-Rain’s point of view-Simula ng tanggihan ko siya, walang araw na hindi siya nagpupunta dito gaya ng ginagawa niya. Akala ko naman, pagkatapos ko siyang tanggihan ay titigil na ito. Mas lumalala lang pala ang pangungulit niya.In everyday basis, kung anu-anong pakulo ang ginagawa niya. At ngayon, hindi ko na talaga makayanan. Nang una, pinuno niya ng bulaklak ang botique. Pangalawa, that same day--- nagpadala siya ng ilang kartong chocolates. Pangatlo, kinabukasan niya---- nag organisa ito ng parang fiesta sa harapan ng botique. May mga kabataang tumugtog ng drum and lires tapos may mga sumasayaw din. Jusko! Hindi ko kinakaya. At ngayon, ito na naman. He's buying all our clothes in my botique. Siyempre, ayaw kong pumayag sa ginagawa niya. Bakit? Maisusuot ba niya ang mga damit na bibilhin niya dito?Geez! Harve is getting in to my nerves. Asan ba kasi mga magulang nito at ng matalian siya. Sumasakit na talaga ang ulo ko sa kanya. Bakit hindi na lang kasi ito maglaho sa paningin ko
Magbasa pa