บททั้งหมดของ เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ: บทที่ 21 - บทที่ 30

เธอพยักหน้าอย่างแรง: "ใช่!"มันดีจริงๆที่ได้นั่งโต๊ะเดียวกันกับเขาเธอสามารถอ่านของเขาได้เมื่อเธอไม่มีข้อสอบเขาจะมอบขนมและขาไก่ให้เธอกินด้วยรอยยิ้มของเขาช่างงดงามราวกับแสงสว่างที่ส่องสว่างให้เธอตลอดเช้าอาจจะมีอาชีพมัธยมปลายที่ยาวนานรออยู่ข้างหน้า“ยังไงก็เถอะ เพื่อนร่วมชั้นตัวน้อย เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?”ถ้าหลินโจวได้ยินถูกต้อง สิ่งที่เธอพูดควรจะเป็น "ถ้าคุณต้องการที่จะเปลี่ยนแปลง..."เพื่อนร่วมโต๊ะคิดว่าเขาต้องการเปลี่ยนสถานที่หรือไม่?"ไม่ ไม่มีอะไร"สู่เนี่ยนชู ฉายแววแห่งความตื่นตระหนก และเธอก็ก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็วยุทธวิธีหลีกเลี่ยง“ไม่ได้พูดอะไรจริงๆ เหรอ?”“ฉัน ฉันบอกว่านายทำโจทย์คณิตศาสตร์ทั้งหมดนั้นได้ใช่ไหม”"ใช่.""ดีแล้ว"เมื่อเห็นว่า สู่เนี่ยนชู ปฏิเสธที่จะพูดมากกว่านี้ หลินโจว ก็ไม่ได้บังคับเธอ อย่างน้อยตอนนี้ เพื่อนร่วมโต๊ะของเขาก็เต็มใจที่จะคุยกับเขายิ่งไปกว่านั้น เมื่อดูจากรูปลักษณ์แล้ว ดูเหมือนว่า หลิ่วชิงเยี่ยน จะยอมแพ้เพราะเธอไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนตำแหน่งไม่เลวเลยจริงๆ!...ชั้นเรียนช่วงบ่ายเริ่มในไม่ช้าหลินโจวอุทิศตนเพื่อศึกษาอีกครั้ง

“จะให้เขาลองดูไหมล่ะ”เสียงของเพื่อนร่วมชั้นตัวน้อยของฉันเบาและอ่อนแอ แต่ทั้งชั้นกลับได้ยิน“บอกลากันดีกว่าไหม?”หลิวชื่อหมิง ซึ่งรู้ตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ รีบกระพริบตาไปที่ สู่เนี่ยนชูแม้ว่าพี่โจวจะบอกว่าเขาเติมข้อสอบแล้ว แต่เขาเขียนเพียงครั้งเดียว!เห็นได้ชัดเจนว่าคะแนนคณิตศาสตร์ของพี่โจวนั้นแย่ เขามักจะไม่ได้ 50 คะแนนด้วยซ้ำ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเรียนรู้ทั้งหมดได้ในคราวเดียว!หลิวชื่อหมิง กังวลมาก เขาไม่ต้องการให้ หลินโจว หลอกตัวเอง:“พี่โจว ไปคัดลอกคำถามด้วยกันเถอะ”ทันทีที่ หลิวชื่อหมิง พูดจบ เขาก็ได้ยิน ฟ่านหยุนเจ๋อด้วยความยินดี:“มันไปได้ยังไงล่ะ อาจารย์ แม้ว่าหลินโจวจะเรียนไม่เก่ง แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่เพื่อนร่วมชั้นที่เพิ่งย้ายมาใหม่พูดก็สมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นก็ให้หลินโจวลองดูสิ แล้วถ้าเขาเขียนได้ล่ะ?”ฟ่านหยุนเจ๋อเป็นคนช่างสังเกตมากมาโดยตลอดในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่าความคิดของ จางซูฉีเปลี่ยนไปในตอนแรกเขายังคงลังเล โดยรู้สึกว่าเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่เพิ่งย้ายมาช่วยหลินโจวแต่เมื่อ หลิวชื่อหมิง พูดเช่นนี้ ฟ่านหยุนเจ๋อก็รู้สึกโล่งใจใช่.หลินโจวเรียนหนัง

