Novels by seollemdaero

Napuno nang katahimikan ang dining area ng mga Lazatine. Walang sinuman ang naglakas-loob na magsalita dala nang gulat sa inanunsyo ni Dimitri. Hindi nila alam kung ano ang dapat na itanong at kung sino ang gagawa no’n.Nagpalitan sila ng tingin habang nagkakapaan. Masyado nila itong hindi inaasahan.The Chairman cleared his throat. “Kung hindi si Venice ay sino?” tanong niya sa wakas. Ibinaba rin niya ang gamit niyang kubyertos habanghinihintay ang sagot ng kaniyang anak.Patagong sinulyapan ni Dimitri ang kaniyang ama, inaarok ang reaksyon nito. “Si Anastasha,” kalmado niyang tugon.Sa dalawang salitang binitawan niya, tila ba bagyo ang naging sunud-sunod na ingay na nagmula sa kaniyang pamilya. Halos hindi na sila magkariningan dahil nagpatong-patong na boses nilang lahat na naroon sa hapag-kainan.“Anong sabi mo? Tama ba ang narinig ko?” Salubong ang kilay na binalingan siya ng kaniyang ama dahil sa hindi pagkapaniwala.While the others remained lost in , caught off guard, includi

Hindi lubos na maiproseso ni Anastasha ang mga naririnig at nakikita niya kay Dimitri; kung paano ito balewalang namimili ng mga panloob niya na para bang malalim na ang pagkakakilala nila sa isa’t isa. Ibinaling niya ang kaniyang paningin sa sales lady na masayang pina-punch ang mga pinamili nila.Samantalang siya, hindi na alam kung paano itatago ang kaniyang mukha na pulang-pula na dahil sa hiya. Halos wala na ngang takpan ang mga underwear na napili ng binata! Okay lang naman sana kung para sa sarili niya iyon. Kaso hindi! Kaya hindi niya alam kung anong tumatakbo sa isip nito at naisipan siyang bilhan ng mga gano’ng klase ng kasuotan!Baka…Tasha mentally shook her head. Hindi naman siguro.Ngunit nagkamali siya nang isipin niyang doon na natatapos ang pagbili ni Dimitri ng mga damit para sa kaniya. Dahil pagkatapos na pagkatapos nila sa underwear section ay dumiretso sila sa mga sapatos at bag. Hanggang sa hindi na niya napagtantong tila ba ang hangarin ng lalaki ay baguhin siya

Hindi nagawang makapagsalita ni Domino sa kabilang linya. Para siyang nawalan ng boses dahil hindi niya inaasahang manggagaling ang mga salitang ’yon kay Tasha.Nagbuntonghininga ang dalaga. “Pagod na ako, Domino. Sa susunod na lang natin ‘to pag-usapan,” walang buhay nitong sabi. Ang totoo ay ayaw pa muna sana niyang marinig ang boses nito.“Sige, magpahinga ka na lang muna,” saad nito pagkatapos ay ibinaba na ang linya.Naiiling na pinagmasdan niya ang kaniyang cellphone nang tuluyang mamatay ang tawag. Ibababa na sana niya iyon nang sa isang ekspertong kilos ay nagawang agawin ni Dimitri ang aparato.Gulat na pinagmasdan niya ang lalaki upang alamin ang ginagawa nito. At doon niya napagtantong inilalagay na pala ng lalaki ang numero nito sa cellphone niya. “Anong ginagawa mo?” salubong ang kilay na kaniyang tanong.“Saving my phone number to your cell. Dito mo ako tawagan kung may mga tanong ka sa susunod,” balewala nitong tugon.Nang matapos sa paglalagay ng numero niya sa dial pa

Balot nang katahimikan ang naging biyahe nina Tasha at Dimitri patungo sa destinasyong hindi pa ipinaaalam ng lalaki. Ngunit kabaliktaran ang laman ng kaniyang isip dahil parang sirang-plaka na paulit-ulit na pumupuno roon ang ala-alang pinagsaluhan nila ni Domino sa loob ng siyam na taon.At sa bawat masasayang memoryang kaniyang binabalikan, kapalit ay ang puso niyang paulit-ulit na nasusugatan.Siyam na taon, Domino! Hindi mo na sana ako pinagmukhang tanga sa loob nang mahabang panahon!Muli na namang naglandas ang luha sa kaniyang mga mata na agad naman niyang pinunasan. Hanggang sa hindi niya namalayan na huminto na pala sila sa tapat ng isang magara at sumisigaw sa karangyaan na mataas na gusali.“Get out and follow me,” malamig nitong sabi.At kahit sa mga segundong iyon ay hindi niya pa rin magawang masanay sa presensya ng lalaki. Halos walang emosyon na mababakas sa boses ni Dimitri. Puno iyon nang lamig. Na para bang siya ay galit o ’di kaya’y walang pakialam sa kaniyang pal

Hindi magawang pangalanan ni Tasha ang naramramdaman niya. Hindi niya alam kung dapat ba niyang ikatuwa ang mga naririnig niya kay Dimitri o ang mainis dahil napaka-out of the blue nito.She just got out of a fresh heartbreak for pete’s sake! At nasaksihan niya pa ito kaya hindi niya lubos na maintindihan kung paano nasasabi ni Dimitri ang mga ganitong bagay. And to make it even worse, involved pa ang babaeng dapat na pakakasalan niya.Nagpakawala siya ng mahinang tawa. Punung-puno ‘yon nang sarkasmo. “‘Yong lalaking mahal ko… mahal ang fiancée mo. Kung papayag ako sa gusto mo at pakakasalan kita, hindi ba’t parang sobra naman ‘yon?” pagrarason niya.He was actually not making any sense at all! Hindi niya kilala kung anong klase ng lalakit ito dahil hindi naman niya ‘to madalas na nakakasama noon pa man. He’s mostly out of the country. Kaya hindi niya matantiya kung seryoso ba ito o nagbibiro lang. “I’m not forcing you. Sabihin mo lang kung papayag ka o hindi,” anito sa boses na puno

“Okay lang ako, promise,” pilit niya. Sinubukan niyang kumawala sa mahigpit nitong pagkakahawak ngunit dahil nanghihina na siya’y hindi niya magawa.Namamanhid na yata ang buo niyang katawan. Hindi niya kasi makuhang maramdaman ang sugat niya. Bagkus ay para pa siyang hindi nasasaktan.“Sumakay ka na, Miss. Nasa ulo ang sugat mo. Baka kung ano pa ang mangyari. Baka magkaro’n pa ng komplikasyon kung ‘di natin mapapagamot nang maayos ‘yan,” giit ng sekretarya ni Dimitri. Binuksan na rin nito ang pintuan para sa kaniya.“Kung gusto mong patuloy na ipahiya ang sarili mo, bahala ka. Pinagtitinginan ka niya. Kung gusto mong magmukhang kawawa, ikaw ang bahala.” Walang emosyong binitawan siya ng lalaki at iniwan na siya sa kinatatayuan niya.Dumaan ang pag-aalangan sa kay Anastasha. Nag-dadalawang-isip siya. Si Dimitri ang kaharap niya. Siya ang nakatatandang kapatid ni Domino, ang lalaking mahal niya ngunit sinaktan siya.Sa huli ay natagpuan na lang niya ang sarili niyang mabagal na naglala