Home / YA/TEEN / Chase You Never / Chapter 1 - Chapter 8

All Chapters of Chase You Never: Chapter 1 - Chapter 8

8 Chapters

BEGINNING

"Ano ba naman 'yan, Cleir! Kanina ka pa ikot ng ikot! Nahihilo na ako sa'yo!"Hindi ako mapakali habang hinihintay ang grab na binook ko. Today is the big day! Ang dami kong sinakripisyo para marating lang ang kinatatayuan ko ngayon sa buhay."Lola, feeling ko hihimatayin na ako. Paano kung olats ang first day ko?" Niyakap ko si Lola habang s'ya naman ay walang tigil sa pagpaypay sa akin."Cleir, Apo, mahusay ka. Mahal mo ang ginagawa mo. Nakita ko ang pagod at hirap mo para lang makagraduate at pumasa ng CPALE, bakit ngayon ka kakabahan?" Napangiti ako. Salamat talaga sa Lola ko! Siya lang ang nagging sandigan ko buong buhay ko."Lola, anong gusto mong pasalubong? Apo ba?" Hinampas naman n'ya ako ng hawak n'yang pamaypay! Grabe! Ang bigat talaga ng kamay, akala mo hindi ako apo!"Tarantadong bata ito!" Agad kong hinarang ang hawak kong folder sa kanya! Baka mamaya puro pasa ako pagkarating sa SGV! Ano pang sabihin ng senior ko!

CHAPTER 1

Chase You Never/miss write

"Hindi ko na talaga uuliting matulog sa discussion! Bakit ba kasi nagparecite bigla?" Padabog kong sinara ang pinto habang palabas kami sa classroom. Hindi ko talaga inakala na may parecitation yung professor naming habang nagrereport mga kaklase ko.I tried my best para pigilan ang tulog ko! I even bought iced coffee sa vendo sa may canteen just to make sure na hindi ako makakatulog dahil sobrang strict ng professor naming sa Financial Management! Nakakailang dasal pa ako sa tuwing nararamdaman ko ang presensya n'ya kasi nakakatakot talaga."Sis, okay lang 'yan. Wala nang bago doon! Mahilig talaga sa sorpresa 'yon kaya 'wag ka nang masurpresa kung singko ka sa Midterms!" She just laughed at nauna nang naglakad papunta sa susunod naming classroom! Ang tagal talagang matapos ng araw tuwing martes! Nauubos lahat ng energy ko! Napakalayo pa ng lalakarin namin para makarating sa building ng Accountancy Department!The day went well as expected. Puro discussion ang n

CHAPTER 2

Chase You Never/miss write

"Wala bang suspension ng klase?" Gusto ko talagang matulog maghapon. Feeling ko lalagnatin ako dahil nabasa kami ng ulan ni Cielo habang naglalakad kahapon."Hindi ko 'rin alam--- pero, baha na raw sa mga kalye. Sana marinig ni Yorme ang mga dasal natin. Hindi ko pa tapos basahin yung reading assignment natin!" Nitong mga nakaraang araw, masyado kaming maraming ginagawa dagdag pa iyong mga pinapagawa ng mga minor subjects. Hindi ko alam kung accounting pa ba ang major naming o social sciences na.Ilang minuto ang lumipas, nag-announce na rin si Yorme ng class suspension samantalang mas sumama naman ang pakiramdam ko.May quiz kami ngayon at niligtas kami ni Yorme. Iniisip ko palang ang gagawin ko, napapagod na ako.Nagpahinga muna ako bago ako nag-aral ng mga lessons. Nang maglunch kami, nagpaalam si Cielo na bibili ng gamot ko dahil s'ya raw ang nahihirapan sa akin."Alam mo, kailangan mo nang magkajowa! My goodness! Para naman may nag-aalaga sa'y

CHAPTER 3

Chase You Never/miss write

The moment I sent the message I realized that I made a wrong move. Baka natakot s'ya sa akin knowing na napaka spontaneous kong tao! Ahhh! Nakakainis talaga ang imahinasyon ko! Kung pwede lang i-unsent ang message. Kaso, hindi. So, I just turned off my phone and slept peacefully that night. Bukas ko nalang s'ya problemahin.Kinabukasan, I immediately checked my phone kung sumagot ba s'ya or dedma lang. Sadly, it was the latter! Walang reply kahit tuldok man lang! Okay lang 'yon. Kunwari nalang hindi ko 'yon sinend.After I had my heavy breakfast, I got ready for school. Medyo malayo ang biyahe kasi nasa liblib na lugar ang campus namin. Tahimik, maaliwalas, mahangin, malinis, at higit sa lahat, malayo sa sibilisasyon! Hindi katulad sa main campu

