All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 311 - Chapter 320

1072 Chapters

บทที่ 311

โจเอลไม่ใช่คนโง่ เมื่อเขาได้รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เขาก็มองไปที่นิโคลานิโคลารู้สึกตกใจ “แคทเธอรีน เธอหมายความว่ายังไง? ฉันได้ยินกับหูของฉันเอง คนใช้ของตระกูลฮิลล์อ้างว่าเธอแอบไปที่บ่อน้ำพุร้อน ฉันคิดว่าเธอคิดจะไปยั่ววิลลี่ ความเลวทรามของวิลลี่ ทำให้ฉันเป็นห่วงเธอ ฉันเลยรีบ...”“ใช่ คุณอารีบไปที่นั่น ถ้าคุณอาเกิดเห็นว่าฉันแต่งตัวไม่เรียบร้อย และวิลลี่ก็ยื้อยุดฉันอยู่ ชื่อเสียงของฉันคงจะพังย่อยยับ พวกตระกูลฮิลล์จะต้องมองว่าฉันทำตัวไม่ดีแน่ ๆ แล้วเขาจะยอมให้วิลลี่แต่งงานกับฉันอย่างนั้นเหรอคะ?"แคทเธอรีนถอนหายใจอย่างโล่งอก “คุณอานิโคลาคะ ถ้าคุณอาเป็นห่วงฉันจริง ๆ คงแอบไปที่นั่นเพียงคนเดียว และไม่ปล่อยให้คนทั้งครอบครัวไปที่นั่น คุณอาควรจะโล่งอกที่ไม่เจอฉัน แทนที่จะเปิดเผยด้วยการโวยวายขึ้นมาจนเป็นเรื่อง”เธอพูดทุกสิ่งทุกอย่างออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำและใจเย็น ถึงโจเอลจะเป็นคนโง่ ทว่าเขาก็เข้าใจความจริงของสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ว่านิโคลาได้ทำบางสิ่งบางอย่างลงไป“นิโคลา เธอนี่มันเลวจริง ๆ” โจเอลสั่นไปทั้งร่างด้วยความโกรธ “ทำไมเธอถึงยังแค้นฝังใจกับเด็กผู้หญิงอย่างเธออยู่อีก? เธอกับเมลานี่ไ
Read more

บทที่ 312

เมื่อได้สติ แคทเธอรีนรีบหมุนพวงมาลัย รถยนต์แล่นลงไปตามเส้นทางของถนนที่คดเคี้ยวด้วยความเร็วสูงเพราะเบรกไม่สามารถใช้งานได้ทันใดนั้นเอง รถเบนท์ลีย์ก็ปรากฏอยู่ที่ข้างหน้าเธอตัดสินใจอย่างฉับพลันด้วยการขับรถปาดไปอีกด้านของถนนอย่างหวุดหวิดคนขับรถเบนท์ลีย์รู้สึกตกใจมาก “คนนั้นเสียสติไปหรือเปล่าคุณชายรอง? เธอกำลังขับรถด้วยความเร็ว 150 ถึง 160 ไมล์ต่อชั่วโมง ทำอย่างกับว่ากำลังแข่งรถอยู่อย่างนั้นแหละ”เลียมเงยหน้าขึ้นแล้วมองเห็นรถสปอร์ตคันสีขาวแล่นไปตามเส้นทางภูเขาอย่างเร็ว ดูเหมือนว่าคนขับไม่ได้เหยียบเบรกเลยแม้แต่น้อย ถึงจะผ่านทางโค้งไปหลายครั้งแล้วก็ตามแม้แต่เขาเองก็ยังไม่กล้าขับแบบรถสปอร์ตคันนั้น“มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับรถคันนั้น ตามรถคันนั้นไป”คนขับรถจึงขับไล่ตามไป คนขับรถและเลียมรู้สึกตกใจ ตอนนี้รถสปอร์ตคันสีขาวแล่นไปตามถนนบนภูเขาด้วยความเร็วเกือบ 200 ไมล์ต่อชั่วโมง เมื่อสุดท้ายรถกำลังจะเสียหลัก แคทเธอรีนจึงรีบขับรถไปที่เส้นทางที่เป็นโคลนซึ่งกำลังก่อสร้างอยู่ เกิดเสียงดังปังขึ้นเมื่อรถทางด้านขวาชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่เลียมรีบเปิดประตูรถออกไปอย่างรวดเร็ว ถุงลมนิรภัยกางออก หญิงส
Read more

