All Chapters of โซ่สายใยดวงใจซาตาน: Chapter 11 - Chapter 20

"ป้อนแดดดี๊อีกสิครับ"ไม่รู้ว่าฟรานซิสชอบใจที่ลูกชายป้อนหรือชอบใจที่หญิงสาวคอยเช็ดปากให้เขากันแน่จึงอยากจะให้ต้นหนาวป้อนเขาอีกครั้ง"ฮับผม""ต้นหนาวครับ"ปลายฝนตักไอศครีมในถ้วยของเธอป้อนต้นหนาวเพราะเห็นว่าลูกเธอจะเอาแต่ป้อนคนเป็นพ่อไปเสียแล้ว"อืม... เย็นๆชอบ"ดูท่าต้นหนาวจะชอบไอศครีมสตรอเบอรี่ในถ้วยของแม่เขาเสียแล้วสิพอได้ชิมก็หยุดป้อนพ่อของเจ้าตัวแล้วหันมาตักไอศครีมที่อยู่ในถ้วยของแม่กินหน้าตาเฉย"ชอบเหรอครับมามี๊ให้"ปลายฝนเห็นว่าต้นหนาวท่าทางจะชอบไอศครีมของเธอจึงยื่นถ้วยไปให้ลูกชายตัวกลมได้กินให้หนำใจ"ขอบคุณฮับ""เธอ""คะ..""ฉันไม่มีคนป้อนแล้ว"ฟรานซิสพูดพลางมองไปที่ลูกชายบนตักของเขาให้เธอได้รู้ว่าเขามือไม่ว่างเพราะว่าจับลูกชายอยู่"โอเคค่ะ...ฉันยินดี"ปลายฝนไม่ปฏิเสธเลยสักนิดเธอรีบตักไอศครีมคำโตป้อนชายหนุ่มทั้งยังนั่งยิ้มส่งตาหวานให้เขาอยู่ไม่ขาดระยะคฤหาสน์ฮันส์21.00น.หลังจากที่ต้นหนาวหลับแล้วปลายฝนก็ไปจัดแจงกับขวดน้ำหอมที่เอาไว้ปรับอากาศในห้องบนโต๊ะเล็กๆวางเอาไว้มุมห้อง"คุณชอบไหม"ปลายฝนเดินมานั่งบนเตียงถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งพิงหัวเตียงดูโน้ตบุ้คอยู่"อะไร"ฟรานซิสถามหญิง

"หน้าฉันดูอยากจะล้อเล่นกับเธอหรือไง"สีหน้าของฟรานซิสตอนนี้ไม่สบอารมณ์อย่างมากไม่รู้ว่าหญิงสาวทำไมถึงดูจะพูดอะไรเป็นเล่นไปหมดเสียทุกเรื่อง"หื้มม..อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับพวกพี่พีนานแล้วแค่บังเอิญเจอเท่านั้นเองไม่ต้องห่วงว่าฉันจะไปสนิทกับเค้าหรอกน่า""...."ฟรานซิสยังมีสีหน้าบึ้งตึง"คุณ..ฉันยังไม่ได้ซื้อของสดเลยนะแล้ววันนี้ฉันจะทำอะไรให้คุณกินล่ะ""มอแกน""ครับ""แวะไปห้างอื่น"หากหญิงสาวอยากจะซื้อของเขาก็จะให้เธอซื้อแต่ว่าไม่ใช่ที่ซุปเปอร์เมื่อครู่แน่นอน"ครับนาย"สองวันต่อมาบริษัทxxx12.30น."คุณภัทรครับนี่แบบผังโครงการใหม่ฝากให้ท่านประธานด้วยนะครับ"คเชนทร์ยื่นเอกสารฝากภัทรินทร์ไว้ให้ฟรานซิสเพราะรู้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในห้องคเชนมีธุระที่จะต้องรีบไปไม่สามารถรอคุยกับฟรานซิสได้"โอเคค่ะ"ภัทรินทร์รับเอกสารไว้ด้วยสีหน้าที่มีเลศนัยเล็กน้อยครู่ต่อมา"หนาวกินข้าวกับแดดดี๊""ครับ...เราจะเข้าไปหาแดดดี๊กัน"วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ปลายฝนพาต้นหนาวมาทานกินข้าวกลางวันกับฟรานซิสโดยที่ไม่บอกเขาก่อนเพื่อที่จะเซอร์ไพรส์"เอ่อ..คุณปลายฝนคะตอนนี้ท่านประธานออกไปข้างนอกยังไม่กลับค่ะ"ภัทริน

