Scarlet’s POV Pinakalma ko muna si Gio bago kami umuwi sa aming bahay. Alas otso na rin ng gabi, inabutan din kami ng ilang oras dito sa park. “Okay ka na ba? Water,” saad ko sa kaniya. “Thank you, honey. Nakakahiya sa’yo tuloy. Ngayon lang ako umiyak ng ganito at sa harapan pa ng isang babae, nakakababa ng p*********i,” saad niya sa akin na nagpakunot sa aking noo. “Are you serious? Hindi ba sabi ko naman sa’yo na okay lang na umiyak ka sa harap ko, I won’t judge you. Lahat tayo, mapababae man o lalaki ay may nararamdaman. Even boys do cry, stop saying na kapag umiiyak ang lalaki ay nakakababa ng confidence iyon. Alam mo I admire those boys who are true to their feelings, who never ashamed crying in front of many people,” saad ko sa kaniya. Napasimangot naman siya nang marinig iyon sa akin. “Why?” tanong ko pa sa kaniya. “Palagi na lang akong iiyak sa’yo baka sakaling magustuhan mo ako,” saad niya sa akin. Agad ko siyang binatukan kay
Huling Na-update : 2022-01-27 Magbasa pa