Nobela ni marie_

Weeks had passed. Unti-unting naiintindihan ni Tiana ang sitwasyon ngunit parami rin ng parami ang mga katanungan sa kanyang isip. Nagising siya dahil sa malakas na sampal na kanyang natamo.“Bangon! Hindi uso rito ang gising mayaman!” sigaw sa kanya ni Kara.Bumangon naman siya alinsunod sa sinabi nito. Hindi niya maintindihan ang ugali ng babae. Akala niya’y napakabait nito dahil sa mala-anghel nyang ganda. Ngunit ang ugali nya ay katulad ng isang ahas.“Maglinis ka ha? Mula kusina hanggang dito sa taas. Naiintindihan mo?” wika nito. Ang tono ng kanyang boses ay galit ngunit hindi ito mahahalata sa kanyang mga mata at ekspresyon. Ang nakikita ni Tiana sa kanyang mukha ay pag-aalala at takot ngunit kabaligtaran naman ito sa kanyang mga sinasabi

“Hi, little girl. Are you waiting for your momma?” tanong ng isang Ale sa isang musmos na si Tiana na kalalabas lamang ng kanilang paaralan. Tumango naman ang bata bilang sagot. Napansin ng Ale na panay ang tingin ng bata sa mga cotton candy. Tila naiinggit ito sa mga batang nilalasap ang tamis nito. Pumasok ang isang ideya sa kanyang isip, “Do you want cotton candy? Bibilhan kita,” wika niya habang todo ang ngiti kay Tiana upang makuha ang loob nito. Naalala naman ng bata ang ibinilin sa kanya ng kanyang ina na huwag basta-basta magtitiwala sa mga taong hindi mo kakilala. Ngunit sa palagay ni Tiana ay napakabait at busilak ang puso ng Ale sa kadahilanang bibihan siya nito ng kanyang paboritong pagkain. Habang papalapit sa tindahan ay dinukot ng Ale ang kaniyang cellph

“You may now kiss your bride.” Isang kasalan ang naganap. Isang kasalan na walang bahid ng pagmamahal. Ngunit ang lahat ng ito ay ang kaisa-isang daan upang maging ligtas silang lahat. “Congratulations, Mr. and Mrs. Fortner!” Bati ng pari sa bagong mag-asawa. Ikinasal ang dalawa sa Bali, Indonesia. Sa isang eksklusibong isla. Ang kanilang kasal ay isang sibil lamang dahil kinakailangan nila itong itago mula sa ibang tao lalong-lalo na kay Margaret. Si Kara Alamino lamang ang kanilang bisita rito. Hindi pa rin makapaniwala si Tiana sa nangyari. Wala siyang ibang iniisip kundi ang sinabi sa kanya ni Maximus bago magsimula ang kasal. Tila ba’t hindi siya nagsasabi ng katotohanan dahil kasalungat ang kanyang mga

Alas nuebe na ng gabi at pauwi na si Tiana sa kanilang bahay galing sa trabaho. Ito ang kanyang unang araw bilang sekretarya ni Maximus at hindi biro ang kanyang trabaho dahil sa daming utos ng lalaki. Hindi niya alam kung sinasadya niya ba ito o sadyang pangit lang ang kanyang ugali.Ngunit may isang bagay pa rin ang bumabagabag sa isipan ni Tiana. Ang nangyari sa kanila tatlong taon na ang nakalipas.“Nice to meet you, Yana. I’m Max,” saad niya bago ako sunggaban ng halik.I met him earlier. Out of several audiences, his gaze caught my attention while pole dancing. I feel like his eyes are telling me, “You’re mine.”I

Napahinto si Tiana sa pagtitimpla ng kanyang kape ng siya’y makarinig ng malakas na busina ng sasakyan mula sa labas ng kanyang tahanan. Kay agang masisira ng araw ko. Sabi niya sa kanyang isipan habang naglalakad patungo sa pintuan. Alam ni Tiana na ito’y si Margaret. Ang kinamumuhian niyang kaibigan ng kaniyang ina. Simula nang mamatay ang kanyang ina mula sa sakit na pneumonia ay si Margaret na ang naalaga at nag-asikaso sa kaniya. Ngunit labis siyang nakaranas ng pang-aabuso mula rito. "Ano bang ginagawa mo dyan at ang tagal mo?! Pumasok ka na sa loob!" sigaw ni Margaret kay Tiana habang nakaturo sa sasakyan. Ano naman ang gagawin ko at kailangan kong sumakay diyan? May importante akong lakad. Sinasayang n