All Chapters of PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด: Chapter 11 - Chapter 20

Chris Part . “ม้า ยังไม่หายโกรธเหรอครับ” ผมจับมือของหม่าม้ามากุมไว้ ท่านทำท่าจะดึงมือออกแต่สุดท้ายก็ยอมให้ผมจับไว้แบบนั้น ตอนนี้เรากำลังอยู่บนรถระหว่างเดินทางไปบ้านมาเฟีย เมื่อวานหลังจากคุยกับป๊าเสร็จผมก็ต่อสายตรงถึงคุณย่ามาเฟียและเล่าเรื่องทุกอย่างให้ท่านฟังโดยไม่ปิดบัง ท่านรับฟังแต่โดยดีและอาสาเป็นผู้ใหญ่เข้าไปเจรจากับคุณพิมพ์นภาให้ วันนี้พวกเรายกเว้นครีมที่มีเรียนจึงแห่กันไปที่บ้านของคุณย่าก่อนเพื่อที่จะได้เดินทางไปบ้านคุณพิมพ์นภาพร้อมกัน “ม้าคร้าบ” “ไม่ต้องมาเรียกหรอก” “แต่ผมไม่อยากให้หม่าม้าโกรธ” “ไม่อยากให้โกรธก็ทำตัวดี ๆ บ้างสิ ป๊าก็ตามใจลูก ถ้าบังคับบ้างคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” “อ้าว” ป๊าที่นั่งอยู่ตอนหน้าของรถร้องออกมาเมื่อโดนพาดพิง “ทำไมป๊าถึงซวยไปด้วยล่ะเนี่ย” “ป๊าไม่เกี่ยวหรอกครับ คริสไม่ดีเอง” “รู้ตัวก็ดี” คำพูดนั้นทำผมหน้าหมองลง ถ้าเลือกได้คงไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ . . เงียบ ทุกอย่างอยู่ในความเงียบจนแทบไม่มีใครกล้าหายใจแรง ๆ คุณพิมพ์นภา คุณวัลลภ คุณย่ามาเฟีย มาเฟีย ป๊า หม่าม้า และผม เราต่างนั่ง

Chris Part . ผมเดินย้อนกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกครั้งหลังจากที่โดนไล่ไปเมื่อเกือบครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เงาของคนสองคนที่เดินไปมาในบ้านทำให้ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่าพรีมอยู่กับเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าแซนดี้ ก็เลยไม่แปลกใจที่เห็นคนสองคนอยู่ในบ้านหลังนั้น ผมคิดไม่ตกกับปัญหาที่ต้องเผชิญอยู่ตอนนี้ เรื่องความสับสนของตัวเอง หรือเรื่องของคุณพิมพ์นภากลายเป็นเรื่องเล็ก ๆ ไปเลยเมื่อเจอความดื้อของพรีม ดูท่าเธอจะไม่ยอมอะไรง่าย ๆ ผมเองก็ไม่กล้าวุ่นวายกับเธอมาก เพราะกลัวว่าเธอจะเครียดและส่งผลกับลูกในท้อง แต่ถ้าให้ปล่อยไว้แบบนี้ก็คงไม่ได้ คนท้องท้องก็โตขึ้นทุกวัน ถ้าไม่รีบทำอะไรให้ถูกต้องคนที่เสียหายก็คือพรีมคนเดียว เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นทำให้ผมละสายตาจากคนในบ้าน ก่อนจะกดรับสายของเพื่อนสนิท “อืม” ‘เป็นไงบ้าง’ มาเฟียถามเรียบ ๆ มันเป็นคนบอกที่อยู่ของพรีมให้ผมรู้ รวมถึงที่ทำงานของเธอด้วย และที่มันรู้ก็เพราะว่านับดาวสนิทกับพรีมเลยหลอกถามมาให้ได้ ส่วนสนิทกันตอนไหน เมื่อไหร่ แม้แต่ไอ้มาเฟียเองก็ยังไม่รู้เลย เป็นความสัมพันธ์ที่แปลกชอบกล แฟนสาวกับอดีตคู่หมั้นสาวกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน...

Pream Part . “เราจะแต่งงานกัน รวมถึงจดทะเบียนด้วย!” “วะ...ว่ายังไงนะ...!?” ฉันเอ่ยถามออกไปโดยอัตโนมัติทั้ง ๆ ที่ได้ยินคำที่เขาพูดชัดเจน ก็มันน่าเหลือเชื่อเกินไป เขานี่นะจะแต่งงานกับฉัน ฉันยอมรับว่าหลังจากที่ได้กลับมาเจอกับคริสอีกครั้งตอนที่ไปเยี่ยมคุณย่าที่โรงพยาบาล ฉันก็เริ่มค้นหาตัวตนของคริสว่าเขาคือใคร ชีวิตของเขาเป็นแบบไหน และนั่นก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้เจ้าชู้มากแค่ไหน เขาไม่เคยควงผู้หญิงซ้ำ ไม่เคยคบกับใครจริงจัง ผู้หญิงในสายตาเขามีค่าแค่เวลาที่แก้ผ้าอยู่บนเตียง ฉันเองเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผ่านเข้าไปในคืน ๆ หนึ่งของเขาก็แค่นั้น ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย เพราะแบบนี้ตอนที่รู้ว่าท้องฉันถึงหนีมา เพราะถ้าเขารู้ ผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะหยุดอยู่ที่ใครแบบเขาต้องไม่ยอมรับแน่ ๆ เมื่อวานที่ฉันเจอเขา ฉันคิดว่าเขามาเพื่อรับผิดชอบลูกในเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะถูกแม่ของฉันบังคับมา และยอมให้ใช้ชื่อว่าเป็นพ่อเด็ก แต่ไม่คิดว่าเขามาเพื่อพูดเรื่องแต่งงานแบบนี้ “เราจะแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด” “ล้อเล่นหรือเปล่า” “เรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องล้อเล่น” ฉันเงียบไปเมื่อเขาตอบออกมาแบบนั้น ในหัวเต็มไปด้วย

