Lahat ng Kabanata ng Unofficially Yours: Kabanata 131 - Kabanata 140

Magiliw na umabresiete sa kanya si Abby sa pagpanaog nila ng hagdan. Nginitian sya nito nang kay tamis nang lingunin sya nito. Hindi nya maitulak ang sariling ngumiti gayong ramdam pa rin nya ang kanyang pagkapikon sa pag-aaway nila kanina pati na sa kanyang Mamá.“Looking good, Eyb!” puri ni Iñigo habang bumababa sila ng hagdan. Yakap-yakap nang may luha pa sa mga pisngi ang kanilang Mamá si Santiago, nakita nya kung gaano nangulila ang kanilang ina sa bunsong kapatid. Naging malaking tulong sa kanila si Abby para sumama ito at magkita silang muli ng kanilang ina, iyon nga lang dahil sa pagtulong na iyon ni Abby ay hanggang sa mga oras na ito ay dala-dala pa rin ang bigat sa kanyang damdamin.“Thanks, kuya,” malambing na tugon ni Abby sa papuri ng kanyang panganay na kapatid. Hinawakan nito ang dulo ng suot nitong fuschia pink na off-shoulder na designer dress na tila nagpapa-cute pa sa mga nakamasid sa kanila.“Maupo na kayo rito, kumain na at makapagpahinga. Hindi maipinta ang mga

“But it’s true, Mijo,” dinampot nito ang green na linen napkin sa gilid ng plato nito saka pa-demure na blinot ang mga labi. Tinuturuan ko lang sila kung paano dapat inaasikaso ang mga asawa nila; there’s nothing wrong with that,” depensa ng kanilang Mamá. “Men provide us with what we need, in return, it’s an obligation of a wife to take good care of her husband. Hindi dapat iniaasa sa mga katulong ang pag-aasikaso sa asawa, always remember that,mga hija. Kaya nga may mga among nagkakaroon ng affair sa mga katulong nila dahil mas naaasikaso sila nito kesa sa mga asawa nila.“Oh, I like the engagement ring, hija,” nasagasaan nito ng tingin ang sa suot na singsing ni Abby. Marahang hinawakan nito ang kamay ni Abby para usisain ang singsing. “Pink diamond, hmm, extremely rare. Nice touch, Mijo. Hindi ninyo natatanong, marunong akong kumilatis ng alahas. I’m guessing this is roughly about 10, 12-carat, Joaquín? Magkano ang bili mo nito? Paniguradong nagsunog ka ng ilang milyong dolyar jus

“Hindi kita pinipilosopo, boss. Matulog na tayo kasi maaga ako gigising. Sinabihan kami ni Doña Alejandra na tumulong sa pagpe-prepare bukas,” naupo ito sa gilid ng kama at marahas na nagsuklay ng buhok. “Patutuyuin ko lang ‘tong buhok ko tapos mahihiga na ‘ko.”'Mamá na rin dapat,' he wanted to correct her. Pero sadyang mahirap ipilit ngayon ang mga bagay na tulad noon lalo na't alam nyang alam din ni Abby na mainit ang mga mata sa kanya ng kanyang ina. Tumayo lang sya roon at matamang tumingin kay Abby sa kanyang seryosong pagsusuklay na nakatingin lang sa sahig. He suddenly feels the growing distance between them. Ni hindi man lang sya tinitingnan nito. Magiliw lang ito sa kanya kapag kaharap ang kanyang pamilya, pero kapag sila na lang dalawa ay nakabibingi ang katahimikang lumulukob sa kanila. Nabubugnot na hinubad nya ang kanyang suot na walking shorts at T-shirt. Inayos nya ang kanyang unan at ang unan na gagamitin ni Abby sa tabi ng kanyang unan at saka dumapa at minasdan an

Agad syang kumalas kay Abby at naupo sa gilid ng kama na wari ay ngayon lang nahimasmasan sa isang masamang panaginip. “I’m sorry, I know you don’t want this.” He cups his face in his hand. This wasn’t how things were supposed to go. He felt his desires, jealousy, and frustration getting the best of him, forcing Abby sa isang sitwasyon na halata naman nyang hindi nito gusto na lalo nyang ikinadidismaya.“Bakit ka tumigil? Ituloy mo na,” halos pahagulgol na ginagap nito sa kanyang brasong nakatukod sa higaan.“No. Look, I’m sorry, hindi mo kailangang umiyak,” sinulyapan nya ito saglit nang may pag-aalinlangan. “Sino ba’ng umiiyak?” pakli ni Abby. “Kung anu-ano kasi ang binibintang mo sa ‘kin. Napakadramatic mo! Takot na takot ka sa sarili mong multo,” hatak-hatak ni Abby ang kanyang braso pabalik sa kanya pero kinontrol nya ang kanyang sarili. Hindi sya magpapadala kung tanging naiisip lang ni Abby ay isang obligasyon rin ang pakikipagniig sa kanya. Hindi sya ganoon kadesperadong tao

“Anong problema, Joaquín? Alam mo, malapit mo na naman akong mainis,” Abby retorts when he brushes her hand in the doorknob the second time. “Wala. Ayoko lang pumasok tayong dalawa sa kwarto,” napapakamot sa ulo nyang sabi. “Ano? Bakit naman?” kunot-noo nitong tanong sa kanya.“Malas kasi ang kwarto na ‘to sa ‘tin… I’ll just be real quick, just wait here, okay?” natataranta na nyang sabi. “Don’t leave,” he kisses her mouth. He doesn’t intend it to be long, since ang goal nya ay makapagbihis pero tila may magnet ang mga labi ni Abby na humila sa mga labi nya pabalik dito. Everything happened instinctively. A quick peck on her lips quickly turned into something fiery, passionate, and full of longing. Pumikit ang mga mata ni Abby at umangkla ang mga braso nito sa kanyang batok nang gagapin ng kanyang dila ang dila nito. Awtomatiko ring nasapo nya at nabuhat si Abby sa pwetan at nabuksan nya ang doorknob gamit ang isa nyang kamay nang inikot ni Abby ang kanyang mga hita sa kanyang bewa