บททั้งหมดของ พ่อผัวนัวรัก: บทที่ 21 - บทที่ 30

น้ำหล่อลื่นยังไม่เดิน การถูกแทรกอย่างจงใจแบบนี้ ทำเอาลีลาผวา  สองมือจิกผ้าปูที่นอน สูดปากเหมือนจะผ่อนคลายอาการอึดอัดเพียงไม่นานนัก ร่างกายของเธอก็สามารถขับน้ำหวานชโลมส่วนปลายของแท่งเอ็น หลังจากนั้น...“อ๋อยยย... นะ...แน่นจังค่ะ... อู้ยย... ป๊ะป๋า...”ปลายเท้าฉีกออก เพื่อเปิดทางสะดวกอารมณ์หื่น ๆ ของพร้อมพงศ์ ทำให้เขากดความรักทั้งหมดเข้าสู่ความล้ำลึกของหญิงสาว  แล้วเริ่มต้นขยับรัวทันที“อู้ววว์ อู้ยยยย”การกระแทกกระทั้นของพร้อมพงศ์ยังคงความหนักหน่วง พละกำลังเหลือเฟือ หรืออาจจะยิ่งกว่าหนุ่ม ๆเสียด้วยซ้ำหากเป็นเวลาปกติ อาจจะใช้เวลานานกว่านี้แต่นี่คือช่วงเวลาเร่งด่วน ดอกสุดท้าย กดแช่พร้อมกับปล่อยให้ธารารักอุ่น ๆ พุ่งวาบเข้าสู่เบื้องลึกสุดของหญิงสาว“เสร็จแล้ว อู้ยย...”“ป๊ะป๋าของหนูหื่นจริง ๆ ค่ะ ชอบบบบ...”บดริมฝีปากอีกครั้ง และจำเป็นต้องเข้าไปอาบน้

“ผมเครียดนะเนี่ย”แหม่มสาวยิ้ม  “แคร์แก้ปัญหาเอาไว้แล้วค่ะ”“อะไรนะครับ”“แคลร์ไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้กับป๊ะป๋าหรอก แคลร์หึงหวงเหมือนกันนะคะ คุณเล็กต้องไปกับแคลร์เดี๋ยวนี้เลย ก่อนจะสายเกินไป”“หมายถึง...”“ไปห้ามไม่ให้เหมยทำอะไรกับป๊ะป๋าน่ะสิคะ เร็วค่ะ”ชายหนุ่มหันไปมองลีลาบนเตียงนิดหนึ่ง ก่อนจะสาวเท้าก้าวตามแหม่มสาวคนรักออกมาจากห้องอย่างร้อนรน“สามคนนั่นล่ะแคลร์ ไม่ใช่ไปร่วมวงกะป๊ะป๋าแล้วนะ”“ไม่หรอกค่ะ แคลร์แอบใส่ยานอนหลับให้พวกเขาทาน มีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ทานก็คือ เหมย”“โอ้ว์!”ขณะนั้น...เหมยไต่ขึ้นมาถึงแผงอกของพร้อมพงศ์ และกำลังเลื่อนต่อเพื่อให้พหนุ่มใหญ่ใช้ปากกับร่องฉ่ำ ทว่า...ไม่ทันจะสมหวัง ประตูห้องถูกเปิดออก พร้อมกับร่างของแหม่มสาวก้าวเข้ามาเหมยเหลือบมามองนิดหนึ่ง  ตอนแรกยังเข้าใจว่าแคลร์จะเ