CHAPTER 4

Chase You Never/miss write

After our final term week, I decided to go home para makapagpahinga. Ibang klaseng stress din ang naranasan ko this semester at alam kong hindi pa ito yung pinakamahirap. Meron pang ihihirap kaya naman inenjoy ko na ang sembreak naming ng walang ibang iniisip. Si Cielo, naiwan sa dorm dahil may gagawin daw sila sa school. Pagkauwi ko, agad akong nahiga sa kama ko dahil namiss ko talaga ito! Naghain din ng mga paborito kong pagkain si Lola dahil purgang-purga na ako sa pancit canton at de lata sa dorm! Sa wakas! Pagkaing tunay! Tinulungan ko lang s'ya sa mga gawaing bahay at kinausap ko nang mas matagal ang mga magulang kong nasa ibang bansa. Hindi na rin ako chinachat o tinetext ni Austin. Friends naman daw kami. Sige lang. Hindi naman masakit. Alam ko naman kung saan ako lulugar. Palagi kong kinukulit si Cielo para magkwento tungkol sa kanya pero palagi n'ya ring dinidismiss ang conversation namin! Pakiramdam ko tuloy ayaw n’ya akong maging pinsan-in-law

CHAPTER 5

Chase You Never/miss write

Chapter 5"Cleir, can we talk?" I just stared at him. Hindi ko alam bakit pero sobrang natatakot ako sa itsura n'ya ngayon. The cold person I know is colder today. It feels so indifferent. His eyes has no emotion at all.Arc cleared his throat and then umiwas naman ng tingin si Cielo. Lumabas naman s'ya kaya sinundan ko nalang kung saan man s'ya pupunta. He stopped infront of a park. Naglakad s'ya papunta sa mga cottages, he offered me a seat so I accepted it.Hindi ako komportable sa ganitong set up. Usually kasi, kahit walang nagsasalita sa amin habang nag-aaral, hindi kami ganito kaawkward."Kumusta?" I started the conversation habang nakatingin lang s'ya sa akin."Fine." Tipid n'yang sagot. Ang hirap basahin ng isip n'ya."Okay." Hindi ko na alam ano pa ang sasabihin ko. Ang tagal na rin kasi noong huli kaming nag-usap."You look happy." Actually, medyo masaya nga ang mga nakaraang araw. Palagi kong kasama si Arc. Minsan, pi

CHAPTER 6

Chase You Never/miss write

The moment he kissed my lips my heart started racing. It's just a soft kiss but it made my whole system gone wild like a somersault! He is just looking at me while I was trying to hide my smile."Do friends kiss each other?" I asked. We were comfortable with each other but we never talked about labeling this innominate relationship."No, but we are the exception." Right. Exception again. He's been adamant when it comes to this topic. Also, we never talked about our personal lives. I don't even know his story! Ang alam ko lang, BIR Commissioner ang Dad n'ya. That's all I know!"Can we just be a General Rule for once?" Sa mga araw na nagdaan, I started to reflect ab

CHAPTER 7

Chase You Never/miss write

"Hindi ka pa ba tapos dyan, Cleir? Marami ka pang ii-stapler dito" Pinatong naman ng senior employee ang isang kahon ng papel. Puro papeles. Wala ata akong ibang ginawa sa internship ko kundi ang bumili ng kape, magstapler, mag-ayos ng mga nakakalat na papel, at paghiwa-hiwalayin ang mga dokumento ng mga kliyente.Pero minulat naman ako nito sa mga katotohanang hindi maitatanggi. Nakita ko kung paano magabot ng lagay iyong negosyanteng naka sports car sa guard para mapabilis ang proseso ng kanyang papeles. Nakita ko rin kung paano itrato ng mga empleyado 'yung mga may kaya, yung mga desenteng tignan, na mas pipiliin nilang unahin ang mga iyon kaysa sa matandang kanina pa naghihintay para mapagsilbihan.Napaisip ako, bakit mas pinipili nalang nilang magbulag-bulagan?Money is the standard of living-- and having none tantamounts to being paralyzed.Ganoon naman ang tao, hindi ba?Itatrato ka nila depende sa pakinabang mo.I felt bad para sa mg