All Chapters of Falling for the Replacement Mistress: Chapter 151 - Chapter 160

Isang larawan ng masayang pamilya. Iyon sila sa nakalipas na tatlong araw, at hindi matatawaran ang kaligayahan na nararamdaman ng mga puso nila. Everything still feels surreal for both Kenji and Reiko. It was undoubtedly a long and bumpy road that they had traversed, but the pain and the sacrifices that they both went through were all worth it in the end. Sa nakalipas na tatlong araw ay wala silang ginawa kung hindi ang mamasyal at gawin ang mga bagay na nais na maranasan ni Dreik na kasama sila, lalo na at ito ang unang pagkakataon niya sa labas ng bansa. At kasabay no'n ay sinulit nila ang bawat araw na magkakasama sila. Pareho sina Kenji at Reiko na binigyan prayoridad ang anak at ang pamilya nila kaysa ang kani-kanilang trabaho. At ang kaligayahan na hatid ng pagkakataon na iyon ay hindi lamang para sa kanilang dalawa kung hindi higit na naramdaman iyon ng kanilang anak na si Dreik. But of course, they still have to get back to their reality. Bukas ay nakatakda na sila na bumal

"You were not even supposed to know about the truth. Kiro was not supposed to be yours. He should have been Kenji's son, and it's entirely your fault that we're in this situation." Hindi makakapayag si Ica na isisi pa rin sa kan’ya ng kan’yang kaibigan at dating kalaguyo ang mga nangyari sa pagitan nila noon. Hindi lang din naman siya ang may gusto ng lahat ng iyon, Arden is as much to blame as she is. "And besides, it's not like you don't want it. Hindi mo ako mabubuntis kung hindi ka nasarapan at kung hindi mo inulit-ulit na gawin sa akin ang mga hindi mo nagagawa sa conservative mo na girlfriend." "Fuck you, Ica." Gigil na gigil na sambit pa niya. “It was because of you that I did those things. And I lost everything because of that mistake I made with you. And I'm now regretting it. I am regretting everything that I did with you that hurt her." At iyon ang tunay na nararamdaman ni Arden sa ngayon. Sising-sisi siya sa mga naging pagkakasala niya kay Reiko, at kung mabibigyan lamang

"What are you doing here, Arden? At bakit sinama mo pa si Kiro rito? What do you even want from me? Why do you even have to come here in the first place? Alam mo na hindi ito ang lugar para rito, Arden?" Sunod-sunod ang mga tanong ko na iyon sa ex ko dahil hindi ko nagustuhan ang senaryo na narito sila ni Kiro sa coffee shop ngayon. It should have been clear to him that I don't want to talk to him yet. I haven't been answering his text messages or calls; isn’t that supposed to send a clear message to him that I don't want to do anything that concerns him? "Why am I not allowed to be here? I am here as a customer, Reiko." Pagbabalik tanong niya sa akin. "We both know that you are not here as such, because if you are, wala tayo dapat dito sa opisina ko, and you should just be outside with Kiro, enjoying your cup of coffee. Tell me, why are you really here?" Nais ko malaman ang mga rason niya kung bakit pa siya nagpunta rito kahit na may hinagap na ako sa mga dahilan niya. Wala rin ako

Galit. Ito ang tangi na nararamdaman ni Arden sa puntong ito ng buhay niya. Napupuno ang puso at buong kalooban niya ng galit. Ngunit para kanino ang galit na iyon na nararamdaman niya? Sino nga ba ang higit na dahilan kung bakit nagngingitngit ang kalooban niya? Ang dali lamang na sabihin na dahil kay Kenji ang lahat ng emosyon na iyon. Maaari na nagkasala sila ni Ica sa asawa nito, pero hindi sapat na dahilan iyon para bawian siya ni Kenji at agawin sa kan’ya ang babae na siyang buong buhay niya. What he and Ica have is purely sexual, but Kenji’s payback is different; it includes love. Maaari rin niya na sabihin na isa rin sa mga dahilan ng poot na nararamdaman niya ay si Reiko. Ang mismo na babae na sobra niya na minamahal pero sobra rin siya na sinasaktan ngayon. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin niya maintindihan kung ano ang sapat na dahilan at rason ni Reiko para siya ay iwan. Yes, he may have made a mistake, but it was not enough for her to turn her back on him, because t

Things are slowly falling into place. We are where we really have to be. Hindi pa man gano’n kaayos ang lahat, alam ko na kung nasaan man kami ngayon, it was fate that dictated this for all of us. And I am just glad that things are slowly becoming peaceful for all of us. And I'm hoping that will be the case until the end. Pero alam ko na hindi rin gano’n kadali ang lahat ng problema na matatapos. At ang totoo, may mga takot pa rin sa isipan ko, pero hindi ko na hahayaan na ang takot na ito ang mamayani sa akin. Ang importante ngayon ay magkasama na kami ng lalaki na mahal ko at nagkaka-intindihan kami sa kung ano man ang mayro’n kami ngayon. "Knock, knock!" Napalingon ako sa boses na iyon ni Elaine na papasok na rin sa opisina ko. "Busy ka pa?" Umiling ako sa tanong niya at saka iminuwestra sa kan’ya ang upuan sa harap ng lamesa ko. "What is it?" "Several documents need your signature, and I need to talk to you about something." Itinaas pa niya sa akin ang mga bitbit niya na dokum