บริษัทxxx"คุณวีเท่าที่ผมรู้จักคุณมาคุณเป็นคนดีแถมยังดีซะจนชอบโดนหลอกใช้ง่ายๆด้วย"มอแกนพยายามพูดรบเร้าให้วีกิจพูดความจริงออกมาให้หมดเพราะเรื่องที่เขาสืบกับอีธานนั้นมันน่าจะไม่ใช่คำตอบของเขาที่พูดออกมากับเจ้านายของเขา"บอกความจริงเถอะ... คุณจะไปแคร์อะไรกับผู้หญิงที่เอาแต่หลอกใช้คุณรู้ไหมการที่คุณทำแบบนี้นายผมก็ต้องทะเลาะกับคุณปลายฝนแล้วมันจะเกิดผลกระทบอะไรกับลูกเค้าบ้างคุณรู้ใช่ไหม""คือ...."วีกิจเริ่มหน้าเสียเขาไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้แค่เพราะเขารักภัทรินทร์มากเกินไป"หากคุณยอมพูดอะไรที่มันเป็นความจริงออกมาผมจะช่วยคุณเอง... ตอนนี้ถ้าคุณออกจากงานแม่คุณก็น่าจะลำบากมากคุณคิดดีๆนะ""คุณจะช่วยผมจริงๆใช่ไหมคุณมอแกน"เมื่อมอแกนพูดถึงแม่ของเขาทำให้ชายหนุ่มเริ่มที่จะฉุกคิดได้และนั่งพิจารณาตัวเองอยู่พักใหญ่จึงยอมเงยหน้ามาพูดกับมอแกน"คนอย่างผมไม่เคยพูดเล่น"มอแกนมองวีกิจด้วยท่าทีที่จริงจังเขาร้ว่าเนื้อแท้วีกิจเป็นคนอย่างไรและเขาโดนหลอกใช้อะไรมาบ้างชั่วโมงต่อมาโรงพยาบาล"พาฉันมาหาหมอทำไมเกลียดหน้าฉันไม่ใช่เหรอ"ปลายฝนอยู่บนรถตู้คันหรูข้างๆกับฟรานซิสหลังจากที่หมอเย็บแผลทำแผลและจ่าย

"แล้วทำไมคุณวีคุณถึงไม่เอาเรื่องด้วยล่ะคะทำไมยังปล่อยให้ลอยหน้าลอยตาอยู่แบบนี้อีก"ภัทรินทร์พาลไปต่อว่ามอแกนที่ลำเอียงที่เลือกจะช่วยวีกิจคนเดียว"คุณวีมีความผิดก็จริงแต่ก็ยังอยู่ในขั้นที่คุยกันได้แต่อย่างคุณ.... คนที่จงใจทำลายทั้งบริษัทและคุณปลายฝนที่บริสุทธิ์คงไม่มีอะไรจะต้องคุย"มอแกนไม่คิดว่าภัทรินทร์จะกล้าใช้วีกิจให้ปรักปรำปลายฝนนับว่าเธอเป็นคนที่ร้ายลึกอย่างมากคราแรกเขาคิดเพียงแค่ว่าเธอแอบชอบเจ้านายของเขาเท่านั้นแต่นี่ดูเหมือนเขาจะคิดผิด"ฉันขอคุยกับท่านประธานก่อนได้ไหมคะ"ภัทรินทร์ยังอยากหาข้ออ้างอยู่ทุกวิถีทางเพื่อที่จะไม่ให้ฟรานซิสเอาเรื่องเธอ"คุยกับนายเหรอชื่อของคุณตอนนี้นายยังไม่อยากได้ยินอย่าหวังเลยว่าจะได้เจอนาย...อันที่จริงคุณต้องดีใจด้วยซ้ำที่นายเลือกจะให้ตำรวจจัดการคุณแทน"มอแกนได้รับคำสั่งว่าให้จัดการทุกอย่างแทนเขาเพราะตอนนี้เวลาทั้งหมดเจ้านายของเขาทุ่มไปเพื่อการดูแลปลายฝนนับว่าเจ้านายของเขาปราณีภัทรินทร์อยู่มากแล้วจึงเลือกให้ตำรวจจัดการเพราะหากเจ้านายของเขาจะจัดการเองมีหวังเธอได้ส่งไปอยู่ชายแดนไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันหรือไม่ก็อาจจะเสียโฉมหรือพิการไปตลอดชีวิต"ไม่..ม

วันต่อมา10.00 น."ที่นี่มีที่สวยๆติดไร่แบบนี้ด้วยเหรอ"ฟรานซิสนั่งอยู่ที่เพิงแคร่ไม้ที่มีหลังคามุงแฝกกับปลายฝนริมธารน้ำตกส่วนอีธานก็พาต้นหนาวเดินเล่นอยู่กับเหล่าบอดี้การ์ดหญิงสาวรบเร้าชวนเขามาที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนให้เขายอมพาเธอและลูกเข้าป่ามาที่นี่เดินจากบ้านมาไกลพอสมควร..แต่ธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์และสวยงามก็มักจะอยู่ไกลหูไกลตาผู้คนเสมอเมื่อมาถึงแล้วค่อยหายเหนื่อยคุ้มค่ากับที่เสียเวลามาอยู่เหมือนกัน"อืมม...ตอนเด็กๆเวลาคุณพ่อกับคุณแม่มาที่นี่ก็จะพากันมานั่งที่นี่ตลอด""แล้วนี่คุณใส่อะไรมาเต็มกระเป๋า"ฟรานซิสว่าจะถามหญิงสาวตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอแบกเป้อะไรมาด้วยทั้งที่พวกอุปกรณ์ของต้นหนาวก็มีลูกน้องของเขาจัดการถือให้อยู่แล้ว"ก็พวกเสื้อผ้าผ้าขนหนูแล้วก็พวกอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเวลามาที่นี่ก็เตรียมแบบนี้เป็นประจำ"เธอมักจะพกของพวกนี้ติดตัวประจำเวลาเข้าป่าหรือไปไหนไกลๆเพราะทุกที่อาจจะเกิดอุบัติเหตุฉุกเฉินขึ้นได้เสมอ"รอบคอบจริงนะ""คุณลืมรึเปล่าฉันเรียนหมอนะคะรอบคอบปลอดภัยไว้ก่อนเสมอ"ปลายฝนยกคิ้วทำหน้าทะเล้นใส่ชายหนุ่มทำให้เขาต้องใช้มือหนาผลักหัวเธอเล่นด้วยความหมั่นไส้เบาๆ"น้ำตก... น้ำตก... เ