บททั้งหมดของ เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า: บทที่ 81 - บทที่ 90

เบื้องหลังของมู่หว่านหรงคือถงอวิ๋นและฉินอวี่! ทำไมเขาก็มาด้วยล่ะ? เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย เมินมู่หว่านหรงและสาวรับใช้ของนาง ก่อนจะเดินไปหาฉินอวี่ “ฉินอวี่ เหตุใดเจ้าถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?” ฉินอวี่ประสานมือคารวะเสิ่นหรูโจว แล้วพูดขึ้น “ได้ยินมาว่าพระชายาไม่สบาย นายน้อยเป็นกังวลมาก จึงได้สั่งให้ข้านำของขวัญมาเยี่ยมท่านโดยเฉพาะ” “ข้าเข้าจวนอ๋องมา ตอนที่มุ่งหน้ามาที่นี่ก็พบกับพระชายารองเข้า” พูดจบ เขาก็มองไปที่มู่หว่านหรงด้วยท่าทางไร้ปรานี และมองระมัดระวัง มู่หว่านหรงซึ่งอยู่ด้านข้าง มองใบหน้าของเสิ่นหรูโจวพลางยิ้มเย้ยหยันในใจ ใบหน้าของเสิ่นหรูโจวแดงระเรื่อ แลดูแข็งแกร่ง ท่าทางอ่อนแอเล็กน้อยอยู่ที่ใดกัน? แน่นอนว่าแสร้งทำเป็นน่าสงสาร เพื่อดึงดูดความสนใจของท่านอ๋อง! เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้ว รีบรับของจากมือของเขา บนใบหน้ามีรอยยิ้ม ทว่ากลับเอ่ยเร่งรัด “ของนี้ข้ารับไว้แล้ว ขอบคุณนายน้อยของเจ้าแทนข้าด้วยนะ ข้าไม่รั้งเจ้าแล้ว เจ้ารีบกลับไปรายงานเขาเถอะ” ฉินอวี่ยังไม่ทันได้ตอบกลับ มู่หว่านหรงก็พูดขึ้นเสียงค่อย “องครักษ์ฉินอวี่ไม่ต้องกังวล ข้าเห็นว่าพระชาย

มู่หว่านหรงเห็นปลายดาบเปื้อนเลือดบนเอวของฉินอวี่ก็ดึงมือกลับด้วยความหวาดกลัว ปิดปากไว้ สองขาอ่อนแรงก่อนจะทรุดตัวนั่งลงกับพื้นมือสังหารดึงดาบออกมาอย่างคล่องแคล่ว กลุ่มเลือดก็กระเซ็น ฉินอวี่ยังไม่ทันได้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก็ล้มลงบนพื้น สลบไปแล้วเสียงกรีดร้องของมู่หว่านหรงยิ่งหวีดแหลมขึ้น ในเวลานี้การมองเห็นของเสิ่นหรูโจวก็กลับมาเป็นปกติ เมื่อเห็นฉินอวี่นอนอยู่บนพื้นเลือดท่วมร่าง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที“ฉินอวี่!”นางรีบวิ่งไปหาฉินอวี่ทันที ก่อนจะโปรยผงพิษและเข็มพิษออกมาจำนวนมาก ในช่วงเวลาหนึ่งมือสังหารเหล่านั้นเห็นว่าไม่สามารถจัดการกับเสิ่นหรูโจวได้ ถึงกับคิดว่านางมีการเตรียมตัวมาอย่างดี จึงรีบถอนตัวออกไปเสิ่นหรูโจวไปตรวจดูอาการของฉินอวี่ทันที เห็นว่าท้องของเขาถูกแทง เลือดสดไหลออกมาไม่หยุด และหมดสติไปแล้วมู่หว่านหรงนั่งอยู่บนพื้น ใบหน้าของนางขาวซีด ร่างกายสั่นเทา ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานานและถงอวิ๋นซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ เหลือบมองมู่หว่านหรงด้วยความตื่นตระหนกตกใจ สูดลมหายใจเข้าหลายครั้ง จากนั้นจึงเดินไปหามู่หว่านหรงนางเห็นมันทั้งหมดแล้ว เป็นพระชายารองที่ผลักอ

กล่าวเช่นนั้น เขาก็มองฉินอวี่ที่หมดสติ ก่อนจะเอ่ยอย่างเคร่งเครียด: “ส่งคนเข้าวังเชิญหมอหลวงมาให้เร็ว!"ในยามนี้ ไม่สนใจแล้วว่าจะทำให้รู้ไปถึงหูของผู้สำเร็จราชการแทนหรือไม่ ฉินอวี่เป็นองครักษ์ส่วนตัวที่ผู้สำเร็จราชการแทนจัดแจงให้อยู่ข้างกายลู่หวายหนิงโดยเฉพาะ ค่อนข้างได้รับความไว้วางใจและเห็นคุณค่าจากผู้สำเร็จราชการแทน จะมีเรื่องเกิดขึ้นกับเขาไม่ได้เด็ดขาดทหารยามหลายคนลงมือทันที จับเสิ่นหรูโจวไว้ นางถูกออกแรงดึงเข้าไปข้างในขณะที่หันกลับมาอย่างกังวลใจ “เซียวเฉินเหยี่ยน! ท่านฟังไม่เข้าใจภาษาคนหรือ? ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพวิกฤติ คนที่อยู่ที่นี่มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถช่วยชีวิตเขาได้!”นางเพิ่งถอนพิษให้ฉินอวี่ไป ปัจจุบันยังไม่สามารถรักษาปริมาณเลือดที่ออกมาได้ แต่ก็พ้นขีดอันตรายแล้วและที่น่ากลัวที่สุดคือ ตอนนี้นางกำลังถูกปรักปรำ มู่หว่านหรงกล่าวหาว่านางผลักฉินอวี่ไปรับดาบแทน แต่การโต้เถียงกลับไม่มีประโยชน์เลย ชื่อเสียงของนางแย่มาก ไม่มีใครเชื่อนางหรอกแต่นางก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ฉินอวี่น่าจะมีความสามารถป้องกันตัวเองได้ แม้แต่มู่หว่านหรงก็ไม่ได้รับบาดเจ็บ แล้วจะเกิดเรื่องขึ้นกับเขาได้อย่าง

