All Chapters of TEAM SAWI Series One: One Last Cry: Chapter 21 - Chapter 30

                       KINABUKASAN ay nagising ako dahil sa matinding sikat ng araw na tumatagos mula sa bintana ng aking silid. Kunot-noong nagpalinga-linga ako sa paligid upang hanapin si Thana ngunit hindi ko man lang ito nahagilap. Marahil ay maaga itong nagising. Baka sinadya niyang hindi magpaalam nang sa gayo'n ay hindi na maistorbo pa ang pag tulog ko.Dali-dali akong bumangon at bahagya akong natawa sa aking sarili matapos kong mapagtanto na tanging kumot lang pala ang bumabalot sa aking buong katawan. Kaya naman nagmamadaling tinungo ko ang banyo.,Nagbabad ako sa bath tub na naroon at muli kong sinariwa ang mga nangyari kagabi. Kapagkuwa'y inisip ko rin kung ano kaya ang magiging reaksiyon ni Thana kapag nagkita kami mamaya. Paano kong nadala lang pala siya sa bugso ng kanyang damdamin? Paano kung hindi niya ako magustuhan kapag muli akong nagtapat ng nararamdaman ko sa kanya? 

                            PAGDATING ko sa aking condo ay naabutan kong masayang nagkukuwentuhan sa sala sina Thana at Molly. Lihim akong napangiti sa isipin'g magkasundong-magkasundo sila sa maraming bagay. Subalit mas nanaig pa rin ang hinanakit ko sa kanilang dal'wa dahil hindi man lang nila nagawang ipaalam sa'kin ang ang naganap na fashion show kahapon."Hey big bro!" Ani Molly na sinalubong ako ng yakap. "How's your day kuya?" Patuloy niyang sambit. Si Thana naman ay nanatili lamang na nakatingin saamin at tila ba hinihintay nitong pansinin ko siya."Not good!" Maikli kong tugon at kapagkuwa'y nilampasan ko na sila."Problema no'n?" Dinig kong tanong ni Thana.Hindi ko na sila nilingon pa. Dumiretso na ako sa aking kuwarto at inabala ko na lamang ang aking sarili sa pagbabasa ng mga article tungkol sa lymphocytic leukemia.Ilang minuto pa 'lang ang lumipas ng

                        "BAKIT magkaaway kayo ni ate?" ani Justin nang makaalis na ang kanyang kapatid."Uhm... wala 'yon. May hindi lang kami pagkakaintindihan ng ate mo. For sure, magiging okay din kami bukas." Pagdadahilan ko para lang huwag na siyang magtanong pang muli sa'kin."Sana nga kuya. Ayon kasi sa mga narinig ko kanina ay mukhang galit na galit sa'yo si ate." Dagdag pa niya.Nagkibit balikat lamang ako sa huli niyang sinabi. Dinampot ko ang isang mansanas at kaagad kong binalatan para ipakain kay Justin."Thanks kuya. By the way, may naisip akong paraan upang maging okay na kayo ni ate." Nakangiti niyang sambit bago kinagatan ang mansanas."Huh? What is it?" Bigla ay naging interesado ako sa kanyang sinabi."Uhm... bakit kaya hindi mo siya puntahan ngayon? Sunduin mo siya. Suyuin mo ngayong gabi, nang

                         PAGDATING ko sa aking condo ay kaagad akong dumiretso sa guest room upang ibalita kay Thana ang tungkol sa bone marrow donor ni Justin."Really?" hindi makapaniwalang sambit niya matapos kong ikuwento ang naging pag-uusap namin ni Doctor Smith."Yeah. Konti na lang at magiging okay na rin ang lahat Thana.""Sana nga Simoune." Bigla ay naging malungkot na naman ang kanyang tinig. "Sana lang pagkatapos ng operasyon ni Justin ay maging tahimik na ang aming buhay. Sana wala ng-""Sus, magsisimula ka na naman ng drama." Natatawang dugtong ko sa iba pa niyang sasabihin. "Nandito lang ako palagi sa tabi mo, kaya't wala kang dapat na ipag-alala." Dahan-dahan ko siyang niyakap at kapagkuwa'y ramdam kong gumanti rin siya."Habang buhay kong tatanawin'g utang na loob ang lahat ng 'to Simoune." Aniya na ngayon ay kasalukuyan ng nakatitig sa aking mga mata habang mariin pa

                     NAGING mainit ang pagtanggap sa'min sa wedding party ni Mr. Saison kaya naman hindi ko na namalayan pa ang paglipas ng oras. Lasing na rin ako dahil sa sangkatutak na scotch whisky na inilatag sa'min kanina matapos ng wedding ceremony.Dahan-dahan akong tumayo para sana mag banyo subalit bigla na lang umikot ang paningin ko. Mabuti na lang at agad akong naalalayan ng mga naroon sa table kabilang na rin si Tiffany. Dulot ng aking kalasingan ay hindi ko na namalayan pa ang mga sumunod na nangyari. Hindi ko na rin nagawa pang idilat ang aking mga mata dahil pakiramdam ko ay antok na antok na ako. Basta ang huling natandaan ko ay inakay ako ni Tiffany at ni Mr. Suarez patungo sa  room na pag-aari ng groom. Isa rin si Mr. Suarez sa may mabangong pangalan sa business industry kaya naman ay hindi ko maitatangging humanga rin ako dati sa angking galing niya sa pagpapatakbo ng negosyo.