บทที่ 313

เลียมหรี่ตามอง ผู้บริหารพวกนั้นแกล้งทำเป็นเชื่อฟังคำสั่งของเขาตลอดมา โดยที่พวกเขาไม่ได้ปฏิบัติตามจริง ๆ เลย ทว่าพวกเขากลับอ่อนน้อมถ่อมตนยามอยู่ต่อหน้าฌอนริมฝีปากบางของเลียมกระตุกขึ้นอย่างร้ายกาจ “พี่ชายครับ”ฌอนมองเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง “ฉันว่าจะไปหานายอยู่ เมื่อเช้านี้นายไม่มาเข้าประชุม”“พี่ชายครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะขาดการประชุม” เลียมตอบอย่างไร้หนทาง “ตอนที่ผมมาจากภูเขาเชอร์แมนเมื่อเช้านี้ ผมเจออุบัติเหตุเข้า ผมเลยส่งผู้ประสบอุบัติเหตุไปที่โรงพยาบาล”“คราวหน้านายต้องแจ้งกับบริษัทถึงนายจะไม่มาก็ตาม” ฌอนก้าวขายาวของเขาเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว“ได้ครับพี่ชาย แล้ว พี่อยากไปเยี่ยมคนที่ประสบอุบัติเหตุไหมครับ? เธอเป็นคุณหนูจากตระกูลยูล เป็นคนที่เพิ่งกลับมาน่ะครับ ที่ไม่ใช่เมลานี่” จริงทีเดียว ฌอนชะงักนิ่งไปทันทีหลังจากที่เลียมพูดจบฌอนหันกลับมา แล้วดวงตาสีเข้มของเขาก็จ้องมองไปที่เลียม แววตาที่จ้องมองมาของเขาดูเหมือนกับจะสื่อถึงความรู้สึกที่สับสนของเขา “แคทเธอรีนเหรอ?”“ครับ” ใบหน้าของเลียมฉายแววความเห็นอกเห็นใจฌอนสอดมือขวาของเขาเข้าไปในกระเป๋ากางเกงพลางขบริมฝีปากของเขาเอาไว้ “เธอได
Read more

บทที่ 314

ฌอนยืนอยู่ที่ด้านนอกห้องพักผู้ป่วย เขากำมือแน่นจนเส้นเลือดที่แขนภายใต้แขนเสื้อปูดขึ้นมา จู่ ๆ เขาก็รู้สึกราวกับคนโง่ที่เป็นห่วงแคทเธอรีนและรีบมาตลอดทางจนถึงที่นี่คล้ายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เมลเบิร์นก่อนหน้านี้ เขาโดนเธอหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอแสร้งทำเป็นไม่มีพิษภัยและขี้อายตลอดยามที่อยู่ต่อหน้าเขา ทว่าลับหลังเขาเธอกลับพูดคุยกับเวสลีย์ราวกับรักกันมากแล้วเธอจะทำให้เขาเข้าใจผิดไปเพื่ออะไร?แววตาของเขาฉายแววเย็นชาออกมาฌอนทนฟังบทสนทนาระหว่างแคทเธอรีนและเวสลีย์ต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว เขาหันหลังกลับแล้วเดินไปที่ลิฟต์โจเอลเพิ่งออกมาจากลิฟต์ เขาตกใจที่บังเอิญเจอฌอนเข้า “คุณชายฮิลล์ ไปไงมาไงถึงมาที่นี่ได้ครับ?”“พอดีเพื่อนของผมรักษาตัวอยู่ที่นี่น่ะครับ ผมเลยมาเยี่ยมเขา” ฌอนตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างขอไปที ก่อนที่เขาจะเข้าไปในลิฟต์ความเย็นชาของเขาทำให้โจเอลพูดอะไรไม่ออกเมื่อโจเอลเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย เวสลีย์กำลังป้อนน้ำให้แคทเธอรีนดื่ม โจเอลถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงอย่างโล่งอกพลางพูดขึ้น “เวสลีย์ดูแลลูกได้ดีจริง ๆ เขาโทรหาพ่อเมื่อเช้านี้หลังจากที่เขาติดต่อลูกไม่ได้ ตอนที่เขารู้ว
Read more

