บททั้งหมดของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: บทที่ 31 - บทที่ 40

“แกเป็นใคร?” เซนลุกขึ้นอย่างเร็วด้วยความตกใจฌอนรู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเมื่อได้เห็นร่างอ้วนใหญ่ของเขา เมื่อมองไปที่เตียง เขาสังเกตเห็นว่าใบหน้าของแคทเธอรีนแดงก่ำและเสื้อเชิ้ตตัวโคล่งที่เธอสวมอยู่ถูกฉีกจนขาดฌอนต่อยหน้าเซนอย่างแรงด้วยความโกรธ“คนที่จะส่งแกเข้าคุก” เพราะว่าฌอนแข็งแรงและโหดเหี้ยม เซนจึงถูกต่อยล้มลงไปกับพื้นในเวลาไม่นานฌอนถอดกล้องออกอย่างลนลานและเขวี้ยงมันใส่เซน หลังจากนั้นเขาก็ถอดสูทของเขาออก และคลุมร่างของผู้หญิงคนนั้นที่อยู่บนเตียงเอาไว้อย่างรวดเร็ว“แคทเธอรีน คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” เขาไม่กล้าสัมผัสใบหน้าที่บวมเป่งของเธอ เขาทำได้เพียงลูบหลังของเธออย่างแผ่วเบาเท่านั้น“อย่า... อย่าแตะต้องตัวฉัน”แคทเธอรีนยังคงเวียนศีรษะอยู่ เมื่อเธอรู้ว่าใครคือผู้ทีพยายามสัมผัสตัวของเธอ ริมฝีปากของเธอสั่นระริกโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอขัดขืน น้ำตาเริ่มไหลทะลักลงมาอาบแก้มของเธอด้วยเช่นกันเธอมักจะเย่อหยิ่ง สวยน่ารัก และแก่นแก้วอยู่เสมอบางครั้ง เธอก็ยั่วให้ฌอนโมโห แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนี้ ลึก ๆ แล้วฌอนทั้งโกรธกับความโง่เขลาของเธอและสงสารสิ่งที่เธอ

แคทเธอรีนกอดผ้าห่มเอาไว้ เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตระกูลโจนส์เกลียดเธอแล้ว เธอไม่มีโอกาสที่จะกลับไปที่บ้านของพวกเขาได้อีกต่อไปแล้วอย่างแน่นอนเธอหัวเราะออกมาในขณะที่รู้สึกเสียใจอยู่ข้างใน “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่อยากรบกวน”อย่างไรเสียก็ไม่มีใครในสนใจเธออยู่แล้วหลังจากที่ไม่มีการพูดคุยไปครู่หนึ่ง ฌอนหันกลับมาและพูดกับเชส “ไปติดสินบนให้ตำรวจยกย่องแคทเธอรีนต่อที่สาธารณะของพวกเขาในฐานะที่เธอเป็นสายลับ หากไม่ได้เธอให้ความร่วมมือกับตำรวจ ตำรวจคงไม่สามารถจับกุมผู้ต้องหาที่เผยแผ่วีดิโอถ่ายทอดสดที่ผิดกฏหมายอย่าง เซน ลาร์สัน ได้”แคทเธอรีนตะลึงไปชั่วขณะ เธอมองไปที่เขาด้วยความสงสัยเขาแค่กลัวว่าเธอจะทำให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียงหรือว่าเขาเป็นห่วงเธอจริง ๆ?เธอไม่เข้าใจเขาเลยเชสยกนิ้วโป้งให้กับเขา “วิธีนี้ยอดเยี่ยม ฉันเชื่อว่าจะไม่มีคนครหาพี่สะใภ้ได้ กลับจะชื่นชมเธอแทน ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้เดี๋ยวนี้เลย”หลังจากที่เชสเดินจากไปแล้ว จู่ ๆ แคทเธอรีนก็ถูกทิ้งให้อับจนหนทางอยู่ตรงหน้าของเขา “สำหรับเรื่องในวันนี้... ขอบคุณนะคะ”ฌอนก้มลงอย่างใจเย็นพลางถอนหายใจ “ในที่สุดคุณก็พูดจารู้เรื่องสักที”แคทเธ

