บททั้งหมดของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: บทที่ 841 - บทที่ 850

แม้ว่าเจเรมี่จะไม่ใช่หมอ แต่เขาก็รู้วิธีอ่านข้อมูลและดัชนีพวกนี้เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายรูปเอกสารทั้งหมด จากนั้นก็ส่งพวกมันไปหาอดัมเขาวิ่งไปที่ห้องทำงานของหมอด้วยผลการรักษาในมือ หมอดูผลแล้วขมวดคิ้ว “ภรรยาของคุณเป็นเนื้องอกที่จุดเดิมหรือเปล่า? ถ้าอย่างนั้นมันอาจจะกลับมาเป็นซ้ำอีกครั้ง”เจเรมี่รู้สึกว่าขมับของเขาเต้นตุบ จากนั้นเขาก็จำช่วงเวลาที่เขาบอกว่าเมเดลีนป่วยและเสียชีวิตได้เขาไม่ได้คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นอีก“ถ้าเธอตัดสินใจจะเสี่ยงและให้กำเนิดทารกคนนี้ เธออาจตายได้ คุณควรจัดให้มีการผ่าตัดโดยเร็วที่สุด มันจะไม่สายเกินไปสำหรับคุณที่จะมีลูกอีกคนเมื่อเธอรักษาให้หายแล้ว”เจเรมี่เดินออกมาจากคลินิกอย่างหมดกำลังใจ เขาเชื่อมั่นว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเฟลิเป้อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากที่เขาได้ยินข่าวนี้ เขาก็รู้สึกเสียใจต่อเมเดลีน ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกใจสลายและสำนึกผิดที่จะต้องเสียเด็กคนนี้ไปในขณะนั้นเอง เขาได้รับคำตอบจากอดัม : [แมดดี้มีสัญญาณของอาการกำเริบ คุณควรแนะนำให้เธอล้มเลิกความตั้งใจที่จะมีเด็กคนนี้และเข้ารับการผ่าตัดเอาเนื้องอกออกให้เร็วที่ส

ดวงตาทั้งคู่ของเจเรมี่หม่นลงเมื่อได้ยินสิ่งที่เมเดลีนพูดทว่ามันก็กลับมาเย็นชาอีกครั้ง “ผมรู้ว่าคุณพูดเพื่อปกป้องลูกของเฟลิเป้เท่านั้น แต่เอวลีน คุณต้องทำแท้งซะ”“เจเรมี่! ถ้าคุณกล้าบังคับให้ฉันทำแท้ง ฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณตราบเท่าที่ฉันยังมีชีวิตอยู่!” เมเด ลีนจ้องไปที่ชายผู้นั้นโดยไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ และในตอนนี้ เธอก็เริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมา “ถ้าคุณกล้าทำร้ายเด็กในตัวฉัน คุณก็ต้องข้ามศพฉันไปก่อน”เมเดลีนเดินผ่านเขาด้วยมืออันสั่นเทาถ้าเธอไม่ถาม ลูกของเธอคงจากไปแล้วเธอรู้สึกเย็นไปทั้งตัวเมื่อคิดถึงเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะไปได้ไกลกว่านั้น เจเรมี่ก็หยุดเธอไว้"ปล่อยฉัน!" เธอดิ้น“คุณมีลูกคนนี้ไม่ได้” เจเรมี่ย้ำ ทันใดนั้น เขาก็อุ้มเมเดลีนที่เอวของเธอและเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดเมเดลีนใจหาย “เจเรมี่ วางฉันลง! ฉันจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายลูกของฉัน! เจเรมี่!”เธอกำปกคอเสื้อของชายคนนั้นแน่น แต่ชายผู้นั้นไม่มีท่าทีเปลี่ยนใจเลย“เจเรมี่! นี่คือลูกของคุณ! ถ้าคุณยังฝืนทำแบบนี้ คุณนั้นแหละที่จะเสียใจทีหลัง!”“ถึงเป็นลูกผม เราก็เก็บเขาไว้ไม่ได้!” ชายคนนั้นคำราม ทันใดนั้นเอง เขาก็รู

เฟลิเป้รู้สึกประหลาดใจ เขามองไปยังคนที่ราวกับไม่มีชีวิตและหน้าซีดเซียวตรงหน้าแล้วถามว่า “เจเรมี่ปล่อยคุณมาเหรอ?”เมเดลีนพยักหน้าโดยไม่แสดงสีหน้าใด “ใช่ เขาปล่อยฉันมา เขายังสัญญาว่าจะไม่เปิดเผยเรื่องที่คุณทำ แต่มีเงื่อนไข คือ คุณต้องปล่อยเขากลับไปที่เกลนเดล”เฟลิเป้ฟังเธอแล้วถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “เอวลีน นั่นคำขอของเขาหรือของคุณเองกันแน่?”“ไม่สำคัญว่าจะเป็นคำขอของใคร แต่คุณให้คนอื่นตามล่าเขาอีกต่อไปไม่ได้แล้ว” เมเดลีนยื่นคำขาดและนัยน์ตาสีแดงของเธอมีนัยยะของการข่มขู่ “ถ้าคุณขอให้ใครสักคนตามล่าเขาอีกครั้ง อย่าหวังเลยว่าเด็กในท้องจะออกมาลืมตาดูโลกได้อย่างปลอดภัย”หลังจากที่เธอพูดแบบนั้น รอยยิ้มของเฟลิเป้ก็หายไปเมื่อเธอพูดเช่นนี้ เมเดลีนก็รู้สึกราวกับว่ามีดนับพันกรีดผ่านหัวใจของเธอเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เธอถูกบังคับให้ทำแท้งเด็กได้จากไปแล้วอย่างไรก็ตาม เธอไม่ยอมให้เฟลิเป้รู้เรื่องนี้แน่แน่นอนว่าเธอไม่ยอมให้เขารู้ว่าเด็กนั่นเป็นลูกของเจเรมี่ด้วยเห็นได้ชัดว่าเฟลิเป้ไม่เต็มใจกับคำขอนั้นสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ยังต้องประนีประนอมไป “ตกลง ผมสัญญาว่าจะปล่อยให้เขากลับไปที่เกลนเดล” เขาเ