เล็กกับแคลร์ช่วยกันจัดฉาก... โดยหวังว่า เมื่อถึงเช้าวันรุ่งขึ้น จะเหมือนกับทุกวัน กล่าวคือไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลุ่มเพื่อน ๆของเล็กจะออกเดินทาง ส่วนพวกเขาก็ใช้ชีวิตกันไปตามปกติเล็กไม่รู้หรอกว่า ตอนที่เขาผล็อยหลับไปพร้อมกับแคลร์นั้น เธอกลับตื่นขึ้นหลังงีบหลับไปแค่ไม่ถึงชั่วโมง แหม่มสาวย้อนกลับไปยังห้องของพร้อมพงศ์ ซึ่งเธอกับเล็กได้ช่วยกันจัดฉาก พาลีลากลับเข้าไปนอนในห้องเรียบร้อยแล้ว...ดูเหมือนประตูห้องไม่ได้ล็อก  แคลร์ค่อย ๆ เปิดเข้าไป และแล้ว ภาพที่เธอเห็นก็ทำเอาหัวใจเต้นรัวขึ้นมาอีกครั้งพร้อมพงศ์กำลังซุกใบหน้าเข้าหากับเนินกลางขาของลีลาลีลายังหลับไม่ได้สติ... จึงไม่มีวันรู้เลยว่ากำลังถูกพร้อมพงศ์ลักหลับร่างสูงใหญ่ขยับตัว มองเห็นแท่งยังแข็งผงาด แท่งเอ็นที่สามารถจัดให้เธอเร่าร้อนและเกร็งมาไม่รู้ตั้งกี่รอบ พร้อมพงศ์เปลือยร่างของลีลา ใช้ปากกับจุกนม ดูด ใช้ลิ้นละเลงมือลูบไล้ สัมผัสไปตามความเปลือยเปล่า ได

“ยายดูออกด้วย”“จริงหรือเปล่าล่ะ” ยายถามลีลายิ้มเศร้า พยักหน้ายอมรับ “ค่ะ นิดหน่อย”ยายก็เหมือนแม่นั่นแหละ เรื่องบางเรื่อง ปล่อยให้เป็นปัญหาของเจ้าตัวเอง ไม่เซ้าซี้ถามทุกคนต่างมีปัญหาเป็นของตัวเองและปัญหานั้นต้องแก้ได้ด้วยตัวเองเท่านั้น “กาลเวลาจะช่วยเยียวยาได้ทุกเรื่องนะหนู”“ค่ะยาย หนูก็หวังว่าจะเป็นยังงั้นค่ะ”เขาเมามายหลับไปก่อนแล้ว...เขานอนบนโซฟาตัวยาว ในห้องนอนส่วนตัวของนาง บนโต๊ะยังมีหลักฐาน... ขวดเบียร์เปล่าอีกครึ่งโหล ยังไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ควรที่นางจะนึกโกรธฉุนเฉียว เพราะแท้จริงแล้ว เขาไม่ได้มีสิทธิ์ใด ๆจะมาทำให้ชีวิตของนางลำบากหรอกนะแต่...กลับรู้สึกเอื้ออาทรต่อเขามากกว่าเวลานี้ ลูกจ้างทั้งสองคนออกไปเที่ยวงานข้างนอก กว่าจะกลับคงรุ่งเช้า เพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดของพวกเขา เดือนหนึ่งจะหยุดสักว

1005 คำ มิตรภาพได้เกิดขึ้นระหว่างหนุ่มใหญ่กับสาวใหญ่ ผู้ยังมีความต้องการอันร้อนแรง แต่...อันที่จริง นั่นเป็นเพียงบางห้วงอารมณ์เท่านั้นบางเวลา เรื่องแบบนั้นไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นเลยกาม... แท้จริงแล้ว เป็นความละเอียดอ่อน มีความสุขและความเศร้าระคนกัน  นาง... นั่งมองหนุ่มใหญ่ผู้กำลังผล็อยหลับไปเมื่อค่อนคืนล่วงแล้ว เขาดูดีแม้ในยามหลับ เป็นผู้ชายที่ดูดี ไม่ใช่แอ็กฯ เขาเป็นของเขาแบบนี้บางประโยคในการสนทนา  เขาคงไม่รู้ว่าทำให้นางสะท้านวาบ นึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องแบบนี้มันเหนือความคาดหมายและนึกว่ายังโชคดี ที่เขาไม่ได้ยอมปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อมกับนาง ความยับยั้งชั่งใจของเขายังคงมีโทษเขาไม่ได้หรอก นางเองมีส่วนทำให้เกิดเหตุการณ์ขึ้น  แต่ก็ดีแล้วที่เขาไม