Novels by dehittaileen

It’s grooming day for Maxi. Sa mall na lang naisipan ni Patrcia na dalhin si Maxi. Sinubukan niya kasing pumunta sa Veterinary Clinic kung saan niya huling dinala si Maxi pero sarado naman ‘yon. And when she checked it online, sarado sila kapag Friday. Usually ay Saturday and Sunday sarado ang mga establishment na ganoon pero iba ang Clinic ni Doc Maxi. She giggled at her thought of Maxi the puppy has the same name with the Vet doctor. Pumarada ang driver niya sa parking lot ng mall at naiwan na ito doon. Mabuti na lamang at wala siyang session ng therapy niya ngayon kaya malaya silang nakalalabas ni Maxi. The thought of being free makes her feel so happy. Sabi ng Doctor niya ay malaki na daw ang nagiging improvement sa kanya. And if that will continue, mabilis ang change for her recovery. &n

Ika- 15 ng Pebrero taong 1922, sa isang makulay at masayang kasiyahan ay nakatadhanang mag-tagpo ang dalawang buhay na parehong babago sa hinaharap. Isang bagay na nagpapatunay na ang nakaraan ay bumabalik sa kasalukuyan at may pagkakataong baguhin ang hinaharap. Ang magdadalawang-taong gulang na batang babae ay mahigpit na nakahawak sa kamay ng kanyang ina habang papalapit sila sa pagdarausan ng, Manila Carnival. Ang taon-taong pagdaraos ng piyesta ng karnibal. May mga payaso at mga patimpalak. Mga makukulay na kasuotan at musika. Inilahad ng kanyang ina ang singkwenta centavo, bayad upang sila’y makapasok sa loob ng pagdarausan ng kasiyahan. Maraming nagkalat na sundalong Amerikano sa paligid. Ang Pilipinas sa taong iyon ay nasa ilal

The Doctor diagnosed her with positive symptoms of schizophrenia. A brain disorder that can caused delusions and hallucinations, and hearing voices or seeing things that do not exist. Her Doctor adviced her a psychological treatments like, cognitive behavioral therapy or supportive psychotherapy that may reduce symptoms. Kailangan niyang maka-recover sa kondisyon niya. Sinabi rin daw ng doctor na malaki ang posibilidad na nakuha na niya ang sakit na iyon bago pa man ang aksidente at ang pagka-coma niya ang nagpalala sa kondisyon niya. Nasa Garden siya habang nilalaro si Maxi. Katatapos laman ng therapy niya at nakaalis na ang therapist niya. Slowly, she started to believed that Max was never been part of her reality. That he was just made by her mind and all her collected memories through out the time she was with him ay i

A sound of waves. A chirping of birds. Naririnig ni Patricia ang mga ingay na iyon. She could hear someone calling her.“Aurora…”Hindi siya si Aurora. But she is Maria Patricia. Hindi niya matandaan na may ganoong ngalan sa pangalan niya. But that voice? Kilala niya. Madilim ang paligid at wala siyang nakikita ang tanging liwanag na gusto niyang abutin ay tila landas ng kahapon na kay hirap abutin. Sinubukan niyang iangat ang kamay at abutin ang talang tila gustong tumanglaw sa kanya ngunit ang pangalang iyon pa rin ang naririnig niya.“Aurora…”Hindi niya alam kung ano na nga ba ang nangyayari sa paligid niya. Kung bakit siya naroroon sa kadilimang iyon at tila siya nagmula sa malayong baybayin. Pinilit niya ang sarili na abutin ang liwanag nang maramdaman niya ang mga palad na pumigil doon. Kasunod ay ang bawat hagulgol sa paligid

