All Chapters of Binili Ako ng CEO: Chapter 351 - Chapter 360

ElizabethNasa tabi ko si kuya Lando habang nakatingin kami kay Zeym na kausap si Kua. Hindi pa alam ni Kua na totoong mama niya si Zeym dahil hindi naman maiintindihan ng bata kung paano niya naging mama ito kung sa akin siya lumabas.Pero hindi naman nagreklamo si Zeym tungkol sa bagay na iyon. Makikita sa mukha niya ang kasiyahan na kausap ang anak.“Are you mad at me Eli?” tanong ni kuya sa akin.Umiling ako. “Naiintindihan ko bakit mo sinabi sa kaniya ang katotohanan. Ako ang may kasalanan nang lahat ng ito kaya wala akong karapatan magalit.”Inakbayan ako ni kuya at hiniga niya ako sa balikat niya.“Nakikita ko si mama kay Zeym,” ang bulong niya sa akin.Napatingin ako sa kaniya. “Hindi porke malakas siya ay hindi na siya nasasaktan,” sabi niya sa akin.“Hindi ko rin kayang balewalain na niloloko siya ni Sico. Ilang beses nasaktan si mama dahil sa lalaki at ayaw kong makita iyong sakit na iyon kay Zeym. Alam ko ang nangyayari sa inyo dahil kay Henry at Rachelle. Lahat sinasabi n

ELIZABETHHindi ko aakalain na magkikita kami ni Sico dito. Kung alam ko lang na nandito siya, si Kua nalang sana ang pinapunta ko dito kasama ni Rachelle.Naging awkward tuloy para kay Zeym ang presensya ko dito dahil narito si Sico. Nakatanaw kami sa kanilang tatlo na papasok na ng sasakyan para bumili ng cake. Ang ganda nila pagmasdan. Para talaga silang iisang pamilya.Nakakaramdam ako ng hiya at inggit dahil ganoong buhay ang pangarap ko para sa anak ko pero kasi nakakahiya ako dahil doon ko pa pinangarap sa taong pagmamay-ari na ng iba.Kahapon, kitang kita ko ang sakit na naramdaman ni Zeym. Nakonsensya ako at naisip na,Anong pinagkaiba ko sa ama ko?Nahihiya na nga ako na anak niya ako dahil hindi ko siya kayang maipagmalaki, mas nahihiya ako ngayon na mapagtantong anak nga niya ako kasi pareho kaming nananakit ng ibang tao.Nang makasakay na sila, nakita ko pang sumilip ang ulo ni Kua para lang magba-bye sa akin.“Ba-bye mama, see you later,” ang sabi niya.Ngumiti ako kahi

ELIZABETH“Next week na ang operasyon ni Zeym ate,” sabi ni Rachelle sa tabi ko. Nasa labas kami ng bahay, hinihintay si Kua.“Nasabi sa akin ni Henry,”“Nag-aalala ka ba?” tanong niya. Umiling ako.“Makakaligtas siya. Wala yata akong ibang masabi sa kaniya kun’di malakas siya kaya alam kong makaka-survive siya,”Ngumiti si Rachelle at yumakap sa akin. “Paano iyan ate? Kung maka-survive si Zeym, anong mangyayari?”“Dalawa kaming magiging ina ni Kua,” sabi ko at tumingin sa kaniya.“Ate, ang bait mo,” sabi niya sa akin. Sa tingin ko ay pinipilit ko lang talaga maging mabait. Gusto ko maging gaya ni mama. Natatakot akong maging si papa.“Mama!” Napatingin kami sa bagong dating. Sa isang linggo mula nang magkakilala si Kua at Zeym, hinayaan ko ang anak ko na tumira kasama ni Zeym.Agad siyang tumakbo sa palapit sa akin at yumakap.Ngumiti ako at niyakap siya pabalik.Gusto kong maranasan ni Zeym makasama si Kua. Kahit naman ganoon, araw-araw din naman niya akong tinatawagan dahil request

ELIZABETH“Bakit feeling ko nagsi-selos ka kuya?” tanong ko kay kuya Lando nang makita ang itsura ng mukha niya.“Shut up, Eli. Naaawa lang ako kay Zeym,” aniya at inis na inis na umalis sa harapan ko.Tumabi si Rachelle sa akin at nakapoker face ang mukha habang nakatingin sa papalayong si kuya Lando.“I told him not to get close kay Zeym, ayaw makinig,” iiling na sabi nito.Napasinghap ako. “Gusto niya si Zeym?”Bumaling siya sa akin at sinamaan ako nang tingin. “Parang hindi mo alam ah? Pareho di ba kayo?”Natameme ako at tinignan siyang disappointed sa amin ni kuya habang lumalayo.Si Henry naman ang lumapit sa akin. Napaayos ako ng tayo. “Bakit ba humihingi ka pa ng allowance ni Kua kay Sico? Marami naman kaming handang magpaka-ama sa anak mo.”Hindi naiintindihan ni Henry ang punto ko. “Kung hindi ko tatanggapin ang pera Henry, para ko na ring tinanggalan si Sico at Zeym ng karapatan kay Kua. Ako lang ang nakikihati sa attention ng bata, sila ang totoong magulang.”Agad na bumag

ELIZABETH“Sico,” pinilit ko siyang ilayo sa akin pero ang ginawa niya, humiga siya sa lap ko at natulog.“Hayaan mo na Eli, wala kasing pahinga iyan,” sabi naman ni Rico sa unahan.Napatingin ako kay Sico at ngayon ko lang napansin ang pangingitim ng ilalim ng mga mata niya. Mukhang wala nga siyang tulog.“Maayos lang ba ang anak ko doon, Rico?”Tumango si Rico. “Oo naman Eli.”“Alam mo, hindi ko inaasahan na aabot sa ganito ang lahat. Zeym truly likes you,” nabigla ako sa biglang sinabi niya.“Nasabi niya sa amin na hindi ka masamang tao at nagpapasalamat siya sa ‘yo,”Natawa ako at tumingin sa labas ng bintana. “Kakaiba talaga si Zeym. Bakit siya magpapasalamat sa akin e ako ang naging dahilan bakit naging miserable ang buhay niya.”“Iba iba ang tao Eli. Mukhang sa inyong dalawa, kailangan mong sikapin makahingi ng kapatawaran sa sarili mo para maging malaya ka.”Napatingin ako kay Rico.“Walang problema si Zeym. Masaya siya ngayon kahit pa patong patong ang problema niya pero ikaw