All Chapters of The Billionaires' Secret : Chapter 131 - Chapter 140

"Anak ng potek oh, anong lugar ito?" nakakunot ang noo na tanong ni Ashton sa sarili. Nagpalinga-linga siya sa paligid ngunit puro matataas na damo ang kanyang nakita. Nagtaka siya dahil kanina lamang ay nasa gitna ng daan siya, ngayon ay puro damo ang nasa paligid ng kanyang sasakyan."Tulong....!"Napatda si Ashton sa kinaupoan nang marinig ang tinig ng babae na humihingi ng tulong. Nanliit ang mga mata habang inaaninag ang damuhang nasa harapan at malakas na hinahampas ng hangin. Nagtataka siya dahil wala namang bagyo at tanghaling tapat ng mga oras na iyon."Huwag...!"Muling sigaw ng babae kung kaya binunot ni Ashton ang baril at mabilis na bumaba ng sasakyan. Ngunit ganoon na lang ang kanyang pagkagulantang nang pagbaba niya ay nasa harap siya ng hospital. Naalala niya na ito ang hospital na pinuntahan niya nakaraang gabi."Namaligno yata ako?" tanong niya sa kawalan habang kinukusot ang mga mata sa pag-aakala na namamalik mata lamang siya. Ngunit nang magmulat siya ay sadyang n

"KUMUSTA ang trabaho?" tanong ni Dexter kay Ashton nang makita ito sa kanilang opisina. Pauwi na sana siya dahil alas syete na ng gabi ngunit tumawag ito at pinabatid na dadaan ito roon."Wala pa naman akong nakikitang kakaiba roon. Kailangan ko ng assistant upang mapagtakpan ang gawain ko kapag nawawala ako sa aking opisina roon." Sagot niya dito habang hinihilot ang sintido."Kunin mo si Amelia, ang pinakamagaling mong trainee," sagot ni Dexter."Gusto ko rin pasundan sa inyo ang isang babae." Napakunot ang noo ni Dexter na tumingin sa kaibigan. "Siya ba ang prime suspect?""I'm not sure pero isa siya sa kasagutan sa kasong ito.""May hinahawakan ng ibang kaso si Micko, si Cloud naman ay may problemang kinakaharap kung kaya huhugot ako mula sa mga lalaking trainee.""Piliin mo si Wigo Krizostomo kung available siya. Mabilis siyang kumilos at madiskarte." Suhistyon ni Ashton sa kaibigan nang maala ang isa sa magaling na tinuruan mula sa kupunan ng kalalakihang trainee."Iyan lang ba

Kinabukasan ay maagang pumasok si Ashton sa hospital. Tamang-tama naman na may bagong pasyenteng dinala doon. Nawalan umano ito ng malay-tao sa daan kung kaya dinala doon ng nakakita."Bakit dito mo siya dinala sa halip na sa public hospital?" Nakakunot ang noo na tanong ni Ashton sa lalaki na nagdala sa pasyente. Ngunit parang bingi ito at hindi siya sinagot."Bakit iyan ang iniintindi mo sa halip na asikasuhin ang pasyente?" sita sa kanya ng isang doctor na dalubhasa sa surgery."Concern lang po ako sa maging bill niya dahil mukhang taong kalye lang ang tao na ito. Tiyak na wala siyang pambayad kung sakali at saka hindi naman malubha ang lagay niya dahil hinimatay lamang siya. Dala marahil ng gutom at init kung kaya siya hinimatay." Mahinahon na paliwanag ni Ashton sa matandang doctor.Hindi pera ang una niyang iniisip sa pasyente, pero dahil sa mga nangyayari ay naging kahina-hinala sa kaniya ang lahat na nakikita sa naturang hospital. Kung nasa ibang sitwasyon sila ay hindi niya p

TINUTOO nga ni Ashton ang sinabi nitong pababantayan siya sa isang tauhan nito. Kahit hindi sabihin ng binata ang tunay nitong trabaho maliban sa pagiging doctor ay alam niyang may kapit ito sa batas. "Hindi mo ba nagustohan ang pagkain dito?" puna ni Meynard nang mapansin ang panaka-naka lang na subo ng dalaga."Masarap ang pagkain, hindi lang siguro ako sanay kumain sa ganitong mamahalin na kainan." Nagpakatotoo na si Yvonne sa binata. Nasa mamahaling restaurant kasi sila tapos ang suot niya ay hindi pa angkop sa lugar na iyon."I'm sorry, dapat ay tinanong muna kita para maging komportable ka.""Its ok," aniya at ngumiti ng matipid sa binata. Isa sa dahilan kung bakit naiilang siya ay dahil nakakatunaw ang tingin nito sa kaniya."Gusto mo bang lumipat tayo ng lugar?""Oh no!" Umiiling niyang pigil sa nais gawin ni Meynard. Parang biglang gusto niyang magsisi nang magseryoso ang lalaki."Hindi ako nagmamadali na tugunin mo ang pag-ibig ko sa iyo. Maniwala ka sa hindi, unang kita ko

MULA sa umpokan ng tao na naglalamay sa patay, pasimple na nakihalubilo si Ruel sa mga naroon. Nakiinum ng kape at kain ng biscuit habang iginagala ang paningin sa paligid. Malalim na ang gabi at ikalawang gabi na ng lamay sa bangkay iyon. Ayon sa narinig niya, tatlong araw mula ngayon ay ililibing ang bangkay."Maglalaro ka ba?" tanong ng isang lalaki na mukhang mataba ang bulsa nang lapitan siya nito."May bakante pa ba?" Tumayo siya at ipinamulsa ang kamay sa suot na pantalon. Kinapa kung may laman ba iyon, hindi niya akalain na maraming sugarol na bigatin ang dadayo doon."Sumunod ka sa akin."Muntik na siya mapasipol nang makapasok sila sa loob ng bahay. Bumungad sa kanyang paningin ang mga naglalaro ng baraha. Bakit hindi siya mamangha? Nakita lang naman niya na malalaki ang pusta na nakalatag sa lamesa. At ang pinaka tong? Libohin ang nasa loob niyon na nakalagay sa gitna ng bawat lamesa. Limang lamesa ang naroon sa loob dahil hindi kalakihan ang bahay na yari sa kawayan. Buko