All Chapters of หวานใจเฮียมังกร: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12 ทำงานวันแรก / เฮียมังกรเช้าวันจันทร์ที่แสนจะขมขื่นของผม ผมต้องไปทำงานที่ไม่ถนัด แต่ในความโชคร้ายของผมก็ยังคงมีความโชคดีอยู่บ้าง นั่นก็คือผมเป็นคนพื้นที่ คุณครูเกือบทุกคนในโรงเรียนก็เป็นคนพื้นที่ ซึ่งนั่นก็แปลว่าผมรู้จักคุณครูและเด็กๆถึงอาจจะไม่ใช่ทั้งหมดก็ตามส่วนน้ำมนต์ เธออยู่แต่ในฟาร์มจะทำตัวแปลกๆไปบ้างก็คงไม่เป็นไร อีกอย่างผมโทรฝากไอ้หมอเอาไว้แล้วว่าถ้ามีเวลาก็ช่วยเข้ามาดูหน่อย ส่วนเรื่องงาน ผมมีคนทำงานประจำตามหน้าที่อยู่แล้ว“ครู...วันนี้ใส่ชุดอะไร”“วันจันทร์ ใส่ชุดสีกากีค่ะ”“นี่ผมจะต้องใส่กระโปรงจริงๆเหรอเนี่ย”“ทำไมคะ ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงนะ แล้วเวลาเดินก็ช่วยรักษาภาพลักษณ์ใบหน้าสวยๆให้ฉันด้วย”“รู้แล้วน่า...”“รู้แล้วก็ดีค่ะ”“นั่งลงค่ะ ฉันต้องแต่งหน้าทำผมไปทำงาน จะกระเซอะกระเซิงไปทำงานแบบนี้ไม่ได้”“หน้าครูก็ออกจะดี ไม่ต้องแต่งก็สวยแล้ว”“ไม่ได้ค่ะ ฉันไม่มั่นใจ ฉันไม่เคยหน้าสดออกจากบ้าน”“เป็นผู้หญิงทำไมถึงได้ลำบากขนาดนี้ หน้าสดผิดอะไร”“นั่งเฉยๆเถอะค่ะ หน้าสวยๆของฉันครีมกันแดดห้ามขาด ผิวตัวก็ด้วย ต้องทาครีมกันแดดก่อนออกนอกบ้านทุกครั้งจำเอาไว้นะคะ” เธอพูดไปก็ลงมือ

ตอนที่ 14 อารมณ์ผู้หญิง / เฮียมังกรช่วงเย็น หลังโรงเรียนเลิก เฮียมังกรที่อยู่ในร่างของคุณครูน้ำมนต์เลี้ยวรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน เขาเปิดประตูรถออกมาก็เจอกับน้ำมนต์เธอกำลังกวาดใบไม้อยู่ข้างๆบ้าน น้ำมนต์เห็นรถและร่างของตัวเองกลับมาแล้วจึงรีบเดินเข้าไปหา คำถามแรกที่ถามก็คือ...“วันนี้เป็นไงบ้าง”“โอเค ผมทำตามที่คุณบอกทุกอย่าง แต่เด็กนักเรียนของครูทั้งดื้อทั้งซนแถมยังฟ้องเก่งอีกด้วย ผมปวดหัวขอยาพาราหน่อย” ถอดรองเท้าแล้วเดินเข้าบ้านด้วยสีหน้าเพลียๆโดยมีน้ำมนต์เดินตามเข้ามาติดๆ มังกรเจอโซฟากลางบ้านจึงหงายท้องนอนลงอย่างหมดแรง“กี่เม็ดดีคะ” น้ำมนต์อาสาหยิบยาให้ เห็นแล้วรู้สึกสงสาร เขาเป็นเมนส์แทนเธอ ทำงานแทนเธอ ซึ่งถ้าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวกว่านี้สักนิด เขาจะไม่ทำก็ได้ แต่เขาเลือกที่จะทำเพื่อรักษาตำแหน่งงานของเธอเอาไว้ เรื่องนี้เธอคงต้องขอบคุณเขา“สองเม็ด” ยาแก้ปวดกับน้ำหนึ่งแก้วถูกส่งให้ มังกรลุกขึ้นกินยาที่ว่าแล้วดื่มน้ำตาม“เอาน่า...เด็กๆก็อย่างนี้แหละ พวกแกน่ารักดีออก” เด็กก็คือเด็ก ถ้าไม่ดื้อไม่ซนก็คงไม่ใช่เด็ก อาจจะเป็นเพราะร่างกายของผมรู้สึกไม่ค่อยพร้อมสักเท่าไหร่ด้วย ก็วันนั้นของเดือนของ

