บททั้งหมดของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: บทที่ 891 - บทที่ 900

“เขาละทิ้งงานที่เขาทุ่มเททำมาอย่างหนักทั้งหมดเพื่อผู้หญิงงั้นเหรอ?”ไดซ์ลูกน้องของเฟลิเป้จองเที่ยวบินอย่างรวดเร็วเช้าตรู่ของฤดูร้อนที่มีฝนตกชุก เฟลิเป้ไปดูหลุมศพของเคธี่ด้วยเกรงว่าฝนที่ตกลงมาทำให้หลุมศพเสียหายหลังจากดูว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เฟลิเป้ก็กลับมา เมื่อเขามาถึง เขาพบว่ามีรถจอดอยู่สองสามคันที่ทางเข้าวิลล่าเล็ก ๆ ของเขา เมื่อเขาเข้าไปในบ้าน เขาเห็นไดซ์และลูกน้องรอเขาอย่างร้อนใจ“คุณจะเลิกจ้างเราจริงๆ เหรอครับ คุณวิทแมน” ไดซ์ถามท่าทีของเฟลิเป้ไม่แยแส “ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ”“แต่คุณวิทแมน มันคุ้มไหมที่จะเลิกกิจการบริษัทใหญ่ ๆ แบบนี้เพราะผู้หญิง?”ใบหน้าอบอุ่นของเฟลิเป้ดูเย็นชาไร้ความรู้สึก “ผู้หญิงคนนี้ที่นายพูดถึงคือภรรยาของฉัน”“…” เมื่อเห็นเฟลิเป้โกรธ ไดซ์ก็ไม่กล้าพูดอะไรตอบกลับไป และหันไปใช้วิธีโน้มน้าวเขาแทน “แต่คุณเขาตายไปแล้ว คุณวิทแมน ผมแน่ใจว่าเธอคงไม่อยากเห็นคุณเดินวนไปมาทั้งวันและเซื่องซึมแบบนี้ มีพวกเราหลายร้อยคนที่ทำงานภายใต้คำสั่งของคุณ เราจะทำอย่างไรเมื่อคุณเลิกกิจการบริษัทของเราล่ะ?”เฟลิเป้หันกลับมาหาพวกเขาขณะที่เขาพูดอย่างไร้อารมณ์ “อย่าทำให้ฉันพูดซ้ำ บ

แน่นอนว่าหนึ่งล้านเหรียญมันล่อตาล่อใจ แต่เงินจะมีประโยชน์อะไรหากพวกเขาไม่มีชีวิตอยู่เพื่อสนุกกับมันด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงวิ่งหนีไปเฟลิเป้ถูกปล่อยให้คุกเข่าอย่างเจ็บปวดอยู่บนเข่าข้างหนึ่ง ขณะที่เขาจ้องเขม็งไปยังเศษขี้เถ้าของ เคธี่อย่างสิ้นหวังทันใดนั้นเขาก็รู้สึกอ่อนปวกเปียกไปทั้งตัว หลังจากที่เขามองลงไปแล้ว เขาก็พึ่งรู้ว่าไหล่ของเขาถูกยิงและเลือดไหลออกมาจากบาดแผลนั้นเขาพยายามประคองสติไว้ แต่เปลือกตาของเขาเริ่มหนักขึ้นและเขาก็ล้มลงท่ามกลางสายฝนด้วยเสียงอันดังก้องเขายกมือที่เปื้อนเลือดเพื่อประคองโกศไว้ใกล้ตัวเขาเอง“เคธี่…” เขาเรียกเบา ๆ ขณะที่กำลังจะหมดสติ ร่างที่คลุมเครือพร้อมกับร่มก็เดินเข้ามาปรากฏต่อหน้าเขาท่ามกลางสายฝนริมฝีปากบางของเขาแยกจากกันในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ร่างที่ใกล้เข้ามา “เคธี่…”ฝนตกตลอดทั้งคืนฟ้าสดใสและมีแดดออกเมื่อเฟลิเป้ตื่นขึ้นมาด้วยดวงตาที่พร่ามัว บาดแผลบนร่างกายของเขาท้วงออกมาว่าเจ็บปวด แต่เขาก็รู้ว่ามีคนทำแผลให้เขาแล้วเมื่อมองไปรอบ ๆ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเฟลิเป้ก้มศีรษะมองหาโกศที่อยู่ข้าง ๆ แล้วดึงมาที่หน้าอก “เคธี่”เขาร้องอ

