi umuwi.Pagdating sa bahay ay nabungaran ko si tita Sally."Anong nangyari putla na putla ka ija?""Kulang lang po sa tulog."Sagot ko at pilit na ngumiti kahit hirap na hirap na..."Nea?"Napakunot-noo ako sa tumawag sa akin mula sa likod ni tita.At halos mapatulala ng mapagsino yon."A-abby?"Hindi ko makapaniwalang tanong. Bumaba ang tingin ko sa tiyan niyang maumbok."Oh my god.You're pregnant?!"Hindi ko alam kung