All Chapters of I am your wife อย่าลืมว่าฉันเป็นเมีย : Chapter 51 - Chapter 60

“เห็นแก่ตัว ฉันเกลียดคุณ” กึก กึก ปารวีพยายามกระชากข้อมือตัวเองให้หลุดจากสิ่งที่เขาพันธนาการเอาไว้ แม้ข้อมือจะเริ่มมีเลือดซิบแต่เธอก็ไม่คิดที่จะหยุดการกระทำ เพราะไม่ต้องการให้ใครมากักขังหน่วงเหนี่ยวทำอย่างกับเธอเป็นนักโทษเช่นนี้“หยุด” ราเดนเข้าไปเขย่าตัวปารวี ทว่าสาวเจ้าก็ไม่คิดจะยอมหยุดการกระทำตามคำสั่งของเขาง่ายๆ จนราเดนต้องกอดเธอเอาไว้“พี่บอกให้หยุด จะเอาออกให้”ได้ยินเช่นนั้นปารวีจึงยอมนั่งนิ่งผ่อนลมหายใจ ปล่อยให้น้ำตาไหลเอ่อออกมาอาบแก้ม เธอเจ็บที่ข้อมือไม่เท่าไร แต่เจ็บที่หัวใจมากกว่า เขาออกจากชีวิตของเธอไปแล้ว จะมาทำท่าหวงก้างเพื่ออะไร แล้วตอนนี้ทำไมเขาไม่ไปดูแลคนที่เขากำลังจะแต่งงานด้วย จะมาเสนอหน้าให้เธอเห็นเพิ่มความเจ็บช้ำให้หัวใจของเธอไปถึงไหนปารวีนั่งหน้าบึ้งบอกบุญไม่รับขณะคนตัวโตกำลังนั่งทำแผลให้ เมื่อเขาพันผ้าก็อตที่ข้อมือของเธอเรียบร้อยเธอก็ดึงมือทั้งสองกลับมาวางที่หน้าตักโดยที่ไม่คิดจะเอ่ยขอบคุณเขาแม้แต่คำเดียว แค่เธอยังใจเย็นนั่งนิ่งไม่ต่อว่าเขาได้ก็นับว่าใจดีมากแล้ว“พาฉันกลับเดี๋ยวนี้ ฉันไม่ได้อยากอยู่กับคุณแม้แต่วินาทีเดียว”“ถ้าอยากกลับก็ทำตัวดีๆ ยิ่งดื้อกับพี่ม

“รีบออกไปเลยนะ บอกแล้วไงว่าอย่าเพิ่งบอกใครว่าเราเป็นอะไรกัน”“ผมเปล่านะ ยังไม่ได้พูดอะไรเลย มาถึงที่นี่แม่คุณก็ให้ผมไปนั่งในบ้านแล้วคุณก็ลงมาเจอผม ทำไม กับแม่คุณก็บอกไม่ได้เหรอว่าเราเป็นแฟนกัน ผมมีอะไรไม่ดีตรงไหนเหรอ” เขาพอจะเดาออกจากพฤติกรรมและคำพูดของหญิงสาว“ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าวีรกรรมของคุณมันทำให้ฉันไม่มั่นใจในตัวคุณ”“เรื่องนี้เองเหรอ” ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเจื่อนลง เมื่อเธอพูดออกมาเช่นนี้เขาก็เริ่มเข้าใจทุกอย่างแล้ว ว่าเธอก็คงรับวีรกรรมของเขาไม่ได้เช่นผู้หญิงที่เขาอยากจริงจังด้วยก่อนหน้า สิ่งที่เขาทำได้ก็คงจะเป็นการตัดใจ“ผมขอโทษแล้วกัน ตอนแรกผมแสดงความจริงใจเล่าทุกอย่างให้ฟังก็นึกว่าคุณจะรับได้ ขอตัวนะครับ”“อ้าว ไม่ใช่...” มุขรินทร์ยืนเท้าเอวมองคนที่ไม่คิดจะฟังเธอพูดให้จบแล้วขึ้นรถไป ไม่ใช่ว่าเธอรับไม่ได้ แต่อยากขอเวลาอีกนิดเพื่อให้มั่นใจในตัวของเขาก่อนจะบอกทุกคนว่าเขาเป็นแฟนก็เท่านั้นมาลามองตามรถหรูที่กำลังออกไปจากรั้วบ้าน ก่อนจะรีบเดินเข้ามาหาลูกสาวของเธอ “เค้ากลับแล้วเหรอ ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนลูกใช่ไหม”“แม่รู้เหรอจ๊ะ” สาวเจ้าเริ่มยิ้มแหย“แม่ว่าแล้วเชียว ครั้งก่อนก็ไปเที่ยว

