Novels by Peach Poyy

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"สะ สายฟ้า อึก! ๆ ดะ เดี๋ยวก่อน แฮ่ก ๆ ๆ" คนตัวเล็กเอ่ยห้ามคนตัวโตที่กำลังโหมกระหน่ำสะโพกใส่เธออย่างบ้าคลั่งจนเตียงสะเทือน แต่ทว่าตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ไม่สามารถเรียกสติของคนที่กำลังหึงจนหน้ามืดได้อีกแล้วเอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"อึกกก อือออ แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" คนตัวเล็กส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอออกมาไม่หยุด ความวูบวาบในช่องท้องทำให้เธอไม่สามารถผลักไสร่างสูงตรงหน้าออกไปได้เลย"สายฟ้า อึก อืออ จะ ใจเย็น ๆ ก่อนได้ไหม""ผมก็ไม่ได้ใจร้อนนี่ครับพี่" คนที่เอาแต่ตอกอัดสะโพกใส่คนตัวเล็กอย่างบ้าคลั่งเอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้าเขาตอนนี้มันช่างเย็นชาจนคนใต้ร่างถึงกับเสียวสันหลังวาบ"สะ สายฟ้า.....หึงพี่งั

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................สวบ สาบหมับร่างเล็กที่กำลังจะลงจากเตียงถูกร่างสูงที่เมื่อครู่ยังหลับอยู่กอดรัดจากทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะเอาใบหน้าถูไถไปมาอย่างออดอ้อนจนคนตัวเล็กอดเอ็นดูกับท่าทางสุดแสนจะน่ารักของแฟนหนุ่มไม่ได้"พี่ครับจะไปไหนหรอ" สายฟ้าเอ่ยเสียงอู้อี้ทั้ง ๆ ที่ตายังคงปิดอยู่ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โถมกายดันให้ร่างเล็กนอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง และทิ้งตัวนอนทับเธอเอาไว้สวบ สาบใบหน้าหล่อถูไถไปมากับหน้าอกนิ่มขนาดพอดีที่ปราศจากบราเซียมีเพียงเสื้อยืดคอกลมตัวบางกางกั้นใบหน้ากับเต้านุ่มนิ่มเท่านั้น"พี่บอกไปแล้วไงว่าวันนี้มีนัดไปเซ็นสัญญากับสำนักพิมพ์" คนตัวเล็กคลี่ยิ้มบาง ๆ ออกมา ก่อนที่จะใช้มือช้อนใบหน้าหล่อขึ้นเมื่อเห็นว่าเขากำลังเริ่มใช้ลิ้นโลมเลียหน้าอกเธอผ่านเสื้อจนเ

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................ติ๊ด ๆ ๆ แกร๊กเสียงใครบางคนที่กำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องทำให้ของขวัญที่กำลังง่วงอยู่กับการทำอาหารเย็นแบบง่าย ๆ เพื่อรอสายฟ้าที่เอาแต่ส่งข้อความมาบ่นว่าหิวไม่หยุดให้หันไปมองตึก ตึก ตึก!"กลับมาแล้วหรอสายฟ้า อ๊ะ อุ๊บ!" ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยจบประโยค ร่างสูงที่เอาแต่สาวเท้าเดินเข้าหาก็ทำการจู่โจมคนตัวเล็กจนถอยหลังไปจนติดเคาน์เตอร์ห้องครัวทันทีจุ้บ ๆ จ้วบ ๆ"อึก.....อือออ" คนตัวเล็กที่กำลังถูกร่างสูงบดจูบอย่างเร่าร้อนส่งเสียงครวญครางในลำคอออกมา ถึงแม้จะงุนงงเล็กน้อย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแอบรู้สึกดีแปลก ๆหมับตุ้บร่างเล็กถูกอุ้มจนตัวลอยขึ้นไปนั่งบนแท่นเคาน์เตอร์ ก่อนที่มือหนาจะลูบไล้ไปตามต้นขาเนียนนุ่ม และ ค่อย ๆ ล้วงมือเข้าไปในกระโปรงที่คนตัวเล็กสวม

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️................................…03.00 น.ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"สาย…..อึก! สายฟ้า""แฮ่ก ๆ ๆ บะ เบา ๆ หน่อย......อื้ออออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางออกมาไม่หยุด ตอนนี้เธอทั้งเหนื่อย และ ทั้งเพลียเต็มทีแล้ว แต่ทว่าคนตัวสูงด้านหลังกลับดูไม่อ่อนเพลียเลยสักนิด เขาเอาแต่กระแทกกระทั้นถาโถมใส่เธอไม่หยุดอย่างหื่นกระหายปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อึก ๆ สะ สายฟ้า""พี่ไม่ไหวแล้วหยุดเถอะนะ" คนตัวเล็กพยายามวิงวอน เพราะเธอรู้สึกเหนื่อยราวกับจะขาดใจแล้ว เนื่องจากคนด้านหลังไม่เว้นว่างให้เธอได้พักหายใจเลยตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ เขาเอาแต่บดเบียดกายเข้าใส่อย่างเร่าร้อน และ หื่นกระหาย เขาแสดงความคิดถึง และ ความถวิลหาผ่านซึ่งการกระทำอันดิบเถื่อน"ยังก่อนครับพี่ ยังไม่ใช่ตอนนี้

Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!EP 35 ~ENDING~..................................สองปีผ่านไปสองปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดของขวัญก็ถึงเวลาเดินทางกลับประเทศไทยที่เธอแสนจะคิดถึงเสียที โดยสองปีที่ผ่านมาสายฟ้าก็มักจะตามไปเยี่ยมเธอที่อังกฤษเสมอ เพราะงั้นเลยทำให้เธอไม่รู้สึกเหงาจนเกินไป@คอนโดสายฟ้าครึก ๆ ๆ ๆคนตัวเล็กเดินลากกระเป๋าเข้ามาในคอนโดด้วยรอยยิ้ม แค่เพียงคิดว่าจะได้เห็นหน้าของใครบางที่จะต้องตกใจที่เธอกลับมาก่อนกำหนดเธอก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว"คิก ๆ" คนตัวเล็กส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมาไม่หยุดเมื่อนึกถึงภาพในจินตนาการ ตอนนี้เธอเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องที่แสนคุ้นเคยแล้ว มือเล็กจึงเอื้อมไปกดกริ่งที่หน้าประตูห้องอยู่สองสามครั้งด้วยหัวใจสั่นระรัว แต่ทว่า ไม่ว่าจะกดเท่าไหร่ก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้เธอเลยติ๊งน่อง ๆ ๆ ๆ"หรือว่าจะไม่อยู่ห้องนะ" คนตัวเล็กพึมพำ ก่อนจะกดรหัสปลดล็อกประตูที่จดจำได้ขึ้นใจแกร๊ก.....ปึง!"ไม่อยู่จริง ๆ ด้วย" คนตัวเล็กพึมพำหลังจากที่เดินรอบ ๆ ห้องแล้วก็ยังไม่พบวี่แววของสิ่งมีชีวิตใด ๆ เธอจึงตัดสินใจทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่แสนคิดถึงแทน ก่อนจะค่อย ๆ

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!EP 34 รักทางไกล.................................."พี่ครับ วันนี้มีคนมาจีบหรือเปล่า" เสียงเข้มลอดออกมาจากลำโพงโทรศัพท์"ไม่มีจ้า" รูปประโยคเดิม ๆ ที่ทั้งสองคนมักจะคุยกันทางโทรศัพท์เป็นประจำทุกวัน แต่ทว่าก็ไม่ได้รู้สึกเบื่อเลยสักนิด คนหนึ่งไม่เบื่อที่จะถาม ส่วนอีกคนก็ไม่เบื่อที่จะตอบ ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปหนึ่งปีแล้วที่ของขวัญมาเรียนที่อังกฤษ ช่วงแรก ๆ ก็มีเหงาบ้างเพราะยังไม่รู้จักใคร แต่พอนาน ๆ ไปก็ชิน "แน่ใจนะครับ" "อืม.....แน่ใจไหมนะ" ของขวัญแกล้งกระเซ้าหมาเด็กขี้หึง ซึ่งก็ได้ผล เพราะเจ้าหมาเด็กฮึดฮัดขึ้นมาทันควัน"พี่ครับ!""โอ๊ยสายฟ้า หูพี่จะแตกแล้วเนี่ย" ของขวัญแคะหูตัวเองเบา ๆ "ก็แล้วพี่ล้อเล่นแบบนี้ทำไมล่ะครับ""พี่ก็รู้ว่าผมไม่สบายใจ" สายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด"ขอโทษน๊า""ไม่โกรธกันนะคะ

I Hate You and I Love You บทที่ 12ความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ…………………"จุน น้ำหนาวไปแล้วนะ""เธอไปจากฉันไม่ได้""ได้สิ น้ำหนาวไปได้""ไม่ได้นะ! กลับมา บอกว่าให้กลับมาไง!""อึก! แฮ่กๆ""จุน จุนเป็นอะไรน่ะ" น้ำหนาวเอ่ยเรียกร่างสูงที่กำลังนอนหลับอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ คิ้วขมวดมุ้นดูทรมาน ราวกับกำลังฝันร้าย“จุน ถ้าไม่ลุกตอนนี้จะสายแล้วนะ” มือเล็กออกแรงเขย่าร่างสูงเบาๆ แต่ทว่าเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น“…………………”“จุน น้ำหนาวบอกให้ลุกได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายก็มาโกรธน้ำหนาวอีก จุน…ว้าย!”หมับ!พรึ่บ!มือหนาคว้าจับเข้าที่ข้อมือเล็ก ก่อนจะออกแรงดึงเธอจนล้มลงบนที่นอน และกอดกระชับเธอเอาไว้จนแน่น ใบหน้ายังคงแลดูทรมานกับฝันร้ายไม่ยอมตื่น"จุน!" น้ำหนาวเรียกชื่อของเพื่อนสมัยเด็กดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเขายังคงไม่ได้สติ"อึก! แฮ่กๆๆ" ร่างสูงลืมตาตื่นขึ้นมา เขามีอาการหอบหายใจแรง ดวงตาคมกวาดตามองไปทั่วห้อง เพื่อย้ำเตือนว่าสิ่งที่เขาเห็นก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่ความฝัน"จุน ฝันร้ายงั้นหรอ" น้ำหนาวเอ่ยถามเสียงแผ่ว ก่อนจะใช้มือลูบที่แขนแกร่งไปมาอย่างปลอบโยน"อืม ฝันร้าย" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะกอดกระช

I Hate You and I Love Youบทที่ 11ขอเตือน…………………ห้อง B สาขาดนตรี"น้ำหนาว เป็นแฟนกับเขางั้นหรอ" เพื่อนร่วมห้องสาวกระซิบถามหลังหมดคาบเรียน ตอนนี้น้ำหนาวเริ่มสนิทกับคนในห้องมากขึ้นแล้ว "ฮะ หมายถึงอะไร" น้ำหนาวมีท่าทีงุนงงเล็กน้อยกับคำถามของเพื่อนร่วมห้องสาว"กับพัค แทจุนน่ะ เป็นแฟนกันงั้นหรอ" การเป็นแฟนกันน่ะหรอ น้ำหนาวไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย เธอแค่มีความสุขกับการได้อยู่กับจุนแบบนี้ไปเรื่อยๆ ส่วนอย่างอื่นนอกเหนือจากนี้ไม่กล้าฝันหรอก"เปล่าหรอก" น้ำหนาวตอบตามความจริง เพราะเธอและจุนไม่ได้เป็นแฟนกัน ความสัมพันธ์ของเธอกับจุนมันคลุมเครือเกินกว่าที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ เธอได้แต่บอกว่าชอบเขา แต่กลับ ไม่เคยถามเขาเลยสักครั้ง ว่าชอบเธอบ้างไหม เพราะกลัวคำตอบของเขาเหลือเกิน กลัวว่าหากได้ยินคำตอบ แล้วจะไม่สามารถอยู่ข้างๆ เขาต่อไปแบบนี้ได้อีก ได้แต่ปลอบใจตัวเองไปเรื่อยๆ และคิดว่ามันคือความรัก นอกจากคำสัญญาในวัยเด็กที่ไม่รู้ว่าอีกคนยังจำได้หรือเปล่าแล้ว เธอก็ไม่มีความมั่นใจอะไรเลย จึงปล่อยให้มันคลุมเครือไปอย่างนั้น"อ่อ งั้นหรอ" เพื่อนร่วมห้องสาวทำหน้าเหมือนโล่งอก นั่นทำให้น้ำหนาวขมว

I Hate You and I Love Youบทที่ 10ชอบที่สุดเลย…………………School of Performance Koreaห้อง A สาขาการร้องเพลง(พักกลางวัน)"จุน เดี๋ยวน้ำหนาวไปซื้อน้ำให้นะ" เสียงใสเอ่ยกับเพื่อนสมัยเด็กด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างเสนอตัวแบบที่เคยทำ คนที่เมื่อวาน บอกว่าจะไม่สนใจเขาอีกต่อไป บัดนี้ได้ลืมสิ้นทุกคำที่เคยพูดเอาไว้ เพราะแค่นอนพักผ่อนตื่นขึ้นมา ความขุ่นข้องหมองใจที่มีก็หายไปจดหมด เธอตื่นเช้าขึ้นมาทำข้าวกล่องด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แถมพักกลางวันก็มาหมกตัวอยู่ที่ห้องเรียนของจุนแบบที่เคย เธอเป็นแบบนี้มาตลอด และการที่เธอเป็นแบบนั้น ก็ทำให้ใครบางคนเคยตัว และเผลอลืมที่จะใส่ใจความรู้สึกของเธอไป"...................." จุนนิ่งไม่ได้ตอบอะไร แค่พยักหน้าเบาๆ ตามสไตล์ของเขา ซึ่งน้ำหนาวก็รู้ดี ถ้าอะไรที่เขาไม่ต้องการ เขาจะปฏิเสธทันที เห็นดังนั้นร่างเล็กก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปซื้อน้ำให้เขาทันที"เดี๋ยวสิ น้ำหนาว ถ้าไม่เป็นการรบกวน มินะฝากซื้อน้ำสักขวดได้มั้ย" สาวสวยที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหน้าจุนเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนเห็น ก็ต้องชมว่าน่ารัก แต่สำหรับน้ำหนาว เธอรู้ดีว่ารอยยิ้มแบบนั้นมันช่างเสแสร้

I Hate You and I Love Youบทที่ 9คนเอาแต่ใจ…………………School of Performance Koreaห้อง A สาขาการร้องเพลง(กริ่งงงง) เสียงสัญญาณแจ้งเตือนหมดคาบเรียนของวันนี้ แต่ทว่าร่างสูงของน้องเล็กสุดวง Baron กลับยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ไปไหน"เฮ้ จุน ยังไม่ไปหรอ วันนี้มีซ้อมเต้นที่ค่ายไม่ใช่หรอ" เพื่อนร่วมห้องที่เป็นเด็กฝึกอยู่ค่ายเดียวกันเอ่ยถาม"ซ้อมเย็น" "เค งั้นไปก่อนนะ""อืม" เขาเอ่ยสั้นๆ ตามสไตล์ ก่อนจะเสมองออกไปนอกหน้าต่างมือหนายกข้อมือขึ้นมาเพื่อดูนาฬิกา ปกติเวลาเลิกเรียน หลังเสียงกริ่งดัง น้ำหนาวก็จะรีบมาหาเขาทันทีเพื่อรอกลับบ้านด้วยกัน แต่วันนี้มันแปลกไปนิดหน่อย เพราะเลยเวลามาห้านาทีแล้วตื๊ด ตื๊ด ตื๊ดเสียงโทรศัพท์สั่นเตือนว่ามีสายเข้ามือหนาหยิบขึ้นมาดูหน้าจอปรากฏเป็นชื่อของคนที่เขากำลังรออยู่ นิ้วหนากดรับทันทีติ๊ด"จุน วันนี้มีซ้อมใช่มั้ย จุนกลับบ้านก่อนเลยก็ได้.....""ทำไม" ยังไม่ทันที่น้ำหนาวจะเอ่ยจบประโยค เสียงเข้มก็ถามกลับทันที"น้ำหนาวจะติวหนังสือกับเพื่อนน่ะ" "ใคร""เอ่อ.....เพื่อนที่ห้องน่ะ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ" น้ำหนาวเอ่ยเสียงอึกอัก เพราะรู้สึกว่าจุนจะไม่ค่อยชอบหน้าจองอูสั