It’s been a year or two, but Patricia couldn’t remember when was the last time she saw the city. Nang araw kasi na lumabas siya ng bansa ay nanghihina siya at ilang beses siyang nawalan ng malay. Nang tumawag ang Massachusetts General Hospital ng Boston, USA at para sabihing may nakuha nang donor niya ng bone marrow they immediately fly off to the USA. Mabilis na naisagawa ang operasyon at bumilang lamang ng ilang lingo bago siya tuluyang gumaling.Nakatanaw si Patricia sa bawat batang nakikita niyang naglalaro sa park. Walang pinagbago ang siyudad maliban sa mas lalong tumaas ang mga buildings at dumami pa. Wala na sanang balak bumalik ng Pilipinas ang mga magulang niya pero siya ang nagpumilit na bumalik sila. Hindi siya matahimik doon. Paulit-ulit niyang naaalala si Max. Paulit-ulit din niyang iniisip kung may mababalikan pa ba siya.May butil ng luha ang sumilay sa mga mata niya. Agad niyang pinalis iyon at saka ngumiti. H

Patricia’s condition is getting worse. They cannot schedule the transplant operation for a reason that they can’t find a donor. Hindi match ang bone marrow ng mga magulang ni Patricia sa kanya. Pero ang pagkawala ni Max at di nito pagbisita sa asawa ang lalong nagpapahirap sa kondisyon nito.Inaabot na siya ng sobra-sobrang pag-aalala dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin bumabalik si Max. Natatandaan niyang nagising siya isang umaga na ang gamit niya ay nasa loob na ng private suite niya. Ang sabi ng nurse niya ay iniwan lang daw iyon at ibinilin na ipagbigay alam sa kanya. Pero maski anino ni Max ay hindi na nagpakita sa kanya.Ilang araw siyang nilalagnat dala ng inpeksyon niya. Patuloy ang gamutan niya habang nakaantabay lamang sila sa ospital kung may magiging donor na siya.“M-Max?”Pabiling-biling ang ulo ni Patricia habang nakapikit at natutulog. Nakikita niya sa isip niya si Max. nalulungkot ito at nag iisa. Kailangan siya

Hello Good novelist!This is Ai, I'm very new here at ito ang unang nobela ko dito sa Goodnovel. Gusto ko ring bigyan ng pasasalamat ang mga readers dito na binigyan ng oras at pagkakataon na basahin ang kwento ni Greg at Shane. Alam ko ang ilan sa inyo ay nabasa na ito sa wattpad noon. But still, nag-effort pa rin na basahin ang bagong bersyon nito dito. Thank you so much for the opportunity. If someone will ask about Cain and Gen's cameo, please read the Gentlemen series para aware din kayo. It's posted on Wattpad.Also, thank you for Ms. Zey, my editor and Sir Luigi for the chance to be part of Goodnovel and allowed me to showcase this talent here. Thank you, to all readers who added this novel to your libraries. This mean so much to me. Hindi niyo alam kung gaano niyo ako naiinspire to write more, to dream more.Again, thank you so much sa lahat ng mga nagtiyaga na basahin ito. At sa mga magbabasa pa, maraming salamat sa inyo.

Inilapag ni Shane ang tray na may laman na mga tea cup, teapot, and sugar bowl for their guests. Habang ang asawa naman niyang si Greg ay abala sa pakikipag-usap sa mga bisita. After the dinner ay nag-aya ang mister niya ng tsaa sa kanilang salas. And she prepared the famous brewed tea na mismong isine-served nila sa kanilang café. Tagumpay ang naging first lauched nila ng La Cuisson Café branch sa Manila at ngayon nga’y mayroon na rin sila dito sa San Simon. Maglalabing-tatlong taon na sila na naninirahan dito sa San Simon buhat nang ipinanganak niya ang bunso nilang anak, at almost eighteen years na rin ang nakakalipas magbuhat nang matapos ang lahat ng mga unos sa buhay nila. Sa ngayon, ay nanatili silang matatag at buo ang pamilya. “You know what, Lopez? Isa ka sa masuswerten mister na kilala ko. You have a pretty and smart wife,” puri sa kanya ni Mr. Dela Rosa. Umupo siya sa armchair at mabilis naman na pumaikot ang isang