บทที่ 315

“เอาล่ะ พอได้แล้ว ชีวิตของเธอไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน”ฌอนสตาร์ทรถแล้วขับออกไป ด้วยรถที่แล่นอยู่บนถนนเร็วดังจรวด เฮดลีย์กลัวมากจนจับที่จับเหนือศีรษะเอาไว้เมื่อฌอนขับรถมาถึงออฟฟิศ เขาก็ตรงไปขึ้นบันไดทันทีเฮดลีย์รินกาแฟใส่ถ้วยให้กับเขา ในขณะที่เขาหันหลังเพื่อจะออกไป จู่ ๆ ฌอนก็เรียกเขาเอาไว้ “หยุดก่อน นายไปสืบรู้อะไรมาบ้าง?”“...”ผู้ชายอะไรอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างนี้เฮดลีย์หันกลับมาแล้วรายงานเขาด้วยท่าทางจริงจัง “มีคนจากตระกูลยูลไปยุ่งกับรถยนต์ครับ เป็นฝีมือของคนทำสวน เขาได้รับเงินก้อนหนึ่งจาก โบรดี้ จาร์เรตต์ ผู้รับผิดชอบพื้นที่ในเมืองแฟล็กสตาฟ เท่าที่ผมทราบ โบรดี้และเฟอร์กัสออกไปเที่ยวด้วยกันบ่อยครั้ง หลังจากที่สืบเรื่องนี้ดูแล้ว อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนเฟอร์กัสจะไม่มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้ครับ”“เรื่องนั้นก็ไม่น่าแปลกใจหรอก เพราะเฟอร์กัสทำเรื่องชั่ว ๆ มามาก เขาเลยค่อนข้างมีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้” ฌอนยกถ้วยกาแฟขั้นแล้วเป่าให้คลายร้อน “โจเอลรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องแล้วบ้าง?”“เขาทำการตรวจสอบรถแล้วครับ แต่รถถูกเผาไหม้ไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีกล้องวงจรในที่เกิดเหตุ ผมเลยเดาว่
Read more

บทที่ 316

เลียมตกใจไปครู่หนึ่ง ท่าทางของเขาดูแปลก ๆ “ผมไม่ทราบว่าคุณโจนส์มีคู่หมั้นแล้ว”แคทเธอรีนตอบกลับ “อื้ม ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ ที่คุณช่วยชีวิตฉันเอาไว้ในวันนั้นนะคะ คุณชายฮิลล์คนรอง”“ด้วยความยินดีครับ ผมรู้สึกว่าฝีมือการขับรถของคุณน่าทึ่งมากเลยนะ”เลียมขยิบตาให้กับเธอ “ดูจากเมื่อหลายวันก่อน”“คุณขับรถเก่งมากเลยเหรอครับ?” เวสลีย์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย“อืม… ที่ฝีมือการขับรถของฉันดีกว่าปกติ อาจจะเป็นเพราะฉันพยายามรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้น่ะค่ะ” แคทเธอรีนไหวไหล่ขณะที่ฝืนยิ้มออกมาพวกเขาทั้งสามคนพูดคุยกันเพียงสั้น ๆ หลังจากนั้นเลียมก็กล่าวลาพวกเขาและกลับไปความเงียบเข้ามาแทนที่ภายในห้องพักผู้ป่วย คิ้วของเวสลีย์ขมวดเข้าหากันด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน “เคธี่ครับ คุณเสียใจหรือเปล่าที่หมั้นกับผมที่เมลเบิร์น?”“คุณเป็นอะไรไปคะ?” แคทเธอรีนรู้สึกไม่เข้าใจเวสลีย์มองไปที่เธอด้วยท่าทางเศร้าใจ “ผมเคยเป็นคนเก่งตั้งแต่ยังเด็ก แต่เมื่อผมมาที่แคนเบอร์รา ผมจึงได้รู้ว่าผมไม่ได้เรื่องแค่ไหน คุณชายฮิลล์คนรองเป็นคนชั้นสูงท่ามกลางหมู่คนชนชั้นสูง จู่ ๆ ผมก็รู้สึกว่าผมไม่คู่ควรที่จะอยู่กับคุณ”แคทเธอรีนเผย
Read more