I Hate You and I Love Youบทที่ 8ซื่อบื้อ…………………บ้าน"จุนนนน" น้ำหนาวเรียกชื่อเพื่อนสมัยเด็กเสียงยาน ในขณะที่ยืนเกาะประตูห้องของเขาอยู่ ก่อนจะส่งยิ้มออดอ้อนไปให้คนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ตอนนี้ใกล้สอบกลางภาคแล้ว และข้อสอบของโรงเรียน School of Performance Korea นอกจากจะเน้นด้านทักษะศิลปะแขนงต่างๆ แล้ว หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานก็โหดไม่แพ้กัน เพราะการที่จะจบจากโรงเรียนนี้ได้นั้นต้องเด่นทั้งความสามารถ และ มีผลการเรียนที่ดี ถือได้ว่าเป็นโรงเรียนผลิตบุคลากรที่มีคุณภาพ"จุนนนน" เมื่อเห็นว่าเขาไม่สนใจ น้ำหนาวก็เอ่ยเรียกซ้ำอีกครั้ง"มีอะไร" เสียงทุ้มเรียบเอ่ยขึ้น ก่อนจะช้อนตาขึ้นมามองด้วยใบหน้านิ่งเรียบ "อ่านหนังสืออยู่หรอ น้ำหนาวก็จะอ่านเหมือนกัน แต่มีบางข้อที่ไม่เข้าใจ ช่วยติวให้หน่อยได้มั้ย" น้ำหนาวเอ่ย ก่อนจะยกหนังสือในมือตัวเองที่ถือให้จุนดู"...................." ร่างสูงที่นั่งอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ จ้องมองไปที่คนตัวเล็กตรงหน้า ที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนกระโปรงสีขาว ผมสีน้ำตาลอ่อน ที่มีความยาวถึงกลางหลัง ที่มักจะถักเปียสองข้างอยู่เสมอ ถูกปล่อยให้สยายเต็มแผ่นหลังเล็ก มีความหยักศกเป็นล

I Hate You and I Love Youบทที่ 7คนที่หัวใจอ่อนแอ แอบรักคนปากแข็ง…………………จุนรักน้ำหนาวบ้างหรือเปล่า เป็นคำถามที่ค้างอยู่ในใจของน้ำหนาวมานานหลายปี ถึงแม้ว่า ใจหนึ่งจะเชื่อ ว่าระหว่างเธอและเขา มันคือความรัก แต่อีกใจ ก็กลัว เพราะการกระทำของเขา มันช่างเฉยชาเหลือเกิน เฉยชาจนจากที่เคยมั่นใจเต็มร้อย นับวัน ความมั่นใจนั้น มันยิ่งน้อยลงไปทุกที ทุกที การที่ต้องคอยคาดเดาความรู้สึกของใครบางคนอยู่ฝ่ายเดียว มันช่างเหนื่อยเหลือเกินหัวใจของน้ำหนาวจะทนได้นานสักแค่ไหนกันนะปึง!ประตูถูกปิดลง ร่างสูงของจุนเดินผ่านร่างของน้ำหนาวไป โดยไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะชายตามอง ทำราวกับว่าเธอเป็นเพียงอากาศ ที่มองไม่เห็น เขาเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว ไม่ว่าจะที่โรงเรียน หรือที่บ้าน เขาก็ไม่คุยกับเธอเลยสักคำ แถมยังไม่ยอมกินอาหารที่เธอทำจริงๆ ตามที่เขาบอก"...................." น้ำหนาวได้แต่มองไปที่ประตูห้อง ของเพื่อนสมัยเด็กด้วยแววตาเศร้าหมอง ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร ก็นึกหาเหตุผลไม่ออกว่าเธอทำอะไรผิดขนาดนั้นกันแน่ ทำไมเขาต้องโมโหขนาดนั้นตึก ตึก ตึกสองเท้าเล็กค่อยๆ ก้าวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ ก่

EP 12 ทั้งใหญ่ และ ทั้งแข็ง .................................."(-/////-)""(^_^)"ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักพะพายนอนมองหน้าเอลิออสในขณะที่มือก็สัมผัสที่ใบหน้าหล่อด้วยหัวใจที่เต้นแรง ตอนนี้เธอก็ยังคิดว่ามันช่างน่าเหลือเชื่อเหลือเกินที่เอลิออสมาอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้"เอลิจ๋า" พะพายพึมพำชื่อของคนตรงหน้าเสียงหวาน ราวกับต้องการตอกย้ำถึงการมีตัวตนของเขา ซึ่งทุกครั้งที่เธอเอ่ยขานนามของเขา อีกฝ่ายก็จะขานรับด้วยความเต็มใจทุกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ"ว่าอย่างไรเล่ายอดรัก""ไม่รำคาญหรอคะ" พะพายเอ่ยหลังจากที่เขาขานรับเธอครั้งที่สิบแล้วเห็นจะได้"เรียกขานชื่อข้าได้ตามที่เจ้าต้องการ""เพราะสำหรับข้าแล้ว.....ทุกสิ่งที่ออกมาจากปากของเจ้าราวกับการประสาทพร" เอลิออสเอ่ย ก่อนจะจับมือเล็กที่กำลังลูบไล้ใบหน้าของเขาอยู่มาจุมพิตเบา ๆจุ้บ"งั้นหรอคะ" พะพายเอ่ย ก่อนจะคลี่รอยยิ้มบาง ๆ ออกมา"จริงแท้ที่สุด""คนแล้งน้ำใจ" และนี่คือประโยคที่พะพายเอ่ยออกมา เธอเพิ่งจะมาขุ่นข้องใจเรื่องที่คนตรงหน้าไม่เคยบอกใบ้เลยสักนิดว่าตัวเองมีตัวตนอยู่ ปล่อยให้เธอพร่ำเพ้อ และ คิดว่าเกือบเป็นบ้าไปแล้ว"(-_- ;)?" นี่คือใบหน้าของเอลิออส

