All Chapters of Bulag na Masahista: Chapter 1 - Chapter 7

Ang pangalan ko ay Matthew Smith at ako ay isang salesman.Dahil sa pandemya, naging mahirap ang negosyo ng aking kumpanya. Isang biyaya na ang napanatili ko ang aking trabaho. Gayunpaman, hindi ako nakakuha ng anumang komisyon sa pagbebenta.Ako ay nasa dulo ng aking katalinuhan. Para maglagay ng pagkain sa mesa para sa aking pamilya, bumalik ako sa dati kong part-time na trabaho para maging isang masahista.Hindi ako nakapag college. Pagkatapos kong makapagtapos ng high school, nag aral ako sa isang vocational school at natuto ako ng ilang mga kasanayan sa masahe.Gayunpaman, minamaliit ko ang kasanayang ito. Pagkatapos kong makapagtapos, kumuha ako ng trabaho sa pagbebenta.Kung hindi dahil sa hindi ako makakakuha ng sapat na pera, hindi ko na iisipin na kunin muli ang kasanayang ito.Noong naghahanap ako ng part-time na masahista, nalaman kong mas mataas ang sweldo ng mga bulag na masahista. Nagkaroon ako ng palihim na ideya.Bumili ako ng isang pares ng sunglasses at nagpan

Hindi na ako nakalaban.Una, nag alok siya ng maraming pera. Pangalawa, hindi ko talaga naaayawan ang mga pag-usad niya.Halos kalahating oras niya itong pinagpatuloy.Halos mabali ang likod ko.Pagkatapos noon, humihithit siya ng sigarilyo at tumahimik.Hinagod ko ang likod ko at nagtaka sa sarili ko.‘Di ba may asawa na siya? Bakit siya kumikilos ng napakadesperado na para bang siya ay isang balo na walang kasama sa loob ng maraming taon? Hindi ba kaya ng asawa niya ang gawain?’Ang daming tanong na tumatakbo sa isip ko.“Matthew! Matthew!”Habang naliligaw ako sa sarili kong pag iisip, nagbeep ang walkie-talkie sa tabi ng damit ko.Bumalik ako sa katinuan at kinuha ang walkie-talkie."Anong problema, Mr. Jones?"Galit na sumigaw si Mr. Jones, “Ilabas ang VIP sa lihim na lagusan! May paparating!"Nagpanic ako at pinagpawisan ako ng malamig.Ang bawat silid sa itaas na palapag ay may isang lihim na lagusan para sa pag alis ng mga kliyente kung sakaling may mga emergency.

“Jack Thurman! Tama na!”Lumabas si Rosaline na madilim ang mukha.Malamig niyang nilingon ang buong silid. Walang nangahas na salubungin ang kanyang tingin ng bumalik silang lahat sa kanilang mga mesa.May kakaiba akong naramdaman na saglit na tumitig sa akin ang mga mata niya.Umiling ako, nagmadali akong bumalik din sa sarili kong desk.Kinaladkad ni Rosaline si Jack pabalik sa opisina at padabog na isinara ang pinto.Maya maya, nakarinig na kami ng mga sigawan at mga bagay na nagkakagulo sa opisina.“Jack, anong gusto mong gawin ko? Pinakasalan mo ako ngunit iniwan akong hindi kuntento sa loob ng maraming taon. Ano ang gusto mo sa akin?”Tumakbo palabas ng opisina si Rosaline na may mga pasa sa mukha."Papatayin kita!"Mabangis ang itsura ni Jack habang hinahabol si Rosaline na may hawak na metal na pamalo.Nabigla ako. Kapag sinaktan siya nito, malubha siyang masasaktan.Nagbago ang mukha ko ng makita ko si Rosaline na tumakbo palapit sa akin. Sa huli, tumayo ako at hi

“Walang kikilos!”Agad nila akong inipit sa sahig.Nablangko ang isip ko.Nabalik lang ako sa katinuan nang makarating ako sa police station.Kinoframe ako ni Rosaline!"Sir, inosente ako! Hindi ko pinatay si Jack!"Walang pakialam na sinabi ng pulis, "Kumuha si Jack ng isang grupo ng mga tao at binugbog ka nila kahapon."“Ako…”“Nalaslas ang kanyang lalamunan at umagos ang kanyang dugo sa kanyang katawan. Nakita ang iyong mga fingerprint sa sandata at nababalot ka rin ng kanyang dugo.”"Ang mga surveillance camera sa kanyang bahay ay nawasak lahat. Ngunit mayroon kaming katibayan upang maniwala na pinatay mo siya para sa paghihiganti."Sa bawat salita, namutla ang mukha ko.“Hindi! hindi ko ginawa! Si Rosaline ang nagsabi na pumunta ako sa pwesto niya! Drinoga niya ako at pinatay si Jack!"Napasigaw ako sa pagkabalisa, ngunit ang pulis ay nakatitig lang ng walang pakialam sa akin.Nagtanong pa siya sa akin at lahat ng iyon ay sinagot ko."Captain Lee, hindi ito nagsusuri