All Chapters of The Sweet Revenge: Chapter 11 - Chapter 20

Run and HideHindi ako mapakali knowing na nasa kabilang kwarto lang si Styx. Hindi rin ako makalabas dahil alam kong nandoon siya. I don't know what to do! Parang ako pa ang nahihiya sa sarili kong bahay!Nakakainis dahil sa aming dalawa ako dapat ang hindi naa-awkard-an, siya nga 'yung bigla na lang pumasok dito at basta na lang nagsabing dito siya mags-stay. Nakakainis pero hindi ko maiwasang tahimik na matuwa. Inis kong sinabunutan ang buhok ko bago nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Sumilip pa uli ako sa salamin at ch-in-eck kung maayos na ang itsura ko. Nakasuot na lang ako ng white t-shirt at cotton short para sa pantulog. Hindi na 'ko nag-abalang maglagay pa ng makeup dahil gabi na rin naman.Pinihit ko ang seradura ng pinto at lumabas. Dahan-dahan akong sumilip sa pinto ng kwarto ni Styx, nakasara 'yon. I silently celebrated but I stopped when I heard footsteps. Ilang beses akong napalunok at tumingin sa likod ko. Styx was towering me with his broad shoulder and hard

DangerousKinaumagahan ay nagising akong nasa bisig pa rin ni Styx. I smiled and caress his soft cheeks. Mahimbing ang tulog niya at nakakaakit ang kanyang payapang mukha. Ang mga braso naman niya ay nakapulupot sa bewang ko na para bang ano mang oras ay mawawala ako.I smiled when he groaned and buried his face on my neck. Bahagyang inamoy-amoy niya pa 'yon at dinampi ang labi niya kaya alam kong gising na siya."Styx . . ." I whispered when he started pinching my waist in a way that sent shivers down my spine."Hmmm?" he hummed and continued kissing my neck."B-Bangon na tayo ahhh!" hindi ko na napigilang mapadaing nang s******n niya ang balat ko doon. Tuwang-tuwa naman siyang inilayo ang mukha sa leeg ko at humarap sa 'kin. Nakasimangot kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha."Good morning, love."I can't help to smile. We used to be like this, tuwing gigising kami ng maaga ay sabay kaming pumupunta sa kusina at siya naman ang nagluluto ng agahan para sa 'min. Pagkatapos no'n ay ih

World War IIIHindi ako makapaniwalang magagawa kong pagbintangan si Duex ng ganoong bagay. Sa lahat ng taong nakapaligid sa 'kin tanging siya lang ang mapagkakatiwalaan ko pero nagawa ko pa siyang akusahan sa bagay na kahit kailan ay hindi niya magagawa.Nilukob ng pagsisisi ang puso ko at namumuhi ako sa sarili ko dahil hindi ko tanggap ang ginawa ko. Siguro nadala lang ako ng emosyon pero hindi sapat 'yon para pagbintangan ko si Duex. Mabuti siyang tao at hindi ko mapagkakaila 'yon. Ilang beses niya 'kong sinagip sa tuwing kailangan ko siya.Maging noong mga panahong akala ko ay hanggang doon na lang ang buhay ko, siya ang kumapit para sa 'kin at nagbukas sa mata ko sa panibagong buhay. Kaya hindi ko alam kung paano aakto pagkatapos niyang umamin sa 'kin.Should I avoid him? I don't think that's the best idea. But I couldn't act properly knowing that I had done bad things to him and he just confessed to me to prove his innocence. Nakakainis dahil kung hindi sa kagaguhan ko ay hindi

Man Behind the MaskWarning : ViolenceEveryone was busy the whole week preparing for the big event. I didn't request that my birthday should be grand but Styx insisted. Nakakainis dahil hindi rin ako sanay sa pagkakaroon ng ganitong klaseng okasyon na marami ang tao pero hindi ko na siya napigilan. Gusto rin nilang gawin 'yon para pormal na ipakilala ako sa lahat bilang bagong chairman ng company.Pagsapit ng Sabado ay roon gaganapin ang kaarawan ko. I was nervous as hell because I'll meet a lot of people there. Though, I was used of gathering but this time the spotlight is on mine.Handa na 'kong lumabas ng opisina na nang datnan ko si Duex na kumakatok sa pinto.I arched a brow. "What do you need?" I said as I stepped back.He smiled at me and showed a paper bag. "Lunch?"I sighed before proceeding to my chair. Ibinaba ko ang mga gamit na dapat dadalhin sa pag-alis at umupo. Pinagmamasdan ko lang siya habang nilalatag ang pagkain namin sa lamesa. He was serious while doing that."Ho

TrustThe event began in an introduction. Halos hindi ko na masundan ang sinasabi ng emcee dahil sa braso ni Styx na nakalagay sa likod ko. I was standing in front of the crowd while holding a mic. I tried to stop myself from smiling but I failed when I saw Styx in the crowd. His lips rose up as he winked at me."Good evening," I said in a low voice. Everyone's gaze was on me. They were looking at me with their twinkling eyes. Hindi ako makapaniwala na pupunta rito ngayon ang ibang malalaking investors ng company. Ang iba ay galing pa sa Russia at New York. I can't believe that this special event was made for me."First, I want to thank our foreign visitors who made it here. Thank you so much for allowing us to have you today."Styx was just gazing at me while watching me speak the whole time. Nang matapos ay sabay-sabay silang pumalakpak hanggang sa makababa ako ng stage. Nang makababa ay sinalubong ako ng yakap ni Styx. I heard gasp, kahit na kanina pa nila nakitang magkasama kami a