ทหารยามที่คอยเฝ้าประตูมองหน้ากัน มีความลำบากใจเล็กน้อยแต่พวกเขารู้แน่ชัดว่าผู้สูงศักดิ์น้อยคนนี้เอ่ยคำไหนคำนั้นและมุทะลุมาก แม้ว่าจะไม่มีคำสั่งจากท่านอ๋อง แต่เนื่องจากท่านหญิงออกปาก พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรอีก จึงเปิดประตูอย่างรวดเร็ว เสิ่นหรูโจวที่กว่าจะสงบลงได้ถูกลากออกมาสองมือของเสิ่นหรูโจวถูกมัดไพล่หลัง ผมเผ้ายุ่งเหยิงตกลงมา บนเสื้อผ้าเปรอะเปื้อนทั้งดินและเลือด ท่าทางมีความทุลักทุเลอยู่บ้าง แต่ใบหน้าอันได้รูปยังคงงดงามอย่างน่าประหลาดใจนางเงยหน้า เห็นมู่หว่านหรงและถงอวิ๋นสองนายบ่าวจึงยกยิ้มเย็นที่มุมริมฝีปาก ดวงตาขยับเล็กน้อย และหญิงสาวในชุดสีม่วงก็เข้ามาในสายตา สีหน้ามีความอดกลั้นเล็กน้อยท่านหญิงเจียหนิงอยู่ที่นี่ด้วยหรือ?แต่ก็ใช่ ในชาติก่อนนางรู้ว่าเจียหนิงชอบฉินอวี่มาเสมอ แต่คนทั้งคู่ในสถานะแตกต่างกันมาก เมื่อตระหนักว่าไร้วาสนา เจียหนิงจึงทำได้เพียงละทิ้งความเพ้อฝัน ต่อมา เลือกที่จะแต่งงานเพื่อบัลลังก์ฮ่องเต้ของเซียวเฉินเหยี่ยน ในที่สุดก็ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงไปในทะเลสาบในขณะนี้ นางมองท่าทางอาฆาตของเจียหนิง เป็นไปได้มากว่าคงเชื่อคำปรักปรำของมู่หว่านหรง และมาชำระบัญชีกับ

ใบหน้าของลู่หวายหนิงจริงจัง น้ำเสียงหนักแน่น “อาจารย์ แม้ว่าข้ากับพี่หญิงคนงามจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่นางก็เป็นคนดีและน่าเชื่อถือจริง ๆ นะขอรับ”“ท่านอย่าฟังคำพูดของคนเหล่านี้ฝ่ายเดียว เชื่อง่าย ๆ ว่านางทำร้ายคน หวายหนิงคิดว่า เรื่องของฉินอวี่จะต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่นอน! เรื่องเร่งด่วนในตอนนี้คือการช่วยเหลือฉินอวี่ รอจนกว่าจะช่วยเขาได้ ทุกอย่างก็จะพูดคุยกันง่ายขึ้น!”เด็กชายตัวสั่นเมื่อได้ยินแบบนี้พลางลอบบ่นกับตัวเองแม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นพระชายาผลักคนมารับดาบด้วยตาตัวเอง แต่เขาได้ยินสิ่งที่สาวรับใช้พูดกับหูตัวเอง ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ไม่กล้าแพร่งพรายข่าวลือหมอหลวงมีเหงื่อเย็นหยดย้อยลงมา ไม่กล้าพูดอะไรสักคำชายในเกี้ยวนั่งอยู่ท่ามกลางแสงสว่างและความมืดมิด ดวงตาเฉยเมย ในน้ำเสียงเฉียบคมไม่แยแสต่อสิ่งใด“ไม่ง่ายเลยที่เจ้าจะมีคนที่เข้าตา ถ้าอย่างนั้นก็พาข้าไปพบหน่อยเถอะ”เสียงของเป่ยซิวเยี่ยนเยือกเย็น ไร้อารมณ์ใด ๆ แต่ฉินหมิงกลับพินิจได้ว่ามีบางสิ่งที่ผิดปกติเจ้านายของเขาคือใคร ?แค่การที่ฉินอวี่ได้รับบาดเจ็บนั้นไม่เพียงพอที่จะให้เขาไปถามคนร้ายถึงประตูด้วยตนเองด้วยซ้ำ เพียงจับกุม