เมื่อเห็นเขาใกล้ที่จะระเบิด เมเดลีนยอมรับคำขอโทษและทำให้เด็กส่งของออกไป“ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง ใจเย็น ๆ”เมเดลีนปลอบชายคนนั้นอย่างไรก็ตาม เจเรมี่ยังคงจ้องเมเดลีนอย่างหนักหน่วงด้วยสายตาที่เคร่งขรึม“แน่นอนครับ ว่าผมจะต้องห่วง ผมทนเห็นคุณเจ็บอีกไม่ได้แล้ว ไม่แม้แต่รอยขีดข่วน”ฟาเบียนยืนเป็นคนนอกอยู่ข้าง ๆ เขากำลังจะถามว่าลิเลียนเป็นอย่างไรบ้างในตอนที่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาเธอมีผมบ๊อบสีเทาและสวมเสื้อผ้าที่รัดรูปร่างอันแสนเย้ายวนของเธอ เมื่อเดินเข้ามา เธอก็ยิ้มอย่างเป็นมิตรและแนะนำตัว“สวัสดี ฉันลาน่า จอห์นสัน พี่สาวของฟาเบียนค่ะ”กลายเป็นว่าฟาเบียนมีพี่สาวด้วยเช่นกันทั้งเจเรมี่หรือเมเดลีนเองก็ไม่อยากจะสนิทกับตระกูลจอห์นสันมากเกินไป ดังนั้น ฝ่ายชายจึงใช้แขนโอบเมเดลีนและหันหน้าไป“หนุ่มตระกูลวิทแมนช่างน่าเย้ายวนใจกว่าคนอื่น ๆ นะ”ลาน่ากระตุกริมฝีปากสีแดงด้วยความสนใจ ขณะที่เธอจ้องมองพร้อมด้วยรอยยิ้มสนุกสนานไปในทิศทางที่เมเดลีนและเจเรมี่ออกไปเมื่อพาเมเดลีนไปยังออฟฟิศของเธอแล้ว เจเรมี่ก็ถามขึ้นอย่างสงสัย “คุณรู้ไงว่าดอกกุหลาบ 30 ดอกสื่อถึงอะไร เอวลีน?”“คุณมักจะให้ดอกกุ

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและได้ยินน้ำเสียงเสแสร้งของลาน่า “คุณได้รับราชินีเที่ยงคืนแล้วใช่ไหมคะ คุณวิทแมน? ฉันมั่นใจว่าคุณเข้าใจว่าทำไมฉันถึงส่งให้คุณ”“สำหรับครั้งสุดท้าย ลาน่า จอห์นสัน อย่ามารบกวนผมอีก ผมไม่สนใจหรือเต็มใจที่จะรับอะไรในอนาคตสำหรับผู้หญิงอย่างคุณ”ลาน่าเพียงแต่เย้ยหยัน ขณะที่น้ำเสียงของเธอเริ่มกระแทกเดกดันมากขึ้น “คุณจะไม่มีวันรู้ว่าคุณสนใจจนกระทั่งคุณได้ลอง ฉันได้ยินมาว่าภรรยาของคุณท้องได้สี่เดือนหนิ คุณวิทแมน”การกระทำและคำพูดของผู้หญิงคนนี้ช่างดื้อด้านเกินไป มันน่าสะอิดสะเอียนเขาซึ่งไม่อยากเปลืองน้ำลายกับผู้หญิงคนนี้จึงวางสายและบล็อคเบอร์ของลาน่า ก่อนที่เขาจะไปเตรียมตัวทดลองน้ำหอมของเมเดลีนเพื่อสัปดาห์นั้นอย่างไรก็ตาม เขาคาดไม่ถึงว่าลาน่าจะปรากฏตัวอีกลาน่าที่แต่งตัวยั่วยวนใจให้กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ กลิ่นที่เมเดลีนได้กลิ่นในตอนที่เธอเดินเข้าไปใกล้ตัวกลิ่นของมันเองก็ดี แต่เมเดลีนก็รู้สึกว่ามันทำให้เธอสับสนในใจอย่างอธิบายไม่ถูกลาน่าลองใช้น้ำหอมกลิ่นใหม่ของเมเดลีนและถอนหายใจอย่างผิดหวัง “น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้ร่วมงานกับคุณและคุณหญิงวิทแมนเพราะว่าความสัมพันธ์

เขามาถึงห้องเพรซิเดลทัล สวีทของโรงแรม ประตูถูกเปิดออกและลาน่าที่กำลังสวมชุดนอนโปร่งแสงพร้อมถุงน่องก็ปรากฏตัวต่อหน้าเจเรมี่ รอยสักขนาดใหญ่บนหน้าอกของเธอช่างสะดุดตาชายคนนั้นมองหลบไปอย่างใจเย็น แสดงความไม่สนใจในการมองเรือนร่างของเธอ เขาหยิบยาเม็ดที่ลาน่ามอบให้กับเขาเมื่อวานนี้ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ“ตอนนี้ก็บอกผมมาว่าคุณรู้ว่าภรรยาของผมใช้ยานี้ได้ยังไง”ลาน่าพิงตัวกับประตู “ฉันควรพูดที่นี่ใช่ไหม? คุณไม่กลัวว่าจะถูกแอบถ่ายเหรอคะ? คุณอยู่กับฉันที่สวมชุดแบบนี้ แค่คุยกันที่นี่… ถ้าภรรยาของคุณเห็นภาพนี้ ฉันเกรงว่าจะมีปัญหาเอานะ”แม้ว่าเจเรมี่จะยืนกราน แต่เขาก็เข้าไปข้างในเพื่อหาความจริงและเพื่อประโยชน์เรื่องสุขภาพของเมเดลีนทันทีที่เขาเข้าไป เขาก็ได้กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวตะวันตกอีกครั้ง แสงในห้องก็สลัวด้วยเช่นกันเจเรมี่รู้จุดประสงค์ของลาน่า แต่เขาไม่อยากที่จะตกลงกับเรื่องนั้น ดังนั้น เขาจึงอ้าปากพูดอย่างตรงไปตรงมา “ตอนนี้ คุณบอกผมได้แล้ว”ลาน่ายื่นแก้วไวน์แดงให้กับเจเรมี่ “ดื่มกับฉันก่อนสิ”“เจเรมี่ตอบโต้อย่างเฉยเมย “อย่าเสียเวลา พูดมา”ลาน่าดื่มไวน์ในแก้วด้วยท่าทางเสียอารมณ์แ