บทที่ 317

แคทเธอรีนไม่ได้ปริปากออกไปลึก ๆ แล้ว เธอคิดว่าในเมื่อนิโคลาสามารถสั่งให้เฟอร์กัสฆ่าเธอได้ง่าย ๆ เช่นนั้นแม่ของเธอก็อาจจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกับตอนนี้ จนกระทั่งในวันนี้ที่โจเอลเพิ่งได้รู้ถึงความชั่วร้ายของนิโคลา เขาอาจจะไม่เคยสงสัยว่านิโคลามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของแม่ของเธอ“อย่ากังวลไปเลยเคธี่ คราวนี้พ่อจะบังคับให้เธอหย่า” หลังจากที่พูดกับแคทเธอรีนอย่างจริงจังแล้ว โจเอลก็กลับไปที่บ้านและเริ่มจัดการกับเรื่องหย่าร้างของเขาเวสลีย์พูดขึ้น “คุณพ่อของคุณหย่ากับเธอไม่ได้หรอก”“ใช่ค่ะ” แคทเธอรีนเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน “ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตระกูลยูลและตระกูลวิคส์ที่ทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว แถมเมลานี่ยังเป็นแฟนสาวของคุณชายฮิลคนโตอีกด้วย ตระกูลฮิลล์จะไม่ยอมรับผู้หญิงที่มาจากตระกูลที่แตกหัก แค่เรื่องนี้เพียงเรื่องเดียว คุณปู่คุณย่าของฉันและทุก ๆ คนในตระกูลยูลจะไม่อนุญาตให้พวกเขาหย่ากันอย่างแน่นอนค่ะ”ความเห็นอกเห็นใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเวสลีย์ “แล้วครั้งนี้...”“เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะศัตรูได้ในคราวเดียวค่ะ” แคทเธอรีนหลุบตาลง มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวที่ตระกูลยูลจะยอมให
Read more

บทที่ 318

“หลานไม่ได้กลับบ้านมาหลายวันแล้วนะ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากที่ยายจะได้พบหลาน” คุณผู้หญิงฮิลล์พูดจาเหน็บแนมฌอน“เมลานี่มาหาคุณยายทุกวันใช่ไหมล่ะครับ?” ฌอนเองก็เหน็บคุณผู้หญิงฮิลล์กลับคืนพลางนั่งลงข้าง ๆ เธอ เธอสวมเสื้อกั๊กสีน้ำเงินเข้มและและเสื้อเบลาส์ ดวงตาที่ล้ำลึกของเธอมักจะเฉียบคมพอที่จะสังเกตเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง“หลานรู้ก็ดีแล้ว เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาหายาย เธอมาหาหลาน” คุณผู้หญิงฮิลล์พูดด้วยความรำคาญ “เธอค่อนข้างน่าสงสาร ครอบครัวของเธอมีความสุขมาโดยตลอด แต่ตอนนี้โจเอลยืนกรานที่จะหย่าหลังจากที่ลูกสาวนอกสมรสของเขากลับมา เขาแก่แล้วเหรอ? เขาหย่ากับภรรยาของเขาแบบนั้นได้อย่างไร?”ฌอนลูบคางของเขา “หึ ดูเหมือนเมลานี่จะใช้วิธีเกลี้ยกล่อมคุณยายให้เข้าข้างเธอนะครับ”“เธอจำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมยายด้วยเหรอ? ยายเคยเห็นวิธีสกปรกที่พวกตระกูลรวย ๆ ใช้กันมาเยอะแล้ว” คุณผู้หญิงฮิลล์ถอนหายใจ “เหมือนกับการหย่าร้างของพ่อกับแม่ของหลาน ยายเองก็ไม่เห็นด้วย”ฌอนหยิบบุหรี่ขึ้นมา เขาไม่ได้จุดบุหรี่ขึ้นในทันทีทว่าเล่นกับมันก่อน คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่น ให้ความรู้สึกเย็นชาที่แผ่ออกมาคุณผู้หญิงฮิลล์ถอนหา
Read more