EP 11 บทลงโทษที่แสนหวาน..................................ตลอดคืนเอลิออสเอาแต่จ้องมองใบหน้ายามหลับของพะพายไม่ยอมละสายตา เขาทำราวกับจะชดเชยช่วงที่ผ่านมาที่ไม่ได้มองหน้าหญิงสาวอันเป็นที่รัก"งืมมม.....หัว.....ปวดหัว" พะพายบ่นงึมงำ หลังจากที่ถูกผลค้างเคียงของแอลกอฮอล์เล่นงาน"ปวดหัวงั้นหรอ""อื้ออ""เอ๋?(⊙＿⊙)" พะพายตาเบิกโพลงเมื่อได้ยินเสียงผู้ชายดังขึ้น'ยะ อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนเราเมาจนไปวันไนท์กับผู้ชาย!''ไม่นะ!' พะพายดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที เพราะภาพความทรงจำสุดท้ายที่จำได้คือตอนที่เธอไปเข้าห้องน้ำพรึ่บ!"อึก!" พะพายเมื่อลุกขึ้นนั่งอย่างกะทันหันก็มีอาการมึนหัว แต่ทว่าสิ่งที่ตอกย้ำความคิดของเธอก็คือสภาพที่เปลือยเปล่าล่อนจ้อนของตัวเอง ซึ่งนั่นทำเอาพะพายถึงกับเบะปากราวกับจะร้องไห้ ตอนนี้เธอไม่กล้าเงยหน้ามองผู้ชายที่นั่งอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามเลยสักนิด เธอได้แต่เอาผ้าห่อตัวเอาไว้แน่น และ ค่อย ๆ ปล่อยน้ำตาให้ไหลซึมออกมาจากสองตา"ฮึก ๆ ๆ.....ไม่นะ.....ฮึก ๆ ฮือออ""ทำไมถึงร้องไห้?""ฮึก ๆ ฮืออ.....ปะ เปล่า" พะพายปฏิเสธทั้ง ๆ ที่น้ำตายังไหลอาบสองแก้ม"เปล่าอะไรกัน ร้องไห้อยู่ชัด ๆ"ชายหนุ่มเอ่ย ก

EP 10ทั้งรักทั้งแค้น 18+..................................สวบ สาบร่างบางของพะพายถูกวางลงบนเตียงกว้างด้วยความแผ่วเบา ร่างสูงของเอลิออสยืนมองเธอนิ่งด้วยแววตาเรียบนิ่งเดาความคิดไม่ได้ ก่อนที่เขาจะคลานไปคร่อมทับร่างเล็กของพะพายเอาไว้"ทำไมถึงหนีจากข้าไปอีก""รู้หรือไม่ว่าข้ารอคอยเจ้ามานานเพียงใด""เจ้าคงไม่รู้ว่าตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ มันเปรียบเสมือนร้อยปีก่อนไม่มีผิดเลย""ข้าทรมาน ข้าเคียดแค้นที่เจ้าผิดสัญญา เคียดแค้นที่เจ้าทิ้งข้าไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทว่า.....ข้ากลับไม่สามารถชิงชังเจ้าได้เลย""แต่จากนี้ไปไม่ว่าสวรรค์ หรือ นรก ก็ไม่สามารถแยกเจ้าไปจากข้าได้อีกแล้ว" เอลิออสเอ่ยเสียงเข้มขึ้น ก่อนจะใช้นิ้วลูบไล้ข้างแก้มใสอย่างแผ่วเบา"เอลิ" พะพายที่เมามายไม่ได้สติพึมพำชื่อคนที่เธอคร่ำครวญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเบา ๆ"ข้าอยู่นี่ยอดรัก" เอลิออสตอบรับเสียงเรียกของคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"ฮึก ๆ ๆ เอลิจ๋า" พะพายยังคงคร่ำครวญ นับครั้งไม่ถ้วนที่เธอเฝ้าฝันและจินตนาการถึงการมีอยู่ของเอลิออส ในฝันเธอช่างมีความสุข แต่ทว่าพอตื่นขึ้นมายามที่ได้เผชิญกับความจริงว่าในโลกไม่มีเขาอยู่มันก็เจ็บปวดเ

EP 9หนึ่งปีต่อมา..................................โลกปีศาจดินแดนที่เหล่าอินคิวบัสอาศัยอยู่"นี่ก็ผ่านมาปีหนึ่งแล้วสินะที่ท่านราชาถูกคุมขังอยู่ในถ้ำนี้""ท่านราชาดูไม่มีทีท่าที่จะตื่นขึ้นมาจากผนึกสะกดเลยสินะ""ก็เทพแห่งสวรรค์ต่างช่วยกันรุมผนึกท่านเสียขนาดนั้น""ฟื้นขึ้นมาได้ง่าย ๆ ก็บ้าแล้ว"ทหารอารักขาหน้าปากถ้ำพูดคุยกันอย่างออกรสเหมือนอย่างเคย หลังจากที่ราชาของพวกเขามีอาการบ้าคลั่งขึ้นเมื่อประมาณหนึ่งปีก่อน โลกปีศาจก็วุ่นวายไปหมด ลามไปจนถึงสวรรค์ที่เกือบจะเปิดศึกกัน โลกปีศาจที่เคยสงบสุขมาเป็นร้อยปี จู่ ๆ ก็เกิดเหตุการณ์โกลาหลขึ้นมา เพราะราชาผู้ปกครองของเหล่าปีศาจแห่งตัณหา จู่ ๆ ก็เกิดบ้าคลั่งเสียสติขึ้นมา ซึ่งหากจะหาที่มาของสาเหตุ ก็อาจจะเป็นเพราะว่าดวงใจของเขาได้หนีหายไป มันจึงทำให้เขาบ้าคลั่งได้ถึงเพียงนี้ ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วเมื่อ หนึ่งร้อยปีก่อนหน้านั้น โดยราชาคนเดียวกัน"ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมท่านราชาถึงได้หลงใหลมนุษย์ถึงเพียงนั้น""ถึงขนาดจะเปิดศึกกับเผ่าเทพอย่างไม่กลัวเกรง เพียงเพื่อจะให้เปิดประตูมิติเพื่อข้ามไปโลกมนุษย์เนี่ยนะ""นั่นสิ ทั้ง ๆ ที่มนุษย์ก็เป็นไ