Chris Part . เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมได้มาเหยียบบ้านหลังนี้ บ้านไม้ที่คงความเป็นไทยช่วงปลายยุคสมัยรัชกาลที่เจ็ดไว้เป็นอย่างดียังคงสวยงามเสมอ แต่ผมไม่มีเวลาได้ชื่นชมมากมายเท่าไหร่ เพราะเหตุผลที่ผมกลับมาที่นี่อีกครั้งไม่ใช่เพราะมาชื่นชมความสวยงาม แต่มาเพราะมีธุระสำคัญกับเจ้าของบ้านต่างหาก “สวัสดีครับคุณวัลลภ” “สวัสดี มากันแล้วหรือ นั่งรอก่อนนะ ผมให้คนขึ้นไปตามพิมพ์ลงมาแล้ว” ผมและป๊ากับม้านั่งลงตามที่เจ้าบ้านเชื้อเชิญ คุณวัลลภมีสีหน้าที่ดีกว่าครั้งก่อน ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยน และมีรอยยิ้มบาง ๆ “คริสไปหาพรีมมาแล้วใช่ไหม พรีมเป็นอย่างไรบ้าง” “ไปมาแล้วครับ” ผมเอ่ยตอบอย่างสุภาพ “พรีมดูมีความสุขดี เธอทำงานกับเสื้อผ้าแบรนด์หนึ่ง และอาศัยอยู่กับเพื่อนสนิทที่ชื่อแซนดี้” “อ๋อ เพื่อนคนนั้นนี่เอง เห้อ พอได้ยินว่าลูกมีความสุขแค่นี้ฉันก็ดีใจแล้วล่ะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่ได้หวังอะไรนอกจากความสุขของลูกหรอก จริงไหมครับคุณก้องเกียรติ คุณศศิวิมล” ประโยคหลังคุณวัลลภหันไปพูดกับป๊าและม้าของผม ซึ่งทั้งสองคนก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยกับคำพูดนั้น ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อหม่าม้าเอื้อมมือมาลูบหลังเบา ๆ จริง ๆ แล

Pream Part . หนึ่งวันก่อนวันแต่งงาน . “เดินลงมาทำไม” คริสรีบเดินเข้ามาใกล้ทันทีที่เห็นฉัน เขาเดินประกบฉันเหมือนลูกเป็ดติดแม่ก็ไม่ปาน “ฉันก็อยากลงมาดูงานของตัวเองบ้างสิ” ฉันตอบก่อนจะเดินดูงานที่เตรียมพร้อมเกือบสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์แล้วอย่างพึงพอใจ ขาดก็แต่ดอกไม้เพราะจะลงตอนเช้ามืดเพื่อไม่ให้มันเหี่ยวจนถ่ายรูปออกมาไม่สวย “แต่อากาศมันร้อน” คริสยังคงพูดไม่หยุด ฉันจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่มีคนมาวุ่นวาย ก่อนจะหันไปแย้งเขาอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ “ไม่ได้ร้อนจนทนไม่ไหวขนาดนั้น” พูดจบฉันก็ทำท่าจะเดินดูงานต่อ “แต่...” “นี่คริส” ฉันหันกลับไปพูดกับเขาด้วยสีหน้าที่เริ่มจริงจัง “นี่มันงานก็แต่งงานของฉันเหมือนกันนะ นายจะไม่ให้ฉันลงมาดูความเรียบร้อยเลยเหรอ” “แต่เธอกำลังท้อง ฉันไม่อยากให้เธอเหนื่อย” “ฉันแค่ท้อง ไม่ได้ป่วยระยะสุดท้าย! ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง นายอย่าเวอร์ไปหน่อยเลย” “ทำไมพูดแบบนั้น ฉันแค่....” “เอาเถอะ” ฉันไม่สนใจฟังว่าคริสจะพูดอะไรอีกต่อไป ยิ่งคุยกับเขาก็ยิ่งหงุดหงิด ช่วงนี้เขาขัดใจฉันทุกเรื่องจนฉันเริ่มเหม็นขี้หน้าเขาแล้ว “ฉันเข้าบ้านก็ได้” พูดจบฉันก็รีบเดินเข้าบ้านทันท