All Chapters of The Bad Man: Chapter 61 - Chapter 70

"ANG GANDA mo, Mica!" Nakangangang sabi sa akin ni Delia, nang lumabas ako ng dressing room. Tapos na akong ayusan ng mga stylist. Ngumiti ako sa kaniya, saka tinitigan ko rin siya. "Nambola ka pa. Ikaw rin naman, ang ganda mo rin." Totoo ang sinabi ko. Maganda talaga siya, sino kaya ang maswerteng lalaki na mamahal sa kaniya? Ang swerte ng lalaking iyon sa kaibigan kong ito. "Hayy...naku. Hindi ako nambobola. Sadyang totoo ang sinabi ko. Tingnan natin kung hindi maglakaway ang Edward Tyron, na iyon sa kagandahan mo. Saka, matagal ko nang alam na maganda ako." Halakhak niyang wika sa akin na ikina-iling ko na lamang. Kahit kailan talaga, may pagka-confidence talaga siya sa sarili niya. "I am sure, their have a lot of womens that most gorgeous and pretty than, me. Kaya't, hindi na niya ako mapapansin, Delia. Hindi naman iyon ang dahilan ng pagpunta ko doon. Ang nais ko lang, masil

WALANG ARAW akong hindi umiinom, nag-tataka narin ang mga ka-band mates ko. Bakit 'raw ako nag-lalasing na wala naman 'daw akong dapat kalasingan. I haven't parents, simula bata pa ako, namatay na sila. Sadyang, si Tita Evelyn na lamang ang nagpa-laki sa akin at Tito Emereldo. Ngumisi ako ng pilit, habang itinataas ko ang beer in can na hawak ko. Napailing si Heroe at Red na siyang ka-inuman ko. Hinihintay pa namin sila Rand, Omver, Bonifacio, June at Blue. Para sa pag-imbita ko sa kanila ng inuman. I just do this, to hide what I am feeling this time. Na miss ko na si Micaella. "Are you, dringking because of Micaella, right, bro?" Seryosong tanong sa akin ni Heroe. Tiningnan ko silang mataman ni Red. "No, is wasn't her." Bigla kong tanggi. Ngunit umiling lang sila sa aking sinabi, at napahalakhak si Red. Tiningnan ko siya ng masama. "You know what, bro. Hindi

AGAD AKONG UMUWI sa condo ko nang mabasa ang naka-sulat niyon sa likod ng CD. Kung may malaman man akong totoo, mula dito. Hinding-hindi ko sasayangin. Mamahalin ko parin si Micaella, kahit ano man ang mangyari at kung ano man ang totoo. I love her, so much. Kaya't hindi ko kayang mawala pa siya ulit sa piling ko. Agad kong tinawagan sila Heroe. "Hello, bro. Don't need to find, my Micaella. Salamat sa tulong ninyo. Malalaman ko na rin kung saan siya, talaga. Salamat sa lahat ng pagtulong niyo sa akin." Nakangiti kong sabi habang papasok ng aking condo. "Whoa.. Ba't ang bilis yata, bro. At bakit parang malalaman mo talaga kung saan si Mica?" Taka nitong usal sa akin mula sa kabilang linya. "It's a long story, bro. Iku-kwento ko nalang sa inyo, kapag mag-kita tayong lahat." Sabi ko sabay baba na ng aking cellphone. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at isinalang ko na sa DVD ang

PARANG HINIHILA akong pumasok sa silid na kung saan doon natutulog si Micaella. Parang ayaw kong makita ang mukha niyang, maraming aparatose na naka-kabit sa kaniyang katawan. Urong-sulong ang paa ko, sa pintuan kung nasaan doon ang pinto papasok sa silid ni Micaella. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan parin ako at hindi kaya na makita siya. Kinakabahan parin ako. Ayaw kong makita siyang nahihirapan, doon sa loob. Ayaw kong makita na kung ano na ang kalagayan niya ngayon. Napa urong ako nang may lumabas doon na isang babae. Si tita Adelita. Nagulat siya nang makita niya ako. Dali-dali siyang lumapit sa akin at saka niya ako hinila. Nanginginig ang kamay niya habang naka-hawak iyon sa braso ko. "Iho? Anong ginagawa mo dito?" Tumingin ako sa kaniya, at pagkatapos sa pinto kung saan siya lumabas. "Bibisitahin ko lang po sana si Micaella. Gusto ko po siyang makita. Kung okay lang, po ba siya?" Sensiro

Micaella's Point of View TUMULO ANG LUHA ko habang nakatitig ako sa kaniyang mga mata na puno ng luha. Hanggang ngayon, tulala parin ako sa kaniya habang nakanganga. Siya nga ba talaga ang nasa harapan kong ito? O sadyang isang panaginip lamang? "Hindi ka osang panaginip?" Tulala paring tanong ko sa kaniya. Napatawa siya saka lumapit sa akin ng dahan-dahan. Nalulusaw ako sa titig niyang matiim sa akin. Parang kinakapusan ako ng hininga dahil sa kaniyang presensya. "No, mahal ko. I'm not a dream. Totoo ako, nandidito ako ngayon sa harapan mo." Mahal ko? How I wish that he called me that again! Nag-balik na ba ang Edward na mahal ko na minahal ako noon? Napahagulhol ako, saka napatingin na luhaan sa kaniya. "God! Mahal ko? E-edward? Mahal mo na ako?" Ewan ko pero ang saya-saya ko lang sa mga oras na ito. Knowing that he back, again in my life. It's heaven!&