Marriage isn't just aboutLove.It's also about, trust and respect. Sabi nga nila, When bad things happen, continue to trust God. Hindi lang ang sarili mo ang dapat mong pagkatiwalaan. Hold on to the most powerful God. Instead of wondering why something has happened, ask God to help you move forward. He can turn it around and bring great gain to something you might consider loss.What may happened from the past was just only an old story written in the most painful way. Now, that book was finally closed. It would never get open again."Mr. Lopez?" Greg stood as the doctor inside the delivery room called him.Mabilis siyang lumapit. "Doc, how is she?"Kagabi pa dumadaing si Shane na masakit na ang tiyan. He was freaking panicking because she can't deliver their baby so soon. Sabi kasi ng OB niya next week pa ang labas ng bata. And he's in the important business conference outside the Metro. Kinabukasan pa a

Tumingin si Shane kay Greene na natutulog na. He is growing so fast, kalian lang ay sanggol lamang ito. But now, he’s becoming very jolly and extra playful. And he wouldn't go to sleep not until he will play his favorite lullaby. Lavender's blue,Dilly dilly,Lavenders green. When I am King,Dilly dilly,You shall be Queen. Who told you so,Dilly dilly,Who told you so? Hindi niya alam kung bakit paboritong pakinggan ni Greene ang kantang 'yon. Lavender's blue of Muffin songs was technically a female song and sang by a female artist. Ang sabi ng Daddy niya ay napagod daw ito ng husto sa paglalaro. Bukas ay darating na ang sinasabi ni Patty na magiging bagong yaya ni Greene. Kamag-anak daw iyon ni Patty kaya nagagarantiya niya na maayos at magagampanan niyon ang kanyang trabaho. Tumayo siya mula sa pa

“Saan tayo pupunta?”Iyon ang unang tanong ni Shane sa asawa niya habang nakalulan sila sa sasakyan at marahan na nagmamaneho. Kanina matapos niyang basahin ang sulat sa kanya ni Veronica ay itinago niya iyon kasama ang kwintas na ibinigay nito sa kanya.Matapos naman nilang mag-agahan ay niyaya siya ni Greg, na ang sabi’y may pupuntahan daw sila. Agad naman siyang kumilos at nag-ayos ng kanyang sarili. Sandaling nawala ang dagan sa dibdib niya na maisip na baka mag-de-date sila ni Greg, nakaramdam naman siya ng kilig. Isang simpleng maong na pantalon lamang ang sinuot niya na tinernuhan lang niya ng isang grey sleeveless top na pinatungan naman niya ng isang itim na cardigan. Nakuha niya ang mga iyon sa closet na nasa loob ng kwarto niya. Mga lumang damit niya na hindi niya inaasahang kasya pa rin sa kanya, kahit pa ba may mga pagbabago na sa katawan niya dala ng panganganak niya matapos magbuntis. Ang sapin naman niya sa paa ay ang kanyang brown

Marahan na bumangon si Shane sa kama upang hindi magising ang asawa niya. Dahan-dahan niya rin na inaalis ang braso at binti nito na nakapulupot sa katawan niya. Mahimbing pa rin na natutulog si Greg at makikita sa mukha nito ang pinaghalong pagod at saya.She could still remember the night they shared together. Ang unang gabi na pagsasama muli nila. Greg was still gentle na ingat na ingat na masaktan siya. The room only filled with their moans and the passionate love making.Nakita niya na namumula ang pisngi niya nang malingunan niya ang sarili sa salamin na malapit sa kama. Dama niya ang mainit na magkabilang pisngi niya nang maalala kung paano niya muling isinuko ang sarili sa kabiyak. Inayos niya ang sarili at tsaka sinulyapan muli si Greg na mahimbing pa na natutulog. Balak niyang ipaghanda ito ng breakfast at sa kauna-unahang pagkakataon ay mag-aalmusal sila ng sabay-sabay at sama-sama.Muli niyang hinaplos ang pisngi ni Greg, bahgay itong gumalaw ngunit