ตอนที่11. “สวัสดีสาวน้อย ได้ข่าวว่าเอาเงินมาใช้หนี้แทนนายเมืองพลเหรอ..”ชายร่างวัยกลางคนหน้าตาหลุกหลิกรูปร่างท้วมพูดขึ้น ริมฝีปากห้อยๆ ยิ้มกริ่มอย่างที่เหมือนฝันคิดในใจว่ามันเป็นรอยยิ้มของเฒ่าหื่นกามนั่นคงเป็นเสี่ยเจียง แต่ใกล้ๆ กันมีชายหนุ่มอีกคนน่าจะอายุประมาณสี่สิบรูปร่างสมาร์ตหน้าตาคมเข้มแต่แววตาก็ไม่น่าไว้ใจเช่นกัน“ฉันเอาเงินมาใช้หนี้ให้พ่อค่ะ” เหมือนฝันพยายามบังคับเสียงให้เป็นปกติที่สุด“อ้อ ลูกสาวนายเมืองพล ทำไมเราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขามีลูกสาวน่ารักขนาดนี้..”“นั่นสินะ ฉันก็นึกว่าลูกสาวของนายเมืองพลยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ อยู่ อ้อ.. ลืมแนะนำตัว ฉันเสี่ยเจียง นั่นอาหมิง น้องชายฉันเอง” เสี่ยเจียงยิ้มๆ แล้วลุกเดินมาหาเหมือนฝันที่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องเย็นเฉียบใบหน้าใสขาวซีด“เฮียเสียมารยาทจัง เชิญหนูน้อยของเรานั่งก่อนสิ” เสี่ยหมิง พูดขึ้นแล้วยิ้มให้เธอบางๆ ท่าทางของเสี่ยหมิงดูภูมิฐานและเก็บอาการต่างๆ ได้ดีกว่าคนเป็นพี่แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เหมือนฝันรู้สึกดีเท่าไหร่ หญิงสาวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่หน้าโต๊ะทำงานของเสี่ยเจียงทันทีเพื่อระงับอาการขาสั่นของตนด้วย“ชื่ออะไรจ๊ะหนู”“เหมือนฝันค่ะ..”
Last Updated : 2025-02-07 Read more