อีโรติก

‘คาวกลิ่นราตรี’ เธอที่หลงระเริงอยู่ในกลิ่นคาวของราตรีกาล เรียนรู้ที่จะสร้างความสุขให้กับตัวเอง เรียนรู้ที่จะทำให้ตัวเองเป็นที่ต้องการของผู้ชายทุกคน แต่ในที่สุด เธอกลับหลงวนอยู่ในกลิ่นคาวของน้ำกามจนไม่สามารถพาตัวเองออกมาได้ ‘ขาดอะไรก็ขาดได้ แต่ขออย่าให้ขาด ‘เซ็กซ์’ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะลงแดงตาย!!’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

หากคุณคิดว่า ‘รักแท้’ มีได้แค่ ‘มนุษย์กับมนุษย์’ เท่านั้น... “คุณคิดผิด!!!” ความรักบริสุทธิ์ที่แปรเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน ของ ‘บัว’ ผีพรายสาว และ ‘กฤษณ์’ ผู้กองหนุ่มรูปหล่อ

“กองพล” ผู้สะกดคำว่า “อ่อนโยน” ไม่เป็น ส่วน “ใกล้รุ้ง” เธอผู้กำลังมีชีวิตที่สดใสหลังเรียนจบ แต่ก็ต้องมาเจอกับคน “โฉด” อย่างนายเหมืองกองพล แล้วเรื่องระหว่างทั้งคู่จะเป็นยังไง เมื่อเริ่มต้นด้วยการ “ฉุด!”

ความสุขจากสิ่งที่ยื้อแย่งเขามา จะต่างอะไรกับการอยู่บน ‘วิมานเพลิง’ “เพราโพยม” จิตกรสาวมากความสามารถ เส้นทางชีวิตเต็มไปด้วยเกียรติยศและชื่อเสียง มีทุกสิ่งที่ปรารถนา ยกเว้น... ความรัก และเมื่อความรักโบยบินมาพบพาน รักของเธอก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ทว่ากลับถูกโรยด้วยความงดงามของกลีบดอกงิ้วที่ฉาบไว้ด้วยหนามแหลมคม และร้อนแรงราวอยู่ในกองไฟ “ปราณรต์” ช่างภาพหนุ่มรูปหล่อ ความรักของเขา... เหมือนสายลม ที่พร้อมจะพัดพาให้ความเย็นชื่นใจ และโหมกระหน่ำทำลายไม่หลงเหลือ ++ “ผัวก็เหมือนแปรงสีฟัน ของส่วนตัว ต้องใช้คนเดียวเท่านั้น ไม่ใช่ของที่ใครจะยืมไปใช้ชั่วครั้งชั่วคราว แปรงสะอาดหายคันแล้วก็เอามาคืน” “ฉันไม่ได้ต้องการเงินของคุณ! จำเอาไว้! ไม่ต้องมาซื้อผัวฉัน!”

หาเงินสองล้านมาคืน แล้วจะไปตายที่ไหนก็ไป! แต่ถ้าหามาไม่ได้ก็เอาร่างกายมาชดใช้ กลับมารองรับแรงกระแทกจากผมจนกว่าจะใช้หนี้ครบ!

“เขต ปล่อยเนียร์นะ เจ็บ!!” “นี่ไง อาณาเขตที่เธออยากได้นักหนา!! นี่ไงซาเนียร์!!!” “เนียร์ ไม่ได้…ฮึก! ปล่อยนะ!!” “วันนั้นเธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาถึงห้อง!! ยังบอกว่าไม่ใช่หรือไง!!!” เพียะ!!!!! ฝามือเล็กๆของซาเนียร์ฟาดลงบนหน้าหล่อๆของอาณาเขตเต็มแรง “เขตเคยฟังเนียร์มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ฮึก!” “คงเกิด!! เกิดอยากได้ฉันจนตัวสั่นไง!” “ว่าไงนะ” “เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!” “……” ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดี

ฉันถูก “ไลน์เนอร์” คู่อริของน้องชายฝาแฝดลากเข้าห้อง “ไอ้โรคจิต! ฉันไม่ถ่ายหรอก! ก็เห็นอยู่ว่าฉันเป็นผู้หญิง ใส่ชุดแบบนั้นก็เห็นหน่มหน้มฉันนะสิ!” “อย่างเธอ!” ไลน์เนอร์หยุดพูด ลากสายตาลงต่ำ จ้องนิ่งอยู่หน้าอกฉัน มุมปากเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะ “มีให้เห็นด้วยหรือไง” กรี๊ด! ไอ้บ้านี่มันกำลังบูลลี่หน่มหน้มฉันอยู่ใช่ไหม ฉันแค่แต่งตัวเหมือนผู้ชาย ใส่เสื้อตัวใหญ่อำพรางรูปร่าง ความจริงฉันหุ่นดี ส่วนที่ควรมีแม่ก็ให้มาเยอะมาก “แก! แก! อย่ามาบูลลี่น้องนมฉันนะ! แม่ให้ฉันมาเยอะมากเหอะ! ฉันแค่ไม่ชอบโชว์เว้ย!” เหมือนมุมปากของไลน์เนอร์จะกว้างกว่าปกติ ดวงตาดุคู่นั้นก็เหมือนจะอ่อนโยนขึ้นด้วย “งั้นเหรอ! ไหนดูหน่อย”

เพราะถูกหักหลังจากคนรักและเพื่อนสนิท พิจิกาจึงดื่มจนเมาแล้วนอนกับชายแปลกหน้า แต่เมื่อรู้ว่าคือเจ้านายที่เธอต้องทำงานด้วย เธอจะถอยหรือยอมทำงานกับเขา เพราะนี่เป็นงานที่เธออยากทำมากที่สุด

เธอถูกตีตราเป็นจำเลย ต้องคอยสนองกามให้แก่เขา อยู่บ้านก็ต้องพร้อมสะบัดผ้าอ้าขา อยู่มหาวิทยาลัยหรืออยู่ที่ไหนก็ต้องพร้อมยอมให้เขาทำ หลานสาวแม่บ้านอย่างเธอจะไปมีปากเสียงอะไรกับลูกชายคนเดียวของคุณท่านได้

เขาเหนี่ยวรั้งกักขังเธอไว้ปรนเปรอสวาท เพราะหลงใหลในเรือนร่าง หรือเพราะซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้