Novels by CL Ariones

EPISODE 13 “Miss Zoelle, nakahanda na po ang hapunan sa baba.” Nilingon ni Zoelle ang pintuan ng kwarto nang marinig ang pagkatok at sinabi na ‘yon ng isa sa kanilang kasambahay. Madilim na sa labas ng kaniyang bintana, nakapaligo na siya at nakapagpahinga nang halos isang oras sa kwarto niya magmula noong muntikan na siyang malunod sa pool. “Hahatiran ko na lang po ba kayo ng pagkain?” tanong pa nito. “Hindi po, bababa na rin ho ako.” Napahinga siya nang malalim at tumayo na mula sa pagkakaupo sa kama. Kanina pa siya nakatulala. Hindi man siya nakararamdam ng gutom, ayaw naman na niyang magpaasikaso pa at huwag na lang mag-isip pa ng sobra.

EPISODE 12Angat na ang araw. Nakapag-umagahan na sa breakfast table ang ibang kapatid ni Zoelle, habang inaya naman siya ni Five sa kitchenette ng mansion pagkatapos nilang mag-jogging.Pinagmasdan niya ito na abala sa harapan ng blender. Nang matapos, isinalin nito ang inumin sa babasaging baso at ipinatong sa countertop katapat ni Zoelle.Ngumiti siya. Inilapit niya sa labi ang medyo malamig na inumin at tinikman na ang ginawang protein shake ni Five.Lumawak ang kaniyang ngiti, napa-thumbs up pa. "Hmm. Masarap siya.""It's my usual breakfast. My favorite combo,” nakangiti ring banggit ni Five.“Peanut butter and banana. Healthy na, masarap pa. Sa’n mo nakuha ‘yong recipe?” tanong niya.Umupo na rin ito sa harapan

EPISODE 11“Paano natin bubuhayin ang entertainment room?” takhang tanong ni Zoelle habang inililibot ang tingin sa silid kung saan sila dinala agad ni Timothy pagkatapos ng umagahan.Bumaling sa kanila si Timothy. “Naaalala mo the last time that I brought you here? ‘Di ba sabi ko noon, matagal na ‘tong hindi nagagamit?”“That was when Mama is still with us,” mahinang wika ni Stephen.“Right. We used to watch movies with her every weekend. Marami ring nabuong alaala dito-- at nabuong lego at building blocks.” Matamis na napangiti si Timothy. “After she died giving birth to Terrence, no one wanted to spend time here anymore.”Panandaliang namagitan ang katahimikan.Kung gaanon, nabaon sa limot ang silid na ito kasab

EPISODE 10Nagkasabay bumaba sina Stephen at Zoelle papunta sa dinner table ngayong gabi. Nabigla ang dalawa nang magkasalubong. Dahan-dahan silang humakbang sa hagdanan.Si Zoelle ay napangiti. Masaya lang naman siya na ang kapatid niya na madalas kumakain mag-isa sa loob ng kwarto, unang beses na sasabay na ulit sa kanyang mga kapatid sa hapunan.Nagsimula lang naman si Zoelle sa hindi pag-iwan sa kapatid nang malaman niya ang sitwasyon at sa pagpaparamdam na may naghihintay pa sa labas ng mga pader na pinalibot nito sa sarili. Sunod ay ang pagkatok sa pinto at sa pagpapaalam na may handang makinig sa mga pasanin. 'Yon lang naman ang ginawa niya para sa kapatid. Ang ibang bagay ay kay Stephen na nanggaling.

EPISODE 9Umalis si Stephen sa silong ng payong ni Zoelle. Ikinabigla ito ng huli, pero wala siyang magawa kundi ang humabol lang sa mga yapak nito."Stephen," tawag pa niya. "Sandali lang naman."Palayo sila nang palayo sa mansion. Palakas nang palakas ang ulan. Patuloy ito sa paghakbang. Wala silang isang metrong pagitan, pero parang ang layo-layo na ng kanyang kapatid sa kanya.Hanggang sa mapagod si Zoelle. Tumigil siya sa kanyang pwesto at inipon ang lahat ng lakas ng loob para itanong ang katanungang gusto-gusto niyang malaman ang kasagutan."Ano ba'ng nangyari sa'yo at kaya ka nagkaganyan?"Napahinto si Stephen. Isang kulog ang tanong na 'yon sa pandinig nito. Hindi nito alam kung

EPISODE 8Dumiretso si Stephen sa kwarto nito pagkarating sa bahay.Hindi na ito sumabay sa hapunan o pinagbuksan man lang ng pintuan ang kasambahay na naghatid ng pagkain.Gustong sanang magsalita ni Zoelle sa hapagkainan. Sasabihin niya sana kung ano ang nalaman niya tungkol kay Stephen. Marami siyang gustong itanong tungkol dito pero nanatili na lang siyang tahimik. Gusto muna niyang kamustahin si Stephen-- ito ang mas nangangailangan ng kausap.Pagkatapos niyang magmadaling kumain, umakyat agad siya at nagtungo sa tapat ng pintuan ng kwarto ni Stephen.Huminga siya nang malalim."Stephen. . ." At kumatok nang tatlong beses.Wala siyang narinig kahit itinapat pa niya ang tenga sa pinto. Inulit niya ang pagkatok at pagtawag sa pangalan ng kapatid ngunit kahit sa paglipas ng ilang minuto ay walang nangyayari."Stephen, please, gusto ko lang sanang mag-usap tayo."Katahimikan lang ang sumag