จางซูฉี ตัดสินใจให้โอกาส หลินโจวหลินโจวหันกลับมา ลบคำตอบของคำถามสองข้อเดิม และเริ่มเขียนคำถามคราวนี้เขาไม่หยุดหลังจากถามเพื่อนร่วมโต๊ะเกี่ยวกับคำถามสำคัญสุดท้ายนี้ในวันนี้ เขาก็เกิดความคิดใหม่ระหว่างคาบเรียน เขากำลังเขียนคำตอบบนแท็บเล็ต และผลลัพธ์ก็แสดงออกมาแล้วในฐานะที่เกิดใหม่ หลินโจวไม่ชอบเป็นคนมีชื่อเสียงแต่มีเด็กไร้ยางอายบางคนที่ยืนกรานจะสร้างปัญหาถ้าอย่างนั้นอย่าโทษเขาที่ตบหน้าคุณดังนั้นแล้วภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของทุกคน หลินโจวรีบเขียนและวาดบนกระดานดำหลังจากนั้นไม่นาน กระดานดำก็เต็มไปด้วยข้อความหลินโจวเขียนประโยคที่สมบูรณ์แบบไว้ที่มุมสุดท้ายของกระดานดำเพื่อจบคำถามหลังจากที่เขาหันกลับมา เขาพบว่า จางซูฉี ตกตะลึง"ครู?"จางซูฉี ตอบสนอง ยกมือขึ้นและเริ่มปรบมือ“มันน่าทึ่ง น่าทึ่งมาก! ครูไม่เคยคิดถึงแนวคิดในการแก้ปัญหานี้ด้วยซ้ำ! หลินโจว คุณเรียนรู้มันจากใคร?”"ฉันก็คิดไปเอง"“เยี่ยมมาก หลินโจว คุณซ่อนความแข็งแกร่งของคุณไว้หรือเปล่า? หากคุณสามารถรักษาระดับนี้ได้ คุณอาจสอบผ่านได้ อย่ายอมแพ้!”"ครับ"ปฏิกิริยาของ จางซูฉี กระทบถึง โจวซานซาน ซึ่งพร้อมที

ฟ่านหยุนเจ๋อ เป็นตัวแทนของชั้นเรียนคณิตศาสตร์ และคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาเขาเป็นที่หนึ่งในชั้นเรียนมาโดยตลอดและเป็นหนึ่งในสิบอันดับแรกของชั้นเรียนเดิมทีโจวซานชานต้องการให้หลินโจวก้าวลงจากตำแหน่ง แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ด้วยตัวเองก่อนที่หลินโจวจะพูดได้ ฟ่านหยุนเจ๋อก็ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเขาหันกลับไปและกลอกตาไปที่หลินโจว แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "เขาสมควรได้รับมัน" แล้วเดินออกจากห้องเรียนเมื่อเห็นสิ่งนี้ หลิวชื่อหมิง กำลังจะขึ้นไปเย็ด ฟ่านหยุนเจ๋อ แต่ถูก หลินโจว หยุดไว้หลิวชื่อหมิง ไม่พอใจเล็กน้อย:“พี่โจว อย่าห้ามผมนะ!”หลินโจว: "ฉันไม่ได้ห้ามนายนะ แต่เจ้าอ้วน ถ้าสุนัขกัด นายจะกัดกลับไหม?"หลิวชื่อหมิง: "อ่า หมายถึงอะไร?"ฉันไม่รู้ว่าใครตะโกน: "เขาด่าฟ่านหยุนเจ๋อว่าสุนัข"หลิวซื่อหมิง: "อา ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"ฟ่านหยุนเจ๋อเดินไปที่ประตู หยุดชั่วคราว กำหมัดแน่นแล้วเดินออกไปรอยยิ้มของ หลิวชื่อหมิง ยิ่งพูดเกินจริง!หลินโจวรู้สึกว่าทั้งอาคารกำลังสั่นสะเทือนเพื่อป้องกันอุบัติเหตุ เขาจึงตัดสินใจตื่น... ไม่ ปลุกหลิวซือหมิง"เจ้าอ้วน!""หา"“

เขาลดเสียงลงเพื่อให้มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินครึ่งประโยคสุดท้าย“หลินโจว ฉันไม่ได้เรียกพ่อของนายมา เป็นเหล่าพวกผู้ปกครองที่ไม่รู้เรื่องราวโทรหาเขา เขาไม่วางใจ อยากจะมาดูนาย กลัวว่าจะถูกไล่ออก "หลินฉางเจิ้ง หัวเราะเบา ๆ: "ฉันไม่กังวลเหรอ?"ท้ายที่สุดแล้ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เด็กคนนี้ถูกเรียกว่าพ่อแม่จางซูฉี ทำอะไรไม่ถูก:“คุณเชื่อไหมตอนนี้ โรงเรียนไม่มีแผนที่จะไล่หลินโจวจริงๆ พ่อแม่พวกนั้นไม่เข้าใจสถานการณ์และคิดว่าหลินโจวกำลังมีความรักตั้งแต่เนิ่นๆ ก็ดอกกุหลาบของเขาอยู่ที่นั่นเพื่อครูของเรา”จางซูฉี ชี้ไปที่ดอกกุหลาบที่อยู่ตรงนั้นเป็นเวลาหนึ่งวันตรงมุมห้อง“เดิมทีฉันตั้งใจจะให้ครูไปคนละดอก แต่พวกเขาบอกว่าดอกไม้ทั้งช่อน่าจะดูดีกว่า ดังนั้นพวกเขาจึงยืนกรานที่จะเอาดอกไม้ทั้งหมดมาที่นี่กับฉัน”“เฒ่าหลิน หลินโจวเป็นเด็กดี ฉันจะอธิบายให้ผู้ปกครองฟัง ไม่ต้องกังวล!”หลินฉางเจิ้งไม่อยากจะเชื่อเลย:"จริงๆ?"นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินคำชื่นชมจากอาจารย์หลินโจว!"แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง""นั่นก็ดี นั่นก็ดี!"เขาหัวเราะเบา ๆ และตบไหล่ของหลินโจวอย่างแรง“เด็กดี คราวนี้คุณทำได้ด