Novels by KenTin_12

Miren's Point Of View"Mahal ko? Handa ka na ba?" Nangilabot ako ng marinig ang boses ng manyak na Virion na iyon. Ilang taon na ba ang nakakalipas ng hulaan kami ng isang babaylan. Na ang tamang pag-iisang dibdib namin ay ngayon. Bakit pati iyon ay kailangan namin pahulaan sa babaylan? Isa rin naman akong babaylan, ha? Pero, 'di siya naniwala sa akin. "Tumigil ka, Virion." madiin na sabi ko sa kanya. Nasa harapan ko na siya at ang laki nang ngiti niya sa akin. Ang masama pa nu'n naka-boxer shorts na lang siya. Oh, jusko, lupa bumukas ka at lamunin mo na ako. Umatras ako nang hakbang ng makitang lumalapit na sa akin si Virion. "T-t-teka lang naman!" mariing kong sigaw sa kanya para siyang walang narinig dahil palapit na palapit pa rin siya sa akin. Katapusan ko na. Dingding na itong nasa likuran ko ngayon. Nagulat ako ng ilagay ni Virion ang dalawang kamay niya sa pagitan ng

MIREN'S POINT OF VIEW"Ayos na ba si Kieron?" pagtatanong ko kay Virion na nasa aking gilid. Lumapit ito sa akin, "Mahal ko, maayos na ang pakiramdam ni Kieron. Ikaw, ang aking inaalala. Hindi pa mabuti ang iyong lagay." mahinahon nitong sabi sa akin. Bakas sa boses niya na nag-aalala siya sa akin dahil sa digmaan na nangyari sa pagitan ng mga Rubis."Ayos lang ako, Virion. Maayos na ang pakiramdam ko ng mawalan ako ng malay-tao habang nagsasagupaan ng mga oras na iyon..." wika ko sa kanya. "Nawalan lang naman ako ng malay tao dahil sa paggamot ko kay Reid ng oras na iyon. Pero, dahil sa ginawa kong 'yon nagbuklod-buklod na ulit kayong magkakaibigan." Tinapik ko ang kanyang balikat. Niyakap niya ako nang mahigpit na siyang pagsipa ko sa kanyang tuhod. Nasa gitna kami ng quadrangle tapos yayakapin niya ako. "Mahal ko," tawag niya sa aking isipan pero inangilan ko siya."Nasa gitna tayo ng quadrangle, manyak na hari ng

MIREN'S POINT OF VIEW "Ililigtas ko kayo," sabay yuko ko rito.  Hindi p'wedeng mangyari ang aking napanginipan. Hindi p'wedeng dumanak ng dugo sa kinatatayuan namin. Hindi p'wede dahil maging ako ay mamamatay. Nakatingin ako sa mga mata ni Reid, maging si Neko ay nakawala na rin sa lubid. Hindi ko alam kung makikinig sila akin kung ang huling balita na natanggap namin ay sumusugod na ang tatlong kaharian dito. Marahil marami na ring nasugatan at namatay na bampira. Humakba ako palapit sa kanya, muntik na ko mabuwal mabuti lamang nahawakan agad ako ni Reid. "Kaya mo bang lumakad, Miren." Bakas sa boses niya ang pag-aalala sa akin. Ngumiti ako sa kanya at tumango nang marahan, "kaya ko. Nabuwal lamang ako dahil sa tagal ng pagkakatayo at pagkakabitin namin. Huwag kang mag-alala." Tumayo ako sa gitna ng plaza, kaharap ang mga Rubis, "kakayanin kong ibalik ang kasiyahan ng iyong kaharian. Kakayanin kong mamu

MIREN'S POINT OF VIEWBuo na ang loob ko. Alam kong makikinig na sa akin si Reid lalo na't totoo ang sinabi ko sa kanya. Tama ang aking hula. Si Druzila ang kanyang katipan. Nakita kong balisa si Reid na nakatingin sa paligid. Palingon-lingon siya sa akin at sa babaylan na nakatayo sa harap namin. "Si D-druzila..." Hindi nakatakas sa akin ang pagkislap ng kanyang mga mata at nakita ko ring nabanat ang kanyang mga labi. "Pakawalan sila." Mahinang utos niya aa dalawang Rubis na nasa gilid namin, na nagbabantay. Papakawalan pa lang sana kami ng mga Rubis nang umingay ang buong paligid. May mga tumatakbong sugatan na papalapit sa amin. Anong nangyayari?"Ang mga Naeriè, Quebez at Audez ay sumusugod, Mahal naming Reid." Balita ng isang Rubis na puno na ng itim na dugo ang buo niyang katawan. Napahiga ito. Nangisay at tuluyang naglaho. Lumalim ang paningin ni Reid at nagngingitngit ang kanyan

