Lahat ng Kabanata ng Gapangin Mo Ako Ninong Royce: Kabanata 1 - Kabanata 5

Nakamasid ako sa aking Tita Kristine habang kasama ang fiance nitong si Royce. Si Royce na sampung-taon ang agwat ng edad sa akin, inaamin kong may lihim akong pagtingin sa kanya hanggang sa umabot sa puntong ang simpleng pagtingin ay mas lalo pang yumabong at pinagpantasyahan kong nagniniig kami sa isang kwarto na walang-habas. Napalunok ako nang dumako ang titig ko sa mga braso ni Royce. Ano kayang feeling na makulong sa matipuno nitong dibdib habang yakap ako? Nakagat ko ang pangibabang-labi pagdakay wala sa sariling nilagok ko ang laman ng kopitang hawak. "Don't tell me kursunada ka sa fiance ng Tita Kristine mo?" Awtomatikong tumaas ang isa kong kilay nang marinig ang sinabi ni Susan. "Bakit, hindi pa naman sila kasal at may puruhan pang maging akin siya." Nagulat si Susan sa narinig mula sa akin dahilan para mapasinghap ito kasabay ng pamimilog ng mga mata at pagtakip ng sariling bibig gamit ang isang palad. "Maghunos-dili ka nga riyan sa mga sinasabi mo, Lorna. Are

Para mapalapit kay Ninong ay siyempre gumagawa ako ng paraan para lang makita siya. "Ang aga mo yatang nagising Tita Kristine?" "Oo, gusto kong sorpresahin ang Ninong Royce mo. Kaya heto nagluto ako ng paborito niyang ulam." "Ah, kaya pala." Lihim na nagngitngit ang aking kalooban nang marinig ang sinabi ni Tita Kristine. Kailangan kong paghiwalayin sila ni Ninong para masolo ko na ang lalaking pinagpantasyahan ko. "Pwede bang sumama sa'yo, Tita?" Kumunot ang noo ni Tita Kristine sa narinig mula sa akin. "Are you sure that you want to go with me?" "Opo, t'saka na bored na rin ako rito sa bahay." "Ikaw naman kasi ayaw mo pang pamahalaan ang kompanya niyo at mas gusto mong i-focus ang atensyon sa maliit mong flowershop." Yes, may maliit akong flower shop pero kahit paano ay kumikita naman iyon. Kumikita nga ako ng limang-libo sa isang araw, minsan kapag mahina naman ay malas na ang isang libo at limang daan. Sariling-sikap ko ang aking flower shop, dati na nag-aaral pa

PAGKATAPOS naming kumain ni Mia ay nagpasya na rin kaming bumalik na sa aming mga mesa. Dumiretso na ako sa office nang magtaka ako dahil may ilang mga lalaki na nagbuhat ng aking mesa, inilabas ng mga ito ang gamit ko as secretary ni Ninong sa office nito? "Sandali lang, bakit inilabas ang secretary table?" "Utos po ni sir ma'am na simula ngayon ay sa labas na po ng office ng CEO ang opisina niyo." May munting kirot akong naramdaman sa narinig mula sa lalaking kaharap ko. As usual, hindi maitatanggi sa mukha ng lalaki ang paghanga base na rin sa reaksyon nito ng makita ako. "Okay," sagot ko at inayos ang ilang gamit ko sa mesa. Naupo na lamang ako sa aking swivel chair at hinarap na ulit ang aking trabaho. Alam kong nilalabanan lang ni Ninong ang nararamdaman para sa akin. Sino ba siya para balewalain ang isang diyosang katulad ko? Pasalamat siya at siya lang ang tanging lalaking nakakuha ng aking atensyon. Mayamaya ay naramdaman ko ang presensiya ni Ninong Royce at nak