All Chapters of The Billionaire's Secret Heir: Chapter 1 - Chapter 8

SERAPHINA POV No! I can't!"Seraphina, lower your voice!" matigas na utos ng aking ama, si Don Alejandro Montefiore, habang mariing nakatitig sa akin. Katabi niya si Mommy—si Estella Montefiore—ang babaeng lumuluha ngunit walang ginagawa para ipagtanggol ako. At sa harapan ko, si Victor Alaric Vasquez, ang lalaking ipinipilit nilang ipakasal sa akin."Lower my voice? Hindi ako papayag sa kasal na 'to! Wala akong pake kung anong mangyayari sa kumpanya ninyo! Hindi ako laruan na pwede niyong ipamigay!" Naramdaman kong nanginginig ang buo kong katawan sa galit, sa takot, sa sakit."Hija, this is for your own good," sabad ni Alaric, ang kanyang malamig na boses ay para bang binabaon ako sa hukay. "You will have a stable future with me. You will be secured.""Secured?!" Halos matawa ako sa pang-aalipusta. "I’m twenty-four! I have dreams, I have a life I want to live! At hindi kasama doon ang ikasal sa isang matandang kagaya mo!"Biglang tumayo si Daddy, ang kanyang presensya ay bumalot sa

CAELUM'S POVPagkasara ng pinto ng hotel room, wala nang ibang nasa isip ko kundi siya.Si Seraphina Montefiore.Ang babaeng ngayon ko lang nakilala pero parang hinila ako sa isang mundong hindi ko kayang takasan. Hindi ko na kayang tiisin ang tensyon sa pagitan namin.Humakbang ako palapit sa kanya. Nakatayo siya sa gitna ng kwarto, basa pa rin ang buhok mula sa ulan. Kita ko ang panginginig ng kanyang mga kamay—hindi ko alam kung dahil sa lamig o sa takot.Pero hindi takot ang nakikita ko sa mga mata niya ngayon.Desperasyon. Pagtataka. At isang bagay na hindi ko inaasahan… Pagnanasa."Seraphina," tawag ko sa kanya.Napatingin siya sa akin, bahagyang napaawang ang labi. Para bang kahit siya, hindi sigurado kung ano ang dapat niyang maramdaman."Kailangan mong magpahinga," sabi ko, pero hindi iyon ang tunay kong iniisip.Hindi siya sumagot.Sa halip, dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip niya, pero nang makita kong bahagyang nanginig ang kanyang mga

Seraphina's POVNaalimpungatan ako sa sinag ng araw na dumadampi sa aking balat. Masakit ang buong katawan ko, dulot ng gabi ng matinding pagnanasa at pagkalimot sa mundo. Bumaling ako sa tabi at nakita siyang mahimbing pa ring natutulog—si Caelum Darius Velasco. Ang lalaking sumagip sa akin mula sa bangungot ng buhay ko kagabi.Mabilis akong bumangon, pinulot ang aking mga damit na nakakalat sa sahig, at isinuot ang mga ito nang dahan-dahan, nag-iingat na huwag siyang magising. Hindi ko alam kung bakit pero may kung anong kirot sa dibdib ko habang pinagmamasdan siya. Parang gusto kong manatili, ngunit alam kong hindi pwede. Hindi ako maaaring mahulog sa isang estranghero.Bago lumabas ng kwarto, nag-iwan ako ng pera sa maliit na lamesa sa tabi ng kama. Para saan? Hindi ko rin alam. Siguro para iparamdam na walang utang na loob, na wala siyang obligasyon sa akin. Isa lang itong panandaliang pagtatakas—isang ilusyon ng kalayaan na alam kong mawawasak din pagbalik ko sa reyalidad.Pagla

Seraphina’s POV Matapos akong ikulong sa silid, nanatili akong nakatulala sa kawalan. Namamanhid pa rin ang pisngi ko mula sa malakas na sampal ni Mommy, pero mas matindi ang hapdi sa loob ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong sinaktan—pisikal, emosyonal—pero hindi ako kailanman nasanay. Alam kong hindi sila titigil. Hindi nila ako papakawalan. Huminga ako nang malalim, pilit pinapalakas ang sarili. Kailangan kong makaalis. Hindi ko sila hahayaang sirain ang natitira pang kalayaan ko. Mula sa sulok ng kwarto, dinukot ko ang isang maliit na cellphone na matagal ko nang itinago—isang burner phone na hindi nila alam na mayroon ako. Mabilis kong tinipa ang isang numero. Ring… ring… Tatlong beses na itong nag-ring bago may sumagot. "Seraphina?" Kumalma ang puso ko sa pamilyar na tinig. "Raven… I need your help," bulong ko, pilit pinipigil ang panginginig ng boses ko. "Where are you?" mabilis niyang tanong. "Home," sagot ko. "They found me. I… I don’t have much time."