All Chapters of รอวันหย่า คุณสามีร้าย: Chapter 61 - Chapter 70

“รู้จักแน่นอน! เมื่อก่อนพวกเราดื่มด้วยกันบ่อย ๆ! ถังเฉียวเซินสนิทสนมกับถังเฉียนมาก เขาเคยบอกคุณหรือเปล่า?” เซิ่งเป่ยพูดเข้าประเด็น ดวงตาฉินอันอันแสดงความประหลาดใจ “เขาบอกว่าเขากับถังเฉียนไม่ได้สนิทสนมอะไรกัน” “เขาโกหกคุณแล้ว คุณหนูฉิน คุณต้องพิจารณาเรื่องนี้ให้ถี่ถ้วนนะ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงอยากจะลงทุนกับคุณ? มันจะเป็นหลุมพรางหรือเปล่า?” ฉินอันอัน “คุณจะบอกว่า นี่คือกับดักเหรอ?” เซิ่งเป่ยส่ายหน้า “ผมอยากจะบอกคุณว่า พิจารณาปัญหาต้องคิดทุกด้าน บนโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรี ๆ ไม่มีของดีตกมาจากฟ้า คุณกับถังเฉียนเพิ่งมีเรื่องกันไม่นานมานี้ ตอนนี้ถังเฉียวเซินก็เข้ามาลงทุนกับคุณ คุณไม่กลัวเหรอ?” ฉินอันอัน “กลัว” เซิ่งเป่ยพยักหน้า “งั้นคุณก็ต้องคิดให้รอบคอบ…พวกเรากินข้าวกันก่อนเถอะ ซื่อถิง! ฉันคุยกับภรรยาของนายเสร็จแล้ว นายเข้ามาได้แล้ว” ฉินอันอันสำลักคำว่า ‘ภรรยา’ หลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว ฟู่ซื่อถิงเดินไปอีกด้านหนึ่งแล้วนั่งลง เซิ่งเป่ยเดินถือเหยือกพักไวน์มาจากเคาน์เตอร์บาร์ เติมอากาศให้ไวน์เสร็จแล้ว “คุณหนูฉิน ดื่มสักหน่อยไหมครับ?” เซิ่งเป่ยวางเครื่องดีแคนเตอร์ลง แล้วหยิบแก้ง

ฟู่ซื่อถิงรู้คำตอบของเธอในการทดสอบกับเครื่องจับเท็จ! หรือว่าที่จริงแล้วเป็นฟู่ซื่อถิง? ฟู่ซื่อถิงอยากได้ระบบใหม่ของฉินกรุ๊ปงั้นเหรอ? คิดถึงตรงนี้ หลังของเธอก็มีเหงื่อเย็นไหลออกมา หลังจากวางสาย เธอก็เดินออกจากห้อง ฟู่ซื่อถิงและเซิ่งเป่ยกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว และตอนนี้กำลังสูบบุหรี่อยู่ในห้องนั่งเล่น เมื่อเซิ่งเป่ยเห็นเงาของเธอ เขาก็ดับบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ทันที “คุณหนูฉิน คุณอยากเข้ามาคุยหรือเปล่า?” ฉินอันอันพยักหน้า และเดินไปหาเซิ่งเป่ย เมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้าเซิ่งเป่ย เธอพูดว่า “ฉันอยากคุยกับฟู่ซื่อถิงคนเดียวค่ะ” เซิ่งเป่ย “???” ‘หมายถึงไล่เขาออกไปสินะ?’ เขายืนขึ้นอย่างกระอักกระอ่วน “งั้นผมไปก่อนล่ะ พวกคุณคุยกันดี ๆ ออกไปเดินเล่นข้างนอกก็ได้ ข้างนอกอากาศดี” พูดจบ เขาก็ออกไป ฉินอันอันนั่งลงตรงที่นั่งของเซิ่งเป่ย พอคิดถึงฟู่เย่เฉินที่กำลังจะโดนตัดนิ้ว ดังนั้นจึงพูดเข้าประเด็นทันที “ฟู่เย่เฉินเพิ่งโทรหาฉัน บอกว่าอยู่ที่คาสิโน ถูกคนกักตัวไว้ มีคนจะตัดนิ้วเขา” ฟู่ซื่อถิงรู้เรื่องนี้ เขาได้รับข้อความจากคนที่คาสิโนแล้ว บอกว่าคืนนี้ฟู่เย่เฉินเล่นพนันหนักมาก

