Hindi niya inaasahan na nandito siya, at makakaemkwentro niya ito sa ganitong eksena.Ng makita niya itong nahulog sa bangin, halos walang laman ang kanyang utak. Bigla na lang siyang nagmadali at hinatak ang kamay nito, nakalimutan niyang maari siyang malaglag kasama nito kapag siya ay nagkamali ng kahit konti.Ng hindi nito maabot ang isa pa niyang kamay at sumabay pa ang sakit ng ulo nito, siya ay nataranta.Natakot siya na hindi makuha ng kamay niya ang kamay nito at siya ay tuluyang mahulog. At isa pa, sumasakit pa ang ulo nito.Natakot siya hanggang kamatayan!Parang pakiramdam niya ay sobrang tagal na ng maranasan niya ang gantong klaseng takot!Kahit na nahatak niya na ito pataas noong siya ay wala pang malay, may malamig na pawis na siya sa kanyang likod. Nanginginig rin ang kanyang kamay. Ang takot niya ay mabilis na kumakalat sa buo niyang katawan. Noong nakabalik na siya sa kanyang sarili, hawak niya na ito sa kanyang mga braso na para bang ang hawak niya ay importa

Ngunit, ito ang unang pagkakataon na makatungtong siya dito.Habang paunti-unti niyang sinusundan ang grupo na naghahanap kay Yiran sa mapuno na gubat, biglang lumitaw sa kanyang isip ang painting ni Gu Lichen na nakita niya sa studio ng bahay ng pamilya ng mga Gu.Sa painting, isang payat na babae ang may buhat sa batang lalaki sa kanyang likod habang naglalakad ng paunti-unti sa mapunong gubat.Nakakurba ang likod ng batang babae na para banag halos madurog dahil sa bigat ng batang lalaki. Ngunit, kahit ganun ay binuhat pa din siya ng batang babae.Bawat hakbang ay sobrang hirap.Wala siyang naramdaman noong una niyang makita ang painting, kapag nilagay niya ito na sa katayuan ni Yiran at Gu Lichen, siya ay nataranta.‘Ano sa mundong ito ang ikinatataranta ko? Natataranta ba ako dahil madami akong ginawang bagay na patago pero hindi ko pa din matanggal ang koneksyon sa pagitan niya at ni Gu Lichen?‘O natataranta ako na isipin na baka si Gu Lichen ay palaging nasa puso niya? N

‘Kung kaya, swerte siya at hindi siya… hindi siya…’Ang kanyang puso ay nagsimulang sumakit ulit. Tinik ni Gu Lichen ang kanyang manilis na labi. ‘Mula ngayon, aalisin ko na ang babaeng ito sa aking puso! Hindi ko na hahayaang may maiwan pa siya sa puso ko!’Lumakad si Ling Yiran papunta kay Yi Jinli, at napansin niyang tahimik ito. Ang kanyang namumulaklak na mga mata ay naging sing-itim ng malalim na parte ng dagat, na parang nagbibigay ng malungkot na pakiramdam.‘Galit… galit ba siya? Ito ba ay dahil nakita niyang kasama ko si Gu Lichen? O dahil napakatagal ko sa burol at siya ay nag-alala?’Ngunit napakaraming tao roon, kung kaya hindi siya makapagbigay ng eksplanasyon ngayon. Masasabi niya lamang ang mga bagay kung silang dalawa lamang ang magkasama.“Patawad kung nag-alala ka sa akin! Tatawagan sana kita, kaso… nasira ko ang aking telepono at hindi kita matawagan,” sabi ni Ling Yiran.Hindi lamang ang kanyang telepono ang nasira, ngunit pati ang telepono ni Gu Lichen. Ang

"Lifang, iba ka sa mga babae. Isinalba mo aking buhay noon,” sabi ni Gu Lichen kay Hua Lifang.'Huh?'Tinitigan lamang ni Hua Lifang si Gu Lichen, nagtataka kung bakit niya sinasabi iyon sa kanya ng walang dahilan.“Kung kaya susubukan ko sa aking makakaya na tuparin ang mga gusto mo. Gusto mo ng marangyang buhay, yung maaari mong itaas ang iyong noo sa harap ng ibang tao, at sinabi mo na gusto mong pumasok sa industriyang ito at maging sikat na aktres. Maaari ko ito ibigay sa iyo!”Ang mga mata ni Hua Lifang ay nagliwanag, at ang siya ay biglang nasabik.Nang makita ni Gu Lichen ang ekspresyon ng tao sa kanyang harapan, nakaramdam siya ng dismaya na hindi niya maintindihan.‘Ito ba ang babaeng iniisip ko buong buhay ko?’“Lichen, sobrang bait mo sa akin!” Namula ang mukha ni Hua Lifang dahil nasasabik siya sa mga mangyayari sa hinaharap na dati ay pinapangarap lang niya, ngayon ay natutupad na ng paunti-unti. Makakasala siya sa pinakatanyag na mga artista! Papaluhurin niya sa k

Maraming tanong ang lumabas sa kanyang bibig na gusto niyang masagot at sabik na ngayon lang niya naramdaman!Nagulat si Ling Yiran na nasa itaas niya. Parang lahat ng katahimikan noong nasa biyahe siya ay sumabog ngayon.“Jin, hayaan mo akong mauna muna. Handa akong mag-paliwanag,” sabi ni Ling Yiran.Ngunit imbis na pakawalan ang kanyang mga kamay, ibinaba niya ang kanya ulo at hinalik-halikan siya sa mukha. “Sige. Magpaliwanag ka. Makikinig ako.”Ayaw niyang pakawan si Ling Yiran kahit anong mangyari.Nakaramdam ng pagtaas ng temperatura sa buong katawan si Ling Yiran, at ang mga bagay sa kanyang isipan ay naaapektuhan ng mga halik ni Yi Jinli.“Nagpunta… Nagpunta lamang ako sa libingan ni lola para magbigay-respeto ngayong araw. At noong naglalakad ako sa gilid ng burol, dumiretso ako sa daanan pumunta paakyat ng burol. Dati kasi ay madalas kaming maglaro doon, kung kaya gusto ko ito ulit makita. Hindi ko naisip na makikita ko si Gu Lichen.Mabilis na sinabi ni Ling Yiran an