Shattered Heart: My Owner is the Mafia Alpha

Chapter 1

"Sabi nila bahay ang lilinisan ko at nag-iisa lang ang magiging amo ko. Whooah! Parang palasyo naman ang laki ng bahay na ito. Baka kahit isang araw hindi ko matapos linisin ang buong bahay. Magkandaligaw-ligaw pa ako. Baka tigok ang abot ko nito," bulalas ko.

"Nagrereklamo ka ba?"

"Huh? Sino ang nagrereklamo?" tanong ko agad. "Hindi pa nga nagsisimula ang laban, susuko na ako? Para sa pamilya ko ang laban na 'to." Sabay lingon ko sa nagsalita, nagulat at napatulala pa ako.

"Follow me!" ma-awtoridad na sabi ng poging lalaki na ito. Siya ba ang amo ko?

Naupo ito sa upuan niya. Parang opisina siguro niya ito. Ako naman ay nakatunganga lang.

"Sit!"

"Saan po sir?" kabado niyang tanong.

"Damn!" nainis na yata ang poging ito. "Mamili ka sa apat na upuan na nasa harapan ko kung saan mo gustong umupo! Don't waste my time, baka masesante kita agad!" iritadong sabi ni pogi.

Nagulat ako, ito pala ang magiging boss ko. Napanganga ako, excited tuloy akong magtrabaho dito dahil araw-araw may yummy akong makikita.

"Stop staring at me, woman!" pagalit na sabi nito. Napahilot pa sa sentido niya. "Can you tell me about how you usually handle things around the house?"

"Eh, sir, pwede pa-translate sa Tagalog po?" kimi ko na tanong.

"Masipag at marunong ka ba sa gawaing bahay? Ayaw ko ng tatamad-tamad na kasambahay. Ayaw ko sa kasambahay na hindi marunong sumunod sa bawal at hindi bawal sa loob ng pamamahay ko. Naiintindihan mo ba?"

"Wala akong inuurungan na trabaho, sir. Kailangan ng taga-linis ang palasyo na ito. Kailangan ko rin ng pera kaya give at take lang tayo. Kung kinakailangan mag-ala Wanda ako para mahukos-pukos ko ang trabaho ko sa napakalaking bahay na ito, gagawin ko, sir! Ituturing ko na parang bahay ko na ito, sir. At kung sino man ang burara at makalat, ako mismo ang sisisante sa kahit sino. Kahit ikaw pa, sir, kahit sino ka man," sagot ko agad.

Nakita ko itong nakakunot ang noo. "Are you done?" seryoso nitong tanong sa akin. "Makakaalis ka na,"

"Tanggap na ba ako, sir?" tumili ako kahit wala pang sagot.

"Not yet! I-training ka na muna ni Manang ng isang linggo. Siya na bahala sa'yo. Makakalabas ka na!" pagsusungit ng magiging amo ko.

Nawala ang excitement niya. Kailangan niyang pagbutihin ang trabaho niya para magustuhan siya ni sir at si Manang. Sana makuha niya ang kiliti nila.

"Manang, nagtatrabaho po ba kayo dito?" magalang kong tanong.

"Hindi. Taga-sita lang ako dito, taga-bantay sa mga tamad na katulong, taga-turo ng mga gawaing bahay, at sermon sa mga malalanding katulong," istrikta nitong sagot sa akin.

"Ang ganda naman po ng trabaho ninyo dito, Manang. May ganito pa lang trabaho dito?" kimi kong sabi.

May naalala ako kaya nagtanong ulit ako.

"Ahm... Manang, ano po ang trabaho ko dito?" alanganin ko pa na tanong.

"Ano ba ang in-applyan mong trabaho? Hindi ba katulong? Ano ba trabaho ng katulong dito?" mataray na tanong ng matanda.

"Taga-linis po ng bahay, taga-laba, taga-luto, taga-hugas, taga-walis, taga-palengke, at taga-bantay ng amo kapag may ginawa siyang masama sa sarili," dagdag ko pa sa huli. "At kung may bata, aba Manang, kalabisan na iyon. Magiging wonder robot na ako niyan," sabi ko pa.

