Lahat ng Kabanata ng Ang Maalindog na Charlie Wade: Kabanata 4111 - Kabanata 4120

Kapag tumigil na sila sa pagbabayad, mawawalan na rin ng importansya ang propesyun ng mga ninja.Kaya, kailangang maghanap ng pamilya Iga ng paraan para humanap ng sarili nilang pagkakakitaan.Nang maisip ito ni Kazuo, naging taimtim at seryoso ang ekspresyon sa kanyang mukha, “Papa, nauunawaan ko na rin ang nasa isip niyo! Huwag kayong mag-alala, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para matapos ang misyong ito!”Tumango si Hanzo saka siya muling nagsalita, “Kazuo, kailangan mong mag-ingat. Siguraduhin mong hindi mo makukuha ang atensyon ng iba habang nasa United States ka. Huwag mong gamitin ang tunay mong pangalan pagpasok mo ng United States, huwag mo ring hayaan na malaman ng pamilya Ito ang bagay na ito.”Nagdagdag si Hanzo, “Gusto ko ring suriin mo ang sitwasyon sa United States pagdating mo roon. Mababa man ang survival rate ng ninjas sa Japan, pero sigurado akong mas maganda ang sitwasyon sa United States. Kung mas maayos nga talaga ang sitwasyon doon, mas mabuti siguro kun

Sinundan ni Kazuo at ng pito niyang kasama ang binatang kumausap sa kanya. Sa parehong pagkakataon, nakaramdam sila ng kaunting lungkot. Akala nila sasalubungin sila ng kanilang employer sa isang salo-salo pero iba ang reyalidad na nasa harap nila.Wala man lang ni anino ng isang staff ang makikita sa loob ng ballroom building, lalo naman ang kahit sinong may kinalaman sa maintenance.Dinala sila ng binata sa isang malaking ballroom kung saan nadaanan nila ang ilang mga private rooms na bukas at walang laman sa loob. Sa huli, tumigil sila sa isang private room na nakasara ang pinto.Hindi nagtagal, kumatok ang binata sa pinto saka ito nagsalita, “Mr. George, dumating na sila Mr. Hattori at ang iba pa.”Habang nasa loob ng private room, sumigaw si Finley, “Papasukin mo sila!”Binuksan ng binata ang pinto saka niya kinausap si Kazuo, “Mr. Hattori, pumasok na kayo.”Sa pagkakataong ito, nakita na rin ni Kazuo kung sino si Finley.Hindi niya pa nakikita si Finley kahit kailan at wal

Hindi sila makapaniwala na ang isang babaeng Oskian singer ay may napakalakas na fan base sa United States.Dahil, noon pa man ay pakiramdam nila na ang mga American singer ang mga global leader sa pop music.Mayayabang sila at nakumbinsi sila na imposibleng magkaroon ng napakalaking impluwensya ang isang babaeng Oskian singer.Sadya pang inisip ng ilang lokal na media kung ang mga fans ba sa airport ay mga aktor na kinuha ng agency ni Quinn at binayaran nila.Ginamit ni Quinn ang lakas niya para sagutin ang mga masakit na pagdududa ng Western media.Nagbukas sa oras ang pagbebenta ng mga concert ticket niya sa New York at Boston, tatlong oras pagkatapos niyang dumating sa United States.Ang dalawang concert, kabuuang 90 thousand ticket ang binenta, ay agad naubos sa loob lamang ng isang minuto at kumita ng sales volume na mahigit one billion US dollars!Maunlad ang performance market sa United States, pero sobrang dami rin ng mga artista. Kaya, mahirap na maubos ang mga ticket

Sumagot si Fisher sa nanginginig na boses, halos umiiyak na, “Kung may gagawin kayong masama at pinasok ko kayo, hindi ako pakakawalan ng mga awtoridad…”Ngumiti si Kazuo. “Kung gano’n, dapat mong isakripisyo ang sarili mo para sa kaligtasan ng pamilya mo.”Sumagot si Fisher, “Kahit na gawin ko ang sinabi mo, paano mo masisiguro ang kaligtasan ng pamilya ko?!”Nanatili ang ngiti ni Kazuo. “Kung gano’n, ang magagawa mo lang ay magtiwala sa akin. Hindi na kita mabibigyan ng ibang garantiya bukod sa pangako ko.”Sinabi niya nang mapagbanta, “Una, siguradong mamatay ang pamilya mo kung hindi mo gagawin ang sinabi ko”!Pagkatapos nito, biglang lumambot ang ekspresyon ni Kazuo at sinabi niya nang seryoso, “Fisher Charles, hindi ako isang baliw na mamamatay-tao. Gusto ko lang tapusin ang misyon ko at umalis nang ligtas sa United States kasama ang pera ko. Hindi ko kailangan o gustong patayin ang pamilya mo.”Mapagbantay si Fisher. Sinabi niya sa hindi paniniwala, “Sinong may alam kung p

Ngumiti si Quinn. “Binakante ko ang schedule ko ngayong araw. Sasamahan kitang kumain at maglibot pagkatapos nito. Na-book ko na rin ang restaurant.”Idinagdag niya nang maselan, “Mag-impake ka na ngayon, Kuya Charlie. Papapuntahin ko ang helicopter sa tarmac sa bubong ng hotel mo sa loob ng sampung minuto.”Sumang-ayon na lang si Charlie. “Okay, magbibihis muna ako.”Makalipas ang sampung minuto, isang medium-sized helicopter mula sa isang general aviation company ang dumating sa tarmac sa bubong ng hotel, tulad ng sinabi ni Quinn.Pagkatapos sumakay ni Charlie, mabilis na lumipad ang helicopter at pumunta sa New York.230 kilometers lang ang layo ng Providence sa New York, kaya inabot lang ng isang oras ang helicopter para lumipad papuntang New York.Sa kalaunan ay bumaba ang helicopter sa isang maliit na navigational site malapit sa Oskiatown sa New York. Isang babae na may itim na salamin ang lumapit kay Charlie, na kabababa lang sa helicopter. “Mr. Wade, hinihintay ka ni Qui