Nobela ni GD Nazareth

SUMPA. Another busy day. Kasalukuyan akong nasa isang publishing house kung saan ako nagtratrabaho. Ang ginagawa ko lang ay magbasa at mag-edit ng manuscript, iyon ang nasa job description ko. Pero ang ginagawa ko talagang trabaho at nai-enjoy ko ay ang magbasura."Kun, dalawang oras pa lang tayo, tatlong manuscript na tinatapon mo," saway ni Dom.Hindi ko siya pinansin at binuklat ko ang panibagong istorya. The Billionare's Wife ang nakalagay sa front page. Napa-irap ako sa mismong papel na hawak ko at itinabi. Sumandal ako sa swiveling chair, pinapatunog ang mga kamay sa lamesa.Ang pangit!Malaki ang silid na inuukupa namin. Apat kaming major editor ng PhilPages ang nandirito. Sa halos apat na buwan ko, hindi ko pa kilala kung sino ang dalawang babae na katrabaho namin. Ang mga may-ari ng kompanya lang talaga ang kilala ko. Sadly, nalaman ko pangalan ng hambogerong si Dom nang sabihin niyang bestfriend niya ako sa harap ng m

Note: Special Chapters are narration of historical connection of the characters from the story. Itinulak ng hangin ang isang patay na bulaklak, naiwan ang ilang talutot kasabay ng pagkuha ko rito. Namuo ang isang maliit na ngiti sa aking labi. Sa pagsipol muli ng hangin ay marahan akong umindayong sa tugtuging mahinang kinakanta."Ikaw ay isang rosas, na humahalimuyak. . . at wala kang katulad." Tinanaw ko ang langit. Itinaas ang dalawang kamay, wari'y isang paru-parong handa nang lumipad. I closed my eyes. Sa pagtama ng liwanag mula sa buwan at mga butuin namumukadkad ang taimtim kong pangarap.Umupo ako sa sementadong kalsada, pinapagitnaan ng irigasyong tubig na siyang patuloy na nagbibigay buhay sa palayan ngayong buwan ng tagtuyot. I turned on my pocket WiFi at maging ang dalang portable laptop.I searched for youtube at kinalkal ang recently watched, hanggang mahanap ko ang huling interview niya. He looked still so dominant in here, matatapang na mga m

Chapter 17 : VisitTiyak talaga ang gagawing paghahabol ng tadhana, pagpapahayag nito ng mga pilit binaon na mga lihim at sekreto kahit pa anong pagtakas o pagtago mo dito. Siniyasat ko ang lapida ni Rust bago pa kami magpaalam.Araw ng lunes noong sinabi ko kay Triden na gusto kong bisitahin ang puntod ng kaniyang kaibigan. Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lakas ng loob upang harapin ang katotohanan. Ngayon ko lang din natanto ang lahat. Ibig kong sabihin ay ang lahat ng kadahilanan kung bakit ako napunta sa posisyong ito.I eyed the calm sky, malapit nang mawala ang asul nitong kulay at nagpaparamdam na ang pag-itim ng kapiligiran. Naalala ko na naman ulit ang magkakapatid dahil doon. Nilingon ko ang katabing lalaki na seryosong nakatingin sa /puntod/ ng kaibigan."Tri, pwede kong bisitahin ang magkakapatid? Friday ngayon kaya matagal 'yon silang umuwi." Napansin ko agad ang pagbitaw niya ng kakaibang ekspresyon. Alam ko na agad na ayaw ni

CHAPTER SIXTEEN :Intimate"Give me three filipino critically acclaimed films. Anyone? "The cold athmosphere inside the auditorium was apparent. Light from the monitor, displaying the slide share presentation, illuminated the entire theater stage. Sandra raised her hand. "Ma' Rosa, Kid Kulafu, and Metro Manila, Sir." Tumango-tango ang Proffesor namin sa Film 101. "Great, but remain standing—"Nanlalaki ang mga matang pinutol siya ng kaibigan ko sabay sabing, "Ga—I mean why, Sir?"Napuno ng tawanan ang silid, maging ako ay ganoon rin. "Mumurahin mo pa talaga ako, Miss Park?" pag-iling niya. "Ang tanong ko lang naman ay what are the common denominators of the said films?"Sinipa ako ng katabi at bahagyang ngumiti, alam ko na kung para saan. Kinuha ko ang ballpen at sinulat sa papel ang, 'Realism.'"Realism, Sir!" she answered, full of confidence."Good. And why realism ang similarity ni

CHAPTER FIFTEEN :RecordedAnd the line was cut.Nakita kong pabalik na siya dito sa silid kaya nagmadali akong umupo sa gilid ng mattress at nagkunwaring binasa ang papel. He calmly entered habang titig na titig sa cellphone. "Sino 'yon?" patay-malisya kong linya.Triden didn't respond and continued with whatever he's up to. Until, narinig ko na lang ang maingay na eksenang pinapanood niya sa telepono. With their usual chants and distinctive yellings, my eyes grew wider."Tignan mo 'to," he invited.Agad akong lumapit sa kaniya at pinanood ito. And I was right! May isang clip na parehong nahagip ang tatlo kong kaibigan na nangunguna sa kumpol ng mga kabataan. Even pamilyar din sa akin ang iba pang nakunan. Tinaas ko ang tingin at binasa ang headline ng balita, Activist jailed, connection to NPAs investagated."What the hell. Ano?" I was startled. "Asang presinto? Puntahan na

CHAPTER FOURTEEN :Roses"Hoy, dito na lang!" siko ko kay Triden.He just rolled his eyes on me. "Ang hilig mong manakit! Namumula pa nga ang suntok mo kagabi, oh!" pakita niya sa braso niyang wala namang marka. 'paka OA nito!Pinarada niya ang kotse sa gilid ng mangga kung saan kami nag-usap noon. Kusa kong binuksan ang pinto at bago sinarado, sinabi kong, "Deserve mo naman!" at nagmadaling tumakbo palayo.Nakabungisngis akong pumasok sa palengke. Malapit na mag alas singko kaya dumarami na ang mga tao. I was still a little bit dizzy dahil apat na oras lang ang naging tulog ko. Sa lamesa ni Aleng Maritez, agad kong natanaw ang tatlo nang namimili ng isda."Pasensya na po, medyo na-late ako ngayon," saad ko sa babaeng nagtitimbang ng isda saka ko sinoot ang apron. "Ano po sa 'yo kuya?""Sampong kilo nitong tulingan," turo niya sa harapan ko."Hatid mayaman ka kanina, ah?" asar ng ginang sa tabi ko.Nanlaki ang mata ko, kinakabahan ng konti ba