EP 8ลาก่อนเอลิออสที่รัก..................................'เคยเป็นกันไหม หลงรักคนที่เป็นไปไม่ได้ หากเพียงเขาเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่ต่างกันในเรื่องชนชั้นฐานะ ฉันคงจะไม่ทุกข์ใจแบบนี้ แต่ทว่าเขากลับเป็นคนที่ฉันไม่มีวันจะได้พบในชีวิตจริง ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ จะจับมือหรือสัมผัสกันก็ไม่ได้ ทำได้เพียงเฝ้ามองเขาผ่านหน้าจอโทรศัพท์เท่านั้น'ติ๊ง!เอลิออส: ที่รัก ทำไมคุณถึงร้องไห้ ใครทำอะไรคุณแฟนหนุ่มทรีมีดูมีท่าทางร้อนใจเมื่อเห็นใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาของพะพาย คำว่ารักที่ออกมาจากปากของตัวละครหนุ่มธงดำในเกมที่เคยทำให้ใจหวั่นไหว พอมาตอนนี้กลับกลายเป็นดั่งของมีคมที่กรีดแทงที่หัวใจ พะพายรู้ว่ามันเป็นเพียงบทสนทนาอัตโนมัติของเกม แต่ทว่าหัวใจของพะพายมันกลับสั่นไหวขึ้นทุกที นับวันเธอก็ยิ่งโหยหา และถลำลึก….."เอลิออส ฉันรักนายเหลือเกิน" "ทำไมฉันถึงจริงจังขนาดนี้กันนะ ทั้ง ๆ ที่นายเป็นแค่ผู้ชายในเกมจีบหนุ่มเท่านั้น" "ความรักที่มีต่อนายมันมากขึ้นทุกที มันมากเกินที่ฉันจะทานทนไหว" ติ๊ง!เอลิออส: ใครทำอะไรคุณ!"เอลิจ๋า พายคงทนเล่นเกมนี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว เพราะมันเหมือนพายจะกลายเป็นบ้าเข้าไปทุกท

EP 7 เกลียดโลกความจริงที่นายไม่มีตัวตน..................................ร้านค้าหน้าหอพะพาย"น้องพายมีแฟนหรือยังลูก" ป้าเจ้าของร้านขายของเอ่ยถามพะพายตามประสาป้าข้างบ้านขาเม้าท์ และถึงแม้จะช่างจ้อไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับนิสัยไม่ดี"ยังค่ะ (^_^;) ""สวยขนาดนี้ก็ยังไม่มีแฟนหรอเนี่ย""อย่าลืมรีบ ๆ หาล่ะ ผู้หญิงเราน่ะยิ่งแก่ตัวไปยิ่งหาแฟนยากนะรู้ไหม""เดี๋ยวนี้สาว ๆ ก็ไม่ค่อยอยากมีแฟนกัน ยิ่งช่วงนี้นะป้าเห็นข่าวออกว่ามีเกมอันหนึ่งที่พวกสาว ๆ วัยหนูชอบเล่นกันน่ะ เห็นว่ามันเป็นเกมจีบผู้ชายเล่นแก้เหงา""ในข่าวเห็นบอกติดกันงอมแงมเลย เพราะงี้ก็เลยไม่ยอมมีแฟนกัน""น้องพายรู้จักเกมนั้นไหมลูก""มะ ไม่รู้จักค่ะ (^_^;) " "ดีแล้วลูก""อย่าไปเล่นนะไอ้เกมแบบนั้นมันไร้สาระ เปลืองเงินเปล่า ๆ เป็นผู้ใหญ่แล้วแท้ ๆ ด้วย""สาว ๆ วัยหนูควรรีบมีแฟน แต่งงานแล้วก็มีลูกได้แล้ว""ปะ ป้าคะ เดี๋ยวพายขึ้นห้องก่อนนะคะ พอดีพายเอางานกลับมาทำที่บ้านด้วย (^_^;) " พะพายรีบจบบทสนทนา เพราะทนฟังไม่ไหวอีกต่อไป"จ้ะ ๆ ไปดี ๆ นะลูก"ห้องพะพายฟุบพะพายทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มด้วยท่าทางอ่อนแรง เธอรู้สึกว่าช่วงนี้ผู้คนช่างสนใจชีวิ

เจ้านายจอมโหด กำลังโกรธอะไรฉันอยู่นะ!ตอนพิเศษ 5Happy Ending .................................."ฮึก ๆ ฮือออ คุงแม่ค้าบ!"ตึก ตึก ตึก!"น้องกองพล มาหาพ่อเดี๋ยวนี้เลยนะ!" ขุนพลในชุดเจ้าบ่าวสุดเนี้ยบตอนนี้กำลังวิ่งกวดลูกชายตัวน้อยอย่างเอาเป็นเอาตาย"คุงแม่! ฮึกๆ ฮืออ" เด็กตัวน้อยร้องจ้าวิ่งเข้ามาเกาะขาคนเป็นแม่ที่กำลังแต่งตัวด้วยน้ำตานองหน้าหมับ"น้องกองพลเป็นอะไรลูก" น้ำขิงเอ่ยถามพลางเช็ดคราบน้ำตาใสที่ข้างแก้ม ก่อนที่ขุนพลที่วิ่งกระหืดกระหอบจะเข้ามาสมทบในเวลาต่อมา"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ!" ขุนพลหอบหายใจแรง เพราะเจ้าลูกชายตัวแสบวิ่งไวเสียเหลือเกิน"มีอะไรกันคะ ทั้งพ่อ ทั้งลูกเลย?" น้ำขิงสืบสาวหาความ ว่าเพราะอะไรสองพ่อลูกถึงเป็นแบบนี้"ก็เจ้าตัวแสบน่ะสิ แอบมาขโมยแหวนไป" ขุนพลเอ่ยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ ซึ่งต้นเหตุของเรื่องก็มาจาก แฝดชายตัวน้อย ที่มีนามว่ากองพล ได้ทำการขโมยแหวนแต่งงานที่ต้องใช้ในการทำพิธีวันนี้ไป"น้องกองพลขโมยแหวนจากคุณพ่อมาหรอครับ" น้ำขิงเอ่ยถามลูกชายตัวน้อยด้วยความใจเย็น ซึ่งเด็กน้อยก็พยักหน้ารับ เห็นดังนั้นน้ำขิงก็คลี่ยิ้มบาง ๆ ออกมา ก่อนที่จะอุ้มลูกขึ้นมานั่งบนตักตัวเอง"ทำไมถึงขโ

