Novels by Sovereign

Matapos ang araw na iyon mabilis na lumipas ang mga araw nang hindi namamalayan ng lahat. Habang ako’y nagmumuni-muni sa aking puwesto rito sa aming tahanan bigla na lamang akong di makahinga ng hindi ko namamalayan ay unti-unting naglaho ang lahat. Hindi ko alam kung bakit muli kong naramdaman,nagulat na lamang akong narito si Wynalyn sa aking tabi at tila pawis na pawis na para bang kinakabahan.“Ate? Okay ka lang ba?”Agad na tanong nito na mababakas rin naman ang pangangamba sa kaniyang muntihing mukha na mala mo anghel.“Okay lang ang ate,huwag mong alalahanin ang ate baka napagd lang ang ate sa pag-iisip.”Agad kong pagsisinungaling sa kaniya upang hindi ito mag-alala.“Ate alam kong hindi,ilang beses ko na kayo napapansin ni kuya Christian hindi lang ako nagtatanong ng ganito kasi inaantay kita.” Nag-aalala parin nitong pag-uusisa.“Wynalyn huwag p

Nang makatapos kaming kumain ay agad akong inuwi ni Christian upang makapagpahinga ngunit gaya nang dati hindi ako kaagad makatulog hanggang sa kumatok ang aking kapatid sa 'king silid. “Ate puwede ba ako rito muna?” Agad na bungad nito . “Oo naman ikaw pa ba, hindi kita kayang tiisin noh.” Agad kong sabi sabay akap dito. “Tandaan mo parating andito si ate para sa 'yo, gaano man tayo madalas mag-away. Hinding hindi ka iiwan ng ate.” Dagdag ko pa rito bago ako muling magsulat. Isa itong susunod na patimpalak na siyang aking dadaluhan ang aking pinagpokusan ng lubos, sapagkat hindi lamang ito patimpalak para sa akin kung hindi dahilan upang lumabas sa aking sarili. Bago ako tuluyang natulog ay akin munang napagpasyahang maglahad ng tula sa aking pahina. “Haplos” Mga ala-ala'y pilit nadarama, mga pagsasamang binuong magkasama,

Kinabukasan wala man sa sarili ay pilit paring bumangon si Reign, sa kaniyang pagkakahiga ubod ng sakit ng katawan nito dala nang ilang beses siyang nahulog sa kaniyang higaan.Wala man sa wisyo ay hindi parin maiwaglit sa kaniyang isipan ang lahat ng nangyayari sa kaniyang paligid kay Christian man o sa kaniyang mga naririnig hindi niya lubos maisip para saan pa nga ba ang lahat."Parati na lamang ba ganito,ang hirap-hirap na hindi ko malaman bakit pa nga ba ako nakaligtas sa ilang beses na aksidente kung parati akong iiyak ng ganito. Father i know you have definite reason for everything but when will i get mine, all thy aspects were fully tired already." Tanong ko sa 'king sarili ngunit hirap man wala naman akong magawa kailangan ko paring maging matatag sapagkat ako ang panganay sa amin, simula nang nawala si J parang nawalan narin ng saysay itong buhay ko buti na lamang talaga dumating si Christian pilit niya muling binigyang l

“Nako diskusyon nanaman iyan, kung susubukan kong sumali riyan…” Nalulungkot kong tugon sa dalawang pilit akong kinukulit.“Sus si ate kunyari pa, gusto rin naman huwag mo kaming lokohin ate, hindi mo kami madadaan sa ganyan.” Pangungulit parin ni Wyn.“Nako nako, tama ka diyan Wyn nagpapaakag masyado nanaman yang ate mo.”“Hayss nako sigi na eto na,samahan niyo ko kung saan ang lamesa na pinagrerehistruhan.” Napipilitan kong pagpayag ngunit puso 'y umaayon talaga.“Ma’am sign na po kayo. Malay niyo isa kayo sa palarin.” Saad ng isang nagbibigay ng form para sa patimpalak.“Nariyan ang iba lang detalye ma’am.” Dagdag pa nito.Nang mabasa at maunawaan ang patungkol sa patimpalak agad naman akong nagsagot patungkol rito. Wa

Walang oras na hindi nagkaroon ng ingay sa 'ming bahay mula ng sila ay dumating. Hindi ko malaman paano ako makakapag-isip ng matiwasay. Sapagkat halos ilang beses narin silang pumarito sa aking silid na kung saan mahigpit kong pinagbabawal dito. Nang bigla namang kumatok sa 'king pintuan ang aking kapatid.*knock knock*“Ate? Ate Reign?” Wika ng aking kapatid sa labas ng silid.“Bakit ka naparito wyn?” Naguguluhang tanong ko rito.“Ate pwede bang dito na muna ako sa kwarto mo? Ang ingay kasi nila ate ang yugyog sa tabing kwarto ko. Hindi ako makatulog ng ayos.” Mahabang pagpapaliwanag ng aking kapatid.“Sige ba, hayaan mo wyn lilipas din ang lahat tsaka parati mong tandaan andito lang si ate para sa 'yo.” Pagkasabi ko ay agad ko itong inakap.“I love you ate, doon ako sa paborito kong pwesto ah.” Sa

Nang matapos ang programa agad namang tumungo si Chris patungo kung saan kami ng mga kapwa ko partisipante ay nakapuwesto upang ako 'y hagkan at sabihing Alam kong ginawa mo best mo ,narito lang ako parati para sa 'yo. Matapos sabihin ni Christian ay unti-unting naglaho ang lahat ng hindi ko namamalayan.“Reign! Reign gising!!” Sigaw ng kung sino ngunit hindi ko maramdaman aking katawan.Pilitin ko mang idilat aking mga mata at igalaw aking katawan ay tila kay hirap sa mga oras na iyon na para bang wala ng magaganap pa. Nagising na lamang akong nagugulumuhinan kung nasaan ako…“Nasaan ako?” Wala sa ulirat kong tanong habang nililingat ang paligid.“Sa wakas nagkaroon ka na ng malay,pinakaba mo ako ng lubos.” Nakangiting tugon ni Christian.“Anong nangyari? Nasaan ako?” Muli kong tanong sa kaniya.“N