All Chapters of Ang Bilyonaryong Tagapagmana: Chapter 51 - Chapter 60

"Hindi ko siya ma-cucut off nng buo. Sa akin siya nagtatrabaho," sabi niya, saka pindot ng ilong nito. Hinawakan niya ang mukha ko at tinignan, "Mahal kita at ikaw lang. Nagtatrabaho lang siya sakin at wala lang siya; Kailangan mo akong pagkatiwalaan." Sabi niya at yumuko para ilapat ang labi niya sa labi ko. Ang halik ay kasing tamis at madamdamin gaya ng dati, at pagkatapos ng ilang segundo, humiwalay ako."Sana hindi mo na siya kinikita," napatingin ako sa mga braso niya na nakayakap sa akin."Gustuhin ko man, pero hindi pwede.""Pwede ba akong magtanong?" Tanong ko, tumango naman siya, ipinatong ang ulo niya sa balikat ko."Sino ang nagtrabaho kasama niya?" tanong ko. Humiwalay siya sa akin, pero nakayakap pa rin sa akin ang mga braso niya."May iniisip ako," sabi niya."Sino?" Diniin at sinuot ko ang shirt niya sa palad ko."Angel," hinawakan niya ulit ang mukha ko, "Huwag na mag-alala. Giagawan ko na ng paraan," he says, kissing my head."Pero-" putol niya sa akin."Wala

"Saan tayo pupunta, Daddy?" Tanong ni Bella habang kinakabit ko siya sa back seat.Umalis si Ashley para magtrabaho mga kalahating oras na ang nakalipas at binilinan ako na alagaang mabuti ang mga bata. Marami siyang rules na dapat kong sundin. Ang isa sa kanila ay walang kendi bago sila kumain, ang isa ay hindi, ice cream, dapat silang umidlip sa hapon, walang junk food, at bla bla bla, jeez hindi ko namalayan na marami pala siyang rules, pero ako. aaminin na ako na napakahusay niyang pinalaki ang mga ito sa loob ng limang taon nang mag-isa. Bago siya umalis, hinalikan niya ang mga bata at hinalikan ako. "May sorpresa ako para sa nanay mo, at tutulong kayong dalawa kay Daddy; ano ang sasabihin mo?" Tanong ko sa kanila, at tumango sila ng may ngiti. Hinalikan ko si Bella sa ulo bago sinara ang pinto. Tumingin ako sa kanya sa bintana, at ngumiti siya ng malawak. Pumunta ako sa passenger seat, at pinaandar ni Sam ang sasakyan. Ibinaba ko ang aking sarili at lumingon paminsan minsan sa m

"Ashley!" Umuungol si Adrian habang tinitignan ko ang sarili ko sa salamin."Darating ako!" Sigaw ko habang papalabas ng kwarto at pababa ng hagdan. Napahinto ako sa paglalakad nang makita ko siya. Suot niya ang kanyang itim na suit na mukhang gwapo gaya ng dati. "Sobrang ganda mo, Angel." lumapit siya sakin ng nakangiti. Hinawakan ng mga daliri niya ang mga braso ko hanggang umabot sa pisngi ko. Tinaas niya ang baba ko kaya napatingin ako sa kanya. Yumuko siya at hinalikan ako. "Kahit na maganda ang itsura mo sa damit na ito, mas magiging maganda ka kung wala ito," nakangiti niyang sabi."Adrian," napabuntong hininga ako, at tumawa siya."Halika na, male-late na tayo." Aalis na sana kami nang tumunog ang phone niya. Nilabas niya ang phone niya, at sumimangot ang mukha niya habang tinitignan ang caller ID."Mas mabuting maging mahalaga ito!" singhal niya sa kung sino man ang tumatawag sa kanya."Ano!" tanong niya, at naubos ang kulay sa mukha niya. "Papunta na ‘ko," sagot niya at

Nasaan ka, Adrian? Naliligo ako ng mainit para mawala sa isip ko ang mga bagay-bagay, ngunit hindi ito gumagana. Binalot ko ng tuwalya ang katawan ko at bumalik sa kwarto ko. I check my phone, pero walang messages from Adrian.Pumunta ako sa kwarto ng mga bata para gisingin sila, "Bell, sweety. Kailangan mo nang gumising," bulong ko, at umikot-ikot siya. "Gumising ka sweetiepie." Hinalikan ko ang ulo niya nang imulat niya ang kanyang mga mata.Ngumiti siya, "Magandang umaga, Mommy" Humikab siya at umupo sa kama, kinusot ang kanyang mga mata."Magandang umaga, princess," sabi ko at pumunta sa kama ni Ashton. Pinasadahan ko ng daliri ko ang buhok niya, "Gising na, buddy," sabi ko habang patuloy kong sinusuklay ang mga daliri ko sa buhok niya. Umupo siya at gumapang sa kandungan ko, niyakap ako."Papasok na ba tayo sa school?" dismayadong tanong niya."Ni, baby. Nilipat na ni daddy si y sa ibang school." Sabi ko habang naglalakad kaming tatlo papuntang banyo para mag toothbrush."Na

Tumingin ako sa aking relo; alas dose na, at nag-book ako ng day-off. Walang laman ang mga aparador sa bahay, kaya dumiretso ako sa supermarket. Anong ginagawa ni Adrian ngayon? Dapat na akong magumpisa ng plano para sabihin kay Adrian at sa iba pa kung anong nangyayari sa akin pero kailangan ko munang sabihin sa magulang ko Kakaiba man kung paano ang isang sakit ay maaaring maghangad sa iyo ng mga yakap ng iyong magulang kahit na ikaw ay isang matandang babae. Pumunta ako sa kotse at nag drive papunta sa park. I need to clear my head bago pumunta sa parents ko. Buti na lang nasa States pa sila. Bumaba ako ng kotse at pumunta sa isang bench.Iniisip ko kung paano ko sasabihin kay Adrian. Hindi ko kayang lumipat ng bansa kasama siya, lalo na ngayon na sinabihan ako ng mga doctor na magpapa-chemo ako linggu-linggo. Tumingala ako sa maliwanag na bughaw na kalangitan at iniisip kung ano ang nagawa ko upang marapat sa parusang ito. Mauunawaan ba ng aking mga anak kung bakit hindi ko sila m