MIREN'S POINT OF VIEW"Buhay na buhay ang katipan mo, Reid. Buhay na buhay at nag-aalala siya sayo." madiin na sabi ko sa kanya at hindi ako nagpatinag sa kanyang tingin sa akin.Hinawakan niya ulit ang aking panga pero ngayon ay mas mahigpit na. Mukhang magkakaroon ng pula at pasa ang kanyang pagkakahawak sa akin. Tiniis ko ulit ang sakit. "H-hindi mo alam, diba? Hindi mo alam na buhay siya, Reid! Alam mo bakit? Naka-sentro niyang isip mo sa kaharian niyo at sa pagganti mo sa mga kaibigan mo! Wala nagsabi sayong buhay ang katipan mo, Reid!" "Sino ang katipan ko?" Dama ko ang galit sa kanyang pagbigkas na iyon. Lalong humigpit ang kanyang pagkakahawak. Nalalasahan ko na ang dugo sa aking bibig dahil sa higpit nitong pagkakahawak sa aking panga. "S-si Druzila..." ani niya ko sa kanya na siyang pagkatigil niya.Napatulala siyang nakatingin sa akin, wala na rin ang kanyang kamay sa aking panga kaya nagagalaw k

MIREN'S POINT OF VIEWHindi ko na alam kung anong oras at ilang oras na kaming nakatayo rito. Habang tumatagal lalo akong kinakabahan dahil parami nang parami ang mga Rubis sa harap namin. Pulang-pula ang kanilang mga mata, nakalabas ang mga pangil nila at handa na kaming balatan ng buhay, isip-isipin ang aming mga dugo at kainin. Hindi man magsalita si Neko, ramdam kong natatakot at kinakabahan na rin siya katulad ko. Hindi ko namin alam kung may tutulong sa amin. Hindi rin namin alam kung nakuha na rin nila si Kone, kakambal ni Neko. Katapusan na namin kapag maging si Kone ay nakuha na rin. Babaha na ng dugo itong kinatatayuan namin. Nangangalay na ang mga braso kong nakatali. Nauuhaw at gutom na rin ako. Pagod na pagod na ako. Parang gusto ko na lang bumigay sa kinatatayuan ko. Umingay ang mga Rubis na nasa harap namin, kinabahan ako. Tinignan ko ang mga ito at parang may tinitignan sila sa aming likur

"Mommy," napalingon ako ng marinig ang boses ng panganay kong anak. "Annarise, broke this mommy." Pinakita niya sa akin ang sirang cable wire ng kanyang charger sa tablet.Napabuga na lang ako nang hangin ng makita kong gunit-gunit na ang charger na hawak ni Axel. Axel was eleven years old, while Annarise was eight years old.Hinawakan ko ang buhok ni Axel, "magpapabili na lang ulit tayo kay daddy, okay? You will also scold Annarise once, so that she won't touch your belongings." bilin ko sa kanya at agad naman siyang tumango. Pero, duda akong pagagalitan niya ang kapatid niya. Simulang isilang ko si Annarise naging best kuya na siya sa kapatid niya. Kapag nga umiiyak ito, siya na mismo ang nagpapatahan. Naging supportive brother siya sa mga kapatid niya. "Annarise!" tawag ko sa pangalan ng pangalawang anak namin ni Xerxes. "Mommy!" Agad ko namang narinig ang boses niya at mga paang palapit sa aking p'westo. "Why po, mommy?" nakangiting tanong niya s

"Mami, the baby is bigger in your tummy po?" Napatingin ako kay Axel ng hawakan niya ang malaki ko ng tiyan. "Yes po, big boy Axel. Lalabas na ang baby kay mommy. Magiging kuya kana." Nakangiti kong sabi sa kanya at ginulo ang buhok niya. Ngumiti siya sa akin, nawala pa nga ang mga mata. "Mami, Dada will be here na po. Nag-ti-timpla lang po siya ng milk niyo po." saad niya sa akin. Hinaplos niya ang aking baby bump habang sinasabi ang salitang, "I will be good kuya, baby." Hindi pa siya nakuntento at hinalikan pa niya ang aking tiyan."You will be big boss," Sabay kaming napatingin ni Axel ng may magsalita. Nakita namin si Xerxes na nakangiting nakatingin sa amin habang hawak sa kanyang kanang kamay ang isang basong gatas. "Dada!" sigaw ng anak namin ng makita ang daddy niya. Lumapit siya sa amin. "Here's your milk, mommy!" saad ni Xerxes sa akin at inabot ang gatas sa akin. Napanguso ako sa kanya. Hindi ko alam pero ngayong buntis ul