สิ่งที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกท้อใจที่สุดคือเธอไม่สามารถถอดแม้กระทั่งกางเกงของตัวเองได้ ในที่สุดเธอก็ต้องขอความช่วยเหลือจากฌอนเมื่อเธอกลับขึ้นเตียง เธอรู้สึกอายมากจนเธอเอาแต่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มลึก ๆ แล้ว ฌอนรู้สึกว่ามันน่าขำ เขาถึงกับสงสัยว่าเธอแกล้งทำเป็นหน้าด้านหรือเปล่า เมื่อมาตามจีบเขาในตอนนั้น...หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนหาผู้ดูแลให้แคทเธอรีนอย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนยังคงหลับอยู่ในตอนนั้น เขามีว่าความคดีฟ้องร้องในตอนเช้าถัดไป และเขาก็ยังไม่ได้จัดการเตรียมเอกสารข้อมูล เขาจึงสั่งให้ผู้ดูแลดูแลเธอและออกมาเมื่อแคทเธอรีนตื่นขึ้นมาตอนกลางดึก เธอก็พบกับผู้หญิงที่ดูอ่อนโยนที่ดูเหมือนว่าจะอายุราว ๆ 40 ปี ที่นั่งอยู่บนโซฟาเมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่ตื่นขึ้นมาจึงอธิบายขึ้น “ฉันเป็นผู้ดูแลที่คุณฮิลล์จ้างมาให้ดูแลคุณค่ะ”“อ๋อ” แคทเธอรีนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนหน้านี้เธอขอให้เขาหาคนดูแลให้กับเธอ และเขาก็หาให้จริง ๆ ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยสุดท้ายแล้วเขาก็เป็นสามีของเธอตามที่ระบุเอาไว้ในทะเบียนสมรส เขาไม่สามารถอยู่กับเธอได้อย่างไรก็ตาม เธอก็ลืมมันไปในเวล

แคทเธอรีนรู้สึกตกใจมากจริง ๆ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องที่บังเอิญเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน“กรรมตามสนอง” เฟรยาพูดขึ้นด้วยความรู้สึกสะใจ “เธอก็เห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับบริษัทออกแบบขนาดใหญ่หลายเจ้าที่เข้าร่วมการประมูลเมื่อวานนี้ และพวกเขาใช้เวลานานในการหาคนและงบประมาณจำนวนมากเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับงานนี้ ตอนนี้ความพยายามของพวกเขาเปล่าประโยชน์ ฉันเดาว่าใครบางคนในศูนย์ทำผิดกฎหมาย”แคทเธอรีนเองก็เชื่ออย่างนั้นหลังจากที่ลองคิดดูแล้ว อย่างไรเสียมันก็เป็นข่าวดีของเธอที่ความพยายามของรีเบคก้าเปล่าประโยชน์ “สมน้ำหน้า เธอควรจะได้รับผลการกระทำแบบนี้”...ณ ซัมมิท บิลดิง ดีไซน์ กรุ๊ปเจฟฟี่โมโหมากจนเขาขว้างที่เขี่ยบุหรี่ออกไปทันทีนี่เป็นครั้งแรกที่รีเบคก้าเห็นเจฟฟี่โมโหมากเช่นนี้ เธอกำลังมอบลงอยู่ด้านหนึ่งด้วยไม่กล้าขยับแม้แต่น้อยผู้บริหารระดับสูงของบริษัทได้ฉลองความสำเร็จในการประมูลของเธอในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ และวันนี้เธอมาทำงานด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าประธานซอเยอร์ถูกจับกุมเธอควรจะทำอย่างไรหากประธานซอเยอร์ถูกเปิดเผยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการติดสินบน?“คุณแ

แคทเธอรีนพูดเสริมขึ้น “ฉันต้องการเครื่องเทศพวกนี้ในการทำอาหารของฉันค่ะ นอกจากนี้ฉันยังซื้อบะหมี่มาเพื่อฉันจะได้ทำอาหารให้คุณตอนคุณกลับมาจากทำงาน กระดาษชำระและผ้าขี้ริ้วของเราก็หมดด้วยเหมือนกัน”ในขณะนั้นเอง ฌอนตกอยู่ภายใต้ความเข้าใจผิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของเขา เพราะเธอดูแลทุกอย่างภายในบ้านเป็นอย่างดี“แต่ว่า...” เมื่อชี้ไปที่กล่องกระดาษทิชชู่ แคทเธอรีนก็พูดต่อ “...กระดาษทิชชู่กล่องนี้ฉันจะเอาไปวางไว้ในรถของคุณนะคะ คุณจะได้ไม่ต้องใช้กระดาษชำระที่แถมจากปั๊มน้ำมันอยู่ตลอด ทิชชู่เนื้อนุ่มแบบนี้ราคาไม่ค่อยแพงค่ะ”“ผมใช้กระดาษทิชชู่ที่แถมจากปั๊มน้ำมันตั้งแต่ตอนไหนกัน?”“ก็มันอยู่ในรถของคุณ แล้วก็ยังอยู่” แคทเธอรีนกลัวว่าเขาจะเสียศักดิ์ศรี เธอจึงแสร้งทำเป็นชื่นชม “ไม่สำคัญหรอกค่ะ ฉันชอบที่คุณเป็นคนเป็นคนเก่งแต่ประหยัด นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอผู้ชายที่ใช้ชีวิตอย่างดีแบบนี้ คุณเป็นแบบอย่างของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ มีเสน่ห์ออกนะคะ"ด้วยความเขินอายกับคำชมที่เกิดขึ้นกะทันหันนั้น ฌอนก้มศีรษะของเขาลง วิธีที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่สดใสทำให้เขานึกถึงครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันเมื่อเ