หลังจากซีโวลอดวางสายจากราเดนได้ มุขรินทร์ก็รู้ว่าสิ่งที่เธอคาดการณ์เอาไว้ไม่ผิด ตอนนี้ปารวีบาดเจ็บจนต้องนอนโรงพยาบาลเพราะต้องการหนีจากราเดน เธอจึงรีบเดินทางไปหาราเดนและปารวีพร้อมกับซีโวลอดในทันทีชวินบินจากภูเก็ตได้ก็ตรงมายังไร่ผูกรักริมธารเพราะคิดว่าปารวีจะอยู่ที่นี่ ทว่ามาถึงเขาก็ไม่เจอใคร เขาจึงขับรถเข้ามาหาสามภพที่ไร่สหายเสือ แล้วก็ได้รู้เรื่องที่น่าหงุดหงิดใจที่เพื่อนของเขากำลังร่วมหุ้นหับราเดนทำโรงบ่มไวน์โดยที่ไม่คิดจะปรึกษากับเขาสักคำ“แกกำลังจะทำโรงบ่มไวน์กับราเดนทำไมไม่บอกฉัน”“แล้วแกโมโหไรวะ” สามภพเท้าเอวขมวดคิ้ว มองเพื่อนตนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความฉงน เพราะไม่รู้ว่าทำไมชวินถึงได้มาอารมณ์เสียกับเรื่องแค่นี้ เพราะไม่ช้าไม่นานเขาก็ต้องบอกให้ชวินรับรู้อยู่แล้ว“ฉันไม่ชอบหน้าหมอนั่น” ชวินสบถเสียงแข็ง“ฉันมองออกว่าแกคิดอะไรกับลูกปลา แต่ก็ไม่ควรพาลมาเรื่องงานของฉันนะโว้ย”“แกไม่รู้หรือไงว่าราเดนทำอะไรกับลูกปลาไว้ เค้าทำให้เธอเสียใจ หลอกเธอให้เธอจดทะเบียนด้วยแล้วก็หักหลังเธอจะไปแต่งงานกับคนอื่น” ชวินละล่ำละละลัก เรื่องไม่พอใจที่ราเดนได้ปารวีไปครอบครองเขายอมรับ ทว่าเขาก็ไม่อยากให้เ

“ก็ฉันจะอยู่รีสอร์ทพี่โชน ทำไมคะ หรือจะบังคับเอาฉันไปขังที่อื่นอีก บอกเลยนะคะว่าให้ฉันเจ็บตัวมากกว่านี้เพื่อหนีไปจากคุณฉันก็ยอม” สาวเจ้าในชุดมินิเดรสคอบัวแขนสั้นสีชมพูนั่งกอดอกบุ้ยปาก ดวงตามีแต่ความแข็งกร้าว ทำเอาคนที่มองจ้องอยู่ต้องถอนหายใจอ่อน“จะให้พี่ทำยังไงถึงจะหายโกรธพี่” ว่าจะไม่พูดเรื่องนี้เขาก็อดไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายเริ่มที่จะประชดประชันเขาขึ้นมา“ก็แค่เซ็นใบหย่ากัน แล้วก็ต่างคนต่างอยู่ค่ะ”“ถ้าพี่บอกว่าจะยอมเซ็นใบหย่าให้ จะไปอยู่รีสอร์ทอื่นได้ไหม”“คุณมีสิทธิ์อะไรมาต่อรองกับฉันคะ”ราเดนยืนกัดฟันถอนหายใจและเงียบไปครู่หนึ่ง สุดท้ายเขาก็ต้องทำตามใจปารวี เมื่อเก็บของเรียบร้อยก็พาเธอไปที่รีสอร์ทของชวินเมื่อมาถึงเขาก็ต้องพยายามสงบอารมณ์ให้มากที่สุดเท่าที่เคยทำมา เพราะหลังจากชวินรู้ว่าปารวีกลับมาพักที่รีสอร์ทของตัวเองก็รับเดินทางจากบ้านมาหาภรรยาของเขาทันที แถมยังทำเหมือนเขาเป็นธาตุอากาศ พูดคุยกันอย่างออกรสทำเหมือนว่าเขาไม่ได้อยู่ด้วย จนเขาต้องเดินหนีมาหาที่สงบอารมณ์ดีที่เขารู้ว่าซีโวลอดกับมุขรินทร์ยังเที่ยวด้วยกันอยู่แถวนี้เลยได้โทรตามให้ทั้งสองมาที่นี่ อย่างน้อยเขาก็ยังมีซีโวลอดเป

หวังว่าการยอมลงทุนเรียกคะแนนความสงสารจากคนตัวเล็กจะทำให้เธอกลับมาเป็นของเขาได้โดยเร็ว เขาจะได้ไม่ต้องมานั่งกังวลกับไอ้หนุ่มหน้าละอ่อนที่พยายามจะขโมยหัวใจของเขาไปเช้านี้ชวินเลือกที่จะไปเยี่ยมราเดนพร้อมกับทุกคน เพราะเมื่อคืนเขาเจอหลักฐานเด็ดที่ทำให้เห็นว่าการที่ราเดนต้องเข้าโรงพยาบาลมันไม่ใช่เหตุสุดวิสัย ทว่าเขาเชื่อว่าราเดนต้องการเรียกร้องความสนใจจากปารวีต่างหาก“ดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ”ทุกคนมองไปยังชวินกันเป็นตาเดียวที่เห็นเขาเข้าไปหาราเดนเป็นคนแรกทั้งที่ก็ไม่ค่อยจะชอบหน้ากันสักเท่าไร“อืม ก็ดีขึ้นมากแล้ว” ราเดนพยักหน้าน้อยๆ ตอบชวินเสียงห้วน ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาไม้ไหนถึงได้แสดงออกว่าเป็นห่วงเป็นใยเขาก่อนทุกคน“เมื่อวานผมดูกล้องวงจรปิดแล้ว ผมเห็นว่าคุณเข้าไปเล่นกับลูกหมาตัวนั้นเอง ไม่ใช่ลูกหมาตัวนั้นวิ่งมาหาคุณ เรียกคะแนนสงสารจากลูกปลาสินะครับ” เมื่อเห็นว่าทุกคนอยู่กันครบ ชวินก็ไม่รีรอที่จะเผยธาตุแท้ของราเดน โดยเฉพาะปารวี เขาอยากให้เธอรู้ว่าราเดนกำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของเธออีกแล้ว ดูสิว่าหากหญิงสาวรู้แล้วมันจะเป็นยังไง“จริงเหรอคะ” ปารวีมองจ้องคนตัวโตที่นั่งห้อยขาอยู่บนเตียงด้วยแววตาผิ