XERXES POINT OF VIEW“Xerxes, We have to leave. Maybe your aunt Anna and their only child Alistair are already there.”Napatingin ako kay mommy habang nagsasalita siya. Busy ako sa pagbabasa ng educational book na binili sa akin ni daddyMaaga akong ginising ni mommy. Magkikita raw kasi sila ng classmate nila ni daddy noong nasa highschool pa lang sila.She even made me wear a dinosaur shirt, I didn’t like it. They are not true.I was still staring at mommy as she put an earring in her ear. She was looking in the mirror in our living room.“You're just the same age as their daughter, Xerxes. For sure you two will get along. ” She smiled at me as she said that.How can we reconcile with their friend's child if their child is a girl?I don’t know what mommy is thinking. I would rather go to grandpa than go with them. Brother Zachary was there.“Mia, come on! Baka nandoon na sila, it would be embarrassing for them to wait so long for us.” I hear

Kinagabihan, nauna akong bumalik sa hotel room namin. Sina mommy and tita Mia ay nasa spa at nagpapamasahe. Sila daddy naman ay nag-iinuman sa may cottage kaya bumalik na lang ako rito.Napalingon ako sa pinto ng bumukas ito at niluwal nu'n ay si Axel. Nagtatakang tinignan ko siya. Siya lang ba ang umakyat? "Mami, wear this po!" Tinignan ko ang hawak niyang handkerchief, tinaas niya ito sa akin para makita ko.Nilapag ko ang magazine na aking binabasa. "Para saan ito, Axel?" pagtatanong ko sa kanya. Kanina kasama niya ang daddy niya. Nasaan na ang isang niyon? Bakit hinayaan niyang umakyat mag-isa si Axel. "Where's your daddy?" tanong ko sa kanya. Tumingin siya sa akin at nagkibit-balikat na lamang. Lumapit siya sa akin at binigay ang handkerchief. "Tito Reed pu nagdala sa akin dito. Dada said suot niyo raw pu ito." saad niya sa akin at nilapag niya ang handkerchief sa aking hita. "Tapos, Mami, wo-walk po tayo pababa. Pupuntahan po natin si

"Mami, maganda po ba roon? Sabi ni Dada linis daw po roon." Napangiti akong tumingin kay Axel. Kanina pa siya nagtatanong about sa pupuntahan naming beach resort bukas. Ginawa nga ni Xerxes ang sinabi niya, tinapos niya lahat ng requirements na kailangan niyang ipasa kaya heto si Axel tuwang-tuwa at halos ayaw na matulog. "Yes, big boy. Family friend nila wowo mo ang may-ari noon." ngiting sagot ko sa kanya. Family friend nila tito Zark ang may-ari ng beach na pupuntahan namin. "May mga fish tayong makikita roon, Mami?" tanong ulit niya sa akin. Inayos ko ang buhok niya tumatabing sa mukha niya. Mahaba na rin ang buhok ni Axel, need ko na siguro siyang pagupitan din. Ngumiti ako sa kanya, "yes po. Maraming fish doon. Kaya matulog ka na big boy para bukas pagkagising mo marami kang lakas na mamasyal." ani ko sa kanya at hinalikan ang kanyang noo. "Okay pu, Mami!" Pagkasabi niyang iyon ay nakita ko na siyang humihilik. Inayos ko ang kumot

"We need to talk, Xerxes?" seryoso kong sabi sa kanya. Nandito kami sa unit kung saan nag-rent ng isang araw ang family nila Xerxes. Hindi na kasi p'wedeng umuwi ang ibang guest dahil lasing na ang mga lalaki baka mapahamak pa sila. Lumingon siya sa akin ng mailapag niya si Axel. Tulog na tulog ang anak ko, mukhang napagod kakalaro kanina dahil sa birthday party niya. Sila mommy naman ay nasa kabilang room din. Hindi na kami nakauwi at nagpasyang dito na magpalipas ng buong araw. "About saan, Ali?" Lingon na tanong niya sa akin.Nakita kong hinaplos niya ang pisngi at buhok ng anak namin na si Axel. Tumalikod ako sa kanya, "about sa atin, Xerxes." saad ko sa kanya at lumabas sa k'wartong kinalalagyan namin.Ito na ang oras para malaman ko ang tunay sa pagitan nilang dalawa ni Edel. Kung sila talaga at masaya sila sa isa't-isa hindi na ako hahadlang para sa kanilang dalawa.Ilang segundo lang din ay narinig ko ang pagbukas-sara ng pinto. Naka