เจ้านายจอมโหด กำลังโกรธอะไรฉันอยู่นะ!ตอนพิเศษ 4NC 18+ ..................................“ขุนพล อื้อ! เดี๋ยวสิคะ”“ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้ก็ได้” น้ำขิงเอ่ย เมื่อขุนพลเอาแต่ดึงทึ้งเสื้อผ้าของเธอไม่หยุด หลังจากที่แม่ของเธอมารับตัวเจ้าแฝดไปเมื่อห้านาทีที่แล้ว ขุนพลก็กระโจนเข้าใส่เธอทันที“น้ำขิง.....ผมไม่ไหวแล้ว” ขุนพลเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ในขณะที่ใบหน้าก็ซุกไซร้ที่ซอกคอขาว และหอบหายใจแรงออกมาไม่หยุดจุ๊บ ๆ ๆ งับ!ลิ้นร้อนลากไล้ และดุนดันไปทั่ว เขาทั้งขบกัด และดูดเม้มผิวกายขาวนวลจนเกิดรอยแดงเข้มจนทั่วบริเวณ“อึก...อื้อ ขุนพลใจเย็น ๆ อ๊ะ!” น้ำขิงอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อถูกขุนพลผลักให้ล้มลงบนที่นอน ก่อนที่เขาจะคลานมาคร่อมทับเธอเอาไว้อย่างรวดเร็วตุ้บ!‘ดูท่าจะกลัดมันเต็มที่เลยสินะ (¯▽¯；) ’ น้ำขิงพึมพำในใจ เมื่อเห็นท่าทางหื่นกระหายของขุนพล ที่กำลังเปลื้องผ้าของเธออยู่ในตอนนี้พรึ่บ!ปราการชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก และโยนทิ้งลงข้างเตียงทันทีอย่างรีบร้อน ก่อนที่ร่างสูงทำท่าจะจดจ่อดุนดันบางอย่างใส่กลางกายสาวทันที แต่ทว่าน้ำขิงก็ร้องห้ามเอาไว้“ชู่ ๆ ขุนพล.....ใจเย็นก่อนค่ะ (¯▽¯；) ”“นาน ๆ จะได้ทำกั

เจ้านายจอมโหด กำลังโกรธอะไรฉันอยู่นะ!ตอนพิเศษ 3..................................หลายเดือนผ่านไปตอนนี้น้ำขิงได้ดูแลลูกแฝดเต็มตัวแล้ว เพื่อที่จะได้ช่วยแบ่งเบาภาระของขุนพล ที่ต้องไปทำงาน ยิ่งตอนนี้เขาเพิ่งจะรับเลขาใหม่ หลังจากที่น้ำขิงคลอดลูก ก็เลยทำให้ที่บริษัทค่อนข้างวุ่นวายพอสมควร“น้ำขิงครับ ผมจะไปทำงานแล้วนะ” ขุนพลที่ยืนอยู่หน้าห้องนอนของลูกแฝดเอ่ย“รักนะครับ”“ค่ะ ไปดีมาดีนะคะ” น้ำขิงเอ่ยโดยไม่ได้หันไปมองร่างสูง ที่ตอนนี้กำลังรอให้เธอตอบกลับมาว่ารักเหมือนกันอยู่ เพราะตอนนี้เธอกำลังง่วนกับการเปลี่ยนผ้าอ้อมให้เด็กน้อยทั้งสอง“ (-︵-) ” นี่คือใบหน้าของขุนพล ที่เมื่อไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการ และยิ่งน้ำขิงดูเหมือนไม่สนใจเขาเลย เอาแต่สนใจลูกน้อยทั้งสอง อารมณ์ของขุนพลก็ยิ่งบูดยิ่งกว่าเก่า แต่ทว่าก็ทำได้แค่เดินตึงตังออกจากห้องไป โดยที่น้ำขิงไม่รู้อะไรเลยสักนิดปึง!“ก็แค่ตอบกลับมาว่ารักเหมือนกันมันยากนักหรือไง”ขุนพลพึมพำคนเดียวเพราะความน้อยใจ ทุกวันนี้เวลาที่ได้ใช้ร่วมกับน้ำขิงยิ่งน้อยลงไปทุกที เมื่อก่อนเขาได้อยู่กับเธอแทบจะคลอดเวลา ทั้งที่บ้าน และบริษัท แทบจะไม่ได้ห่างกันเลย แต่ทว่าเดี