"Hindi ka pa nga nagsisimula, nagrereklamo ka na!" napapitlag ako sa nagsalita na pumasok sa loob ng kusina. Si sir, sungit pala.

"Good afternoon, Sir," bati agad ng matanda.

"Wala pong nagrereklamo dito, sir. Sir, yes sir!" sabay salute ko pa. Natigil lang ako nang kalabitin ako ng matanda.

Napayuko naman ako agad nang makita kong masamang tingin ang ipinukol ng amo ko sa akin.

"Buy me food, I'm hungry!" pasupladong utos nito sa akin.

"Saan po ako bibili ng food, sir?" tanong ko. Pero tumalikod na ang amo namin. Naglakad palabas ng kusina.

"Sa fast food restaurant diyan lang sa labas. Paglabas mo ng mansyon, pakaliwa ka lang at makikita mo na ang fast food restaurant," marami pang sinabi sa akin bago ako umalis para bumili ng pagkain ng amo namin.

'Kabago-bago ko pa lang dito, ito na agad ang unang utos ng masungit kong amo. Hindi ko pa nga alam ang pasikot-sikot dito eh.' nag-maktol ang isip ko.

Nagmadali na akong nagtungo sa gate. "Gosh... Wala bang bike dito para makarating agad sa gate? Aba, ang layo ng nilakad ko mula sa mansyon, ah. Bweisit na 'yan!" reklamo ko pa.

Kaliwa raw, sabi ni Manang. Pero nagtanong na lang ako sa nakita kong security guard. Tinuro naman nito agad. Nakahinga ako ng maayos dahil malapit lang pala talaga ang bilihan ng pagkain.

Maraming tao ang nakapila kaya pumila na rin ako. Sana lang 'wag magsungit ang amo ko kapag matagal ako dito dahil mahaba ang pila.

Nang ako na ang bibili, sinabi ko agad ang order ko. Nagtaka ako kung bakit number ang binigay nila. Ako naman si tanga, agad na lumabas ng fast food restaurant bitbit ang number na ibinigay ng cashier.

Umuwi akong mansyon na nagtataka dahil wala naman akong ideya sa pagbili ng pagkain sa mga ganitong fast food restaurant. Tamang karenderya lang kami kumakain ng mga kapatid ko. Kahit si Honeybee at Clown, hindi pa namin napasukan ito, pa kayang restaurant na ito.

Pagpasok ko sa kusina, nadatnan ko roon si Manang na mukhang nagluluto na.

"Oh, ang bilis mo naman, eneng?" takang tanong nito sa akin.

"Eh, ito lang po kasi ang binigay ng cashier number lang. Anong gagawin ko sa number, Manang? 'Yong order ko pagkain tapos ito ang ibinigay ng cashier," simangot ko.

"What the... idiot!" sigaw ng amo ko. "Ipapakain mo sa'kin ang table order number na 'yan? Where's the food? Saang lupalop ka ba ng mundo at hindi mo alam ang simpleng pag-order ng pagkain? Fvck!" galit na galit na sigaw ng amo ko.

"Ito kasi ang binigay ng cashier, sir. Kaya umuwi na ako agad. Akala ko ganito 'yung kakainin mo... I mean akala ko i-deliver nila dito." natatakot kong sagot.

"Go take the food now, habang may pasensya pa ako sa'yo. Baka hindi kita matansya, papalayasin na kita agad dito! Fvck!" mura na naman nito.

Kaya nagmadali na akong bumalik sa fast food restaurant para makuha ang pagkain ng amo kong gwapo na may ubod ng sama ng ugali. Parang dinosaur, idagdag pa na mukhang kakain ng fresh na taong katulad ko. Nakakatakot.

Pagkuha ko sa order ng pagkain ay agad na rin akong umalis doon. Lakad-takbo ang ginawa ko para makarating lang sa mansyon agad.