เมเดลีนเบือนหน้าหนีและแสดงให้เจเรมี่เห็นถึงด้านที่เย็นชาของเธอ“เฟลิเป้จะกลับมาในเร็ว ๆ นี้ ถ้าคุณไม่ออกไปตอนนี้ งั้นคุณก็คงหมดโอกาสแล้ว” เมเดลีนเตือนเขาอย่างเยือกเย็น“คุณห่วงผมด้วยเหรอ? ภรรยาเก่าของผมห่วงผมด้วย?” เสียงของเจเรมี่ถูกผสมกับนัยของความขบขัน อย่างไรก็ตาม มันเต็มไปด้วยการเสียดสีด้วยเช่นกันนิ้วที่อบอุ่นของเขาบีบไปที่คางของเมเดลีน บังคับให้เธอจ้องหน้าเขาเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดในหัวใจในตอนที่เขาเห็นดวงตาที่แดงและเต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ“เอวลีน ผมเป็นผู้ชายที่เลือดเย็นและไร้หัวใจในหัวใจของคุณจริง ๆ ใช่ไหม? คุณขอให้ผมเชื่อคุณ แต่คุณเคยเชื่อผมบ้างไหม?”หลังจากที่เขาพูดเช่นนั้น เมเดลีนก็รู้สึกใจสั่นในตอนนี้ พวกเขาได้ยินเสียงของรถที่ชั้นล่าง เฟลิเป้กลับมาแล้วเจเรมี่เดินไปที่หน้าต่างและสังเกตดู อย่างไรก็ตาม เขาไม่ตื่นตระหนกเลย “ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นในตอนนี้ ผมจะอยู่ที่นี่”“เจเรมี่ คุณเป็นบ้ารึไง?”“ใช่ ผมบ้า ผมได้สูญเสียเหตุผลทั้งหมดไปแล้วในตอนที่คุณบอกกับผมว่าคุณไม่รักผม”“...” เมเดลีนอยากจะร้องไห้และหัวเราะในตอนที่เธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด “ถ้าคุณรักฉันมาก ๆ จริง ๆ คุณคง

เมเดลีนตะโกนชื่อของเจเรมี่ด้วยความโหยหวนเมื่อเธอมองไปที่เลือดซึ่งสาดกระเซ็น เธอรู้สึกราวกับว่าเลือดในร่างกายของเธอทั้งหมดถูกแช่แข็งเธอกดแผลถูกยิงของเจเรมี่อย่างเร่งรีบด้วยมือของเธอ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล มือสวย ๆ ของเธอเปื้อนไปด้วยสีแดงอย่างรวดเร็วและเลือดสีแดงเข้มกำลังทำร้ายสายตาของเธอ“เจเรมี่ เจเรมี่” หัวใจของเมเดลีนกำลังเต้นผิดทาง มือที่เปื้อนเลือดของเธอจับที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเจเรมี่ขณะที่น้ำตาคลอเบ้าเจเรมี่ขมวดคิ้วและอดทนต่อความเจ็บปวดรวดร้าวจากบาดแผลถูกยิง จากนั้นเขายกมือของเขาขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อจับใบหน้าที่เปียกน้ำตาของเมเดลีน “เอวลีน อย่าร้องไห้สิ อย่าร้องไห้ให้กับคนขี้ขลาดอย่างผมเลย”หัวใจของเขากำลังแตกสลายขณะที่เขาหรี่ตาลง พวกมันเต็มไปด้วยความรักที่ลึกซึ้งเช่นเดิมที่เขามีให้กับเธอ“ผมจะไม่ตายก่อนที่คุณกลับมาหาผม”แม้ว่าเขาจะพูดอย่างอ่อนแอ มันก็ไม่ได้ขัดขวางความกระตือรือร้นในสายตาของเขาเลยเฟลิเป้วางปืนพกของเขาและเดินไปด้านหลังของเจเรมี่ “วิดีโออยู่ไหน?” เขาถามอย่างตรงไปตรงมาเจเรมี่เพ่งไปที่เขาและยิ้มเยาะ “ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน วิดีโอจะถูกเปิดเผยต่อสาธารณ