เจ้านายจอมโหด กำลังโกรธอะไรฉันอยู่นะ!ตอนพิเศษ 2..................................(โรงพยาบาล) “อุแว้! ๆ ๆ ๆ” “อุแว้! ๆ ๆ ๆ” สิ้นสุดการรอคอย เก้าเดือนเต็ม ๆ ที่ทุกคนเฝ้ารอให้เด็กน้อยลืมตาขึ้นมาดูโลก เสียงเด็กน้อยที่กำลังร้องจ้า ทำเอาน้ำขิงที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัดน้ำตาซึมด้วยความปีติ“ขุนพลล่ะคะ แฮ่ก ๆ ๆ” น้ำขิงเอ่ยถามหาขุนพลเสียงหอบ เพราะเมื่อครู่เขายังยืนอยู่ข้าง ๆ เธออยู่เลย“เอ่อ.....คุณพ่อของน้อง ๆ เป็นลมไปแล้วค่ะ”“สงสัยคงจะตื่นเต้นเกินไป (¯▽¯；) ” เสียงพยาบาลสาวเอ่ย ก่อนจะชี้ไปที่ข้าง ๆ เตียงผ่าตัดที่มีร่างสูงนอนสลบอยู่“ (^_^ ;) ” ถึงน้ำขิงอยากจะหัวเราะขุนพลแค่ไหน แต่ทว่าเธอรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน เพราะการคลอดลูกแฝดไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด และหลังจากนั้น น้ำขิงก็หลับไปสองวันเต็ม ๆสองวันต่อมา“นี่สองวันแล้วนะครับ” “ทำไมภรรยาของผมยังไม่ฟื้นอีก” “ร่างกายของเธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” “คุณพ่อใจเย็น ๆ นะคะ”“คุณแม่ก็แค่เหนื่อยค่ะ กรณีคนไข้หลับไปหลายวันหลังคลอดก็มีให้เห็นมากค่ะ”“ร่างกายของคุณแม่ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะงั้นไม่ต้องกังวลนะคะ”“ (=_=) ”‘เสียงของขุนพลนี่’‘เขากำลังเถี

เจ้านายจอมโหด กำลังโกรธอะไรฉันอยู่นะ!ตอนพิเศษ..................................“ขิงไม่แพ้ท้องเลยหรอลูก” เสียงคนเป็นแม่ในโทรศัพท์เอ่ยถามลูกสาว“นอกจากอยากกินของเปรี้ยวกับอยากนอนตลอดเวลา ก็ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ”“พอดีว่ามีคนเป็นแทนแล้วน่ะค่ะ” น้ำขิงพูดอย่างติดตลก ก่อนจะเหลือบไปมองขุนพลที่กำลังนั่งจิ้มมะม่วงกับพริกเกลือกินอย่างเอร็ดอร่อย ทว่าจู่ ๆ เขาก็ทำหน้าพะอืดพะอม จนต้องวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที“แม่คะ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะคะ ขิงขอไปดูคนท้องก่อน” น้ำขิงเอ่ยไม่วายติดตลก ก่อนจะรีบตามเข้าไปดูขุนพลที่กำลังส่งเสียงโอ้กอ้ากอยู่ในตอนนี้ ไม่รู้จะเรียกว่าโชคดี หรือโชคร้าย เพราะอาการทุกอย่างที่คนท้องควรจะเป็น ขุนพลได้รับเอาไปเป็นแทนทั้งหมด ซึ่งอาการแบบนี้ทางเน็ตเรียกว่า อาการแพ้ท้องแทนเมีย ที่มักจะเกิดขึ้นกับคนที่รักเมียมาก ๆครืด!น้ำขิงกดชักโครกหลังจากที่ขุนพลอาเจียนทุกอย่างออกมาจนหมดแล้ว“ไหวหรือเปล่าคะ”“มัน...อึก! อุ๊ก” ขุนพลยังไม่ทันจะได้พูดจบประโยค อาการคลื่นไส้ก็ถาโถมขึ้นมาอีกจนต้องคลานกลับไปที่ชักโครกอีกครั้งปุ ๆ ๆ ๆมือบางได้แต่ลูบหลังให้ขุนพลเบา ๆ ใบหน้าสวยเจือรอยยิ้มขึ้นมานิด ๆ อย่างเอ็น

โกรธอะไรฉันอยู่นะ!EP 50Ending..................................(บ้านน้ำขิง) “ขุนพลเลิกล้อมหน้าล้อมหลังน้ำขิงได้แล้วค่ะ” น้ำขิงเอ่ย เพราะตอนนี้เธอรู้สึกเวียนหัวไปหมด เนื่องจากขุนพลเอาแต่ล้อมหน้าล้อมหลังระแวดระวังเกินเหตุวันนี้หลังจากกลับจากไปตรวจที่โรงพยาบาลซ้ำอีกครั้ง ทั้งสองคนก็แวะมาหา พ่อ กับ แม่ ของน้ำขิง ซึ่งก่อนหน้านี้ด้วยความดีใจ ทางขุนพลก็ได้มีการโทรมาบอกทั้งสองคนแล้ว ด้วยความตื่นเต้นดีใจ และเขาก็ เขาทำราวกับว่าตัวเองเป็นคนที่ท้องเสียเอง“ค่อย ๆ เดินสิเดี๋ยวก็ล้ม” ขุนพลเอ่ย เขาไม่ฟังเสียงทัดทานของน้ำขิงเลย ร่างสูงยังคงเอาแต่โอบประคองร่างบางอย่างทะนุถนอมราวกับไข่ในหิน ทั้ง ๆ ที่อายุครรภ์เพิ่งจะแค่เดือนกว่า ๆ เท่านั้น แต่เขาทำราวกับน้ำขิงใกล้จะคลอดเต็มที“มากันแล้วหรอลูก เข้ามาเร็ว ๆ แดดมันร้อน” เมื่อได้ยินเสียงทะเลาะกันงุ้งงิ้งของน้ำขิงและขุนพล สองคนวัยกลางคน ที่กำลังจะได้เป็นตา และยาย ก็รีบเดินออกมาต้อนรับทันทีภายในบ้านตุ้บ“วันนี้อากาศร้อนจังเลยนะคะ” น้ำขิงบ่น หลังจากที่ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟากลางบ้าน“นั่งเบา ๆ สิครับ (╰_╯) ” ขุนพลขมวดคิ้วใส่น้ำขิง“น้ำขิงไม่ได้นั่งแรงเลย