บทที่ 319

เรื่องนี้หมายความว่าอย่างไรกัน? มันหมายความว่าฌอนพร้อมที่จะเปิดเผยความสัมพันธ์กับเมลานี่ต่อหน้าทุกคนในไม่ช้าเมลานี่จะได้แต่งงานกับฌอน ด้วยเหตุนั้น ตระกูลวิคส์จะมีสถานภาพสูงกว่ามาก“นี่ เมลานี่ ทำไมหลานถึงไม่บอกปู่ล่ะ ว่าคุณชายฮิลล์คนโตกลับมาแล้ว?” นายท่านยูลรีบไปหาเมลานี่ด้วยท่าทางอิ่มเอมมีความสุขฌอนและเมลานี่ถูกผู้คนห้อมล้อมอยู่ และเป็นที่ต้องการเป็นอย่างมากของบรรดาแขกเรื่อ พวกแขกที่มาพยายามประจบประแจงพวกเขา“คุณชายฮิลล์ คุณกับเมลานี่เหมาะสมกันมากจริง ๆ”“คุณชายฮิลล์ เป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้พบคุณ”“คุณหญิงยูล คุณนี่โชคดีจริง ๆ ที่มีลูกสาวน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้”“...”ในทางกลับกัน ไม่แขกคนไหนพูดคุยกับแคทเธอรีนเลย ความแปลกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเวสลีย์ “เคธี่ครับ เขาคือ...”“ใช่ค่ะ” แคทเธอรีนรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เธอพยักหน้ารับและขมวดคิ้วเข้าหากันเธอคิดไม่ถึงว่าฌอนจะมาร่วมงานวันเกิดของคุณปู่พร้อมกับเมลานี่ขณะที่โจเอลและนิโคลากำลังจะหย่าร้างกันในตอนนี้ ฌอนกลับมาพร้อมกับคนจากตระกูลวิคส์ ซึ่งแสดงให้เห็นได้ชัดเจนว่าเขาสนับสนุนเมลานี่คราวก่อนเฟอร์กัสเกือบจะฆ่าแคทเธอรีน
Read more

บทที่ 320

โจเอลพูดขึ้นในทันที “เขาเป็นคู่หมั้นของแคทเธอรีนจากโกลเด้น คอร์ปอเรชั่น...”“ไม่เคยได้ยินเลย” ฌอนมองไปทางอื่น สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ถ้วยกาแฟซึ่งอยู่ต่อหน้าเขา “ใคร ๆ ก็สามารถนั่งที่เก้าอี้แถวหน้าของตระกูลยูลได้ใช่ไหมครับ?”ด้วยเหตุนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาของเวสลีย์ก็กลับเป็นซีดเผือดลงทันที แววตาของเขาฉายแววเคร่งขรึมออกมาแคทเธอรีนรู้สึกราวกับว่าถูกตบหน้า หญิงสาวถูกทิ้งให้อยู่ในสภาพที่น่าขายหน้าเมลานี่หัวเราะกับตัวเอง “แน่นอนค่ะ ดูสิคะคุณชายฮิลล์เป็นใคร ไม่ใช่ทุกคนที่จะนั่งกับเขาได้สักหน่อย”คุณผู้หญิงยูลรู้สึกอับอาย อย่างไรเธอก็เป็นคนขอให้เขานั่งตรงนี้“ผมไปที่โต๊ะอื่นก็ได้ครับ” เวสลีย์ลูบหลังมือของแคทเธอรีนเบา ๆ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับแล้วเดินไปยังโต๊ะอื่น“รอก่อนค่ะ ฉันจะไปกับคุณด้วยค่ะ ยังไง… ฉันก็ไม่คู่ควรที่จะนั่งกับคุณชายฮิลล์คนโตเหมือนกัน” แคทเธอรีนตามเวสลีย์ไป ในที่สุดพวกเขาทั้งสองคนก็นั่งลงที่โต๊ะอื่นฌอนกัดริมฝีปากบางของเขาขณะที่เขานั่งลงบนเก้าอี้แถวหน้า ใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่ได้แสดงความยินดียินร้ายอะไรออกมาในขณะที่คิ้วค่อย ๆ ขมวดเข้าหากันทุกคนสามารถบอกได้เลยว่าค
Read more
PREV
1
...
3031323334
...
108
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status