Lahat ng Kabanata ng PLS2: Sad to belong - R18: Kabanata 21 - Kabanata 28

His POV"Tita, minahal ko po si Gly, alam nyo po yon. Ang maipapangako ko lang po ay alagaan siya pero hindi ang balikan siya at kung sinabi nya sayo ang lahat I assumed you already knew the reason behind... " Marahan kong binawi ang kamay mula kay tita Glen, masakit sa aking saktan siya at ang anak nya. I just fell out of love... "Mas masasaktan ko lang si Gly kong ipipilit nating maging kami uli-""’Di ko lubos maisip Jerick how did you fall so easily to a woman, you just have met, when it took you five years to fall in love with me kung totoo ngang minahal mo ako..." Napalingon kami pareho ni Tita Den when Glyden spoke. Tumayo si Tita at dinaluhan ang anak, napatayo na rin ako at tiningnan si Gly. Napaisip rin ako sa kanyang tanong, paano nga ba? Na parang kahapon lang ay naging mundo ko sya... " Kahit pa siguro lumuhod ako ngayon sa harapan mo o kaya'y lumuha ng dugo ay kailanman di mo na ako pipiliin, kahit nga alam mong may taning na ang buhay ko. How did I become nothing to you

Her POVKanina pa ako nakatitig sa dalawang pulang linya ng pregnancy test kit. I was now home, tatlong araw na mula ng malaman kong dinadala ko na pala sa sinapupunan ko ang anak namin ni Jerick, ang bunga ng pagmamahalan naming dalawa...I wasn't ready for this. Kaya ko bang maging ina? Anong buhay ang ibibigay ko sa anak ko? Lalo na at lalaki siyang walang kikilalaning ama. ‘Di ko ulit napigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga mata and how will I tell my mom and dad? Matatanggap kaya nila na ang pinagmamalaki nilang anak ay isa palang disgrasyada? Napapikit ako kasabay ng paglandas ng luha sa aking mga mata.‘Di ko alam kung saan ako tutungo. I was now driving my BMW kay layo na ng natakbo ko. Gulong-gulo ang isip ko hanggang sa may nadaanan akong park kung saan kay raming nagtatakbuhan na mga bata, may naglalaro sa swing, sa slide, sa monkey bars. Ipinarada ko sa bakanteng parking space ang sasakyan. Lumabas ako at pinagmasdan ang mga batang naglalaro. Ang kukulit nila, I just s

Her POVJerick held me tight in his arms, napaangat ang tingin ko sa kanya when his gripped loosen. People around were shouting, panicking but my focus was on him."Jerick… Love..." Naglaglagan ang mga luha ko sa mga mata, kasabay ang pagyuko nito. Sinundan ko ang mga tingin nito, sobra ang kaba at takot ko ng makita ang pagbakat ng dugo sa kanyang dibdib. "No no no... " hinawakan ko sya kahit nanginginig na ang mga kamay ko ng dumausdos ito pababa, napaluhod ako, sapo ng dalawa kong braso ang katawan nya."M-ahal kita, s-obra... " sobra ang naramdaman kong takot when blood started came out from his mouth ngunit nagawa pa nyang ngumiti. "I w-ould rather embrace death than marrying someone else... " parang gripong umagos ang mga luha ko sa mga mata."Sssshhhh.... You'll be okay... You'll be okay Love.... You're not gonna leave me, us... " hinawakan ko ang kanyang pisngi, ginala ko ang paningin. Mikael is now hugging Denise "Tulong! Please! Tulong!" nahagip pa ng mga mata ko ang nakatul

Her POV"Uwi ka na! Miss na kita! sa susunod ‘di na talaga kita papayagang umalis ng bansa magisa.""Love, kailangan ng kumpanya namin to, three days lang naman.""Alam mo namang araw-araw kang namimiss ni Junior." Nag-init ang magkabila kong pisngi sa ibig sabihin nito, di ko alam, ikakasal na nga kami but still nagpapainit pa rin nito ang pisngi ko lalo na ang buo kong katawan."Landi mo!""Namimiss ka na namin ni Glyden...""Oo na, uwi na nga bukas diba…”"Kung ako lang masusunod ‘di na kita papayagan magtrabaho, kaya naman kitang buhayin love, ang gagawin mo lang papaligayahin ako." Natawa ako sa pilyong biro nito."Ikaw talaga wala kang ibang iniisip kundi kahalayan...""Gusto mo ring hinahalay kita.""Yong bibig mo Kendrick! Baka may makarinig sayo...""Nasa condo ako ngayon, hiniram nina Gabby si Glyden, nakakalungkot magisa sa malaking bahay natin Love, uwi ka na kasi...""Di talaga makapaghihintay.""Hindi- Sandali lang love may nagdoorbell."As soon as he opened his door, I