All Chapters of Love by Mistake (The Billionaire's Slave): Chapter 121 - Chapter 130

"Mag-aapat na taon na pero hindi ka man lang nagbakasyon dito. Wala ka na bang balak magpakita sa amin?" May pagtatampong sambit ni mommy Amanda sa kabilang linya.Yeah. It's been almost four years, mag-aapat na taon na akong masayang nanirahan sa resort kasama ang lalaking mahal na mahal ko."Mom, alam mo namang hindi pa maayos ang asawa ko. He needs me and I need to take good care of him." Paliwanag ko habang nakatanaw sa asawa kong nasa kusina at abala sa paghahanda ng almusal namin. Rinig ko ang malalim na buntong hiningang pinakawalan ni mommy."I understand anak. Pero sana naman magkaroon ka ng panahon na makabisita rito, kahit saglit lang. May pamilya ka pa rito. Wag ka sanang makalimot." Anito na mukhang emosyonal na kaya napangiti ako dahil sa di nawawalang concern nito sa akin.Pero syempre, malabo ko pang tuparin sa ngayon ang kahilingan niya dahil hindi ko naman pwedeng iwan si Zander dito. At lalong hindi ko rin siya pwedeng isama roon dahil makikita niya si Amina. Ayaw ko

( Amari's POV )"Marahil may nangyari na biglang nagpaalala sa mahalagang pangyayari sa nakaraan niya. Yun nga lang, ang naaalala niya lang ngayon ay ang mga pangyayari bago siya maaksidente. Ang nawala na naman sa ala-ala niya ay ang mga pangyayari matapos siyang maaksidente. So basically, he forgot about you and the moments you've shared together for four years. At di rin natin matukoy kung kailan iyon mapoproseso ng utak niya."Klaro at mahabang paliwanag muli sa akin ni Dr. Mendez pero nakatunganga pa rin ako dahil hirap na hirap akong tanggapin ang nangyari kay Zander.Sa isang iglap lang ay naglahong parang bula ang kasiyahan namin. At ang mahirap pa ay hindi ko ito pinaghandaan, ni hindi ko inakala na mangyayari ito ngayon mismo. Masyado akong napanatag. Kaya ngayon halos hindi ako makahinga sa sobrang sikip ng dibdib ko habang walang kapaguran ang aking mga mata sa paglandas ng mala-ulang luha."Doc, ba--ka may paraan pa. Kagaya noon. Nagawan natin ng paraan noon ang muntikang

( Amari's POV )Inabot ng halos isang linggo ang pananatili ko sa rest house dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagpapakita si Zander. I don't know kung may alam na ba siya patungkol dito o baka alam niya na talaga pero sinadya niyang huwag na munang magpakita.Pero alin man sa dalawa ang dahilan, kailangan kong paghandaan. Kaya naman matagal kong pinag- isipan ng maayos ang suhestiyon ni Lory and I decided to give it a try nang sa gayun ay mairaos ko rin ang sariling pangangailangan.Isa pa, ayaw ko namang mabulok sa kalungkutan rito dahil sa sobrang pagkamiss sa asawa ko.Masyadong nakakapanibago ang di siya makasama matapos ang apat na taon na nakasentro lang ang buhay namin sa isa't isa. Kinailangan kong magpatuloy sa araw- araw sa kabila ng labis labis na kalungkutan dahil sa pag-iisa. Dahil may experienced na ako noon sa pagmomodelo ay iyon agad ang pumasok sa isipan ko. Naghanap ako ng hiring models online hanggang sa nakita ko ang isang modeling agency. They're looking for

Nakaalis na si Zander pero nanatili pa rin akong prenteng nakaupo sa kama dahil sa labis labis na pagkagulantang.Teka lang. Ang hirap lang kasi talagang paniwalaan. Kagabi lang, he's offering me to ride with him. Tapos ngayon he's offering me to live with him? Hindi nga offer kung tutuusin eh coz he's literally deciding without asking if it's fine with me.Sabagay, bakit nga naman niya itatanong ang isang bagay gayung tiyak na alam niyang ito nga ang pinangarap kong mangyari! Para nga akong asong ulol na habol ng habol sa kanya noon pa man.May sumapi bang mabuting ispiritu sa kanya na kampi sa kagandahan ko? O baka may nakain siyang food of realization?Langya! Kung anu- ano pa tuloy pumapasok sa utak ko. Napailing ako ng makailang beses. Bakit nga ba kailangan ko pang isipin ang dahilan gayung ito talaga ang inasam- asam kong mangyari noon pa man. Lalo pa't wala naman akong ginawang kasinungalingan o anupaman dahil sariling desisyon niya ito.And I guess, baka pambawi ito sa akin ng

"Thank you."Puno ng emosyon na sambit ko nang makarating kami sa condo. I just want to thank him for everything today. Sa pag- anyayang sumabay sa kanya pauwi plus the dinner treat."Yeah." He just simply answered bago tuloy- tuloy na pumasok sa loob.Sumunod ako at napahinto nang sumalampak siya ng upo sa couch na parang pagod na pagod."Zander, sa--saan nga pala ako matutulog?" Nauutal na tanong ko. Medyo nakakaramdam pa rin kasi ako ng hiya.Nagkasalubong ang kilay niya nang tumingin sa 'kin."The other room. Saan ba dapat?" Makahulugang tanong niya kaya napalunok ako.Saan ba dapat? Pwede bang sa kwarto niya at nang makatabi siya?Oh shit! My face heated dahil sa sariling naiisip."I see, a--- akala ko kasi di--- dito sa couch." Nauutal na palusot ko sabay kamot sa ulo.Di ko na hinintay ang sagot niya at tuloy- tuloy na tumungo sa kwarto. Napahawak ako sa dibdib nang makapasok. Kadalasan talaga inaatake ako ng labis na pagpapantasya. Ayan tuloy! Ako ang napahiya.Pero hanggang p