ก่อนที่เขาจะเดินลงมาชั้นล่าง เธอก็วิ่งกลับเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว แม่เฒ่าฟู่หายใจลำบาก และรู้สึกว่าจะหายใจไม่ออก แต่เมื่อเห็นฟู่ซื่อถิงเดินเข้ามา เธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที “ซื่อถิง…ลูก…” แม่เฒ่าฟู่ยื่นแขนออกไปหาฟู่ซื่อถิงอย่างอ่อนแรงฟู่ซื่อถิงรีบเข้ามาประคองเธอทันที “หย่ากับฉินอันอัน…พรุ่งนี้…ไปหย่าเลยนะ…” แม่เฒ่าฟู่น้ำตาคลอหน่วย “แม่ขอโทษ…ขอโทษนะลูก…แม่ประมาทเลินเล่อ…ถึงได้หาผู้หญิงต่ำช้าขนาดนี้มาให้ลูก…” ฟู่ซื่อถิงยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่หางตาของผู้เป็นแม่ “แม่ครับ แม่ไม่ต้องกังวลเรื่องของผมกับฉินอันอันนะครับ แล้วเรื่องฟู่เย่เฉิน แม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วง” “นิ้วของเย่เฉินถูกคนตัดทิ้งไปแล้ว…เขาต้องเจ็บปวดมากแน่ ๆ! เขาบอกว่าลูกทำร้ายเขา แม่รู้ว่าไม่ใช่…ลูกจะโหดร้ายกับญาติตัวเองแบบนี้ได้ยังไง? ลูกไม่ใช่คนแบบนั้น…” “แม่ครับ ถ้าแม่พูดเรื่องงี่เง่าแบบนี้ต่อหน้าผมอีก ผมจะให้คนขับรถส่งแม่กลับทันที” สีหน้าของฟู่ซื่อถิงแย่มาก “ผมจะไม่หย่ากับฉินอันอัน ไม่ว่าใครก็บังคับผมไม่ได้ เว้นแต่ผมอยากจะหย่าเอง” แม่เฒ่าฟู่สูดลมหายใจเข้าอย่างสิ้นหวัง “ลูกชอบเธอแล้วใช่ไหม? เพราะว่าเธอ…ลูกเลยตัดขา

”ตอนนี้หนูท้องอยู่ ใช้ยาซี้ซั่วไม่ได้ค่ะ” ฉินอันอันกล่าว “ไม่กี่วันก็หายแล้ว หนูจะทารองพื้นปิดเอาไว้ สองสามวันก็หายค่ะ” “เฮ้อ…ลูกนอนต่อเถอะ!” จางหยุนตบขาตัวเอง ให้เธอนอนลง เธอส่ายหน้า “หนูไม่ง่วงแล้วค่ะ ว่าจะเล่นโทรศัพท์สักหน่อย” เธอเปิดโทรศัพท์ ก็เห็นสายที่ไม่ได้รับจาหป้าจาง ตอนแรกเธอคิดจะโทรกลับ แต่บนรถมีคนเยอะมาก เธอจึงคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจว่ากลับไปแล้วค่อยคุย ทันใดนั้นแอปในโทรศัพท์ก็แสดงข่าวเด่นวันนี้ - ฟู่เย่เฉิน คุณชายตระกูลฟู่ถูกหามออกจากคาสิโนตอนดึก สงสัยว่าติดหนี้นอกระบบก้อนโตและถูกตัดนิ้ว! -เธอสูดหายใจลึก แล้วกดเข้าไปดูจากนั้น เธอก็เห็นภาพที่เกี่ยวข้องมีรูปถ่ายของฟู่เย่เฉินที่กำลังถูกหามออกมา และภาพของเขาที่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ข้าง ๆ เขามีใบหน้าที่คุ้นเคย นั่นก็คือ ฉินเค่อเคอ เธอไม่ได้เจอฉินเค่อเคอนานแล้ว เธอแต่งตัวเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์มากขึ้น ‘ถ้าหากว่าฟู่เย่เฉินไม่ติดหนี้นอกระบบของคาสิโนเมื่อคืนนี้ ตอนนี้เธอน่าจะนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่กับฟู่เย่เฉินที่โรงแรมไหนสักที่แล้วสินะ!’ฉินอันอันปิดหน้าข่าว แล้วเปิดวีแชท เธอเห็นข้อความจากหลีเสี่

“ถ้าต่อไปแกยังกล้าเล่นการพนันอีก ไม่ต้องให้คนอื่นลงมือหรอก ฉันจะตัดมือแกออกทั้งสองข้างเอง!” ฟู่หานโกรธมาก เขาพูดกัดฟันกรอด “ลูกเพิ่งตื่น จะทำให้เขากลัวทำไม?! ลูกชายของฉันจะแพ้เงินพนันมากขนาดนั้นคนเดียวได้ยังไง! จะต้องเป็นนังสุนัขจิ้งจอกฉินเค่อเคอคนนั้นที่เล่นแพ้แน่!” แม่ฟู่พูดพร้อมกับเดินไปทางประตูห้องผู้ป่วย แล้วเรียกฉินเค่อเคอเข้ามา หลังจากฉินเค่อเคอเหลือบมองฟู่เย่เฉิน เธอก็ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิดในใจ ไม่กล้าตอบคำถามของแม่ฟู่ “แม่…แม่โทษเค่อเคอทำไม…เมื่อคืนมีคนจงใจวางกับดักผม ไม่อย่างนั้นพวกเราไม่แพ้พนันมากขนาดนั้นหรอก!” ถึงแม้ว่าเสียงของฟู่เย่เฉินจะแหบแห้ง แต่จิตใจของเขาก็ฟื้นตัวเรียบร้อยแล้ว “เป็นฟู่ซื่อถิง…ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเขา! เพราะว่าผมเคยรักกับฉินอันอัน เขาเลยเกลียดผมมาก!” “แม่รู้ว่าเป็นฝีมืออาของแก! ไม่ใช่แค่ทนแกไม่ได้เท่านั้น! เขาไม่เห็นพ่อแกอยู่ในสายตาแล้วด้วยเหมือนกัน!” แม่ฟู่พูดด้วยความตื่นตระหนก “คุณสมบัติของเขามีข้อบกพร่องสำคัญ! นั่นคือเขาไม่ใช่คนธรรมดา! พวกเราไม่ควรไปยุ่งกับเขา!” ฟู่หานผลักภรรยาไปด้านข้าง “เธอกำลังพูดไร้สาระอะไรต่อหน้าคนนอก! เพราะว่าฉั