ตอนที่ 16 เข้าใจผิด / เฮียมังกรเฮียสิงห์คุยกับเด่นเสร็จ จึงหันกลับมาหาคนเป็นน้องชายอีกครั้ง เดินกลับเข้ามาหาใกล้ๆพร้อมกับส่งสายตามองหน้าน้องชายนิ่งๆน้ำมนต์ที่อยู่ในร่างของมังกรเริ่มทำตัวไม่ถูก หลบสายตาไปมาไม่ยอมมองหน้าผู้ชายตรงหน้าที่มองมาอย่างกับจะจับผิด จนเกิดเป็นความผิดปกติ “ไอ้กร...” เสียงเรียกชื่อไม่ได้ดังมากนักแต่กลับทำให้น้ำมนต์สะดุ้งตัวโยนเพราะรู้สึกตกใจ เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้น่ากลัวเหลือเกิน มองมาที่เธอในแบบจะกินเลือดกินเนื้อ กลัวเขาตั้งคำถามซึ่งแน่นอนว่าคำตอบคงไม่มี“ครับ” น้ำเสียงแผ่วเบาส่งเสียงขานรับแต่กลับไม่กล้าสบตา“มึงผิดปกติรู้ตัวหรือเปล่า” น้ำเสียงค่อนข้างดุเพราะกำลังรอให้น้องบอกว่าเป็นอะไรแต่มังกรก็เอาแต่หลบหน้าหลบตา ซึ่งลักษณะแบบนี้ ตั้งแต่เกิดมาจากท้องแม่ก็ยังไม่เคยเห็นน้องชายมีอาการแบบนี้มาก่อน“ผมก็ปกติดีนี่ครับ” อยู่มาตั้งหลายวันแล้ว ไม่เห็นมีใครมาถามด้วยน้ำเสียงกดดันแบบนี้เลย ยิ่งรู้ว่าเป็นพี่ชายของคุณมังกร น้ำมนต์ก็ยิ่งเกร็ง“ปกติกับผีน่ะสิ ตกลงมึงเป็นอะไรไอ้กร กูเครียดนะเนี่ย” สีหน้าของคนเป็นพี่ชายเริ่มเป็นห่วงน้องชายอย่างเห็นได้ชัด“อย่ามองผมแบบนั้นสิครับ”

ตอนที่ 18 จูบนี้ไม่สำเร็จ / เฮียมังกร“ไปกันหมดแล้ว...คุณว่าเด่นจะเอาเรื่องของเราไปพูดมั้ยคะ” น้ำมนต์หันมาถามคนข้างๆอย่างไม่ค่อยไว้ใจ“คนอย่างไอ้เด่น พูดอะไรให้ใครฟังไม่มีใครเชื่อมันหรอก ครูสบายใจได้” ทั้งสองหันหลังพากันเดินเข้าบ้าน“ตอนที่เฮียสิงห์ตะคอกใส่ฉัน ฉันกลัวมากเลย เกือบโดนเตะด้วย” นึกถึงวินาทีนั้นยังรู้สึกกลัวอยู่เลย“มันเตะมาก็สวนกลับไปสิ ขาแขนก็มีจะไปกลัวทำไม ตัวก็เท่าๆกัน”“ใครจะไปกล้า ว่าแต่พี่ชายคุณเป็นคนดุแบบนี้เหรอ”“ปกติก็ไม่นะ ว่าแต่...ผมไม่ได้ยินเสียงตุ๊กแกร้องมาหลายวันแล้ว มันตายหมดแล้วเหรอ”“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้ามันตายไปได้ก็ดี”“ตายที่อื่นผมไม่ว่า แต่อย่ามาตายบนฝ้าก็แล้วกัน กลัวเหม็น”“...........” ฉันสั่งให้มันไปตายที่อื่นได้หรือไงล่ะ“กลัวจิ้งจกมั้ย” ฉันพยักหน้าให้เขาเป็นคำตอบ แต่กลัวน้อยกว่าตุ๊กแก“ถ้าไม่มีตุ๊กแกแล้ว จิ้งจกมันจะมาอยู่แทน เตรียมตัวจับไม้กวาดให้แน่นๆแล้วกวาดขี้จิ้งจกให้ด้วยแล้วกัน”“ค่า...” ฉันยอม“น้ำมนต์ งานผมคุณทำเสร็จหรือยัง” อีกไม่กี่วันก็จะต้องจ่ายเงินเดือนให้กับคนงานในฟาร์มแล้ว“เสร็จแล้วค่ะ...คีย์เอาลงคอมพิวเตอร์ให้เรียบร้อยแล้วด้วย

ตอนที่ 20 มาเพื่อพิสูจน์ / เฮียมังกรรถเก๋งสีดำคันใหญ่ทะเบียนกรุงเทพฯ เลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้านในช่วงเย็นของวันศุกร์สุดสัปดาห์รถเก๋งที่ขับเข้ามาจอด เป็นรถของเฮียช้างพี่ชายคนโตของบ้าน โดยนั่งมากับเฮียสิงห์สองคน มาแบบไม่ได้บอกให้เจ้าของฟาร์มรู้ตัวก่อนล่วงหน้าเลยด้วยซ้ำ“สิ่งที่ผมเล่าไป ตกลงเฮียเชื่อหรือไม่เชื่อ” กว่าสิงหราชจะตัดสินใจเล่าสิ่งที่รู้มาให้พี่ชายคนโตฟัง และกว่าที่ทั้งสองคนจะพากันมาหาน้องชายคนเล็กก็เล่นกินเวลาไปเป็นอาทิตย์ แต่ดูเหมือนว่าเฮียช้างจะไม่เชื่อในสิ่งที่สิงหราชเล่าให้ฟัง วันนี้เฮียช้างจึงมาเพื่อพิสูจน์ความจริง“ของแบบนี้มันก็ต้องพิสูจน์ก่อนดิวะ” พูดไปอย่างนั้น แต่ในใจไม่มีเปอร์เซ็นต์ที่จะเชื่อคำพูดของสิงหราชเลยสักนิด“ทำใจก่อนมั้ยครับเฮีย” สิงหราชถามเฮียช้างพี่ชายคนโตก่อนที่จะพากันเดินลงจากรถ ซึ่งตอนนี้ยังไม่มีใครเดินออกมาต้อนรับเลยสักคน“มึงจะพูดอะไรนักหนาเนี่ย กูทำใจมาหลายวันแล้ว...พอใจหรือยัง” เฮียช้างทำใจมาดูหน้าน้องสะใภ้ต่างหากล่ะ ส่วนเรื่องสลับร่างที่สิงหราชเล่าให้ฟัง สำหรับเฮียช้างมันก็แค่เรื่องตลกที่เอาไว้เล่าหลอกเด็กเท่านั้น“ไอ้กร!...อยู่บ้านหรือเปล่า” บ